รักเธอคนเดียว ( One love )

" คิดอะไรอยู่หรอแก้ว "

โทโมะเดินเข้ามาถาม   แก้วที่ยืนจับระเบียงมองฟ้าอยู่  แก้วแปลกๆ ไป ตั้งเเต่ตอนเย็นเเล้ว ข้าวก็กินนิดเดียว เเก้วเเปลกไปจนเขารู้สึกได้

" ..................... "

" หืม ...  บอกโทโมะนะครับ "

" โมะ ....  เราเป็นอะไรกันหรอ .... "  

แก้วถามโดยไม่มองหน้าโทโมะ แ้กวยิ้ม แหะๆ   ทั้งคู่ตกอยู่ในความเงียบอยู่สักพักก่อนที่เเก้วจะพูดออกมา

" แก้วคิดว่า ถ้าเราเป็นเพื่อนกันอะไรๆ มันจะทำให้เราสบายใจกันมากกว่า  อยู่อย่างมีความสุขมากกว่า เพราะมันไม่ได้มีจุดจบเหมือนกับความสัมพันธ์เบบอื่น  เเต่ความจริงคือมันไม่ใช่อย่างนั้นไง .....  "  แก้วสูดลมหายใจเข้าปอดอีกครั้ง ก่อนที่จะหันมาหาเขา

" แก้วคิดว่า  เราเลิกเอาคำว่าเพื่อนมาเป็นกรอบสักทีเถอะ  แล้วปล่อยให้อะไรๆ มันเป็นอย่างที่มันควรจะเป็น .... โมะว่าไง ? "

ความรู้สึกของผมตอนนี้  เหมือนผมกำลังฝัน  ฝันว่าเธอกำลังบอกรักผม เหมือนที่ผมรักเธอ ฝันว่าเรารู้สึกเหมือนกัน เเต่นี่มันคือเรื่องจริง ความู้สึกของเราสองคนเหมือนกัน

" ว่าไงโมะ "  เเก้วถามผมอีกครั้ง

" ได้สิ  "

ผมตอบเธอไปพร้อมรอยยิ้ม  เเก้วเองก็เขินซะน่ารักเกินไป จนผมจะอดใจไม่ไหวเเล้ว  

" แก้วอนุญาติเเล้วนะ "  แก้วตาโตทันทีหลังจากที่ผมพูดจบ

โทโมะค่อยๆ โอบกอดฉันเอาไว้ ก่อนที่จะโน้มหน้าลงมาจูบลงอย่างแผ่วเบาตรงริมฝีปาก  ลิ้นของเขาเเละของฉันสัมผัสกันอยู่ในอุ้งปากของกันเเละกัน  เราจูบกันอยู่อย่างนั้นเนิ่นนาน  ก่อนที่เขาจะเลื่อนริมฝีปากมาขบกัดเบาๆ ตรงติ่งหูของฉัน  มันทำให้ฉันถึงกับขนลุกซู่ขึ้นมาทั้งตัว   โทโมะก็ซุกไซร้จมูกเเละริมฝีปากไปตามซอกคอของฉัน ก่อนจะละลงมาเรื่อยๆ จนถึงเนินออก เขาสาละวนอยู่ตรงนั้นสักพัก  จนกระทั่งมือของเขาเเกะเสื้อของเเก้ว รวมไปถึงชุดชั้นใน  ไม่รู้เหมือนกันว่า ฉันมาที่เตียงได้ยังไง อารมณ์ของฉันตอนนี้ถูกเขาควบคุมจบหมดสิ้น นี่สินะที่เรียกว่าความสุข   ในหัวของฉันตอนนี้ คิดว่าสิ่งที่ทำ เเบบนี้มันถูกที่สุดเเล้ว มอบสิ่งที่มีค่าให้กับคนที่ฉันรักที่สุด ......

" เป็นห่วงเเก้วจังเลยป๊อป " ฟางที่เป็นห่วงเเก้วมาโทรไปปรึกษาป๊อปปี้

" ไม่เป็นไรหรอกมั๊ง  แก้วโตเเล้วนะ " ป๊อปปี้ปลอบใจฟาง

" โหๆหูยยย  ก็มันเป็นห่วงอ่ะ " ฟางยังคงงอแง

" อ่านะ เเล้วนี่อยู่บ้านรึปล่าว " ป๊อปปี้ถามฟาง

" อยู่   อยู่คนเดียวเลย  เฟย์ไปเรียน " ฟางตอบไป พลางคิดในใจว่า จะถามทำไมฟะ

" งั้นเดี๋ยวป๊อปไปนะ  หาอะไรทำฟางจะได้ไม่ฟุ้งซ่านไง  ดีป่ะ ? " ป๊อปปี้เสนอความคิดเห็น

" ดีๆ มาเร็วๆ นะ "  ฟางยิ้มร่าทันที ที่ได้ยินป๊อปปี้พูด

บ้านนีระสิงห์

 ปิ็ง  ป่อง   ปิ้ง  ป่อง  ปิ้ง   ป่อง   ปิ้ง  ปอง

" มาเเล้วค่าาาา " ฟางรีบวิ่งมาเปิดประตู " มาช้าจังเลยนะนายน่ะ "

" นี่มันกรุงเทพนะครับ  รถติดเป็นเรื่องปกติ " ป๊อปปี้ตอบกวนๆ กลับไป

" ค่าาาา  คุณชายขาาา  "

" อยากทำอะไรดีล่ะ "  ป๊อปปี้ถามขณะที่นั่งลงบนโซฟา ในห้องรับเเขก

" เค๊กกกกกกกกก "  ฟางบอกไปพร้อมรอยยิ้ม

" ห็ะ !!!!!!!!  "  ป๊อปปี้ตกใจตัวโยน  ผู้ชายเเมนๆ อย่างเขาต้องมาทำเค็กเนี่ยนะ โอ่วม่ายยย 

----------------------------------------------------------------------------

31/10/2558

08:26