เธอจะมาร้ายหรือจะมารัก

ณ ห้องทำงานสามสาว

"งั้นก็สรุปตามนนี้ค่ะ พี่ธามจัดการได้เลยขาดเหลืออะไร แจ้งมาทางฟางได้เลยนะคะ"ฟางพูดแล้วหันไปมองธามที่จ้องมองเธอตลอด

"ครับ" ธามพูดจบก็ยิ้มให้ฟาง

"เที่ยงพอดีเลยอ่า ออกไปชวนหนุ่มๆไปหาไรกินกันดีกว่า"เฟย์หันมาชวนสองสาว

"ก็ดีเหมือนกัน" แก้วเสริม

"ไปกันเถอะพี่ฟาง ขอตัวก่อนนะคะพี่ธาม" เฟย์หันไปเรียกฟาง แล้วหันกลับมามองธาม ก่อนที่จะลุกออกไปตามด้วยแก้ว

"อ้าวฟางไปกันเถอะ" แก้วหันมาเรียก

"ไปก่อนเลยเดี๋ยวฟางเก็บของเสร็จแล้วจะตามไปนะ" ฟางพูดจบก็ยิ้มให้แก้ว ก่อนที่แก้วจะเดินออกไปฟร้อมเฟย์

"ฟาง" ธามเอ่ยเรียกผู้เป็นแฟนเก่า

"ค่ะพี่ธาม" ฟางพูดพลางก้มเก็บของ

"คนนั่นแฟนใหม่ฟางหรอ" คำถามของธามทำให้ฟางเงยหน้าขึ้นมายังต้นเสียง

"ค่ะ ป๊อปเป็นคนรกของฟาง" ฟางตอบธามอย่างมั่นใจ คำตอบของฟางทำให้เขาเจ็บจี๊ดเข้าไปข้างในแต่ก็ได้แต่เก็บความรู้สึกไว้ในใจ เพราะเป็นเขาเองที่ทิ้งเธอไป

"แต่พี่ยังรักฟางอยู่นะ" ธามพูดแล้วจ้องตาฟาง

"..." ฟางอึ้งคำพูด

"ถึงตอนนี้พี่จะรักฟางแบบเดินไม่ได้ แต่พี่จะรักฟางในฐานะพี่ชายคนนึง ได้ไหมน้องสาว" 

"ได้สิคะ พี่ชาย" ฟางโล่งใจ แล้วยิ้มให้ธาม

"งั้นพี่ชายขอกอดน้องได้ไหมเอ่ย" ธามอ่าแขนออก

"ได้สิคะ" แล้วฟางก็ค่อยๆเดินเข้าไปกอดธาม

ในอีกมุมป๊อปปี้ที่ยืนมองฟางและธามอยู่ผ่านกระจกห้องทำงาน เขากำมือแน่น ตอนนี้เขาหัวเสีย และโกธรกับภาพที่ปรากฏ ในสายตาเขาตอนแล้วเขาก็ตัดสินใจเปิดประตูเข้าไป เขาเดินเข้าไปแล้วดึงตัวธามออกจากฟางก่อนที่จะต่อยเข้าไปที่หน้าธามอย่างจัง ทำให้ธามถึงกับล้มลงไป ฟางที่ยืนนิ่งอยู่พอได้สติก็รีบเข้ามาห้ามป๊อปปี้

"ป๊อป ทำอะไร" ฟางเอ่ยขึ้นขนาดกอดแขนป๊อปปี้อยู่

"ก็มัน กอดฟางอ่า แล้วฟางก็ให้มันกอดด้วย"ป๊อปปี้พูดแล้วหันมามองหน้าฟาง

"ฟางอธิบายได้นะป๊อป" ป๊อปปี้ไม่ฟังอะไรจากฟางก่อนที่เดินออกจากห้องไป

"ฟางไปเถอะพี่ไท่เป็นอะไรหรอก"ธามที่นั่งอยู่กับพื้นพูดขึ้น แล้วฟางก็วิ่งออกไป

"ป๊อป ป๊อปฟังฟางก่อน ป๊อป"ฟางเรียกป๊อปปี้ขนาดที่วิ่งอยู่ ก่อนที่ฟางจะสปีดความเร็วไปดักหน้าป๊อปปี้ไว้

"ป๊อป ฟังเพลงก่อน" ฟางพูดพลางเอามือจับมือป๊อปปี้ไว้

"มีอะไรที่ต้องอธิบายอีกหรอฟาง ก็เห็นๆกันอยู่"

"ก็พี่ธามเขาขอกอดฟาง" ยังไม่ทันที่ฟังจะพูดจบป๊ิปปี้ก็พูดตัดขึ้นมา

"ฟางก็เลยให้มันกอดหรอ"ป๊อปปี้พูดจบก็เดินออกไป

"ฟางกับพี่ธามตกลงจะเป็นพี่น้องกัน แล้วพี่ธามเขาก็เลยขอกอดแบบพี่น้อง มันผิดด้วยหรอป๊อป" ฟางตะโกนตามหลังป๊อปปี้ ก่อนที่ป๊อปปี้จะหันมามองหน้าฟางที่ยืนร้องไห้อยู่

"ฟาง ป๊อปขอโทษอย่าร้องดิ"ป๊อปปี้รีบเดินมาหาฟาง เขาไม่ชอบเวลาที่ฟางร้องไห้ และเขามักจะใจอ่อนทุกครั้งที่ได้เห็นน้ำตาเธอ

"ป๊อปบ้า"ฟางพูดพลางทุบหน้าอกป๊อปปี้

"โอ๋ ฟางอย่าร้องนะ"ป๊อปปี้พูดพลางดึงฟางเข้ามากอด

"ป๊อปอย่าหันหลังให้ฟางอีกนะ ไหนบอกจะไม่ทิ้งกันไงอ่า"ฟางพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือใบหน้าเต็มไปด้วยคราบน้ำตา

"ป๊อปจะไม่ทำอีกแล้วนะคนดีหยุดร้องนะ"ป๊อปปี้พูดจบก็ผละออกจากฟางแล้วค่อยเอานิ้วหัมแม่มือไปปาดน้ตาให้ฟาง แล้วดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอดขเาอีกครั้งหนึง

เขื่อนเฟย์ โทโมะแก้ว ที่เห็นฟางกับป๊อปปี้ที่บ่านนี้ยังไม่มาก็เดินกลับเข้ามาดูก็เห็นภาพที่ ป๊อปปี้กับฟางกอดกันท่ามกลางสายตาของพนักงานทั้งบริษัทอยู่

"เกิดเรื่องอะไรขึ้นว่ะ"เขื่อนเอ่ยขึ้น

"นั่นดิว่ะ"โทโมะเสริม แล้วทั้งหมดก็หันมามองหน้ากันอย่างงงๆ

----------------------------------------------------------------------------------

หนุ่มป๊อปปี้นี่เห็นน้ำตาฟางไม่ได้เลยเป็นต้องใจออ่น ตอนหน้าจะเป็นยังไงต้องติดตามนะคร่าาา ^^