ไอ้คุณเพื่อนครับ...รักกูบ้าง!

-

เขียนโดย ไดยะ

วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.07 น.

  18 chapter
  1 วิจารณ์
  22.87K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

7) ไอ้คุณเพื่อนครับ...รักกูบ้าง! 5

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

5

 

“โก้มึงจะกินไร ก่อนเข้าหอมั้ย”เสียงของสติ๊กเกอร์ถามขึ้นระหว่างที่กำลังเดินออกจากตัวมหาลัย เพราะวันนี้ทั้งสติ๊กเกอร์และโกโก้เรียนแค่คาบเช้า ทั้งสองเรียน คณะเดียวกัน เอกเดียวกัน

 

“ตอนเที่ยงคนมันเยอะ ค่อยหาของขึ้นไปกินบนห้องดีกว่า”โกโก้พูดบอกมา โกโก้ไม่ค่อยชอบที่ๆมีคนวุ่นวายมากนักแต่ก็แล้วแต่อารมณ์น่ะนะ  อารมณ์ดีก็อยู่ได้ อารมณ์ไม่ดีก็ไม่อยู่ แบบ อินดี้จัดไง

 

“เออๆ อากาศโคตรร้อนเลยว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบ่นออกมา อันที่จริงอากาสมันเมืองไทยมันก็ร้อนอยู่แล้วแหละ แต่วันนี้ดูเหมือนจะร้อนกว่าทุกวันเลย ทำเอาสติ๊กเกอร์ถึงกับเหงื่อซึมออกตามไรผมเลยล่ะ

 

“มึงจะบ่นไมเนี่ย บนแล้วเย็นขึ้น”โกโก้พูดเสียงนิ่งๆ

 

“สลัด! เออแม่ง”สติ๊กเกอร์ฮึดฮัดออกมานิดหน่อยแล้วเดินตรงไปที่จอดรถ เมื่อถึงรถของโกโก้แล้วทั้งสองก็เข้าไปอยู่ในรถ

ความเย็นจากเครื่องปรับอากาศในรถลอยปะทะเข้ามาที่หน้า ทำให้รู้สึกค่อยยังชั่วขึ้น ทั้งสองนั่งรถโดยที่มีโกโก้เป็นคนขับและเป็นเจ้าของรถ.

.

.

.

“ป้าครับผมเอาน้ำแข็งใสใส่ข้าวโพดและก็วุ้นมะพร้าวครับเอาสีแดง”เมื่อเอารถไปจอดที่หอพักแล้วทั้งสองก็ออกมาข้างนอกไม่ไกลจากหอพักมากนัก สติ๊กเกอร์ที่เห็นร้านน้ำแข็งใสแต่ไกลๆรีบวิ่งไปที่ร้านแล้วจัดการสั่ง

 

“กินข้าวก่อน”โกโก้พูดบอกมา

 

“ก็กูร้อนอ่ะอยากกินอะไรเย็นๆ นะๆ”สติ๊กเกอร์บอกกลับด้วยเสียงอ้อนนิดๆ

“เออๆ งั้นกูไปสั่งข้าวรอเลยน”โกโก้พูดบอกกับสติ๊กเกอรืแล้วเดินข้ามถนนไปอีกฝากเพื่อไปร้านข้าว

 

“ลุงครับเอากระเพราหมูไข่ดาวและก็ข้าวพัดกุงครับ อ้อราดข้าวนะครับ”โกโก้พูดสั่งเจ้าของร้าน พร้อมกวาดสายตามองไปรอบๆร้าน

 

“รอแป็ปนะพ่อหนุ่ม ใส่กล่องหรือกินนี่ล่ะ”เจ้าของร้านที่ทำอาหารให้ลูกค้าคนอื่นอยู่ถามขึ้น โกโก้เมื่อมองบรรยากาศในร้านแล้ว

 

“ใส่กล่องละกันครับ”โกโก้พูดบอกแล้วไปนั่งที่เก้าอี้เพื่อรออาหาร ไม่ใช่ว่าร้านนี้ไม่ดีแต่อย่างไร เป็นร้านที่ดีมากด้วยซ้ำ อากาศเย็น สะอาก แต่ที่ทำให้โกโก้ไม่กินข้าวที่นี่เพราะ หนึ่งคนเยอะพอสมควรพอจะคาดได้ว่าเป็นร้านอาหารตามสั่งที่ที่มีลูกค้าเยอะพอสมควร สองโกโก้อยากกินแบบสงบๆ นี่ขนาดนั่งเฉยๆทั้งสาวๆวัยรุ่นผู้หญิงรวมไปถึงหนุ่มๆด้วย มองโกโก้เหมือนจะกลืนกินอย่างใดอย่างนั้นเลย มันคงหน้าอึดอัดหน้าดูท่าต้องกินไปแล้วมีใครมองไปด้วย แต่จริงๆโกโก้ไม่ได้สนใจสายตาพวกนั้นเท่าไหร่หรอกแต่ไอ้คนที่สนใจนะหรอก็คือ...

 

“หูวๆ คนเยอะอ่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกออกมาและเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆโกโก้ และตักกินน้ำแข็งใสไปด้วย

 

“อืม”โกโก้ตอบรับในลำคอ

 

“แล้วจะกินไหนอ่ะ กินนี่เลยก็ดีนะมึง”สติ๊กเกอรืพูดบอกพร้อมกับสำรวจมองไปรอบๆร้าน

 

“กินที่ห้องนั่นแหละ”โกโก้พูดบอกออกมาอีกด้วยเสียงนิ่งๆ

 

ระหว่างที่สายตาของสติ๊กเกอร์มองไปรอบๆก็เริ่มไม่อยากจะกินที่นี่แล้ว ก็ดูสิ ทั้งสามทั้งหนุ่มทั้งเล็กทั้งน้อย มองที่โกโก้ด้วยสายตาที่...

แดกได้กูแดกทั้งตัว เลยอะไรประมานนั้น ชิส์ มันน่าควักลูกตาคนอื่นมั้ยล่ะครับคุณว่า แหมๆมองอย่างกับเป็นของตนเอง แต่เสียใจครับท่าน!

มันเป็นของผมเหอะ เดี๋ยวๆ เดี๋ยยรู้กัน ทั้งสาวทั้งไอ้หนุ่มๆร่างเล็กนั่นแหละครับ หึหึ

 

“โก้ อ่ะน้ำแข็งใสกินๆหรอ”สติ๊กเกอร์พูดบอกออกมาพร้อมกับตักน้ำแข็งใสไปจ่อที่ปากของโกโก้ทำเอาโกโก้ผละออกเล็กน้อยเพราะไม่ทันตั้งตัว

 

“เล่นอะไรเนี่ย ไม่เอา”โกโก้พูดบอกมา

 

“นะโก้นะ นะ แดกๆไปเหออะ”สติ๊กเกอร์บอกด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

 

“เออๆ มากูแดกเอง”โกโก้พูดบอกพร้อมกับทำท่าจะคว้าช้อนมากินเอง

 

“ไม่เอาอ่ะ กูจะป้อน”สติ๊กเกอร์พูดบอกอีก

 

“ติ๊กเกอร์”โกโก้เรียกสติ๊กเกอร์ด้วยน้ำเสียงนิ่งๆเป็นการปรามๆ

แต่คนอย่างสติ๊กเกอร์มีหรือจะสน

 

“นะโกโก้ นะนะ”สติ๊กเกอร์ยังพูดขอด้วนน้ำเสียงอ้อนอีกแล้วหันไปมองพวกที่มองโกโก้กับสติ๊กเกอร์อย่างสงสัย

 

“เออๆ แม่ง”โกโก้พูดออกมาอย่างยอมๆ แล้วยอมอาปากรับน้ำแข็งใสจากสติ๊กเกอร์ เมื่อเห็นว่าโกโก้ยอมแต่โดยดีตนเองจึงป้อนโกโก้ ระหว่างที่ป้อนก็มองไปยังพวกกลุ่ม ที่ตอนนี้ผู้หญิงก็หน้าซีดไปเรียบร้อย บางคนก็กรี๊ดอย่างดีใจ ส่วนพวกหนุ่มเล็กหนุ่มน้อยน่ะหรอ หึ ทำหน้าอิจฉากันเรียบร้อย ไอ้สติ๊กเกอร์ก็เชิดหน้าอย่างบอกนัยว่า คนนี้ของกู

อ่างใดอย่างงั้นเลย โกโก้ที่พอมองท่าทีของสติ๊กเกอร์ออกก็ส่ายหัวยิ้มขำๆ

 

“กระเพราะหมูไข่ดาวและก็ข้าวผัดกุ้งได้แล้วพ่แหนุ่ม”เสียงของเจ้าของร้านดังขึ้นทั้งโกโก้และสติ๊กเกอร์ก็ลุกตามกันไป

 

“นี่มึงสั่งข้าวผัดให้กูหรอโก้”สติ๊กเกอร์ถามกับไปเพราะว่าข้าวผักกุ้งนี้เป็นของโปรดของสติ๊กเกอร์เลยถึงจะดูเป้นข้าวเด็กก็เหอะก็คนมันชอบนี่หว่า

 

“เออ”โกโก้พูดออกมาพร้อมกับควักหากระเป๋าตังค์และหยิบเงินจ่างให้เจ้าของร้าน

 

“หึ่ยยย น่ารักว่ะ รู้ใจกูด้วย”สติ๊กเกอร์พูดออกมาพร้อมกับเกาะแขนของโกโก้ทำเอาบรรดาผู้ที่สนใจโกโก้ส่งสายตาอิจฉาอย่างแรงกล้า?

 

“พอๆ ปล่อยกูๆ”โกโก้พูดบอกพร้อมกับดันหัวของสติ๊กเกอร์แล้วเดินไปยังหอพัก

 

“ห้องมึง”โกโก้พูดด้วยเสียงเรียบๆ แต่ก็พอรู้ความหมายเลยว่าจะกินข้าวที่ห้องของสติ๊กเกอร์

 

“เออๆขี้เกียจล้างจานสิมึงน่ะ”สติ๊กเกอร์พูดแกล้งโกโก้ออกไป

 

“รู้ดี”โกโก้พูดตอบกลับมาอย่างไม่ใส่ใจนักทั้งสองเดินขึ้นมายังหอพัก

สติ๊กเกอร์จัดการเปิดห้อง ทั้งสองตรงไปที่ห้องครัว สติ๊กเกอร์หยิบจานมาว่างไว้พร้อมแกะกล่องและเทลงจานทั้งของตนเองและของโกโก้อย่างเรียบร้อย

ทั้งสองกินข้าวกันเรื่อยๆ

มีบางครั้งบ้างที่สติ๊กเกอร์จะคอบแกล้งคอยหยอกโกโก้ตามประสาคนอ่อยวันละนิดวันละหน่อย?

.

 

.

.

เมื่อทั้งสองคนกินข้าวกันเสร็จแล้วโกโก้ก็ไปนั่งนอนเล่นที่ห้องนักเล่นห้องขอสติ๊กเกอร์ส่วนสติ๊กเกอร์ก็ล้างจานแล้วก็ตามออกมาพร้อมกับถุงขนม

 

“อ่ะ”สติ๊กเกอร์ยื่นซองขนมให้โกโก้ โกโก้ก็หยิบกินอย่างง่าย

ทั้งสองนั่งดูทีวี ดูหนังตามช่องต่างๆไปเรื่อย ดูไปก็กินขนมไป

 โกโก้ที่เป็นคนชอบนอน เมื่อท้องอิ่มก็เริ่มรู้สึกง่วงๆ

 

“มึงๆเห็นเมื่อกี้ป่ะ”สติ๊กเกอร์พูดถามพร้อมกับหันหน้าไปหาโกโก้ที่ตอนนี้ น่าจะหลับลงไปแล้ว

สติ๊กเกอร์ลูบไปที่แก้มสากของโกโก้ ลูบไปตามกรอบหน้าของอีกฝ่าย

 

“โก้กูจะทำให้มึงรักกูให้ได้”สติ๊กเกอร์พูดบอกกลับตนเอง

สติ๊กเกอร์เองก็เริ่มง่วงๆแล้วเหมือนกัน จึงปิดทีวีไว้ก่อน แต่ก็จริง ไม่นานนักสติ๊กเกอร์ก็หลับตามไปติดๆ สติ๊กเกอร์นอนพองไหล่ของโกโก้ โกโก้เองก็นอนพิงหัวของสติ๊กเกอร์ไป

.

.

.

โกโก้ตื่นขึ้นมาอีกครั้งในเวลาเกือบ 5 โมงเย็น

โกโก้มองคนที่ตอนนี้นอนเอาหัวพิงไหล่ตนเองอยู่ โกโก้ยอมรับว่า

สติ๊กเกอร์เป็นเพื่อน ผู้ชายที่มีหน้าตาที่สวยมากมากกว่าผู้หญิงบางคนด้วยซ้ำ โกโก้ปักผมของสติ๊กเกอร์ที่ถูกย้อมให้เป็นสีน้ำตาลอ่อนๆเผยให้เห็นใบหน้าหวาน ตาคู่สวยหลับพริ้ม จมูกโด่งสวยได้รูปไหนจะปากที่เล็กสวยกว่าผู้หญิงหลายๆคน ผิวขาวช่วยขับให้สติ๊กเกอร์ดูดีขึ้นมาก

โกโก้มองปากสวยแดงสวยของสติ๊กเกอร์ แล้วค่อยๆก้มลงไป

แต่ก็พอจะมีสตินึกขึ้นได้ว่าคนตรงหน้าเป็นเพื่อนและก็ผู้ชาย

โกโก้พอจะมองออกว่าสติ๊กเกอร์เป็นพวกที่ไม่ได้ชอบผู้หญิง

เป็นพวกชอบผู้ชายด้วยกันและก็พอดูออกด้วยเหมือนกันว่าสติ๊กเกอร์คิดยังไงกับตนเอง แต่ก็ไม่นึกรักเกียจหรืออะไรแต่อย่างไร

 

“งืออ”เสียงงัวเงียของสติ๊กเกอร์ดังขึ้น

 

“ติ๊กเกอร์ตื่นได้แล้วมึงนอนตอนนี้ไม่ดี”โกโก้พูดออกมาพร้อมกับเขย่าหัวของสติ๊กเกอร์เป็นเชิงปลุก

สติ๊กเกอร์ลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงียๆ

 

“หิว”คำแรกที่หลุดออกจากปากของสติ๊กเกอร์ก็คือคำว่า ‘หิว’

 

“ห่า ตื่นมาก็หิวเลยนะมึงไปๆล้างหน้าล้างตาไปหาข้าวกินช้างล่าง”

โกโก้พูดบอกจากนั้นตนเองก็ตรงเข้าไปล้างหน้าล้างตาในห้องน้ำของสติ๊กเกอร์ สติ๊กเกอร์เมื่อเห็นโกโก้ออกมาจากห้องน้ำแล้ว ก็ตรงไปทำธุระของตนเองต่อ

.

.

 

// ค่ะ อัพแล้วนะค่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไดยะค่ะ พิมพ์ตกพิมพ์หล่นต้องขอโทษด้วย ช่วยๆกันเม้นหน่อยนะค่ะ สำหรับคู่รองนะค่ะ ไดยะก็จะแต่งคละๆกันกับคู่ของโกโก้สติ๊กเกอร์เลยนะค่ะ ขอบคุณอีกครั้งค่ะ รักนักอ่านทุกท่านครับผม! 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา