รักเธอคนเดียว ( One love )

9.8

เขียนโดย PS_TKForever

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.17 น.

  30 chapter
  156 วิจารณ์
  37.35K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

17) เปิดตัว เย็นชา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

- โรงเเรมเเซนทรารา

 

" ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยสิครับ น้องเเก้ว " 

 

" จะให้ทำดีๆ ยังไงไหวก็ในเมื่อไม่ได้เต็มใจมา "

 

" อะไรนะครับ "

 

" ปล่าวค่ะ เข้างานกันเถอะ "

 

เธอที่ไม่มีอารมจะตอบคำถามอะไรทั้งนั้นเดินลิ่วๆ เข้างานไป ก็จะให้มีอารมยังไงไหว  เธอไม่อยากมางานนี้กับอีตานี่นี่นา   ฝืนใจนิดๆ หน่อยๆ ให้มันจบๆ ไป

 

" นี่อย่าเดินเร็วนักสิครับ "

 

อีคุนพี่เคนเดินเร็วๆ มารั้งเเขนเธอไว้ เเล้วจับให้เอามือของเธอไปคล้องเเขนเขาไว้ ร่างบางดูจะตกใจเล็กน้อย เขาพูดเตือนสติเธอ 

 

" อย่าลืมสิครับ  น้องเเก้วมางานนี้ในฐานะเเฟนพี่ จะให้พี่เดินคนเดียวรึไง "

 

" ก็ถ้ามันสบายกว่า เเก้วว่าอย่างนั้นก็คงจะดี "

 

" นี่อย่ามาดื้อกับพี่นะ   อยากให้เพื่อนชายคนสนิทถูกถอดรึไง "

 

เขาหันมาใช้ไม้ตายกับเธอ  ร่างบางเองก็ถึงกับส่งสายตาฉายเเววไม่พอใจกลับไป  ในเมื่อทำอะไรไม่ได้ก็คงต้องเลยตามเลย  

 

เขากับเธอควงคู่กันมาในงานเปิดตัวร้านอัญมณีตัวใหม่ของเเม่เฟย์เเละฟาง  ภาพที่สองคนเดินเข้ามาสร้างความประหลาดใจไม่น้อยให้กับเเม่งานอย่างเฟย์เเละฟาง ที่เพื่อนตัวเองไม่บอกสักคำว่าจะมางานนี้ ทั้งๆ ที่เอ่ยปากชวน เเต่ที่ทำให้อึ้งคือคนที่เพื่อนคนสวยขอตัวเองควงมาด้วยต่างหาก

 

นักข่าวหลากหลายสำนักพิมพ์กรูกันเข้ามาขอสัมภาษณ์ พร้อมกับถ่ายรูปทั้งคู่ทันที

 

>> นี่คือยอมรับแล้วใช่มั๊ยคะ ว่ามีการพัฒนาถึงขั้นคบหาดูใจกันเเล้ว ?

 

" ครับ  ก็คงจะตามนั้น ฮะฮะ " เคนตอบไป พร้อมกับยกมือขึ้นมาโอบไหล่เเก้วไว้ เเก้วเองที่พยายามจะบิดตัวออกห่าง กลับโดยโอบไว้ทันที   ร่างบางที่ตอนนี้เเววตาความไม่พอใจเริ่มฉายออกมา

 

>> ดูสองคนจะรักกันดีนะคะ  เเล้วการที่น้องเเก้วมาคบกับคุณเคนเเบบนี้  เเฟนคลับว่ายังไงบ้างคะ ?

 

" อ่อคือ จริงๆ เเล้ว ... " ร่างบางยังไม่ทันจะพูดอ่ะไรออกไปก็โดนขัดไว้ซะก่อน

 

" เเฟนคลับน้องเค้าน่ารักนะครับ  หวังว่าทุกคนคจะเข้าใจในความรักครั้งนี้น่ะครับ "

 

>> คุณเคนที่ผ่านมาก็ขึ้นชื่อเรื่องคาสโนว่าไม่น้อย  น้องเเก้วมีกังวลอะไรมั๊ยครับ  ?

 

" ก็มีค่ะ  ความเจ้าชู้  !! มักมาก !! ไม่รู้จักพอ !! อะไรประมานนี้ที่ทำให้เเก้วกังวล " ร่างบางถือโอกาสเล่นงานเขาพอให้เเสบๆ ไปบ้าง

 

" ไม่ต้องเป็นห่วงครับ  ทุกอย่างที่ผ่านมามันก็เเค่อดีต  เเต่ปัจจุบันนี้ ผมพร้อมที่จะหยุดที่คนนี้ตลอดไป  "

 

เขาพูดโดยที่ตามองเเก้ว เหมือนจะคิดว่าตัวเองเป็นพระเอกในหนักรัก โดยที่พระเอกนาเอกส่สายตาหวานเยิ้ม ด้วยความรักที่มีให้เเก่กัน  เเต่ขอโทษ ถึงร่างบางจะเล่นละครมาไม่มากมายนัก ก็พอจะดูออกว่านั่นมันคือการเเสดง !!!

 

" อ่อ  งั้นถ้าไม่มีอะไรเเล้ว ขอตัวนะคะ " เเก้วที่สะอิดสะเอียนเต็มที่ ก็ขอปลีกตัวออกไปทันที

 

>> อ่อ เดี๋ยวครับ พี่ขอรูปคู่สักสองสามรูปนะครับ 

 

ร่างบางที่พอจะอดทนได้ เธอก็จะอดทนไม่มีเหตุผลอะไรที่เธอจะเหวี่ยงใส่นักข่าว  เเต่ถ้าเป็นคนข้างๆ ล่ะไม่เเน่

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ทันทีที่พ้นจากนักข่าว เธอก็ตรงมาหาเพื่อนของเธอทันที โดยไม่สนใจคนที่เธอมาด้วยเลยเเม้เเต่น้อย

 

" นี่เเก้ว  เรื่องจริงหรอ .. ? " ฟางเปิดประเด็นทันทีที่เห็นเเก้ว

 

" อืมคงงั้น " ร่างบางตอบปัดๆ ไป

 

" อืมคงงั้น ... " เฟย์ฟางพูดเเล้วหันไปมองหน้ากันตาโต

 

" ตายล่ะ เเล้ววาระทีเคล่ะ จะล่มอีกหรอ  ?" ฟางหันไปกระซิบกับเฟย์ 

 

" นั่นอ่ะดิพี่ฟาง  ไม่เอานะ เฟย์ไม่ยอมอ่ะ " เฟย์กระซิบตอบฟางไป

 

" นี่พวกเเกคุยอะไรกัน กระซิบกระซาบ มีอะไรห้ะ " ร่างบางที่เห็นเพื่อนทั้งสองกระซิบกระซาบกันก็อดสงสัยไม่ได้

 

" อ้อๆ ปล่าวหรอก   อ้ะ ป๊อปปี้มาพอดีเลย " ฟางที่สายตาหันไปเห็นป๊อปปี้พอดีเลยได้โอกาสเนียนไป

 

" อ่าวเเก้ว  วันนี้สวยนะเนี่ย " ป๊อปปี้ทักเเก้ว

 

" อ่อหรอ  ก็สวยทุกวันอยู่เเล้ว 5555 " ร่างบางพูดติดตลกกลับไป

 

" เเหม่  ไม่ค่อยหลงตัวเองเลยเรา    ฟางครับ คุณเเม่อยู่ไหนล่ะ ป๊อปเอาดอกไม้มาเเสดงความยินดีน่ะ  เดินหาไม่เจอเลย "

 

" อ่อ  ไปป๊อป เดี๋ยวฟางพาไป ว่าเเต่นี่มาคนเดียวหรอ " 

 

" อ่อมากับไอ้โมะน่ะ  เเต่ไม่รู้มันอยู่ไหนเเล้ว " ป๊อปปี้พูดพร้อมกับมองหาเพื่อนสนิทตัวเอง

 

" ห้ะ     โทโมะมาด้วยหรอ !! " ร่างบางตกใจตาโต ไม่คิดว่าเขาจะมางานนี้ด้วย  เเล้วถ้าเขาเกิดมาทันตอนทีาเธอให้สัมภาษณ์ล่ะ  ถ้าเขาเกิดได้ยิน?

 

" อะไรเเก้วตกใจอะไรขนาดนั้น  "

 

" ไม่  ไม่มีไร เเกไปหาคุณน้าเถอะ "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" โอ่ยยยยย   เมื่อยขาจังอีรองเท้าบ้านี่  ส้นก็สูงเดินก็ยากไม่รู้ทำไมถึงชอบใส่กันนัก  " 

 

ร่างบางที่เบื่อเหลือเกินกับบรรยากาศในงาน ไม่ใช่ว่าไม่สนุกนะ เเต่เธอเบื่อที่ต้องมานั่งตอบคำถามใครต่อใครว่า ไปรู้จักมักจี่กับอีตาคุณเคนนั่นได้ยังไง   ไม่กลัวเขาทิ้งหรอเอย ไม่กลัวเขาสวมเขาหรอเอย เเละอะไรอีกบลาๆ  จะให้เธอตอบยังไง ก็ในเมื่อเรื่องของเขาไม่ได้อยู่ในสมองขอเธอเลยด้วยซ้ำน่ะ

 

 

ออกมานั่งอยูที่เก้าอี้ด้านนอกห้องจัดเลี้ยง  มือเล็กๆ ก็พยายามนวดคลึงข้อขาของตัวเองเบาๆ เเต่ก็ต้องชะงักเมื่อมีใครบางคนมานั่งชันเข่าตรงหน้า วางรองเท้าผ้าใบ เเล้วจับข้อขาเธอไปนวดเเทน

 

" ทะๆ โทโมะ ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวเเก้วนวดเอง  "  

 

ร่างบางเอ่ยกับเขา  เเต่เขาก็ยังไม่หยุดเหมือนกับว่าไม่ได้ยินที่เธอพูดซะงั้น

 

" นี่ๆ โทโมะ เเก้วบอกว่าไม่ต้องไง " 

 

ร่างบางเอ่ยอีกครั้งคราวนี้เธอพยายามจะยกขาตัวเองออกจากเข่าของเขา  เเต่มันก็ไม่เป็นผล เมื่อเขายึดเท้าเธอไว้อย่านั้น  พร้อมกับเงยหน้าขึ้นมาจ้องเธอตาเข่มง  เหมือนกับว่าจะเอ็ดเธอเบาๆ ร่างบางจึงต้องปล่อยให้เขาทำต่อไป

 

เเละอีกเช่นเคยไม่มีคำใคๆ หลุดออกมาจากปากของเขาจนกระทั่ง ...

 

" โมะเอารองเท้าผ้าใบมาให้ ใส่ซะ จะได้ไม่เมื่อย เเล้วจะกลับเลยมั๊ย ? "   เขาถามเธอด้วยน้ำเสียงเย็นชา   

 

" อ่อ อื้ม  กลับเลยก็ได้ "   ร่างบางที่ไม้ชอบท่าทีเเบบนี้เอาเสียเลย จึงตอบเขาไป

 

" จะกลับกับโมะหรือคุณเคนล่ะ " คำถามของเขาทำให้เธอตกใจตาโต  เขารู้เเล้ว ....

 

" กับโมะ แก้วจะกลับกับโมะ " ร่างบางยืนยันคำตอบกับเขาไป  วูบหนึ่งที่เเก้วเห็นเเววตาพอใจนั่นจากเขา เเต่มันก็เเค่วูบเดียว

 

" ถ้างั้นก็ไปสิ " ร่างสูงเอ่ยโดยที่ไม่มอง เดินลิ่วๆ ออกไป   

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

- ลานจอดรถคอนโดโทโมะ

 

ไม่มีบทสนทนาใดๆ  เกิดขึ้นระหว่างคนสองคนมาตลอดทางจนกระทั่งถึงคอนโด  เเก้วเองที่ไม่ชอบบรรยากาศเเบบนี้ กับท่าทีเย็นชาของร่างสูงก็เป็นฝ่ายทนไม่ไหวก่อน ...

 

" นี่โทโมะ   !!!!   เป็นอะไร ?  "  ร่างบางตะโกนถามคนที่เดินนำไปก่อนอย่างโมโห

 

" เป็นเพื่อนเเก้วไง "  ร่างสูงตอบกลับมาโดยไม่เเม้เเต่จะหันกลับมามอง

 

" เหอะ   เพื่อนกันเขาทำกันเเบบนี้หรอ ..  จะเย็นชาใส่เเก้วทำไม  โทโมะก็รู้เเก้วไม่ชอบ ... "  ร่างบางที่ยังไม่ละความพยายามเดินเข้ามาหาเขาพร้อมกับถาม

 

" เรื่องของโมะ เเก้วไม่จำเป็นต้องมาใส่ใจหรอกนะ "

 

 ร่างสูงเอ่ยเบาๆ เเล้วก็เดินขึ้นคอนโดไป ทิ้งให้ร่างบางที่ตอนนี้ ไม่อาจทนกลั้นน้ำตาเอาไว้ได้อีกต่อไป   น้ำตาไหลลงมาอาบเเก้วเบาๆ  กัยความคิด เหตุการณ์ต่างๆ มากมายที่เธอเจอในตอนนี้   ร่างบางยกมือขึ้นมาปิดปากตัวเอง ร้องไห้ออกมา เพราะเกรงว่าเสียงร้องไห้ของเธอจะดังไปมากกว่านี้

 

 

ท่าทีของเขา การกระทำของเขา ทำไมมันถึงทำให้เธอปวดใจขนาดนี้นะ ...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

-----------------------

วู๊ววววววว  รีบมาอัพก่อน ก่อนที่จะไม่มีเวลาอัพ ฝากด้วยเรื่องนี้ เเละเรื่องอื่นๆ 5555555 ฝันดีครับ

23:39

16/07/58

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา