Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ ไม่ดีใจหรอที่เจอเรา”ป๊อปปี้พูดแล้วยักคิ้วกวนๆให้ฟาง

 

 

 

 

 

หมับ

 

 

 

 

 

 

ฟางดึงป๊อปปี้ไปกอดแน่นทันที นี่ไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยที่เขาอยู่ที่นี่กับเธอตอนนี้

 

 

 

 

 

 

 

“หม่อมชั้นไม่ได้ฝันไปใช่มั้ยเพคะองค์ชาย”ฟางน้ำตาซึมออกมาก่อนจะถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ที่กอดนี่ก็คือเราจริงๆไม่ใช่ใครที่ไหนเลยนะรึต้องหอม”ป๊อปปี้พูดก่อนจะดึงฟางมาหอมแก้มทีนึง

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวก่อนเพคะ องค์ชายมาที่นี่แล้วKzใต้ล่ะเพคะ ไหนจะองค์หญิงจินนี่อีก องค์ชายจะหนีเที่ยว

แบบนี้ไม่ได้แล้วนะเพคะ เป็นถึงกษัตริย์นะเพคะ”ฟางผละออกจากอ้อมกอดแล้วรีบถามป๊อปปี้รัว

ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ ไม่เจอกันตั้งนานแทนที่จะกอดเราให้หายคิดถึงนี่ก็บ่นเลยนะ”ป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

“ก็มันจริงเพคะ องค์ชายมาที่นี่ได้ยังไงกันและอีกอย่างองค์ราชินีก็กลับKzใต้ไปแล้วไม่ได้อยู่ที่

อเมริกาแล้วนะเพคะ แล้วมาที่นี่เนี่ยแล้วองค์หญิงจินนี่ไม่มารึเพคะ”ฟางรีบถามต่อ

 

 

 

 

 

 

 

 

“จินนี่ก็อยู่ที่ลอนดอนส่วนเรามาที่นี่ก็มาตามลูกเมียเรายังไงล่ะ”ป๊อปปี้พูดแล้วโอบเอวฟางไว้

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวเพคะ นี่มันเรื่องอะไรกันนี่หม่อมชั้นงงไปหมดแล้วไหนจะข่าวในหนังสือพิมพ์นี่อีก องค์ชายมี

คลิปหลุดมีข่าวฉาวรึเพคะ มีกับใคร ทำไมองค์ชายถึงยังทำตัวแบบนี้ล่ะเพคะ”ฟางขยับห่างป๊อปปี้

แล้วว่า

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอไม่ได้เปิดอินเตอร์เน็ตมานานเท่าไหร่แล้วเนี่ยถึงไม่รู้ว่าผู้หญิงในคลิปคือใคร เห้อ ผู้หญิงคน

นั้นที่เป็นข่าวกับเราน่ะก็คือเธอ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเปิดมือถือตัวเองที่มีข่าวและคลิปให้ฟางดู

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันเรื่องอะไรกันเพคะ นี่มันตอนที่เราอยู่ที่ห้องรับรองนี่เพคะ ใครกันเป็นคนถ่าย หม่อมชั้นงงไป

หมดแล้ว”ฟางดูคลิปและพาดหัวข่าวต่างๆก็รีบถามป๊อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ถึงแม้กบฏของนายพลทีเจจะล่มสลายไปแล้วก็จริง ในเดือนต่อมาเดือนนึงหลังจากที่เราขึ้นครอง

ราชย์และกำลังจะเข้าพิธีอภิเษกกับจินนี่ ก็มีมือดีไปรื้อค้นข้อมูลจากห้องของพิม จนพบคลิปฉาว

ต่างๆในวังที่พิมเป็นคนปล่อย รวมถึงคลิปที่แอบถ่ายเธอกับเราในคืนนั้น ทำให้กลายเป็นข่าวดัง

ที่Kzใต้ครึกโครมอยู่หลายสัปดาห์ว่าด้วยเรื่องเราล่วงเกินผู้หญิงที่มีสามีแล้วอย่างเธอ ทำให้เรา

โดนทางขุนนางและประชาชนตั้งข้อครหาต่างๆเกี่ยวกับพฤติกรรมตรงนี้ว่าไม่เหมาะสมกับ

กษัตริย์Kzใต้ เราเลยตัดสินใจสละบัลลังค์และยกตำแหน่งราชาและราชินีKzใต้ให้กับท่านพี่และ

องค์หญิงแก้วที่แต่งงานกันในอีก2สัปดาห์ต่อมาหลังจากเราสละตำแหน่ง ส่วนองค์หญิงจินนี่ก็หนี

เรื่องวุ่นวายทั้งหมดไปเรียนต่อที่ลอนดอน”ป๊อปปี้เล่าทุกอย่างให้ฟัง

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องมันก็เกิดตั้งนานแล้วทำไมองค์ชายพึ่งกลับมาหาหม่อมชั้นล่ะเพคะ”ฟางรีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“เราก็แยกไปเรียนต่อด้านศิลปะที่ฝรั่งเศสตามที่เราตั้งใจมานานแล้วเป็นเวลา2เดือน แล้วก็เลยเอา

ของสิ่งนี้มาให้เธอ”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มก่อนจะคุกเข่าแล้วควักกล่องใส่แหวนออกมาก่อนจะเปิดให้

ฟาง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตอนนี้เรากลายเป็นเพียงสามัญชนธรรมดาแล้ว ไม่มียศฐาบันดาศักดิ์ ไม่มีทรัพย์สมบัติเงินทอง

มากองมากมาย เรามีแต่ตัวและแหวนวงนี้เธอยังจะรักเราอยู่มั้ย”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“ระ รักสิเพคะ ไม่ว่าองค์ชายจะเป็นเจ้าชายที่สูงส่งรึแค่สามัญชนหม่อมชั้นก็รักเพคะ”ฟางอึ้งแล้วรีบ

ตอบ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางต่อไปนี้เธอไม่ต้องเรียกเราว่าองค์ชาย ไม่ต้องใช้คำราชาศัพท์อะไรแล้วนะ เราเป็นแค่คน

ธรรมดาแล้ว แต่คนธรรมดาๆคนนี้ก็พร้อมที่จะรักและดูแลลูกเมียของเค้า เราแต่งงานกันนะ”ป๊อปปี้

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“เพคะ เอ้ย ค่ะ ฟางตกลง”ฟางร้องไห้ออกมาด้วยความตื้นตันทำอะไรไม่ถูกก่อนจะตอบตกลงออก

มาทำให้ป๊อปปี้ยิ้มกว้างและสวมแหวนให้กับฟางก่อนฟางจะดึงป๊อปปี้มาจูบด้วยความรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

“เราจะไม่จากกันไปไหนแล้วนะฟาง ชั้นจะอยู่กับเธอที่นี่กับครอบครัวเธอตลอดไป”ป๊อปปี้พูดแล้ว

ยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่อยู่ที่นี่ลำบากนะคะ ต้องช่วยฟางทำขนม ช่วยแม่รับจัดดอกไม้ แล้วต้องดูแลโฟล์ทพาโฟล์ท

ไปโรงเรียนในเมืองทุกวันจะไหวมั้ยคะ”ฟางยิ้มก่อนจะแซว

 

 

 

 

 

 

“อะไรกันเสด็จแม่ให้สมบัติและข้าราชบริวารมากมายมากับเธอก่อนจะแยกกลับKzใต้นิเพื่อดูแลเธอ

ครอบครัวของเธอ”ป๊อปปี้รีบแย้ง

 

 

 

 

 

 

“แน่ะ ไม่ทันไรก็รีบร้องหาความสุขสบายแล้วหรอคะ นี่แน่ะๆ”ฟางพูดแล้วรีบบิดหูป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“โอ๊ยๆ พอแล้วจ้ะที่ถามน่ะเพราะเห็นฟางกำลังท้องไง ทำงานหนักเดี๋ยวลูกหลุดนะ”ป๊อปปี้รีบพูด

 

 

 

 

 

 

 

“นี่มันงานอดิเรกค่ะ แต่คุณล่ะคะถ้าฟางลำบากแบบเมื่อก่อนคุณพร้อมจะลำบากกับฟางมั้ยคะ”ฟาง

ถาม

 

 

 

 

 

 

 

“พร้อมจ้ะ ไม่ว่าจะต้องลำบากสักเท่าไหร่แค่มีฟางกับลูกอยู่ด้วยกันคอยเป็นกำลังใจให้กันไม่ไป

ไหนแบบนี้ ชั้นทนได้จ้ะ รักฟางนะ และก็รักลูกด้วยนะครับ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะกอดฟางและหอมแก้ม

ฟางอีกครั้งก่อนที่จะนั่งลงคุกเข่าแล้วจูบที่ท้องสวยของฟางที่ตอนนี้เริ่มนูนขึ้นมาแล้วด้วยความและ

คิดถึงฟางเหลือเกิน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2ปีต่อมา ณ Kzใต้

 

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยววันพรุ่งนี้เราจะมีนัดคุยงานสมาคมกับท่านทูตที่มาจากโมร๊อคโคนะเพคะ ส่วนค่ำนี้ที่เราจะไป

ทานมื้อเย็นที่บ้านพักตากอากาศที่เขต7ตอนนี้รถมารอแล้วนะเพคะ”แก้วเดินมาบอกกำหนดการกับ

โทโมะในห้อง

 

 

 

 

 

 

“แล้วองค์หญิงน้อยล่ะ”โทโมะพูดถึงองค์หญิงดาด้าวัย2ปีของเขาและแก้ว

 

 

 

 

 

 

“เล่นอยู่กับพัตเตอร์ไงเพคะ”แก้วยิ้มก่อนจะพูดถึงพัตเตอร์ลูกของเฟย์และเขื่อนที่อายุไล่เลี่ยกับ

ดาด้าและมักจะเป็นเพื่อนเล่นของดาด้าเวลาที่พวกเขาติดงานอยู่ด้วยเสมอๆ

 

 

 

 

 

 

 

“อ๊ะ องค์ชายอย่าเพคะเดี๋ยวลูกมาเห็น”แก้วจะเดินออกไปโทโมะก็รีบคว้าร่างบางมากอดและหอม

 

 

 

 

 

 

 

“ลูกเราอยู่กับเฟย์กับเขื่อนไม่เห็นหรอกน่า เราจะจู๋จี๋กับเมียสักหน่อยไม่มีใครว่าหรอกน่า”โทโมะพูด

แล้วยิ้มก่อนจะหอมแก้มแก้วอีกครั้งแล้วคิดถึงตอนแต่งงานไปได้3อาทิตย์ จินนี่ก็โทรให้แก้วไปหา

ที่ลอนดอนก่อนที่จะพาแก้วผ่าตัดศัลยกรรมใบหน้าที่เป็นรอยแดงจากการถูกทำร้ายจากน้ำว่านสี

เพลิงให้หายเป็นปกติ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ปากหวานจริงนะเพคะ”แก้วหันมายิ้มด้วยความเขินก่อนที่ทั้งคู่จะโน้มหน้าเข้าหากัน

 

 

 

 

 

 

 

“ฮือๆ แม่จ๋า พ่อจ๋า”เสียงร้องไห้ของพัตเตอร์วิ่งร้องหาเฟย์และเขื่อนผ่านหน้าโทโมะและแก้วไป

 

 

 

 

 

 

 

 

“ตายแล้วองค์หญิงน้อยอย่าเอาหนอนมาแกล้งกันแบบนี้สิเพคะ”เฟย์เดินมาเห็นก็ตกใจเมื่อเห็นองค์

หญิงดาด้าวิ่งเอาหนอนที่เกาะตรงต้นไม้วิ่งไล่ลูกชายตัวเองจนพัตเตอร์ต้องร้องไห้วิ่งมาหาเธอ

 

 

 

 

 

 

 

“พัตเตอร์หนอนตัวเล็กนิดเดียวเป็นผู้ชายต้องอดทนสิครับ”เขื่อนรีบอุ้มลูกชายขึ้นมาแล้วพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอาล่ะจ้ะ อย่ามัวทะเลาะกันเลย เดี๋ยวเราจะไปที่บ้านพักตากอากาศไม่ทันกันพอดี”แก้วพูดก่อนจะ

ให้โทโมะอุ้มดาด้าขึ้นรถและครอบครัวของเขื่อนก็ขึ้นรถอีกคันขับรถตามพวกโทโมะไปที่เขต7

 

 

 

 

 

 

 

 

“เสด็จปู”ดาด้าที่เห็นอดีตกษัตริย์Kzใต้นั่งวาดภาพอยู่ที่ระเบียงก็วิ่งเข้าไปหา

 

 

 

 

 

“โอ้โห หลานปู่น่ารักน่าชังจริงๆ”พ่อของโทโมะพูดพลางหอมแก้มหลานสาวด้วยความเอ็นดู

 

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่เสด็จพ่อเตรียมอาหารไว้ทำไมมากมายขนาดนี้ล่ะพะยะค่ะ”เมื่อเข้ามาในห้องอาหารโทโมะก็

แปลกใจเมื่อเห็นมีอาหารมากมายวางบนโต๊ะและที่สำคัญของพวกนั้นของของโปรดของน้องชาย

ของเขา

 

 

 

 

 

 

 

“ก็เตรียมไว้ให้อะคันตุกะจากต่างแดนมาเยี่ยมกษัตริย์Kzใต้ไงพะยะค่ะ”ป๊อปปี้ ฟางเดินออกมาจาก

ที่ซ่อนแล้วยิ้มออกมา โทโมะอึ้งเมื่อได้เจอน้องชายที่ไม่ได้เจอกันนานก็วิ่งไปกอดด้วยความคิดถึง

 

 

 

 

 

 

 

“มาถึงตั้งแต่กี่โมงหรอคะ แล้วนี่ลูกของฟางไปไหนแล้วหรอคะจะได้ชวนมาเล่นกับดาด้าเลย”แก้ว

ถามถึงลูกชายของฟางและป๊อปปี้ที่แก่กว่าลูกของเธอและเขื่อนไปปีนึง

 

 

 

 

 

 

“น้องปาล์มนอนหลับอยู่ในห้องน่ะเพคะสงสัยคงจะเพลียกับการเดินทาง”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่จะอยู่นานมั้ยล่ะป๊อปพี่จะได้เคลียร์งานให้ว่าง”โทโมะรีบถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

“คงไม่ล่ะพะยะค่ะเพราะว่ารายนั้นเค้าไม่อยากทิ้งแม่รี่นาน”ป๊อปปี้พูดแล้วมองไปที่ฟางที่ไปอุ้ม

ปาล์มลูกชายของเขาออกมาจากห้อง

 

 

 

 

 

 

“ใครกันหรอเพคะแม่รี่”แก้วถามด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

“แม่รี่คือแม่วัวที่ฟาร์มของหม่อมชั้นน่ะเพคะ ช่วงนี้แมรี่กำลังท้องอยู่ต้องมีคนดูแล เพราะท่านแม่ก็

มัวแต่ดูแลกิจการร้านอาหารในเมืองส่วนโฟล์ทหม่อมชั้นก็ส่งไปเรียนต่อที่ไฮสคูลในบอสตัน

แล้ว”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“จะว่าไปหลังจากที่พวกเธอ2คนออกจากวังไปแล้วเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นิวออลีนส์ ทั้งฟาร์ทสัตว์กับ

ร้านอาหารของพวกเธอก็ทำรายได้ได้ดีนี่แล้วแบบนี้จะมีเวลาสวีทหวานให้กันรึเปล่า”โทโมะถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ใครว่าไม่มีล่ะพี่ชายนี่น่ะ2เดือนแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วโอบเอวฟางที่ยิ้มด้วยความเขิน

 

 

 

 

 

 

 

“ไวไฟเหมือนเดิมเลยนะพะยะค่ะองค์ชาย”เขื่อนที่อุ้มลูกชายเดินมาพร้อมภรรยาสาวก็แซว

 

 

 

 

 

 

 

 

“เขื่อนเราบอกแล้วไงว่าเราไม่ใช่องค์ชายอีกต่อไปแล้ว เรียกเราตามปกติเถอะ”ป๊อปปี้พูดแล้วมอง

ที่เขื่อนและเฟย์ที่อยู่ข้างกันแล้วยิ้มแล้วคิดถึงเมื่อตอนที่เขื่อนฟื้นขึ้นมาเฟย์ก็ร้องไห้ดีใจใหญ่ก่อนที่

จะดูแลจนกลับมาคืนดีกับเขื่อนอีกครั้งเพราะในใจทั้งคู่ยังตัดกันไม่ขาดก่อนที่จะแต่งงานด้วยกันใน

เวลาต่อมา

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องทางนี้ก็ซาลงแล้วนะ เราอยากจะกลับมาอยู่ในวังเหมือนเดิมรึเปล่าล่ะกลับมารับตำแหน่งองค์

ชายเหมือนเดิม”พ่อเดินมาถามป๊อปปี้ทำให้ป๊อปปี้และฟางชะงักมองหน้ากันนิ่งๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ดีกว่าพะยะค่ะเสด็จพ่อ การที่หม่อมชั้นได้อยู่กับฟางและลูกเท่านี้ก็ถือว่าเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดที่

หม่อมชั้นหามานานแล้ว อยู่ที่โน่นสบายใจกว่าตั้งเยอะ อยากจะทำอะไรก็ได้ทำนะพะยะค่ะ”ป๊อปปี้

พูดแล้วยิ้มทำให้ฟางยิ้มออกมาเมื่อคิดถึงชีวิตที่อยู่ด้วยกันกับป๊อปปี้ ที่พวกเขาสร้างฟาร์มเล็กๆไกล

จากตัวเมืองและใช้ชีวิตกันแบบสามัญชนอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข ป๊อปปี้ได้ทำงานที่หอดูดาวใน

เมืองตามที่เขาเคยฝันส่วนเธอก็มีฟาร์มเล็กๆมีร้านอาหารให้แม่ดูแล ส่งน้องชายเรียนหนังสือ มีลูก

ที่น่ารักและสามีที่อบอุ่นเท่านี้ก็พอแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มาคิดอะไรตรงนี้หรอจ้ะ หืม”หลังจากที่ทานอาหารค่ำเสร็จฟางก็ออกมาสูดอากาศที่ระเบียงแล้ว

มองทิวทัศน์ในเขต7ที่เคยเป็นบ้านเธอมาก่อน ป๊อปปี้จึงเดินมากอดภรรยาสาวแล้วถาม

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ยืนมองบ้านเก่าตัวเองไงล่ะเพคะ คนบ้าสร้างบ้านพักตากอากาศอะไรมาสร้างไกลถึงเขต7แล้ว

ยังมองเห็นบ้านหม่อมชั้นอีก”ฟางพูดแล้วยิ้มเมื่อคิดถึงปีก่อนที่เขาและเธอมาเยี่ยมพ่อของป๊อปปี้ที่

นี่ส่วนโทโมะและแก้วไปดูงานที่สิงคโปร์ทำให้คลาดกันโดยที่นี่ป๊อปปี้ได้สารภาพว่าได้ออกแบบ

เมื่อตอนที่ยังเป็นองค์ชายว่าทำยังไงก็ได้ให้สามารถมองเห็นบ้านของฟางที่อยู่ไกลๆหลังนั้นให้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ให้คนแถวนี้ออกแบบแล้ว เราก็อยากมองเห็นบ้านคนออกแบบให้นี่นา”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

“แล้วไม่เสียดายรึคะที่สุดท้ายออกแบบแล้วไม่ได้อยู่ที่นี่”ฟางถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ก็แอบเสียดายนะ เพราะตอนแรกที่เราสร้างเพราะอยากจะเห็นเธอ แต่ตอนนี้ไม่เสียดายอะไรแล้ว

เพราะการที่ได้มีเธอมาอยู่ข้างๆมันก็ทำให้เราสุขใจมากแล้ว”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้ม

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ฟางเขินอยู่นะคะ แล้วถ้าเกิดวันนั้นที่เราเจอกันที่ไทยครั้งแรกเรา2คนไม่ได้ลงเอยกันก่อนแล้ว

เรา2คนจะได้รักกันมั้ยล่ะคะ”ฟางยิ้มก่อนจะคิดถึงวันแรกที่เจอกันแล้วถามป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

“เรื่องนี้เราก็ไม่รู้เหมือนกันนะว่าถ้าวันนั้นเรากับเธอไม่เจอกัน ตอนนี้เรายังจะมีความสุขอยู่ด้วยกัน

แบบนี้รึเปล่า แต่ถ้าคิดย้อนเวลาแม้เราจะเจอกันครั้งแรกไม่ค่อยดีเท่าไหร่แต่มันก็คุ้มนิที่สุดท้าย

ก็ได้คนที่ยืนอยู่ข้างกายเป็นเธอคนนี้ ต่อให้ย้อนเวลาไปแล้วไม่เมาเราก็จะเลือกปล้ำเธอตั้งแต่แรก

โอ๊ยๆ”ป๊อปปี้พูดก่อนจะร้องเมื่อถูกฟางหยิกเข้าที่แขนเพื่อแก้เขิน

 

 

 

 

 

 

“พูดอะไรก็ไม่รู้ คนบ้าคนลามก”ฟางยิ้มก่อนจะหอมแก้มป๊อปปี้ทีนึง

 

 

 

 

 

 

 

“เรารักเธอนะ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นสตรีชั้นสูงแต่เราก็รักเธอ”ป๊อปปี้พูดแล้วกอดฟางไว้หลวมๆ

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางก็รักคุณเหมือนกันค่ะ ถึงแม้คุณจะไม่ใช่เจ้าชายแล้ว แต่คุณก็คือเจ้าชายของฟางนะคะ

ที่รัก”ฟางพูดก่อนจะถูกป๊อปปี้บรรจงจูบด้วยคามรักทั้งหมดหัวใจที่มีให้เธอคนนี้

 

 

 

 

 

 

 

จบแล้วจ้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

 

 

กับเรื่องนี้ ยังไงตอนสุดท้ายแล้วขอเม้นกับโหวตด้วยน้าา

 

 

เดี๋ยวจะได้มีกำลังใจลงเรื่องใหม่น้าาาาา