รักเธอคนเดียว ( One love )
เขียนโดย 
PS_TKForever
วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.17 น.
แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
30) ปล่อยให้ทุกอย่างมันเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" คิดอะไรอยู่หรอแก้ว "
โทโมะเดินเข้ามาถาม แก้วที่ยืนจับระเบียงมองฟ้าอยู่ แก้วแปลกๆ ไป ตั้งเเต่ตอนเย็นเเล้ว ข้าวก็กินนิดเดียว เเก้วเเปลกไปจนเขารู้สึกได้
" ..................... "
" หืม ... บอกโทโมะนะครับ "
" โมะ .... เราเป็นอะไรกันหรอ .... "
แก้วถามโดยไม่มองหน้าโทโมะ แ้กวยิ้ม แหะๆ ทั้งคู่ตกอยู่ในความเงียบอยู่สักพักก่อนที่เเก้วจะพูดออกมา
" แก้วคิดว่า ถ้าเราเป็นเพื่อนกันอะไรๆ มันจะทำให้เราสบายใจกันมากกว่า อยู่อย่างมีความสุขมากกว่า เพราะมันไม่ได้มีจุดจบเหมือนกับความสัมพันธ์เบบอื่น เเต่ความจริงคือมันไม่ใช่อย่างนั้นไง ..... " แก้วสูดลมหายใจเข้าปอดอีกครั้ง ก่อนที่จะหันมาหาเขา
" แก้วคิดว่า เราเลิกเอาคำว่าเพื่อนมาเป็นกรอบสักทีเถอะ แล้วปล่อยให้อะไรๆ มันเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น .... โมะว่าไง ? "
ความรู้สึกของผมตอนนี้ เหมือนผมกำลังฝัน ฝันว่าเธอกำลังบอกรักผม เหมือนที่ผมรักเธอ ฝันว่าเรารู้สึกเหมือนกัน เเต่นี่มันคือเรื่องจริง ความู้สึกของเราสองคนเหมือนกัน
" ว่าไงโมะ " เเก้วถามผมอีกครั้ง
" ได้สิ "
ผมตอบเธอไปพร้อมรอยยิ้ม เเก้วเองก็เขินซะน่ารักเกินไป จนผมจะอดใจไม่ไหวเเล้ว
" แก้วอนุญาติเเล้วนะ " แก้วตาโตทันทีหลังจากที่ผมพูดจบ
โทโมะค่อยๆ โอบกอดฉันเอาไว้ ก่อนที่จะโน้มหน้าลงมาจูบลงอย่างแผ่วเบาตรงริมฝีปาก ลิ้นของเขาเเละของฉันสัมผัสกันอยู่ในอุ้งปากของกันเเละกัน เราจูบกันอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน ก่อนที่เขาจะเลื่อนริมฝีปากมาขบกัดเบาๆ ตรงติ่งหูของฉัน มันทำให้ฉันถึงกับขนลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัว โทโมะก็ซุกไซร้จมูกเเละริมฝีปากไปตามซอกคอของฉัน ก่อนจะละลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินออก เขาสาละวนอยู่ตรงนั้นสักพัก จนกระทั่งมือของเขาเเกะเสื้อของเเก้ว รวมไปถึงชุดชั้นใน ไม่รู้เหมือนกันว่า ฉันมาที่เตียงได้ยังไง อารมณ์ของฉันตอนนี้ถูกเขาควบคุมจบหมดสิ้น นี่สินะที่เรียกว่าความสุข ในหัวของฉันตอนนี้ คิดว่าสิ่งที่ทำ เเบบนี้มันถูกที่สุดเเล้ว มอบสิ่งที่มีค่าให้กับคนที่ฉันรักที่สุด ......
" เป็นห่วงเเก้วจังเลยป๊อป " ฟางที่เป็นห่วงเเก้วมาโทรไปปรึกษาป๊อปปี้
" ไม่เป็นไรหรอกมั๊ง แก้วโตเเล้วนะ " ป๊อปปี้ปลอบใจฟาง
" โหๆหูยยย ก็มันเป็นห่วงอ่ะ " ฟางยังคงงอแง
" อ่านะ เเล้วนี่อยู่บ้านรึปล่าว " ป๊อปปี้ถามฟาง
" อยู่ อยู่คนเดียวเลย เฟย์ไปเรียน " ฟางตอบไป พลางคิดในใจว่า จะถามทำไมฟะ
" งั้นเดี๋ยวป๊อปไปนะ หาอะไรทำฟางจะได้ไม่ฟุ้งซ่านไง ดีป่ะ ? " ป๊อปปี้เสนอความคิดเห็น
" ดีๆ มาเร็วๆ นะ " ฟางยิ้มร่าทันที ที่ได้ยินป๊อปปี้พูด
บ้านนีระสิงห์
ปิ็ง ป่อง ปิ้ง ป่อง ปิ้ง ป่อง ปิ้ง ปอง
" มาเเล้วค่าาาา " ฟางรีบวิ่งมาเปิดประตู " มาช้าจังเลยนะนายน่ะ "
" นี่มันกรุงเทพนะครับ รถติดเป็นเรื่องปกติ " ป๊อปปี้ตอบกวนๆ กลับไป
" ค่าาาา คุณชายขาาา "
" อยากทำอะไรดีล่ะ " ป๊อปปี้ถามขณะที่นั่งลงบนโซฟา ในห้องรับเเขก
" เค๊กกกกกกกกก " ฟางบอกไปพร้อมรอยยิ้ม
" ห็ะ !!!!!!!! " ป๊อปปี้ตกใจตัวโยน ผู้ชายเเมนๆ อย่างเขาต้องมาทำเค็กเนี่ยนะ โอ่วม่ายยย
----------------------------------------------------------------------------
31/10/2558
08:26
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
