ไอ้คุณเพื่อนครับ...รักกูบ้าง!
เขียนโดย 
ไดยะ
วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 22.07 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
16) ไอ้คุณเพื่อนครับ...รักกูบ้าง! *ตอนพิเศษ1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความตอนพิเศษ วันก่อนเข้ามหาลัยของโกโก้เเละสติ๊กเกอร์
ย้อนไปก่อนที่จะเข้าเรียนกันสักนิด
.
.
.
“โก้! ไอ้โก้!”เสียงของสติ๊กเกอร์ดังเรียกโกโก้ที่ยังคงนอนอืดบนเตียง
“ฮื่ออ สัส! อย่ามากวนกู”โกโก้พูดบอกพร้อมกลับหยิบหมอนขึ้นมาปิดหัวตัวเอง
“มึงอ่ะโก้ มึงบอกว่าจะไปซื้อชุดพร้อมกูอ่ะ สัสลุกดิ”สติ๊กเกอร์โวยออกมาพร้อมกับดึงๆหมอนที่โกโก้ใช้ปิดหัวออก
“ขออีกห้านาทีดิ”โกโก้พูดขอทั้งๆที่ตอนยังคงหลับอยู่
“ไอ้ห่าโก้! มึงพูดงี้มาสามครั้งแล้วนะลุกดิลุก!”สติ๊กเกอร์ยังคงใช้ความพยายามในการปลุกโกโก้
“ถ้ามึงไม่ลุกเดี๋ยวนี้ กูจับมึงทำผัวแน่ ลุกดิ!”สติ๊กเกอร์พูดขู่ทั้งๆที่รู้ว่าคงอาจจะไม่ได้ผลแต่ก็ลองดู
“มึงอย่าพึ่งมากวนดิ เมื่อคืนกูนอนน้อยของอีกห้านาที”โกโก้พูดบอกพร้อมกับหาหมอนข้างมาก่ายอย่างไม่สนใจสติ๊กเกอร์
“กูจะจับมึงทำผัวแล้วนะ! ถ้ามึงยังไม่ตื่น”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมกลับมองท่าทีของโกโก้แต่โกโก้ก็ดูเหมือนจะไม่สนใจอ่ะไร สติ๊กเกอร์ช้อนตัวขึ้นไปบนเตียงของโกโก้พร้อมกับค่อยๆโน้มใบหน้าลงไป
พรึ่บ
“เล่นมากนะมึง เออกูตื่นแล้ว สัส!”โกโก้หยิบหมอนข้างมาบังหน้าตัวเองก่อนที่จะถูกสติ๊กเกอร์จูบ สติ๊กเกอร์เลยได้จูบกลับหมอนเลย
โกโก้ลุกขึ้นอย่างไม่สนใจพร้อมกับลุกขึ้นตรงไปที่ห้องน้ำ
“ไอ้บ้า ที่อย่างงี้มาทำเป็นตื่น สัสกูเกือบได้แล้วเชียว”สติ๊กเกอร์บ่นพึมพำก่อนที่จะลงไปชั้นล่าง
“เป็นไงลูก ปลุกโกโก้ยัง”หญิงวัยกลางคนที่ยังมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงเดินออกมาจากห้องครัว
สติ๊กเกอร์หันไปมองแม่ของโกโก้ ใช่แล้วตอนนี้สติ๊กเกอร์อยู่บ้านของโกโก้ บ้านของสติ๊กเกอร์และของโกโก้สนิทกัน จึงเดินเข้าออกทั้งสองบ้านได้อย่างสบายๆ
“แม่ครับ เนี่ยกว่าผมจะปลุกไอ้โก้มันได้ผมเกือบตายแหนะ”
สติ๊กเกอร์บ่นให้แม่ของโกโก้ฟัง แม่ของโกโก้ก็หัวเราะอย่างชอบใจเพราะรู้ดีว่าโกโก้ตื่นยากแค่ไหน
“ติ๊กเกอร์เดี๋ยวลูกอยู่กินข้าวก่อนนะแล้วค่อยออกไปซื้อของ”แม่ของโกโก้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ครับ”สติ๊กเกอร์ตอบรับพร้อมยิ้มส่งไปให้แม่ของโกโก้
สติ๊กเกอร์ช่วยงานในครัวนิดๆหน่อยๆจากนั้นก็ยกมาไว้ที่โต๊ะกินข้าว
เป็นเวลาเดียวที่โกโก้อาบน้ำเสร็จพอดีและลงมาด้านล่างด้วยชุดอยู่บ้านสบายๆแต่ก็พร้อมออกไปข้างนอกด้วย
ทั้งสองคนกินข้าวด้วยกันโดยมีแม่ของโกโก้คอยมองยิ้มๆ
“กลับตอนไหนหรอลูก”แม่ของโกโก้เดินออกมาส่งนอกบ้านและถามขึ้น
“เย็นๆน่ะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปอยู่หอพักเลย”โกโก้ตอบกลับไป
“จ้ะๆไปดีมาดีลูก อ้อสติ๊กเกอร์ตอนเย็นมากินข้าวบ้านแม่นะ แม่ชวนแม่เรามาแล้ว”แม่ของโกโก้พูดพร้อมส่งยิ้มไปให้สติ๊กเกอร์
และทั้งสองสองก็ไหว้แม่ของโกโก้ก่อนจะพากันขับรถไปที่ห้างเพื่อซื้อชุดนักศึกษาและของใช้เข้าไปไว้ในหอพักด้วย
“โก้ กูอยากเดินเล่นอ่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกด้วยน้ำเสียงอ้อนๆกับโกโก้ ทั้งสองซื้อของเสร็จกันเรียบร้อยแล้วตอนนี้นำของมาเก็บที่รถอยู่
“ไม่ต้องหรอกกูขี้เกียจด้วยแหละ”โกโก้พูดบอก
“นะโก้นะ นะ เนี่ยแค่สวนใกล้นี่เองกูเห็นเค้าบอกว่ามีตลาดด้วย กูอยากเดินดูของอ่ะ ไปนะ นะโก้”สติ๊กเกอร์พูดขอพร้อมถือโอกาสเกาะแขนของโกโก้และพูดขอเสียงอ่อนเสียงหวาน
“เออ แม่งแต่ประมาณ5โมงกูพากลับเลยนะ”โกโก้พูดบอกพร้อมกลับดึงแขนของสติ๊กเกอร์ออก สติ๊กเกอร์ยิ้มอย่างดีใจที่โกโก้ตามใจตัวเอง
“เออๆ โอเคเลยมึง ป่ะๆ”สติ๊กเกอร์พูดบอกอย่างรวดเร็วและวิ่งไปขึ้นรถรอโกโก้
.
.
.
โกโก้ก็พาสติ๊กเกอร์มาที่สวนสาธารณะที่หนึ่งที่วันนี้เป็นวันที่ให้สามารถนำของมาขายได้
“โก้ๆ โก้ไปตรงนั้นๆ”สติ๊กเกอร์เดินลากแขนโกโก้ไปที่มุมๆหนึ่งจัดไว้ให้ถ่ายรูปได้
“ อ่ะ ถ่ายให้กูหน่อยโก้”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์ไปให้โกโก้
“แม่งให้กูพามาแล้วยังใช้กูอีก”ถึงแม้ว่าโกโก้จะพูดอย่างงั้นแต่ก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายให้
สติ๊กเกอร์ยิ้มไปให้กล้อง
‘แชะ แชะ’
“อ่ะ เสร็จแล้วไปหาที่นั่งกินกาแฟดิมึง กูอยากนั่งล่ะ”โกโก้พูดบอกพร้อมทำท่าจะเดินไปที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก
สติ๊กเกอร์เองก็เดินตามมาแต่เพราะมีคนมาเที่ยวที่นี้เยอะพวกสาวๆหรือหนุ่มเล็กหนุ่มน้อยต่างมองไปที่โกโก้ สติ๊กเกอร์รีบวิ่งตามโกโก้ก่อนจะ
เกาะแขนหมับ
“อะไรของมึงว่ะ”โกโก้ถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางจะดึงแขนออก
“กูขอเกาะก่อนดิ นะ นะ แล้วกูจะไม่กวนเลย นะมึงนะ”สติ๊กเกอร์พูดขอเสียงอ้อน
“เออๆ สัสทำไรก็ทำไป”โกโก้ตอบกลับ
สติ๊กเกอร์หันไปมองกลุ่มสาวและกลุ่มหนุ่มๆทั้งหลายที่มองโกโก้ก่อนที่สติ๊กเกอร์จะเชิดหน้าใส่อย่างเยาะๆ
(หึหน้าเหวอกันเลยสิ ไอ้โก้มันเป็นของกูโว้ยยยย)สติ๊กเกอร์ได้คิดในใจก่อนจะหัวเราะขำๆเมื่อเห็นสีหน้าของหนุ่มน้อยทั้งหลาย
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงกริ่งประตูของร้านกาแฟดังขึ้นพวกสาวๆพนักงานวันรุ่นในชุดเมด
เป็นชุดประจำร้านออกมาต้อนรับ
“รับอะไรดีค่ะ”สาวชุดเมดคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะของโกโก้ สติ๊กเกอร์มองอย่างหมั่นใส่นิดๆที่เห็นหญิงสาวคนนี้พับกระโปรงให้ดูสั้นกว่าคนอื่น
“เอามอคค่า”โกโก้พูดด้วยเสียงนิ่งๆไม่ได้สนใจหญิงสาวที่พยายามทำท่าทางยั่วแต่อย่างไร สติ๊กเกอร์เองก็เพียงแค่มองด้วยสายตา...ยังไงดีอ่ะแบบมันรู้สึกว่าออกหน้าออกตาไปมั้ย
“ค่ะ รับอะไรเพิ่มมั้ยค่ะ”หญิงสาวพนักงานยังคงถามโกโก้โดยลืมมองสติ๊กเกอร์ไปเอาง่ายๆลืมไปแล้วด้วยว่ามีสติ๊กเกอร์นั่งกอดอกอยู่
“ไม่ครับ มึงอ่ะติ๊กเกอร์เอาไร”โกโก้เงยหน้าขึ้นมาถามสติ๊กเกอร์ที่นั่งหน้าบูดอยู่
“กูเอาโกโก้เย็น”สติ๊กเกอร์ตอบกลับไป
“เอาเค้กโกโก้ด้วย”สติ๊กเกอร์พูดบอก
“ทำไม่กินแต่โกโก้ว่ะ”โกโก้ถามกลับไป
“ก็กูชอบกินโกโก้ อ่ะ”สติ๊กเกอร์ตอบกลับไปพร้อมเน้นเสียงคำว่าโกโก้
“เออๆ กูรู้สึกมึงมีอะไรแฝงในคำพูดมึงเลยว่ะ”โกโก้พูดบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยค่ะ”พนักงานหันหน้าไปถามโกโก้
“ไม่ครับ”โกโก้ตอบกลับเสียงนิ่งๆ
“’งั้นรอสักครู่นะค่ะ”พนักงานสาวพูดบอกก่อนจะเดินไปแต่ก่อนจะเดินไปสติ๊กเกอร์เห็นพนักงานสาวตั้งใจทำปากกาหล่น
“อ๊ะ ปากกาตก”พนักงานสาวพูดออกมาก่อนที่จะทำเป็นก้มเก็บด้วยท่าทางพยายามยั่วยวนแต่สติ๊กเกอร์มองว่ามันน่าสะอิดสะเอียนมากกว่า
“กูไม่ชอบพนักงานคนนี้เลยว่ะ แม่ง”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมกลับทำหน้าแบบว่าขนลุกกลับท่าทางของพนักงานสาว
“ช่างเค้าเหอะ”โกโก้ตอบเสียงเรียบๆเพราะไม่ได้สนใจพนักงานคนนี้อยู่แล้วก่อนจะหยิบนิตยสารรถขึ้นมาอ่าน
“โกโก้มึงดูสติ๊กเกอร์ตรงนั้นดิ”สติ๊กเกอร์สะกิดโกโก้ให้ดู
โกโก้เองก็เงยหน้าแล้วมองไปตามที่สติ๊กเกอร์ชี้
“สวยเนาะมึงชอบสติ๊กเกอร์อันนั้นเปล่าว่ะ”สติ๊กเกอร์ถาม
“เออ ชอบสวยดี”โกโก้ตอบกลับ
“เป็นอะไรมึงแก้มแดงๆ”โกโก้ถาม เมื่อหันมาอีกทีเห็นสติ๊กเกอร์นั่งยิ้มๆ
“เปล๊า”สติ๊กเกอร์ตอบพร้อมกลับก้มหน้าแอบยิ้ม เพราะคำถามที่สติ๊กเกอร์ถามน่ะ มันมีสองแง่ แล้วพอโกโก้บอกว่าชอบสติ๊กเกอร์ตรงนั้น สติ๊กเกอร์ก็ยิ้มเขิน เอาง่ายๆ สติ๊กเกอร์ไม่ได้อะไรหรอกเพียงแค่ต้องการหลอกใหโกโก้บอกชอบตัวเองทางอ้อมเฉยๆ ฮา
“ม่อคค่า โกโก้เย็นและก็เค้กโกโก้มาแล้วค่ะ ขอโทษที่ให้รอนานนะค่ะ”
พนักงานสาวคนเดินเดินออกมาพร้อมพูดบอก
“ก็ไม่ได้รอนานอะไรนี่ครับ”สติ๊กเกอร์แขวะพนักงานสาวเบาๆไป
พนักงานไม่ได้ตอบอะไรทำลอยหน้าลอยตาแล้วส่งแก้วมอคค่าไปใหโกโก้และว่าโกโก้เย็นและเค้ก
“รับอะไรเพิ่มอีกเรียกได้นะค่ะ”พนักงานสาวมองโกโก้ยิ้มๆและเดินไป
“แม่งแดกไม่ลงเลย”สติ๊กเกอร์พูดบอก
“แดกไม่ลงก็ไม่ต้องแดก”โกโก้พูดบอกเสียงนิ่งๆและหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม
“ไม่เอาอ่ะ เสียดายของ”สติ๊กเกอร์พูดบอกและหันไปมองพนักงานคนเดิมที่ไม่ได้อยู่ห่างจากโต๊ะของโกโก้นักและกำลังมองโกโก้ด้วยสายตาออกหน้าออกตา
‘ปิ๊ง’เหมือนมีหลอดไฟในหัวของสติ๊กเกอร์ที่สว่างขึ้น
“โก้...”สติ๊กเกอร์เรียกโกโก้ด้วยเสียงอ้อนๆ
“มีไร”โกโก้ตอบกลับพร้อมกับจิบกาแฟพลางอ่านนิตยสาร
“ป้อนเค้กกูหน่อยนะ”สติ๊กเกอร์ว่าเสียงอ้อน
“แดกเอง”โกโก้พูดเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจ
“ไม่เอาอ่ะ นะมึงนะ นะ ป้อนกูหน่อยคำเดียวก็ได้ นะ”สติ๊กเกอร์ยังคงพยายามอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน
โกโก้ส่ายหัวให้กับความคิดของเพื่อนรัก ทำไมโกโก้จะไม่รู้ล่ะว่าที่สติ๊กเกอร์ขอให้ทำอย่างนี้เพราะอะไร
“กูรู้นะว่าทำไมมึงถึงอยากให้กูป้อน”โกโก้พูดบอก
“ไม่มีอะไรสักหน่อยมึง นะป้อนกูหน่อย นะนะ”สติ๊กเกอร์พูดออกมา
“ไม่”โกโก้ตอบเรียงเรียบ สติ๊กเกอร์ได้แต่ทำหน้าบึ้งนั่งกอดอกไม่ยอมแตะเค้กและน้ำบนโต๊ะ
“แค่กูไม่ป้อน มึงอย่ามาไร้สาระน่าไอ้ติ๊กเกอร์”โกโก้ว่าออกมา
“….”สติ๊กเกอร์ไม่ตอบอะไรหันหน้าหนีไปทางอื่น
“เฮ้อออ สัสเออๆกูป้อนก็ได้จะแดกมั้นห้ะ”โกโก้ถอนให้ใจอย่างเนือยๆก่อนที่จะยอมยกช้อนตักเค้กขึ้นมา
“ป้อนจริงอ่ะ”สติ๊กเกอร์ถามเพื่อความแน่ใจแต่ตอนนี้ก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจแล้ว
“จะแดกมั้ย”โกโก้ถาม
“แดก!”สติ๊กเกอร์ตอบพร้อมกลับอ้าปากรับเค้กที่โกโก้ป้อน
“อืมมม อร่อยว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกและใช้หางตามองไปเห็นว่าพนักงานสาวที่มาบริการโต๊ะตัวเองมองด้วยสายตาตกใจปนสงสัย
“อ่ะโก้ อ้าปาก อ้ามมม”สติ๊กเกอร์ยกช้อนไปจ่อที่ปากของโกโก้
“ไม่เอากูไม่ชอบมันเลี่ยน”โกโก้ตอบกลับ
“น่านะ”สติ๊กเกอร์พูดพร้อมกลับกระพริบตาปริบๆส่งไปให้ โกโก้จึงจำยอมอ้าปากรับเค้กแต่โดยดี
“อร่อยมั้ยโก้”สติ๊กเกอร์พูดเสียงหวานพร้อมส่งยิ้มไปให้ โกโก้มองหน้าสติ๊กเกอร์ก่อนจะยอมพยักหน้าอย่างจำยอม
“คึคึ”สติ๊กเกอร์หัวเราะเบาๆออกมาเมื่อเห็นพนักงานสาวตอนนี้หน้าซีดไปแล้วทุกประโยคทุกคำพูดเหมือนพนักงานสาวจะได้ยินหมดเลยหน้าซีดไปเลย
“เฮ้ออ เล่นมากพอแล้ว รีบกินๆ”โกโก้พูดบอก
จากนั้นสติ๊กเกอร์ก็จักการกินมีหยอดโกโก้บ้างบางครั้งบางคราว
ทั้งสองกินเสร็จแล้วก็ออกมา สติ๊กเกอร์ขอโกโก้ให้เดินมาถ่ายรูปเล่นด้วยกัน
“โหยยย มึงดูคนนั้นดิแม่งแบกฟาร์มโคมาเลยหรือเปล่าว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกเมื่อเห็นสาวอกอึ๋มบึ้มสะท้านโลก??? เดินอยู่ห่างๆไม่ไกลนัก
โกโก้เองก็มองตามทั้งโกโก้และสติ๊กเกอร์ก็เป็นชายด้วยเนาะถ้าจะมองสาวๆคงไม่มีอะไรผิด
“โก้มึงอย่ามองดิ”สติ๊กเกอร์โวยออกมาเมื่อเห็นโกโก้จ้องมองสาวอึ๋ม
คนดังกล่าว
“ปกติของผู้ชาย”โกโก้ตอบกลับทำให้สติ๊กเกอร์
“มองแค่กูคนเดียวก็พอเหอะ กูให้มึงมองกูได้เต็มที่เลยกูให้มึงมีสิทธิพิเศษกว่าคนอื่นเลยนะเว้ย”สติ๊กเกอร์พูดบอกเสียงที่ดูเหมือนจะจริงจัง
“หึหึ”โกโก้หัวเราะให้ลำคออย่างเอือมๆเพื่อนตัวเล็ก
“มึงชอบกูเปล่าว่ะเนี่ย”โกโก้พูดพร้อมหัวเราะขำในลำคอ
“เออกูชอบมึง เป็นผัวกูมั้ยล่ะ”สติ๊กเกอร์ตอบกลับด้วยหน้าจริงจัง
“!!!” โกโก้...เงิบสเวยไปแล้ว...เพราะไม่คิดว่าคนร่างเล็กตรงหน้าจะเป็นคนตรงขนาดนี้อันที่จริงโกโก้ก็พอรู้ว่าสติ๊กเกอร์ชอบตนไม่ใช่แบบเพื่อนแต่ก็ไม่คิดว่าร่างเล็กจะกล้าเปิดเผยขนาดนี้
“เล่นมากล่ะสัส กลับบ้านๆ”โกโก้พูดปัดพร้อมเดินไปที่ๆจอดรถโดยไม่ตอบคำถามของสติ๊กเกอร์แต่อย่างไร
“แม่งทำไมไม่ตอบล่ะว่ะ ฮึ่ย ไอ้โก้รอกูด้วย!!!”และสติ๊กเกอร์ก็รีบวิ่งตามโกโก้เพื่อนที่จะกลับบ้านทันที
.
.
.
//ค่ะ ตอนพิเศษน้อ พอดียังคิดตอนต่อไปไม่ได้เลยทำตอนพิเศษก่อน ฮา ล้อเล่นๆ ค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไดยะนะคะ ตอนนี้อาจจะเยอะไปหน่อยนะ พิมพ์ตกพิมพ์หล่นต้องขอโทษด้วยค้าบ ช่วยๆกันเม้นหน่อยนะ รักนักอ่านทุกคนเลยงับบ >3<
ตอนพิเศษ วันก่อนเข้ามหาลัยของโกโก้เเละสติ๊กเกอร์
ย้อนไปก่อนที่จะเข้าเรียนกันสักนิด
.
.
.
“โก้! ไอ้โก้!”เสียงของสติ๊กเกอร์ดังเรียกโกโก้ที่ยังคงนอนอืดบนเตียง
“ฮื่ออ สัส! อย่ามากวนกู”โกโก้พูดบอกพร้อมกลับหยิบหมอนขึ้นมาปิดหัวตัวเอง
“มึงอ่ะโก้ มึงบอกว่าจะไปซื้อชุดพร้อมกูอ่ะ สัสลุกดิ”สติ๊กเกอร์โวยออกมาพร้อมกับดึงๆหมอนที่โกโก้ใช้ปิดหัวออก
“ขออีกห้านาทีดิ”โกโก้พูดขอทั้งๆที่ตอนยังคงหลับอยู่
“ไอ้ห่าโก้! มึงพูดงี้มาสามครั้งแล้วนะลุกดิลุก!”สติ๊กเกอร์ยังคงใช้ความพยายามในการปลุกโกโก้
“ถ้ามึงไม่ลุกเดี๋ยวนี้ กูจับมึงทำผัวแน่ ลุกดิ!”สติ๊กเกอร์พูดขู่ทั้งๆที่รู้ว่าคงอาจจะไม่ได้ผลแต่ก็ลองดู
“มึงอย่าพึ่งมากวนดิ เมื่อคืนกูนอนน้อยของอีกห้านาที”โกโก้พูดบอกพร้อมกับหาหมอนข้างมาก่ายอย่างไม่สนใจสติ๊กเกอร์
“กูจะจับมึงทำผัวแล้วนะ! ถ้ามึงยังไม่ตื่น”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมกลับมองท่าทีของโกโก้แต่โกโก้ก็ดูเหมือนจะไม่สนใจอ่ะไร สติ๊กเกอร์ช้อนตัวขึ้นไปบนเตียงของโกโก้พร้อมกับค่อยๆโน้มใบหน้าลงไป
พรึ่บ
“เล่นมากนะมึง เออกูตื่นแล้ว สัส!”โกโก้หยิบหมอนข้างมาบังหน้าตัวเองก่อนที่จะถูกสติ๊กเกอร์จูบ สติ๊กเกอร์เลยได้จูบกลับหมอนเลย
โกโก้ลุกขึ้นอย่างไม่สนใจพร้อมกับลุกขึ้นตรงไปที่ห้องน้ำ
“ไอ้บ้า ที่อย่างงี้มาทำเป็นตื่น สัสกูเกือบได้แล้วเชียว”สติ๊กเกอร์บ่นพึมพำก่อนที่จะลงไปชั้นล่าง
“เป็นไงลูก ปลุกโกโก้ยัง”หญิงวัยกลางคนที่ยังมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงเดินออกมาจากห้องครัว
สติ๊กเกอร์หันไปมองแม่ของโกโก้ ใช่แล้วตอนนี้สติ๊กเกอร์อยู่บ้านของโกโก้ บ้านของสติ๊กเกอร์และของโกโก้สนิทกัน จึงเดินเข้าออกทั้งสองบ้านได้อย่างสบายๆ
“แม่ครับ เนี่ยกว่าผมจะปลุกไอ้โก้มันได้ผมเกือบตายแหนะ”
สติ๊กเกอร์บ่นให้แม่ของโกโก้ฟัง แม่ของโกโก้ก็หัวเราะอย่างชอบใจเพราะรู้ดีว่าโกโก้ตื่นยากแค่ไหน
“ติ๊กเกอร์เดี๋ยวลูกอยู่กินข้าวก่อนนะแล้วค่อยออกไปซื้อของ”แม่ของโกโก้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ครับ”สติ๊กเกอร์ตอบรับพร้อมยิ้มส่งไปให้แม่ของโกโก้
สติ๊กเกอร์ช่วยงานในครัวนิดๆหน่อยๆจากนั้นก็ยกมาไว้ที่โต๊ะกินข้าว
เป็นเวลาเดียวที่โกโก้อาบน้ำเสร็จพอดีและลงมาด้านล่างด้วยชุดอยู่บ้านสบายๆแต่ก็พร้อมออกไปข้างนอกด้วย
ทั้งสองคนกินข้าวด้วยกันโดยมีแม่ของโกโก้คอยมองยิ้มๆ
“กลับตอนไหนหรอลูก”แม่ของโกโก้เดินออกมาส่งนอกบ้านและถามขึ้น
“เย็นๆน่ะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปอยู่หอพักเลย”โกโก้ตอบกลับไป
“จ้ะๆไปดีมาดีลูก อ้อสติ๊กเกอร์ตอนเย็นมากินข้าวบ้านแม่นะ แม่ชวนแม่เรามาแล้ว”แม่ของโกโก้พูดพร้อมส่งยิ้มไปให้สติ๊กเกอร์
และทั้งสองสองก็ไหว้แม่ของโกโก้ก่อนจะพากันขับรถไปที่ห้างเพื่อซื้อชุดนักศึกษาและของใช้เข้าไปไว้ในหอพักด้วย
“โก้ กูอยากเดินเล่นอ่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกด้วยน้ำเสียงอ้อนๆกับโกโก้ ทั้งสองซื้อของเสร็จกันเรียบร้อยแล้วตอนนี้นำของมาเก็บที่รถอยู่
“ไม่ต้องหรอกกูขี้เกียจด้วยแหละ”โกโก้พูดบอก
“นะโก้นะ นะ เนี่ยแค่สวนใกล้นี่เองกูเห็นเค้าบอกว่ามีตลาดด้วย กูอยากเดินดูของอ่ะ ไปนะ นะโก้”สติ๊กเกอร์พูดขอพร้อมถือโอกาสเกาะแขนของโกโก้และพูดขอเสียงอ่อนเสียงหวาน
“เออ แม่งแต่ประมาณ5โมงกูพากลับเลยนะ”โกโก้พูดบอกพร้อมกลับดึงแขนของสติ๊กเกอร์ออก สติ๊กเกอร์ยิ้มอย่างดีใจที่โกโก้ตามใจตัวเอง
“เออๆ โอเคเลยมึง ป่ะๆ”สติ๊กเกอร์พูดบอกอย่างรวดเร็วและวิ่งไปขึ้นรถรอโกโก้
.
.
.
โกโก้ก็พาสติ๊กเกอร์มาที่สวนสาธารณะที่หนึ่งที่วันนี้เป็นวันที่ให้สามารถนำของมาขายได้
“โก้ๆ โก้ไปตรงนั้นๆ”สติ๊กเกอร์เดินลากแขนโกโก้ไปที่มุมๆหนึ่งจัดไว้ให้ถ่ายรูปได้
“ อ่ะ ถ่ายให้กูหน่อยโก้”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์ไปให้โกโก้
“แม่งให้กูพามาแล้วยังใช้กูอีก”ถึงแม้ว่าโกโก้จะพูดอย่างงั้นแต่ก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายให้
สติ๊กเกอร์ยิ้มไปให้กล้อง
‘แชะ แชะ’
“อ่ะ เสร็จแล้วไปหาที่นั่งกินกาแฟดิมึง กูอยากนั่งล่ะ”โกโก้พูดบอกพร้อมทำท่าจะเดินไปที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก
สติ๊กเกอร์เองก็เดินตามมาแต่เพราะมีคนมาเที่ยวที่นี้เยอะพวกสาวๆหรือหนุ่มเล็กหนุ่มน้อยต่างมองไปที่โกโก้ สติ๊กเกอร์รีบวิ่งตามโกโก้ก่อนจะ
เกาะแขนหมับ
“อะไรของมึงว่ะ”โกโก้ถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางจะดึงแขนออก
“กูขอเกาะก่อนดิ นะ นะ แล้วกูจะไม่กวนเลย นะมึงนะ”สติ๊กเกอร์พูดขอเสียงอ้อน
“เออๆ สัสทำไรก็ทำไป”โกโก้ตอบกลับ
สติ๊กเกอร์หันไปมองกลุ่มสาวและกลุ่มหนุ่มๆทั้งหลายที่มองโกโก้ก่อนที่สติ๊กเกอร์จะเชิดหน้าใส่อย่างเยาะๆ
(หึหน้าเหวอกันเลยสิ ไอ้โก้มันเป็นของกูโว้ยยยย)สติ๊กเกอร์ได้คิดในใจก่อนจะหัวเราะขำๆเมื่อเห็นสีหน้าของหนุ่มน้อยทั้งหลาย
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงกริ่งประตูของร้านกาแฟดังขึ้นพวกสาวๆพนักงานวันรุ่นในชุดเมด
เป็นชุดประจำร้านออกมาต้อนรับ
“รับอะไรดีค่ะ”สาวชุดเมดคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะของโกโก้ สติ๊กเกอร์มองอย่างหมั่นใส่นิดๆที่เห็นหญิงสาวคนนี้พับกระโปรงให้ดูสั้นกว่าคนอื่น
“เอามอคค่า”โกโก้พูดด้วยเสียงนิ่งๆไม่ได้สนใจหญิงสาวที่พยายามทำท่าทางยั่วแต่อย่างไร สติ๊กเกอร์เองก็เพียงแค่มองด้วยสายตา...ยังไงดีอ่ะแบบมันรู้สึกว่าออกหน้าออกตาไปมั้ย
“ค่ะ รับอะไรเพิ่มมั้ยค่ะ”หญิงสาวพนักงานยังคงถามโกโก้โดยลืมมองสติ๊กเกอร์ไปเอาง่ายๆลืมไปแล้วด้วยว่ามีสติ๊กเกอร์นั่งกอดอกอยู่
“ไม่ครับ มึงอ่ะติ๊กเกอร์เอาไร”โกโก้เงยหน้าขึ้นมาถามสติ๊กเกอร์ที่นั่งหน้าบูดอยู่
“กูเอาโกโก้เย็น”สติ๊กเกอร์ตอบกลับไป
“เอาเค้กโกโก้ด้วย”สติ๊กเกอร์พูดบอก
“ทำไม่กินแต่โกโก้ว่ะ”โกโก้ถามกลับไป
“ก็กูชอบกินโกโก้ อ่ะ”สติ๊กเกอร์ตอบกลับไปพร้อมเน้นเสียงคำว่าโกโก้
“เออๆ กูรู้สึกมึงมีอะไรแฝงในคำพูดมึงเลยว่ะ”โกโก้พูดบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยค่ะ”พนักงานหันหน้าไปถามโกโก้
“ไม่ครับ”โกโก้ตอบกลับเสียงนิ่งๆ
“’งั้นรอสักครู่นะค่ะ”พนักงานสาวพูดบอกก่อนจะเดินไปแต่ก่อนจะเดินไปสติ๊กเกอร์เห็นพนักงานสาวตั้งใจทำปากกาหล่น
“อ๊ะ ปากกาตก”พนักงานสาวพูดออกมาก่อนที่จะทำเป็นก้มเก็บด้วยท่าทางพยายามยั่วยวนแต่สติ๊กเกอร์มองว่ามันน่าสะอิดสะเอียนมากกว่า
“กูไม่ชอบพนักงานคนนี้เลยว่ะ แม่ง”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมกลับทำหน้าแบบว่าขนลุกกลับท่าทางของพนักงานสาว
“ช่างเค้าเหอะ”โกโก้ตอบเสียงเรียบๆเพราะไม่ได้สนใจพนักงานคนนี้อยู่แล้วก่อนจะหยิบนิตยสารรถขึ้นมาอ่าน
“โกโก้มึงดูสติ๊กเกอร์ตรงนั้นดิ”สติ๊กเกอร์สะกิดโกโก้ให้ดู
โกโก้เองก็เงยหน้าแล้วมองไปตามที่สติ๊กเกอร์ชี้
“สวยเนาะมึงชอบสติ๊กเกอร์อันนั้นเปล่าว่ะ”สติ๊กเกอร์ถาม
“เออ ชอบสวยดี”โกโก้ตอบกลับ
“เป็นอะไรมึงแก้มแดงๆ”โกโก้ถาม เมื่อหันมาอีกทีเห็นสติ๊กเกอร์นั่งยิ้มๆ
“เปล๊า”สติ๊กเกอร์ตอบพร้อมกลับก้มหน้าแอบยิ้ม เพราะคำถามที่สติ๊กเกอร์ถามน่ะ มันมีสองแง่ แล้วพอโกโก้บอกว่าชอบสติ๊กเกอร์ตรงนั้น สติ๊กเกอร์ก็ยิ้มเขิน เอาง่ายๆ สติ๊กเกอร์ไม่ได้อะไรหรอกเพียงแค่ต้องการหลอกใหโกโก้บอกชอบตัวเองทางอ้อมเฉยๆ ฮา
“ม่อคค่า โกโก้เย็นและก็เค้กโกโก้มาแล้วค่ะ ขอโทษที่ให้รอนานนะค่ะ”
พนักงานสาวคนเดินเดินออกมาพร้อมพูดบอก
“ก็ไม่ได้รอนานอะไรนี่ครับ”สติ๊กเกอร์แขวะพนักงานสาวเบาๆไป
พนักงานไม่ได้ตอบอะไรทำลอยหน้าลอยตาแล้วส่งแก้วมอคค่าไปใหโกโก้และว่าโกโก้เย็นและเค้ก
“รับอะไรเพิ่มอีกเรียกได้นะค่ะ”พนักงานสาวมองโกโก้ยิ้มๆและเดินไป
“แม่งแดกไม่ลงเลย”สติ๊กเกอร์พูดบอก
“แดกไม่ลงก็ไม่ต้องแดก”โกโก้พูดบอกเสียงนิ่งๆและหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม
“ไม่เอาอ่ะ เสียดายของ”สติ๊กเกอร์พูดบอกและหันไปมองพนักงานคนเดิมที่ไม่ได้อยู่ห่างจากโต๊ะของโกโก้นักและกำลังมองโกโก้ด้วยสายตาออกหน้าออกตา
‘ปิ๊ง’เหมือนมีหลอดไฟในหัวของสติ๊กเกอร์ที่สว่างขึ้น
“โก้...”สติ๊กเกอร์เรียกโกโก้ด้วยเสียงอ้อนๆ
“มีไร”โกโก้ตอบกลับพร้อมกับจิบกาแฟพลางอ่านนิตยสาร
“ป้อนเค้กกูหน่อยนะ”สติ๊กเกอร์ว่าเสียงอ้อน
“แดกเอง”โกโก้พูดเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจ
“ไม่เอาอ่ะ นะมึงนะ นะ ป้อนกูหน่อยคำเดียวก็ได้ นะ”สติ๊กเกอร์ยังคงพยายามอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน
โกโก้ส่ายหัวให้กับความคิดของเพื่อนรัก ทำไมโกโก้จะไม่รู้ล่ะว่าที่สติ๊กเกอร์ขอให้ทำอย่างนี้เพราะอะไร
“กูรู้นะว่าทำไมมึงถึงอยากให้กูป้อน”โกโก้พูดบอก
“ไม่มีอะไรสักหน่อยมึง นะป้อนกูหน่อย นะนะ”สติ๊กเกอร์พูดออกมา
“ไม่”โกโก้ตอบเรียงเรียบ สติ๊กเกอร์ได้แต่ทำหน้าบึ้งนั่งกอดอกไม่ยอมแตะเค้กและน้ำบนโต๊ะ
“แค่กูไม่ป้อน มึงอย่ามาไร้สาระน่าไอ้ติ๊กเกอร์”โกโก้ว่าออกมา
“….”สติ๊กเกอร์ไม่ตอบอะไรหันหน้าหนีไปทางอื่น
“เฮ้อออ สัสเออๆกูป้อนก็ได้จะแดกมั้นห้ะ”โกโก้ถอนให้ใจอย่างเนือยๆก่อนที่จะยอมยกช้อนตักเค้กขึ้นมา
“ป้อนจริงอ่ะ”สติ๊กเกอร์ถามเพื่อความแน่ใจแต่ตอนนี้ก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจแล้ว
“จะแดกมั้ย”โกโก้ถาม
“แดก!”สติ๊กเกอร์ตอบพร้อมกลับอ้าปากรับเค้กที่โกโก้ป้อน
“อืมมม อร่อยว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกและใช้หางตามองไปเห็นว่าพนักงานสาวที่มาบริการโต๊ะตัวเองมองด้วยสายตาตกใจปนสงสัย
“อ่ะโก้ อ้าปาก อ้ามมม”สติ๊กเกอร์ยกช้อนไปจ่อที่ปากของโกโก้
“ไม่เอากูไม่ชอบมันเลี่ยน”โกโก้ตอบกลับ
“น่านะ”สติ๊กเกอร์พูดพร้อมกลับกระพริบตาปริบๆส่งไปให้ โกโก้จึงจำยอมอ้าปากรับเค้กแต่โดยดี
“อร่อยมั้ยโก้”สติ๊กเกอร์พูดเสียงหวานพร้อมส่งยิ้มไปให้ โกโก้มองหน้าสติ๊กเกอร์ก่อนจะยอมพยักหน้าอย่างจำยอม
“คึคึ”สติ๊กเกอร์หัวเราะเบาๆออกมาเมื่อเห็นพนักงานสาวตอนนี้หน้าซีดไปแล้วทุกประโยคทุกคำพูดเหมือนพนักงานสาวจะได้ยินหมดเลยหน้าซีดไปเลย
“เฮ้ออ เล่นมากพอแล้ว รีบกินๆ”โกโก้พูดบอก
จากนั้นสติ๊กเกอร์ก็จักการกินมีหยอดโกโก้บ้างบางครั้งบางคราว
ทั้งสองกินเสร็จแล้วก็ออกมา สติ๊กเกอร์ขอโกโก้ให้เดินมาถ่ายรูปเล่นด้วยกัน
“โหยยย มึงดูคนนั้นดิแม่งแบกฟาร์มโคมาเลยหรือเปล่าว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกเมื่อเห็นสาวอกอึ๋มบึ้มสะท้านโลก??? เดินอยู่ห่างๆไม่ไกลนัก
โกโก้เองก็มองตามทั้งโกโก้และสติ๊กเกอร์ก็เป็นชายด้วยเนาะถ้าจะมองสาวๆคงไม่มีอะไรผิด
“โก้มึงอย่ามองดิ”สติ๊กเกอร์โวยออกมาเมื่อเห็นโกโก้จ้องมองสาวอึ๋ม
คนดังกล่าว
“ปกติของผู้ชาย”โกโก้ตอบกลับทำให้สติ๊กเกอร์
“มองแค่กูคนเดียวก็พอเหอะ กูให้มึงมองกูได้เต็มที่เลยกูให้มึงมีสิทธิพิเศษกว่าคนอื่นเลยนะเว้ย”สติ๊กเกอร์พูดบอกเสียงที่ดูเหมือนจะจริงจัง
“หึหึ”โกโก้หัวเราะให้ลำคออย่างเอือมๆเพื่อนตัวเล็ก
“มึงชอบกูเปล่าว่ะเนี่ย”โกโก้พูดพร้อมหัวเราะขำในลำคอ
“เออกูชอบมึง เป็นผัวกูมั้ยล่ะ”สติ๊กเกอร์ตอบกลับด้วยหน้าจริงจัง
“!!!” โกโก้...เงิบสเวยไปแล้ว...เพราะไม่คิดว่าคนร่างเล็กตรงหน้าจะเป็นคนตรงขนาดนี้อันที่จริงโกโก้ก็พอรู้ว่าสติ๊กเกอร์ชอบตนไม่ใช่แบบเพื่อนแต่ก็ไม่คิดว่าร่างเล็กจะกล้าเปิดเผยขนาดนี้
“เล่นมากล่ะสัส กลับบ้านๆ”โกโก้พูดปัดพร้อมเดินไปที่ๆจอดรถโดยไม่ตอบคำถามของสติ๊กเกอร์แต่อย่างไร
“แม่งทำไมไม่ตอบล่ะว่ะ ฮึ่ย ไอ้โก้รอกูด้วย!!!”และสติ๊กเกอร์ก็รีบวิ่งตามโกโก้เพื่อนที่จะกลับบ้านทันที
.
.
.
//ค่ะ ตอนพิเศษน้อ พอดียังคิดตอนต่อไปไม่ได้เลยทำตอนพิเศษก่อน ฮา ล้อเล่นๆ ค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไดยะนะคะ ตอนนี้อาจจะเยอะไปหน่อยนะ พิมพ์ตกพิมพ์หล่นต้องขอโทษด้วยค้าบ ช่วยๆกันเม้นหน่อยนะ รักนักอ่านทุกคนเลยงับบ >3<
ตอนพิเศษ วันก่อนเข้ามหาลัยของโกโก้เเละสติ๊กเกอร์
ย้อนไปก่อนที่จะเข้าเรียนกันสักนิด
.
.
.
“โก้! ไอ้โก้!”เสียงของสติ๊กเกอร์ดังเรียกโกโก้ที่ยังคงนอนอืดบนเตียง
“ฮื่ออ สัส! อย่ามากวนกู”โกโก้พูดบอกพร้อมกลับหยิบหมอนขึ้นมาปิดหัวตัวเอง
“มึงอ่ะโก้ มึงบอกว่าจะไปซื้อชุดพร้อมกูอ่ะ สัสลุกดิ”สติ๊กเกอร์โวยออกมาพร้อมกับดึงๆหมอนที่โกโก้ใช้ปิดหัวออก
“ขออีกห้านาทีดิ”โกโก้พูดขอทั้งๆที่ตอนยังคงหลับอยู่
“ไอ้ห่าโก้! มึงพูดงี้มาสามครั้งแล้วนะลุกดิลุก!”สติ๊กเกอร์ยังคงใช้ความพยายามในการปลุกโกโก้
“ถ้ามึงไม่ลุกเดี๋ยวนี้ กูจับมึงทำผัวแน่ ลุกดิ!”สติ๊กเกอร์พูดขู่ทั้งๆที่รู้ว่าคงอาจจะไม่ได้ผลแต่ก็ลองดู
“มึงอย่าพึ่งมากวนดิ เมื่อคืนกูนอนน้อยของอีกห้านาที”โกโก้พูดบอกพร้อมกับหาหมอนข้างมาก่ายอย่างไม่สนใจสติ๊กเกอร์
“กูจะจับมึงทำผัวแล้วนะ! ถ้ามึงยังไม่ตื่น”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมกลับมองท่าทีของโกโก้แต่โกโก้ก็ดูเหมือนจะไม่สนใจอ่ะไร สติ๊กเกอร์ช้อนตัวขึ้นไปบนเตียงของโกโก้พร้อมกับค่อยๆโน้มใบหน้าลงไป
พรึ่บ
“เล่นมากนะมึง เออกูตื่นแล้ว สัส!”โกโก้หยิบหมอนข้างมาบังหน้าตัวเองก่อนที่จะถูกสติ๊กเกอร์จูบ สติ๊กเกอร์เลยได้จูบกลับหมอนเลย
โกโก้ลุกขึ้นอย่างไม่สนใจพร้อมกับลุกขึ้นตรงไปที่ห้องน้ำ
“ไอ้บ้า ที่อย่างงี้มาทำเป็นตื่น สัสกูเกือบได้แล้วเชียว”สติ๊กเกอร์บ่นพึมพำก่อนที่จะลงไปชั้นล่าง
“เป็นไงลูก ปลุกโกโก้ยัง”หญิงวัยกลางคนที่ยังมีสุขภาพร่างกายแข็งแรงเดินออกมาจากห้องครัว
สติ๊กเกอร์หันไปมองแม่ของโกโก้ ใช่แล้วตอนนี้สติ๊กเกอร์อยู่บ้านของโกโก้ บ้านของสติ๊กเกอร์และของโกโก้สนิทกัน จึงเดินเข้าออกทั้งสองบ้านได้อย่างสบายๆ
“แม่ครับ เนี่ยกว่าผมจะปลุกไอ้โก้มันได้ผมเกือบตายแหนะ”
สติ๊กเกอร์บ่นให้แม่ของโกโก้ฟัง แม่ของโกโก้ก็หัวเราะอย่างชอบใจเพราะรู้ดีว่าโกโก้ตื่นยากแค่ไหน
“ติ๊กเกอร์เดี๋ยวลูกอยู่กินข้าวก่อนนะแล้วค่อยออกไปซื้อของ”แม่ของโกโก้พูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
“ครับ”สติ๊กเกอร์ตอบรับพร้อมยิ้มส่งไปให้แม่ของโกโก้
สติ๊กเกอร์ช่วยงานในครัวนิดๆหน่อยๆจากนั้นก็ยกมาไว้ที่โต๊ะกินข้าว
เป็นเวลาเดียวที่โกโก้อาบน้ำเสร็จพอดีและลงมาด้านล่างด้วยชุดอยู่บ้านสบายๆแต่ก็พร้อมออกไปข้างนอกด้วย
ทั้งสองคนกินข้าวด้วยกันโดยมีแม่ของโกโก้คอยมองยิ้มๆ
“กลับตอนไหนหรอลูก”แม่ของโกโก้เดินออกมาส่งนอกบ้านและถามขึ้น
“เย็นๆน่ะครับเดี๋ยวพรุ่งนี้ผมจะไปอยู่หอพักเลย”โกโก้ตอบกลับไป
“จ้ะๆไปดีมาดีลูก อ้อสติ๊กเกอร์ตอนเย็นมากินข้าวบ้านแม่นะ แม่ชวนแม่เรามาแล้ว”แม่ของโกโก้พูดพร้อมส่งยิ้มไปให้สติ๊กเกอร์
และทั้งสองสองก็ไหว้แม่ของโกโก้ก่อนจะพากันขับรถไปที่ห้างเพื่อซื้อชุดนักศึกษาและของใช้เข้าไปไว้ในหอพักด้วย
“โก้ กูอยากเดินเล่นอ่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกด้วยน้ำเสียงอ้อนๆกับโกโก้ ทั้งสองซื้อของเสร็จกันเรียบร้อยแล้วตอนนี้นำของมาเก็บที่รถอยู่
“ไม่ต้องหรอกกูขี้เกียจด้วยแหละ”โกโก้พูดบอก
“นะโก้นะ นะ เนี่ยแค่สวนใกล้นี่เองกูเห็นเค้าบอกว่ามีตลาดด้วย กูอยากเดินดูของอ่ะ ไปนะ นะโก้”สติ๊กเกอร์พูดขอพร้อมถือโอกาสเกาะแขนของโกโก้และพูดขอเสียงอ่อนเสียงหวาน
“เออ แม่งแต่ประมาณ5โมงกูพากลับเลยนะ”โกโก้พูดบอกพร้อมกลับดึงแขนของสติ๊กเกอร์ออก สติ๊กเกอร์ยิ้มอย่างดีใจที่โกโก้ตามใจตัวเอง
“เออๆ โอเคเลยมึง ป่ะๆ”สติ๊กเกอร์พูดบอกอย่างรวดเร็วและวิ่งไปขึ้นรถรอโกโก้
.
.
.
โกโก้ก็พาสติ๊กเกอร์มาที่สวนสาธารณะที่หนึ่งที่วันนี้เป็นวันที่ให้สามารถนำของมาขายได้
“โก้ๆ โก้ไปตรงนั้นๆ”สติ๊กเกอร์เดินลากแขนโกโก้ไปที่มุมๆหนึ่งจัดไว้ให้ถ่ายรูปได้
“ อ่ะ ถ่ายให้กูหน่อยโก้”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมยื่นโทรศัพท์ไปให้โกโก้
“แม่งให้กูพามาแล้วยังใช้กูอีก”ถึงแม้ว่าโกโก้จะพูดอย่างงั้นแต่ก็ยกมือถือขึ้นมาถ่ายให้
สติ๊กเกอร์ยิ้มไปให้กล้อง
‘แชะ แชะ’
“อ่ะ เสร็จแล้วไปหาที่นั่งกินกาแฟดิมึง กูอยากนั่งล่ะ”โกโก้พูดบอกพร้อมทำท่าจะเดินไปที่ร้านกาแฟร้านหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลนัก
สติ๊กเกอร์เองก็เดินตามมาแต่เพราะมีคนมาเที่ยวที่นี้เยอะพวกสาวๆหรือหนุ่มเล็กหนุ่มน้อยต่างมองไปที่โกโก้ สติ๊กเกอร์รีบวิ่งตามโกโก้ก่อนจะ
เกาะแขนหมับ
“อะไรของมึงว่ะ”โกโก้ถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆพลางจะดึงแขนออก
“กูขอเกาะก่อนดิ นะ นะ แล้วกูจะไม่กวนเลย นะมึงนะ”สติ๊กเกอร์พูดขอเสียงอ้อน
“เออๆ สัสทำไรก็ทำไป”โกโก้ตอบกลับ
สติ๊กเกอร์หันไปมองกลุ่มสาวและกลุ่มหนุ่มๆทั้งหลายที่มองโกโก้ก่อนที่สติ๊กเกอร์จะเชิดหน้าใส่อย่างเยาะๆ
(หึหน้าเหวอกันเลยสิ ไอ้โก้มันเป็นของกูโว้ยยยย)สติ๊กเกอร์ได้คิดในใจก่อนจะหัวเราะขำๆเมื่อเห็นสีหน้าของหนุ่มน้อยทั้งหลาย
กริ๊ง กริ๊ง
เสียงกริ่งประตูของร้านกาแฟดังขึ้นพวกสาวๆพนักงานวันรุ่นในชุดเมด
เป็นชุดประจำร้านออกมาต้อนรับ
“รับอะไรดีค่ะ”สาวชุดเมดคนหนึ่งเดินมาที่โต๊ะของโกโก้ สติ๊กเกอร์มองอย่างหมั่นใส่นิดๆที่เห็นหญิงสาวคนนี้พับกระโปรงให้ดูสั้นกว่าคนอื่น
“เอามอคค่า”โกโก้พูดด้วยเสียงนิ่งๆไม่ได้สนใจหญิงสาวที่พยายามทำท่าทางยั่วแต่อย่างไร สติ๊กเกอร์เองก็เพียงแค่มองด้วยสายตา...ยังไงดีอ่ะแบบมันรู้สึกว่าออกหน้าออกตาไปมั้ย
“ค่ะ รับอะไรเพิ่มมั้ยค่ะ”หญิงสาวพนักงานยังคงถามโกโก้โดยลืมมองสติ๊กเกอร์ไปเอาง่ายๆลืมไปแล้วด้วยว่ามีสติ๊กเกอร์นั่งกอดอกอยู่
“ไม่ครับ มึงอ่ะติ๊กเกอร์เอาไร”โกโก้เงยหน้าขึ้นมาถามสติ๊กเกอร์ที่นั่งหน้าบูดอยู่
“กูเอาโกโก้เย็น”สติ๊กเกอร์ตอบกลับไป
“เอาเค้กโกโก้ด้วย”สติ๊กเกอร์พูดบอก
“ทำไม่กินแต่โกโก้ว่ะ”โกโก้ถามกลับไป
“ก็กูชอบกินโกโก้ อ่ะ”สติ๊กเกอร์ตอบกลับไปพร้อมเน้นเสียงคำว่าโกโก้
“เออๆ กูรู้สึกมึงมีอะไรแฝงในคำพูดมึงเลยว่ะ”โกโก้พูดบอกด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ
“รับอะไรเพิ่มอีกมั้ยค่ะ”พนักงานหันหน้าไปถามโกโก้
“ไม่ครับ”โกโก้ตอบกลับเสียงนิ่งๆ
“’งั้นรอสักครู่นะค่ะ”พนักงานสาวพูดบอกก่อนจะเดินไปแต่ก่อนจะเดินไปสติ๊กเกอร์เห็นพนักงานสาวตั้งใจทำปากกาหล่น
“อ๊ะ ปากกาตก”พนักงานสาวพูดออกมาก่อนที่จะทำเป็นก้มเก็บด้วยท่าทางพยายามยั่วยวนแต่สติ๊กเกอร์มองว่ามันน่าสะอิดสะเอียนมากกว่า
“กูไม่ชอบพนักงานคนนี้เลยว่ะ แม่ง”สติ๊กเกอร์พูดบอกพร้อมกลับทำหน้าแบบว่าขนลุกกลับท่าทางของพนักงานสาว
“ช่างเค้าเหอะ”โกโก้ตอบเสียงเรียบๆเพราะไม่ได้สนใจพนักงานคนนี้อยู่แล้วก่อนจะหยิบนิตยสารรถขึ้นมาอ่าน
“โกโก้มึงดูสติ๊กเกอร์ตรงนั้นดิ”สติ๊กเกอร์สะกิดโกโก้ให้ดู
โกโก้เองก็เงยหน้าแล้วมองไปตามที่สติ๊กเกอร์ชี้
“สวยเนาะมึงชอบสติ๊กเกอร์อันนั้นเปล่าว่ะ”สติ๊กเกอร์ถาม
“เออ ชอบสวยดี”โกโก้ตอบกลับ
“เป็นอะไรมึงแก้มแดงๆ”โกโก้ถาม เมื่อหันมาอีกทีเห็นสติ๊กเกอร์นั่งยิ้มๆ
“เปล๊า”สติ๊กเกอร์ตอบพร้อมกลับก้มหน้าแอบยิ้ม เพราะคำถามที่สติ๊กเกอร์ถามน่ะ มันมีสองแง่ แล้วพอโกโก้บอกว่าชอบสติ๊กเกอร์ตรงนั้น สติ๊กเกอร์ก็ยิ้มเขิน เอาง่ายๆ สติ๊กเกอร์ไม่ได้อะไรหรอกเพียงแค่ต้องการหลอกใหโกโก้บอกชอบตัวเองทางอ้อมเฉยๆ ฮา
“ม่อคค่า โกโก้เย็นและก็เค้กโกโก้มาแล้วค่ะ ขอโทษที่ให้รอนานนะค่ะ”
พนักงานสาวคนเดินเดินออกมาพร้อมพูดบอก
“ก็ไม่ได้รอนานอะไรนี่ครับ”สติ๊กเกอร์แขวะพนักงานสาวเบาๆไป
พนักงานไม่ได้ตอบอะไรทำลอยหน้าลอยตาแล้วส่งแก้วมอคค่าไปใหโกโก้และว่าโกโก้เย็นและเค้ก
“รับอะไรเพิ่มอีกเรียกได้นะค่ะ”พนักงานสาวมองโกโก้ยิ้มๆและเดินไป
“แม่งแดกไม่ลงเลย”สติ๊กเกอร์พูดบอก
“แดกไม่ลงก็ไม่ต้องแดก”โกโก้พูดบอกเสียงนิ่งๆและหยิบแก้วขึ้นมาดื่ม
“ไม่เอาอ่ะ เสียดายของ”สติ๊กเกอร์พูดบอกและหันไปมองพนักงานคนเดิมที่ไม่ได้อยู่ห่างจากโต๊ะของโกโก้นักและกำลังมองโกโก้ด้วยสายตาออกหน้าออกตา
‘ปิ๊ง’เหมือนมีหลอดไฟในหัวของสติ๊กเกอร์ที่สว่างขึ้น
“โก้...”สติ๊กเกอร์เรียกโกโก้ด้วยเสียงอ้อนๆ
“มีไร”โกโก้ตอบกลับพร้อมกับจิบกาแฟพลางอ่านนิตยสาร
“ป้อนเค้กกูหน่อยนะ”สติ๊กเกอร์ว่าเสียงอ้อน
“แดกเอง”โกโก้พูดเสียงเรียบอย่างไม่ใส่ใจ
“ไม่เอาอ่ะ นะมึงนะ นะ ป้อนกูหน่อยคำเดียวก็ได้ นะ”สติ๊กเกอร์ยังคงพยายามอ้อนเสียงอ่อนเสียงหวาน
โกโก้ส่ายหัวให้กับความคิดของเพื่อนรัก ทำไมโกโก้จะไม่รู้ล่ะว่าที่สติ๊กเกอร์ขอให้ทำอย่างนี้เพราะอะไร
“กูรู้นะว่าทำไมมึงถึงอยากให้กูป้อน”โกโก้พูดบอก
“ไม่มีอะไรสักหน่อยมึง นะป้อนกูหน่อย นะนะ”สติ๊กเกอร์พูดออกมา
“ไม่”โกโก้ตอบเรียงเรียบ สติ๊กเกอร์ได้แต่ทำหน้าบึ้งนั่งกอดอกไม่ยอมแตะเค้กและน้ำบนโต๊ะ
“แค่กูไม่ป้อน มึงอย่ามาไร้สาระน่าไอ้ติ๊กเกอร์”โกโก้ว่าออกมา
“….”สติ๊กเกอร์ไม่ตอบอะไรหันหน้าหนีไปทางอื่น
“เฮ้อออ สัสเออๆกูป้อนก็ได้จะแดกมั้นห้ะ”โกโก้ถอนให้ใจอย่างเนือยๆก่อนที่จะยอมยกช้อนตักเค้กขึ้นมา
“ป้อนจริงอ่ะ”สติ๊กเกอร์ถามเพื่อความแน่ใจแต่ตอนนี้ก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจแล้ว
“จะแดกมั้ย”โกโก้ถาม
“แดก!”สติ๊กเกอร์ตอบพร้อมกลับอ้าปากรับเค้กที่โกโก้ป้อน
“อืมมม อร่อยว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกและใช้หางตามองไปเห็นว่าพนักงานสาวที่มาบริการโต๊ะตัวเองมองด้วยสายตาตกใจปนสงสัย
“อ่ะโก้ อ้าปาก อ้ามมม”สติ๊กเกอร์ยกช้อนไปจ่อที่ปากของโกโก้
“ไม่เอากูไม่ชอบมันเลี่ยน”โกโก้ตอบกลับ
“น่านะ”สติ๊กเกอร์พูดพร้อมกลับกระพริบตาปริบๆส่งไปให้ โกโก้จึงจำยอมอ้าปากรับเค้กแต่โดยดี
“อร่อยมั้ยโก้”สติ๊กเกอร์พูดเสียงหวานพร้อมส่งยิ้มไปให้ โกโก้มองหน้าสติ๊กเกอร์ก่อนจะยอมพยักหน้าอย่างจำยอม
“คึคึ”สติ๊กเกอร์หัวเราะเบาๆออกมาเมื่อเห็นพนักงานสาวตอนนี้หน้าซีดไปแล้วทุกประโยคทุกคำพูดเหมือนพนักงานสาวจะได้ยินหมดเลยหน้าซีดไปเลย
“เฮ้ออ เล่นมากพอแล้ว รีบกินๆ”โกโก้พูดบอก
จากนั้นสติ๊กเกอร์ก็จักการกินมีหยอดโกโก้บ้างบางครั้งบางคราว
ทั้งสองกินเสร็จแล้วก็ออกมา สติ๊กเกอร์ขอโกโก้ให้เดินมาถ่ายรูปเล่นด้วยกัน
“โหยยย มึงดูคนนั้นดิแม่งแบกฟาร์มโคมาเลยหรือเปล่าว่ะ”สติ๊กเกอร์พูดบอกเมื่อเห็นสาวอกอึ๋มบึ้มสะท้านโลก??? เดินอยู่ห่างๆไม่ไกลนัก
โกโก้เองก็มองตามทั้งโกโก้และสติ๊กเกอร์ก็เป็นชายด้วยเนาะถ้าจะมองสาวๆคงไม่มีอะไรผิด
“โก้มึงอย่ามองดิ”สติ๊กเกอร์โวยออกมาเมื่อเห็นโกโก้จ้องมองสาวอึ๋ม
คนดังกล่าว
“ปกติของผู้ชาย”โกโก้ตอบกลับทำให้สติ๊กเกอร์
“มองแค่กูคนเดียวก็พอเหอะ กูให้มึงมองกูได้เต็มที่เลยกูให้มึงมีสิทธิพิเศษกว่าคนอื่นเลยนะเว้ย”สติ๊กเกอร์พูดบอกเสียงที่ดูเหมือนจะจริงจัง
“หึหึ”โกโก้หัวเราะให้ลำคออย่างเอือมๆเพื่อนตัวเล็ก
“มึงชอบกูเปล่าว่ะเนี่ย”โกโก้พูดพร้อมหัวเราะขำในลำคอ
“เออกูชอบมึง เป็นผัวกูมั้ยล่ะ”สติ๊กเกอร์ตอบกลับด้วยหน้าจริงจัง
“!!!” โกโก้...เงิบสเวยไปแล้ว...เพราะไม่คิดว่าคนร่างเล็กตรงหน้าจะเป็นคนตรงขนาดนี้อันที่จริงโกโก้ก็พอรู้ว่าสติ๊กเกอร์ชอบตนไม่ใช่แบบเพื่อนแต่ก็ไม่คิดว่าร่างเล็กจะกล้าเปิดเผยขนาดนี้
“เล่นมากล่ะสัส กลับบ้านๆ”โกโก้พูดปัดพร้อมเดินไปที่ๆจอดรถโดยไม่ตอบคำถามของสติ๊กเกอร์แต่อย่างไร
“แม่งทำไมไม่ตอบล่ะว่ะ ฮึ่ย ไอ้โก้รอกูด้วย!!!”และสติ๊กเกอร์ก็รีบวิ่งตามโกโก้เพื่อนที่จะกลับบ้านทันที
.
.
.
//ค่ะ ตอนพิเศษน้อ พอดียังคิดตอนต่อไปไม่ได้เลยทำตอนพิเศษก่อน ฮา ล้อเล่นๆ ค่ะขอบคุณที่เข้ามาอ่านนิยายของไดยะนะคะ ตอนนี้อาจจะเยอะไปหน่อยนะ พิมพ์ตกพิมพ์หล่นต้องขอโทษด้วยค้าบ ช่วยๆกันเม้นหน่อยนะ รักนักอ่านทุกคนเลยงับบ >3<
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
