รักเธอคนเดียว ( One love )

9.8

เขียนโดย PS_TKForever

วันที่ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.17 น.

  30 chapter
  156 วิจารณ์
  37.36K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 18.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

14) รูปคู่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

-  ห้างสรรพสินค้า 

 

" ว่าไงครับน้องเเก้ว "

 

" อ่อ คุณเคน "  ร่างบางตกใจเล็กน้อยที่เจอเขา

 

" มาเดินซื้อของหรอครับ   ให้พี่เดินเป็นเพื่อนเอามั๊ย ? "

 

" ไม่ดีกว่าค่ะ เเก้วเกรงใจ "

เธอรีบปฎิเสธทันที  สมองสั่งให้ขาก้าวออกใาจากมี่ตรงนี้นเเต่ก็ช้ากว่าเขาที่เอือมมือมาจับเเขนเธอไว้ซะก่อน

 

" เอาน่า  วันนี้พี่ว่าง  น้องเเก้วให้พี่เดินเป็นเพื่อนนะครับ พี่เหงา "

 

" ก็ได้ค่ะ  อย่างนั้นก็ตามใจ "

 

สุดท้ายเธอก็ปฎิเสธไม่ลง  ให้เขาเดินเป็นเพื่อนซื้อของ ด้วยความที่เธอไม่คิดอะไร  อยากเดินก็เดินต่างจากเขาที่มีเเผนในใจ  เธอก็พาเขาดูโน่นดูนี่เรื่อยเปื่อย   แล้วก็เป็นเธอที่ทนอึดอัดกับมุกต่างๆ ที่เขาหยอดนู่นนี่ ไม่ไหว ขอกลับก่อน 

 

 

 

 

 

 

- บนรถแก้ว

 

" ผู้ชายบ้าอะไร  หยอดอยู่นั่น  ดีนะที่ใจไม่ว่าง  ไม่งั้นไม่รอดเเน่เรา "

 

*****  งุงิ งุงิ  แก้วรับโทรศัพท์โมะเดี๋ยวนี้  ปุ๊ปปาาาา ~~ *****

 

" ไอ่บ้าโทโมะ  นี่ไปเเอบเปลี่ยนตอนไหนเนี่ย   แต่ก็น่ารักดี ฮิฮิ "

 

 

 

 

' อะไรผีดิบ '

 

' โมะจะโทรมาบอกว่า  วันนี้โมะคงไม่นอนคอนโดนะ '

 

' เรื่องของโมะสิ  โมะจะไปไหนนอนไหน ไม่เห็นต้องบอกเเก้วเลย '

 

' โทรมาบอกไว้ก่อน กลัวเเก้วจะเป็นห่วงโมะน่ะ '

 

' อย่างเเก้วหรอ จะห่วงโมะ 55555  หลงตัวเอง '

 

' โอเคๆ  งั้นเเค่นี้นะ คนใจดำ '

 

' 55555 ค่าๆ  นอนอย่าดึกมากนะ '  คำพูดของร่างบางทำให้เขายิ้มร่าได้ทันที

 

' ครับ !!!  คุณภรรยา '

 

เต็มๆ เต็มหูเลยครั้งนี้  ไอ่ผีบ้านี่  เขินนะโว๊ยยยยยย

 

 

 

 

 

 

 

 

- คอนโดโทโมะ 

 

ร่างบางเข้ามาในห้องอาบน้ำเสร็จ ก็นั่งจุมปุ๊กอยู่ที่โซฟากลางห้อง  

ห้องนี้มันโล่งไปรึปล่าวนะ  หรือเพราะอีกคนไม่อยู่   คิดถึงหรอ ....  อืมใช่

เดินเข้ามาในห้องนอนกำลังจะล้มตัวลงนอน สายตาก็ดันไปสะดุดกับลิ้นชักที่ดูเหมือนจะปิดไม่สนิท  มือที่กำลังจะเอือมไปปิด  กลับเปลี่ยนเป็นเปิดออกแทน  เพราะสายตาที่มองเข้าไปเห็นของที่อยู่ในนั้น ....  อัลบัมรูป

 

อัลบัมรูปเล่มใหญ่    ข้างนอกมีรูปคู่ของเธอกับเขาอยู่สองสามใบ  มือเรียวเปิดออกช้าๆ   เธอไม่คิดเลยว่าเขาจะเก็ไว้หมดขนาดนี้  ตั้งเเต่เป็นนักร้องฝึกหัดที่อาเอส  ที่เจอกันครั้งเเรก เเละอีกมากมาย   ทุกรูปมีโพสอิทเขียนกำกับเหตุการณ์ไว้ตลอด พร้อมลงวันที่   

 

 

รูปคู่เธอกับเขาตอนอัดรายการด้วยกัน  

[ อัดรายการกับเเก้ว  ยัยตัวเล็ก  ^^ ]

 

 

รูปตอนที่ไปเกาหลีด้วยกัน

[ ถ่ายตีมซีรี่เกาหลี   ถ้าเป็นพระเอกนางเอกกันจริงๆ ก็คงดี ซารางเฮเเก้วใจ ]

 

 

รูปตอนที่ถ่ายหนังด้วยกัน

[ ตอนผมยาวๆ ก็น่ารักดีเหมือนกันนะเนี่ย  หน้าหวานเเข่งกับโมะเลย ]

 

รอยยิ้มปรากฎขึ้นบนในหน้าของเธอพร้อมๆ  กับน้ำตา เธอไม่คิดว่าจะเจออะไรเเบบนี้  เธอเปิดดูอัลบัมไปเรื่อยๆ ก็เจอกับโพสอิทเเผ่นหนึ่งที่เเปะไว้  เเต่ไม่มีรูป  

 

[ นับจากนี้คงไม่มีรูปคู่ด้วยกันอีกเเล้ว  เเก้วหนีไปมีเเฟน  ทำไงได้ไอ้เรามันคนปากเเข็ง ปากหนัก เพราะอยากจะรักษาเธอไว้กับเรานานๆ ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นเเบบนี้ ....  คิดถึงนะเเก้วใจ ]

 

 

 

 

 

 

" โทโมะ แก้วขอโทษ .........  "

 

 

 

 

 

ความรู้สึกของเธอตอนนี้คือทั้งกลัวทั้งสับสน   ทุกอย่างมันชัดเจนขนาดนี้ว่าตอนนั้นเขาเองก็รู้สึกไม่ต่างจากเธอ  เเต่เป็นเธอเองต่างหากที่ผลักไสเขา    

กลัว .... กลัวเหลือเกินว่าความรู้สึกนั้นของเขา มันจะเปลี่ยนไปเเล้ว  .....

 

 

 

คืนนั้นเธอก็ได้เเต่นอนกอดอัลบัมจนหลับไปพร้อมน้ำตา ....

 

 

 

 

 

 

 

 

---------------------------

สั้นไปเนอะ 555555

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา