Princess Diary2:โทษทีบันทึกนี้เจ้าหญิงไม่ได้เขียน
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.39 น.
แก้ไขเมื่อ 27 มิถุนายน พ.ศ. 2558 21.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
13) 13 ไม่ได้ง้อสักหน่อย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฮึก ฮือๆ บ้าจริงทำไมเราต้องร้องด้วยเนี่ย”ฟางที่วิ่งออกมาข้างนอกวังก็พูดขึ้น
ปี้นนนนน
ระหว่างที่ฟางวิ่งมาก็มีรถคันหนึ่งขับออกมาเกือบจะชนฟาง
“โธ่ เราก็นึกว่าใคร ฟางนี่เอง แล้วนี่ไม่ไปงานเลี้ยงขององค์ชายหรอ”เขื่อนลงรถมาแล้วพูด
“ฮึก ฮือๆ”ฟางที่ได้ยินเรื่องงานเลี้ยงของป๊อปปี้ก็ร้องไห้หนักจนเขื่อนตกใจ
“เห้ยๆ อย่าพึ่งร้องไห้ไม่ร้องนะๆ”เขื่อนตกใจทำอะไรไม่ถูกก็ดึงฟางไปกอดปลอบ
“เขื่อน เราอยากกลับบ้าน พาเรากลับบ้านทีได้มั้ย”ฟางที่อ่อนแอเหลือเกินก็พูด ทำให้เขื่อนตกใจ
แต่ชายหนุ่มต้องยอมเพราะว่าคืนนี้คือคืนวันศุกร์ที่คนที่มาเรียนวิชาจะสามารถกลับบ้านได้
“หาเจอมั้ยคะหญิงพิม”เฟย์ที่ออกมาจากงานพร้อมกับพิมก็รีบวิ่งตามหาฟางตามห้องนอน
“ไม่เจอเลย นี่เราจะทำยังไงดีเฟย์”พิมที่ตามหาฟางไม่เจอก็เริ่มลนลาน
“ใจเย็นๆตั้งสติให้ดีๆนะหญิงพิมเดี๋ยวเราช่วยตามหา”แก้วที่วิ่งตามออกมาปลอบพิมทันที
“นี่มันเกิดอะไรขึ้นหรอเฟย์ที่งานเลี้ยงของป๊อปปี้มีอะไรรึเปล่า”โทโมะที่เดินออกมาจากห้องพักก็
ถาม
“คือเกิดเรื่องแล้วเพคะองค์ชาย วันนี้พวกของหม่อมชั้น เอ่อ หมายถึงตัวหม่อมชั้นเอง เฟย์และก็
ฟางถูกองค์หญิงจินนี่แกล้งให้แต่งตัวเป็นสาวใช้ไปในงานเลี้ยงแล้วยังพูดจาดูถูกฟางจนฟางเสียใจ
วิ่งเตลิดออกมาเพคะ หม่อมชั้นไม่รู้จะทำยังไงแล้วองค์ชาย”พิมรีบผละจากแก้วไปหาโทโมะแล้ว
ร้องไห้ก่อนจะพูด
“ไม่ต้องร้องนะพิม เดี๋ยวเราจะให้ทหารหลวงกระจายช่วยตามหาฟางอีกทีนะ สบายใจได้ไม่ต้อง
ร้อง”โทโมะที่เห็นผู้หญิงร้องไห้ไม่ได้ก็เดินไปปลอบพลางลูบผมพิมทำให้แก้วมองภาพนั้นแล้วซึม
ลงไป
“เอ่อ งั้นดีเลยเพคะงั้นเราไปตามหาฟางกันเลยเพคะ”เฟย์พูด
“ได้ แต่ก่อนไปเราขอไปจัดการน้องตัวดีของเราก่อนนะ”โทโมะพูดแล้วเดินไปที่โถงจัดงานทันที
“นี่จินนี่ เมื่อไหร่จะปล่อยเราสักที เราจะออกไปนั่งโต๊ะเพื่อนเราทางโน้น”ทางด้านป๊อปปี้ที่ถูกจินนี่
รั้งไปนั่งที่โต๊ะไม่ให้ตามฟางไปก็พูด
“ไม่เพคะ หม่อมชั้นไม่เชื่อหรอกว่าชายป๊อปอยากนั่งกับเพื่อนจริงๆ”จินนี่ว่า
“อย่ามาทำตัวเป็นเจ้าของเรา เป็นแค่คู่หมั้นอยู่ยังไม่ใช่เมีย”ป๊อปปี้พูดก่อนจะแกะมือจินนี่ออกแล้ว
ลุกขึ้น
“นี่ไงเพคะ”เฟย์ที่เดินนำโทโมะมาทางป๊อปปี้ก็รีบบอกโทโมะ พิมและแก้วที่เดินตามมา
“นี่พี่ชายอยากจะสนุกกับน้องแล้วใช่มั้ยพะยะค่ะถึงได้ออกจากห้องหนังสือได้”ป๊อปีป้พูดอย่าง
อารมณ์ดี
ซ่า
โทโมะมองป๊อปปี้นิ่งๆก่อนที่จะเอาถังน้ำแข็งราดหัวป๊อปปี้
“ตายแล้วองค์ชายโทโมะทำไมถึงทำแบบนี้ล่ะเพคะ ถึงแม้องค์ชายจะเป็นพี่แต่องค์ชายก็เป็นแค่
ลูกนางสนมในวังไม่มีสิทธิ์จะมาทำร้ายเชื้อพระวงศ์สายแท้แบบนี้”จินนี่ว่าทำให้โทโมะนิ่วหน้าซึม
ลงไป
“นี่พี่หญิง พี่หญิงเองก็ไม่มีสิทธิ์ไปว่าองค์ชายโทโมะถึงต้นกำเนิดนะเพคะ”แก้วรีบว่า
“นี่พี่ชายมีเรื่องอะไรกันทำไมมาถึงก็ถึงได้ทำร้ายน้องแบบนี้”ป๊อปปี้ถอนหายใจก่อนจะพูด
“เรามาเพื่อจะเตือนสติเจ้า ถึงหน้าที่สุภาพบุรุษที่เจ้าพึงจะมีอยู่เจ้าทำแบบนี้กับฟางได้ยังไง”โท
โมะว่า
“อ๋อ นี่แม่นั่นคงจะร้องไห้วิ่งไปฟ้องพี่ชายสินะ”ป๊อปปี้ที่สงสารฟางก็หงุดหงิดที่โทโมะปกป้องฟาง
“ฟางไม่ได้มาฟ้องเรา แต่เรารู้เรื่องนี้ เรื่องที่คู่หมั้นของเรากลั่นแกล้งฟาง ทำไมถึงไม่ดูแลคู่หมั้นดีๆ
ล่ะป๊อปปี้”โทโมะว่า
“แล้วนังนั่นมีค่ามากรึไงเพคะถึงแตะไม่ได้แบบนี้”จินนี่รีบว่า
“คุณค่าของคนไม่ได้วัดจากชนชั้นฐานะว่ามีค่ารึไม่นะจินนี่ แต่วิ่งที่เธอทำมันเกินไปจริงๆถ้าเธอไม่
ชอบเค้าทำไมถึงไม่ต่างคนต่างอยู่ล่ะ เป็นถึงเชื้อพระวงศ์สืบเชื้อสายกษัตริย์จากKzเหนือสายแท้ก็
จริง แต่กลับทำตัวให้เป็นที่นินทาว่าลดตัวมาแกล้งคนที่ด้อยกว่าเนี่ยนะ”โทโมะว่าจินนี่เป็นชุด
“องค์ชายกล้ามากนะเพคะที่ว่าหม่อมชั้นแบบนี้นี่คงหลงนังนั่นมากสินะเพคะ”จินนี่โกรธจนตัวสั่นก็
รีบว่าโทโมะทันที
“เราไม่ได้หลงฟาง ฟางเป็นเหมือนเพื่อนของเราที่เราต้องคอยช่วยเหลือ น้ำใจที่มีให้เพื่อนโดยไม่
ปราศจากเรื่องชู้สาวหรือความอิจฉา หวังว่าเธอคงเข้าใจ”โทโมะพูดแล้วถอนหายใจ
“ได้เรื่องแล้วเพคะ ตอนนี้เขื่อนส่งข้อความมาบอกว่าตอนนี้กำลังไปส่งฟางกลับบ้านที่เขต7อยู่
เพคะทุกคนไม่ต้องห่วงฟาง”เฟย์รับข้อความจากเขื่อนก็รีบพูด
“ดีนะที่อยู่กับเขื่อน โล่งอกไปที”แก้วพูดแล้วยิ้ม
เพี้ยะ
จินนี่ที่เห็นแก้วยิ้มสนใจโทโมะก็เดินไปตบหน้าน้องสาวทันที
“นี่จินนี่ ทำไมถึงตบหน้าน้องตัวเองแบบนี้”โทโมะตกใจรีบประคองแก้วไว้
“น้องไม่รักดี ทำตัวเป็นแกะดำ เรื่องนี้ถึงหูเสด็จพ่อแน่”จินนี่พูดแล้วเดินเชิดไปกับพวกมีน
“หม่อมชั้นไม่เป็นไรเพคะ โดนจนชินแล้ว ลำพังก็ชอบทำตัวนอกคอกอยู่แล้วโดนซะบ้างก็ดี”แก้ว
พูด
“เฟย์เจ้าดูแลแก้วที เห้อก็ดีเหมือนกัน ให้ฟางไปพักใจที่บ้านกว่าต้องมาทนอยู่ที่ที่มีแต่คนใจร้าย
แบบนี้”โทโมะยิ้มนิดนึงก่อนจะพูดขึ้นแล้วเดินไป พิมรีบวิ่งตามโทโมะไปทันทีก่อนจะตามด้วยเฟย์
ที่พาแก้วออกไป
“องค์ชายจะไปไหนเพคะ”เหล่าคนในงานตกใจเมื่อเห็นป๊อปปี้จะเดินออกไปจากงานบ้าง
“นี่ก็ดึกมากแล้ว งานปาร์ตี้เลิกแค่นี้ล่ะใครอยากจะไปต่อก็ไป”ป๊อปปี้พูดก่อนจะรีบออกไปทันที
“เป็นยังไงหลับสบายมั้ย เดี๋ยวอยู่ทานข้าวเช้าด้วยกันก่อนนะเขื่อน แม่เราทำข้าวต้มอร่อยที่1อย่า
ใครเชียวนะ”เขื่อนลืมตาตื่นมาในตอนเช้าเห็นฟางเอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนให้ก่อนจะชวนทานข้าว
“อื้อ แล้วนี่ฟางจะกลับวันไหนล่ะเสาร์รึอาทิตย์”เขื่อนถามต่อ
“ไม่ล่ะเราไม่กลับไปที่นั่นอีกแล้ว”ฟางพูด
“ทำไมล่ะฟาง ฟางเองก็รู้ไม่ใช่รึไงถึงกฎที่องค์เหนือหัวของKzใต้ได้บอกไว้ ว่ากฎย่อมเป็นกฎห้าม
เปลี่ยนแปลง องค์ชายเลือกฟางมาเป็นสตรีชั้นสูงแล้วนะ”เขื่อนรีบพูด
“เลือกมาแล้วก็ดีแต่หาเรื่องแกล้งทั้งตัวเองทั้งคู่หมั้นแบบนี้หรอ แถมยังอยากไล่เราออกจากวัง
แบบนี้ เราจำเป็นต้องกลับไปอีกรึไง”ฟางพูด
“ฟางจะยอมแพ้มันง่ายๆงั้นหรอ”เขื่อนถาม
“ไม่ใช่เราไม่ยอมแพ้ แต่เราแค่เหนื่อยที่ทำไมทุกคนต้องหาเรื่องเรา ทั้งๆที่เราเองก็ไม่เคยคิดร้าย
กับใคร แค่อยากมาเรียนทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุดเท่านั้นเอง”ฟางพูดแล้วอดที่จะน้อยใจไม่ได้
“เรารู้ว่าที่พวกนั้นทำมันเกินไปจริงๆ แต่เรามีความรู้สึกว่าตำแหน่งสตรีชั้นสูงของKzใต้น่ะ มัน
เหมาะสมจะเป็นของฟางนะ ฟางน่ะเข้มแข็งกว่านี้นะ เราเชื่อ”เขื่อนพูดแล้วยิ้ม ทำให้ฟางอึกอักไม่รู้
จะพูดอย่างไรดี เพราะใจหนึ่งก็อยากจะออก แต่เมื่อคืนที่เธอกลับมาที่บ้านแล้วเห็นมีคนจากในวัง
มาดูสวัสดีภาพของคนในครอบครัวบวกกับโฟล์ทที่ได้รับกายภาพบำบัดสม่ำเสมอก็ทำให้เธออยาก
จะตอบแทนบุญคุณ
“เห้อ ทำไมเราจะต้องมานึกถึงคนใจร้ายคนนั้นทำไมกัน ป่านนี้คงจะสะใจแล้วสิท่าที่สามารถไล่เรา
ออกมาจากที่วังได้ เหอะ ร้ายทั้งตัวเองทั้งคู่หมั้น”ฟางที่ปลีกตัวเองออกมาจากบ้านแล้วเดินมาตาม
ทางเพื่อจะไปซักผ้าที่ริมลำธารก็บ่นเมื่อคิดถึงป๊อปปี้
“โธ่โว้ย ถนนของเขต7นี่ถ้าจะกันดารแบบนี้รู้งี้เอาโฟวิลเข้ามาดีกว่า หมดกันซูซี่ลูกพ่อ”ขณะที่ฟาง
เดินจะไปที่ลำธารก็ชะงักได้ยินเสียงที่คุ้นหูก็เดินเลาะไปตามทางลูกรังก็ตกใจที่เห็นป๊อปปี้ยืนบ่นอยู่
กับรถตัวเอง
“นี่องค์ชายมาที่นี่ได้ยังไงเพคะ”ฟางตกใจก็รีบถามป๊อปปี้ทันที
“อย่าคิดนะว่าเราจะมาง้อเธอ เราก็แค่มาเที่ยวเยี่ยมชนบ้านพักตากอากาศของเราที่กำลังสร้างที่
เขต7นี่ต่างหากล่ะ”ป๊อปปี้เหวอเมื่อเจอกับฟางก่อนจะรีบว่า
“หรอเพคะแล้วจะมาบอกหม่อมชั้นทำไม”ฟางพูดพลางคิดในใจ ที่กันดารแบบนี้มันมีวิวที่สวยงาม
ตรงไหนที่เหมาะที่จะให้เชื้อพระวงศ์มาสร้างบ้านพักตากอากาศแบบนี้
“เดี๋ยวจะไปไหนน่ะไหนๆก็ไหนๆละเขื่อนอยู่กับเธอใช่มั้ย ดีเราจะไปกับเธอ”ป๊อปปี้รีบเรียกฟางก่อน
จะเดินไปด้วยกัน ฟางรีบเดินหนีไปที่ริมลำธารแล้วเอาเสื้อผ้ามาซักทันที
“เครื่องซักผ้าก็มีไม่เห็นจะต้องมานั่งหลังขดหลังแข็งแบบนี้เลย”ป๊อปปี้บ่น
“องค์ชายเพคะบ้านหม่อมชั้นอยู่บ้านนอกไม่ได้มีเครื่องอำนวยความสะดวกแบบนั้นนะเพคะ”ฟาง
พูดก่อนจะหยิบผ้าเช็ดหน้าPanuมาซักคราบเลือด
“ดี ซักผ้าเช็ดหน้าเราให้สะอาดๆล่ะ”ป๊อปปี้เห็นผ้าเช็ดหน้าตัวเองก็รีบพูด
“อะไรนะเพคะ นี่ผ้าเช็ดหน้าขององค์ชายแล้วทำไมถึงไปอยู่ที่เฟย์ได้ล่ะเพคะ”ฟางอึ้งแล้วรีบถาม
แต่ป๊อปปี้ยิ้มแล้วคิดถึงตอนที่ฟางโดนจินนี่ทำร้ายแล้วตัวเองหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนโปรดยัดใส่มือเฟย์
ให้เฟย์เอาไปซับเลือดให้ฟาง
“ก็เพราะว่าเราคือหนุ่มฮอตไงล่ะใครก็มีของๆเรานี่เธอยังคงไม่มีสินะ งั้นเราจะเสียสละผ้าเช็ดหน้า
ผืนโปรดของเราให้เธอแล้วกัน แล้วห้ามคืนเราด้วยนะไม่งั้นเจอดีแน่”ป๊อปปี้ว่า
“เผด็จการที่สุด”ฟางพูดแล้วซักผ้าต่อ ป๊อปปี้ที่ชะเง้อเข้าไปใกล้ๆฟางแล้วมองฟางที่ทำงานบ้าน
อย่างคล่องแคล่วก็ทึ่ง
“เข้ามาใกล้ทำไมเพคะ/เหวอ”ฟางหันไปเจอป๊อปปี้ที่ยื่นหน้ามาใกล้ก็ลืมตัวเผลอผลักร่างสูงตกลง
ลำธารไป ก่อนที่ฟางจะรีบช่วยป๊อปปี้ขึ้นมาจากลำธารได้ในที่สุด
“ถ้านี่จะเอาคืนจากเรื่องเมื่อคืนที่เราไม่จัดการจินนี่ล่ะก็เรายอม แต่เธอต้องพาเราไปเปลี่ยนเสื้อผ้า
เดี๋ยวนี้เลยนะเราหนาว”ป๊อปปี้พูดแล้วบ่นทำให้ฟางส่ายหน้าขำแล้วพาป๊อปปี้กลับบ้านตัวเองไป
ต้องเชื่อองค์ชายนะว่ามาดูความเรียบร้อยของบ้านพักตากอากาศจริงๆไม่ได้มาง้อใครเลย
เรื่องจะเป็นยังไงต่อถ้าอ่านแล้วสนุกก็ช่วยเม้นโหวตเรื่องนี้ด้วยน้าาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
