ไอ้คุณเพื่อนครับ...รักกูบ้าง!

4

 

“ไอ้เห้! รถนี่แม่งก็โครตติดชิบเลยที่จอดรถก็หายหัวอีก ห่าน!”เสียงโวยวายของสติ๊กเกอร์ดังขึ้น หลังที่รถของโกโก้จอดอยู่ ที่จอดรถอีกที่หนึ่งซึ่งก็ห่างจากตัวมหาลัยอยุ่พอสมควร  แล้วไอ้ที่ทรหดจริงๆน่ะนะคือไอ้นี่เว้ยยย การหาที่จอดรถ นั่นแหละคือเข้าใจมั้ยครับ ขับรถมามหาลัยที่รถแม่งโคตรติดเลยแถมที่จอดรถไม่มีอีก! แหน่ะๆแล้วกว่าจะเข้า

มหาลัย ก็สายแล้วขอรับกระผม!

ตอนนี้ผมไอ้ติ๊กเกอร์แสนหล่อ?และไอ้โกโก้ผัวในอนาคต?

รีบวิ่งเข้ามหาลัยเลยครับ ตอนนี้.. สายแล้ว! วิชาคาบแรกนี้เรทมาเกือบ15 นาทีแล้วครับครับผม!

 

“แฮ่กๆ ก็อนุญาตครับ!” ทั้งสองคนพูดพร้อมกันเมื่อเปิดประตูเข้ามาในห้องเรียนอาจารณ์ที่เป็นผู้ชายหน้าตาหล่อเข้มแต่ดูโหดๆมากกว่ามองมาที่ทั้งสองคน ทั้งสองคนต่างคนต่างหอบเพราะรีบวิ่งเข้ามา

 

“เกินมา 15 นาที นี่พวกคุณคิดจะมาเรียนจริงๆหรือเปล่า”อาจารณ์หน้าโหดหันมาบอกทั้งโกโก้และสติ๊กเกอร์ด้วยน้ำเสียง...เรียบนิ่ง...

ฉบับหน้าขนลุกสำหรับไปติ๊กเกอร์เลยครัช!

 

“ผมชอบคนตรงต่อเวลา คราวหน้าอย่าให้มีอีก ไม่งั้นพวกคุณไม่ได้เข้าเรียนวิชาผมอีกเลยแน่ๆ”อาจารณ์หน้าโหดพูดด้วยเสียงนิ่งเรียบ ไม่ใช่แค่ไอ้ติ๊กเกอร์นะที่รู้สึกกลัวขนลุก แต่เมื่อหันไปมองทางอื่นแล้ว บางคนนี่ถึงกับสดุ้ง

 

“ครับ!”ทั้งสองตอบพร้อมกัน

 

“ไปหาที่นั่งได้แล้ว”อาจารณ์หน้าโหดพูดบอกก่อนที่จะกลับมาสอนอีกครั้ง เป็นการสอนที่ดูหน้าอึดอัดมาสำหรับไอ้ติ๊กเกอร์ตอนนี้ คือแบบ...นั่งเกร็งจนปวดตัวแล้วล่ะครับ! อาจารณ์หน้าโหดสอนไปจนเวลาเลยไปอีก 15 นาที นักศึกษาบางคนถึงกลับขอภาวนาให้เวลาเดินไปเร็วๆ รวมไปถึงไอ้ติ๊กเกอร์คนนี้ด้วย

 

“แฮ่กๆ ขอโทษนะครับ แฮ่กๆ ขออนุญาติครับ”นักศึกษาชายคนหนึ่งเปิดประตูเข้ามา พูดพร้อมกับหอบหายใจแฮ่กๆ ท่าทางเหมือนกับสติ๊กเกอร์เมื่อ15 นาทีที่แล้วไม่มีผิด ตอนนี้สติ๊กเกอร์รู้สึกเสียวสันหลังแทนนักศึกษาที่พึ่งเข้ามาเลยล่ะ

 

“เกินมา 30 นาที”อาจารณ์หน้าโหดพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งอย่างเคย

 

“ขอโทษครับ”นักศึกษาชายที่เพิ่งเข้ามาเงยหน้าขึ้นมา

ภาพแรกทั้งผู้หญิงและผู้ชายในห้องถึงกลับชะงัก เมื่อนักศึกษาชายคนดังกล่าวเงยหน้าขึ้นมา ใบหน้าหวานที่ขึ้นสีแดงเพราะความเหนื่อยจากการวิ่งเข้ามาในห้องเรียน ไหนจะเสื้อที่เปียกโชกไปด้วยเหงื่อแต่ไม่ยักจะมีกลิ่นเหม็นเลยสักนิด นักศึกษาชายคนดังกล่าว มีใบหน้าที่หวานมากๆ

ออกไปทางผู้หญิงด้วยซ้ำ ดวงตากลมโตหวาน จมูกโด่งได้รูป ปากเล็กบางและที่สำคัญสีอย่างแดง ไหนจะรูปร่างที่ตัวเล็กอีกและไหนที่ผิวจะโคตรขาวเลยอีก ทำเอาไอ้สติ๊กเกอร์เคยคิดว่าตนเองสวยแล้ว?มาเจอคนนี้อีก

ถึงกลับอึ้งนิดๆเลย ชายหนุ่มนักศึกษาบางคนถึงกลับกลืนน้ำลายอึกใหญ่ๆเป็นระยะๆ เลย

 

“ไปหาที่นั่ง หลังพักเที่ยงมาพบชั้นด้วย”อาจารณ์หน้าโหดพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ

นักศึกษาหน้าสวยดังกล่าวรีบหันซ้ายหันขวาหาที่นั่งทันที สติ๊กเกอร์ส่งยิ้มไปให้อีกฝ่ายอย่างเป็นมิตร และพยักหน้าเป็นเชิงบอกว่า มานั่งนี่สิ

ไม่ใช่แค่สติ๊กเกอร์ที่ทำอย่างนี้แต่ไอ้พวกกลุ่มนักศึกษาผู้ชายนี่ทำกันเกือบยกครึ่งห้อง

นักศึกษาหน้าสวยรีบตรงมาหาสติ๊กเกอร์อย่างเร็วๆ ดูท่าสติ๊กเกอร์จะเป็นมิตรและปลอดภัยที่สุดแล้วสำหรับนักศึกษาชาย

 

“หวัดดีนายชื่อไรอ่ะ เราชื่อสติ๊กเกอร์นะ”สติ๊กเกอร์เริ่มแนะนำตัวเอง ความรู้สึกตอนนี้คือ รู้สึกถูกชะตากับนักศึกษาหน้าสวยคนนี้มากๆ อาจเป็นเพราะมีใบหน้าที่สวยทั้งๆที่เป็นผู้ชายเหมือนกันก็ได้

 

“หวัดดีเราชื่อเพ้นท์ ยินดีที่ได้รู้จักสติ๊กเกอร์นะ”เพ้นท์นักศึกษาหน้าสวยพูดขึ้น และส่งยิ้มให้สติ๊กเกอร์อย่างเป็นมิตร

 

“อีกนานมั้ย”ประโยคสั้นๆจากอาจารณ์หน้าโหดเป็นการหยุดการกระทำทุกอย่าง อย่างดีทั้งสติ๊กเกอร์และเพ้นท์ต่างเลิกคุยกันและหันไปสนใจกับสิ่งที่อาจารณ์หน้าโหดสอนอยู่

.

.

.

“จบซะที...กูเหมือนตายทั้งเป็นเลยว่ะ”สติ๊กเกอร์บ่นออกมาเมื่อหมดเวลาการสอนของอาจารณ์หน้าโหด

 

“เพ้นท์เราขอเบอร์เพ้นท์หน่อยได้มั้ยอ่ะ”สติ๊กเกอร์หันไปหาเพ้นท์ที่ตอนนี้นั่งจดอะไรยิกๆอยู่

 

“อื้ม ได้สิ”เพ้นท์วางมือจากการจดอะไรสักอย่างลงและหันหน้าไปแลกเบอร์กับสติ๊กเกอร์

 

“หวี๊ดวิ้วๆๆ อะไรกันๆในคณะเรามีผู้ชายที่น่ารักน่าฟันตั้งสองคนแหน่ะเว้ยพวกมึงๆ” เสียงของบางคนดังขึ้น พร้อมเสียงเฮตามมาติดๆ

 

“นี่น้องๆสนใจมาให้พี่รักมั้ยจ้ะ ฮิ้วๆ”เสียงแซวสติ๊กเกอร์กับเพ้นท์ดังขึ้น สติ๊กเกอร์น่ะดูจะชินไปเสียแล้วแต่เพ้นท์นี่สิดูกลัวๆยังไงไม่รู้

 

“น้องบ้านมึงสิกูอายุเท่าพวกมึง”สติ๊กเกอร์พูดออกมา

 

“อะไรๆ อยากให้เรียกพี่ใช่ป่ะ อูยๆ เพิ่งเคยเห็นคนอยากแก่ว่ะ เน๊าะเพ้นท์เน๊อะ”สติ๊กเกอร์พูดกวนกลับไปให้อีกฝ่ายถึงกลับชะงักและดึงเพ้นท์เข้ามาร่วมสนุกกับตนเองด้วย

 

“ปากดีจังเลยควานสวย แต่แบบนี้และพวกกูชอบบบ”อีกฝ่ายพูดพร้อมกับส่งสายตาอย่างหื่นๆมาให้ทั้งสองคน

 

“ถามกูยังว่ากูชอบแบบมึงมั้ย?”สติ๊กเกอร์แกล้งกวนกลับ

 

“โอยยย เจ็บปวดจายยยย”อีกฝ่ายก็กวนกลับเช่นเดียวกัน

 

“นี่สติ๊กเกอร์อย่าไปต่อล้อถ่อเถียงกับเขาสิ”เพ้นท์จับแขนของสติ๊กเกอร์แล้วเขย่าพูดบอกอย่างปรามๆ

 

“เราว่าหนุกดีออกนะเพ้นท์”สติ๊กเกอร์พูดบอก

 

“เดี๋ยวมันจะไม่จบเอาสิ เราว่าอย่ามีเรื่องกันเลยนะสติ๊กเกอร์”เพ้นท์พูดบอกอย่าเป็นห่วง ก็เนี่ยไงจะมาไอ้ติ๊กเกอร์ถูกชะตาด้วยได้ไง นิสัยดีขนาดนี้ ถึงจะอยู่ด้วยกันไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็เหอะแต่ไอ้ติ๊กเกอร์คนนี้สัมผัสได้ว่าเพื่อนใหม่ของตนเองเป็นคนที่หน้าคบหาด้วยมากๆ

 

“โอเคๆ ก็ได้”สติ๊กเกอร์พูดบอกออกมาทำให้เพ้นท์ยิ้มออกมา

 เพ้นท์เองก็รู้สึกถูกชะตากับสติ๊กเกอร์เหมือนกัน สติ๊กเกอร์เป็นคนที่ดูสนุกสนาน อารมณ์ดีและดูกล้าแสดงออก ต่างจากเค้าที่ดู อ่อนแอและขี้อายเอามากๆ  เพ้นท์รู้สึกว่าสติ๊กเกอร์อาจจะเป็นคนที่ทำให้ตนเองดูเข้มแข็งขึ้นและกล้าแสดงออกมากกว่านี้ด้วย เพ้นท์รู้สึกชอบเพื่อนใหม่คนนี้มากๆด้วยเหมือนกัน

 

“อะไรๆ สองคนนี้จะกินกันเองเปล่าเนี่ยยย”เสียงแซวยังคงดังขึ้นมา

 

“ไม่เอาอ่ะๆ พวกกูสองคนน่ารักเหมือนกันกินกันเองไม่ได้หรอก มึงว่าพวกกูน่ารักเปล่าล่ะ?”สติ๊กเกอร์แกล้งถามออกมา

 

“โห่ๆ เออ ทั้งน่ารัก...และน่าฟันทั้งคู่เลยว่ะ ฮิ้วววว”สติ๊กเกอร์หัวเราะขำออกมา อันที่จริงกลุ่มพวกนี้ก็ไม่ได้ดูว่านิสัยไม่ดีแต่อย่างไร อาจจะดูกวนบาทา บ้าง แต่ก็ไม่ได้ดูเลวร้ายอะไรนัก

 

“เอา น่ารักเฉยๆเว้ย น่าฟันเก็บไปไว้กับคนอื่นนะพวกมึง”สติ๊กเกอร์พูดออกมา ทั้งสองฝ่ายต่างคุยกันไปมา เพ้นท์ที่ตอนแรกๆดูกลัวๆ ตอนนี้ก็ดีขึ้นมามากแล้วเมื่อรู้ว่ากลุ่มที่แซวตนเองกับสติ๊กเกอร์ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไร ออกจะเป็นกลุ่มที่เฮฮามากด้วยซ้ำไป สติ๊กเกอร์ทำความรู้จักกับอีกฝ่ายก็รู้ว่า กลุ่มอีกฝ่ายมีสมาชิกอยู่ดังนี้  ไอ้กินที่เป็นหัวโจก ไอ้กันที่เป็นน้องฝาแฝดของไอ้กินพี่น้องกันนิสัยไม่ต่างกันนัก แล้วก็ไอ้เพชรที่ดูเงียบๆในกลุ่ม ไอ้ไบค์ ไอ้แอม และจบด้วยไอ้เคที่ดูเป็นเด็กฉลาดในกลุ่ม

 

“เออ ติ๊กเกอร์แล้วไอ้ที่นั่งข้างๆมึงเพื่อนมึงเปล่าว่ะหรือผัวมึง ฮิ้ววว”

เสียงของไอ้กินถามขึ้นพร้อมเสียงฮิ้วจากน้องมันแล้วก็ไอ้แอม

 

“ไอ้หน้าหล่อนี่อ่ะน่ะ ผัวกูเองแหล่ะคึคึ”สติ๊กเกอร์แกล้งพูดอย่างขำๆพร้อมกับหันมามองคนหน้าหล่อที่ไม่สุงสิงกับใครอยู่เงียบ... ไอ้ที่ว่าไม่สุงสิงกับใคร…

พอหันมาแล้วปุ๊บก็รู้คำตอบแล้วล่ะว่ามัน...ไปสู่สุขคติแล้วครับ...

แม่งเอ๊ย! แม่งหลับครับ! หลับได้ทุกทีทุกเวลาจริ๊งจริงงง ไอ้ลาบเป็ด!

ไอ้หล่อ ไอ้ตัวชอบนอน!

 

“ฮิ้ววว”เสียงโฮยังดังขึ้นเรื่อยๆ

.

.

.

“มึงจะไปกินข้าวที่ไหนว่ะ ติ๊กเกอร์”เสียงของไอ้กินถามขึ้นพร้อมเดินออกมาจากห้องที่เรียน

 

“กินบนหัวมึงไงอร่อยดี”สติ๊กเกอร์ตอบกวนๆ

 

“โห่ไอ้น่ารักกก แม่งกวนตีนว่ะใช้ได้ๆแต่อย่ากินบนหัวกูเลย กินบนหัวใจกูดีกว่า ฮิ้ววว”กินพูดกวนกลับไป

 

“แล้วเพ้นท์กินข้าวที่ไหนหรอ อยากให้เราไปกินเป็นเพื่อนมั้ย”กันน้องชายฝาแฝดของกินถามเพ้นท์ขึ้นสองพี่น้องฝาแฝดมีนิสัยที่เหมือนกัน แต่กันจะดูพูดเพราะกว่ากินเยอะดูเป็นคนดี?กว่าเยอะเลย

 

“เรายังไม่รู้หรอก เดี๋ยวเราต้องไปหาอาจารณ์วรเวชก่อนน่ะ”เพ้นท์พูดบอกกลับกันด้วยน้ำเสียงเป็นมิตรกันส่งยิ้มมาให้เพ้นท์เองก็ส่งยิ้มกลับไปให้เช่นเดียวกัน

 

“ไอ้ติ๊กเกอร์ลืมยังว่ามีกูเป็นเพื่อนอยู่”เสียงเรียบนิ่งๆของโกโก้ดังขึ้น

แหม่ เมื่อได้ยินแล้วสติ๊กเกอร์ก็รีบหันไปหาโกโก้ผัวรักในอนาคตทันทีแล้วยังทำท่าจะเกาะแขนแต่ติดที่ว่าโกโก้เอามือมาดันหัวซะก่อน

 

“โห้มึงอ่ะ อย่างอนนะอย่างอนยังไงมึงก็เป็นเพื่อน(ผัว) เบอร์หนึ่งของกูเลย”สติ๊กเกอร์พูดน้ำเสียงติดอ้อนๆนิดๆ หึหึเพื่อนอีกไม่นานนี้หรอกมันก็ต้องมาเป็น พระสวามีของไอ้ติ๊กเกอร์คนนี้แหละว้า วะฮาฮ่า

สติ๊กเกอร์ได้แต่คิดคำพูดของตนเองไว้ในใจอย่างขำๆ แต่ถ้าเผลอพูดออกไปว่าอยากได้โกโก้มาเป็น สามีในอนาคต ก็แย่สิครับคุณ เดี๋ยวมันเตะผมปิวไปดาวอังคารอีก?

 

“กูจะกลับห้องมึงจะกลับกับกูมั้ยหรือจะไปต่อกลับเพื่อนมึง”โกโก้ถามขึ้นด้วยเสียงนิ่งๆ

 

“กลับเลยก็ได้”สติ๊กเกอร์พูดบอก

 

“โหยๆตัวติดกันจังเลยว่ะ น่าอิจฉ๋าอิจฉาเน๊าะมึงว่ามั้ยไอ้กิน”เสียงของแอมดังแซวสติ๊กเกอร์และแกล้งทำเป็นขอความคิดเห็นจากกิน

 

“อุยย หน้าอิจฉาจุมมม”กินก็แกล้งพูดออกมา

 

“สลัด! ไปแล้วพวกมึงค่อยเจอกัน”สติ๊กเกอร์ว่าเพื่อนใหม่อย่างไม่จริงจังนักก่อนจะหันไปหาเพื่อนใหม่อีกคนที่ตนเองถูกชะตาด้วยอย่างมาก

 

“เพ้นท์เราไปแล้วนะแล้วเจอกัน ระวังตัวด้วย...อย่าให้เห็บหมา...แถวนี้มันแซวเล่นเอาล่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกเพ้นท์ก่อนจะเน้นๆคำแล้วชายตามองไปที่เพื่อนใหม่ที่อยู่กันเป็นกลุ่มเป็นก้อน? ทำเอาไอ้ กิน กัน แอม ถึงกับแกล้งทำท่าปวดใจทันที

 

“คึคึ โอเคๆไว้เจอกันนะสติ๊กเกอร์”เพ้นท์พูดบอกพร้อมกับส่งยิ้มไปให้สติ๊กเกอร์  กลุ่มของสติ๊กเกอร์ค่อยๆแยกกันกลับไปทำธุระต่างๆของตนเอง…

 

 

//ขอแจ้งก่อนนะค่ะ คือตอนนี้อาจจะเป็นตอนที่หน้าเบื่อมากๆก็ได้ เพราะ! ว่าทั้งตัวนำทั้งสองแทบจะไม่มีบทเลย โดยเฉพาะโก้โก้โผล่มาแค่สองบรรทัดแล้วก็จากไป ฮา ตอนนี้คือตอนแนะนำเพื่อนใหม่ค่ะ

 

ไดยะเอามารวมกันตอนนี้เลย เพราะจะได้ไม่งง ว่าถ้าตอนต่อไปมีชื่อนั้นชื่อนี้บางคนอาจจะงง เลยยกมาไว้ในตอนนี้เลย รอบเดียว จบเลย ฮ่าฮ่า ทนอาจถึงบรรทัดนี้ก็สุดยอดแล้ว ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไดยะน่ะค่ะ แล้วก็อย่าคาดหวังอะไรกับไดยะมาก ไดยะแค่มือใหม่หัดแต่ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไดยะค่ะ พิมพ์ตกพิมพ์หล่ตต้องขอโทษด้วยจ้า!