nc ทั้งหมดของปากาเงิน

9.3

เขียนโดย ปากาเงิน

วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 เวลา 00.22 น.

  9 ตอน
  4 วิจารณ์
  56.13K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 21 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 23.28 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

3) จะร้ายให้ได้รัก 11 การกลับมาของคนใจร้าย

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

“มึงคิดว่ากูไม่กล้าเหรอ”มาร์คออกแรงมากขึ้นจนแบมแบมกำหมัดแน่นไม่ให้ตัวเองร้องออกมาแต่น้ำตาไม่รักดีก็ยังคงไหลออกมาจนได้ทั้งที่เขาไม่อยากร้องไห้อีกแล้ว

“รู้ไหมว่าผมขยะแขยงคุณแค่ไหนเวลามีอะไรกับคุณ”แบมแบมพูดอย่างขมขื่นก่อนจะผลักมาร์คออกจากตัวแต่มาร์คกับกระชากเขาเอาไว้ก่อนจะจับแบมแบมกระแทบเข้ากับผนังอย่างแรงก่อนตัวเองจะตามเข้าไปประกบไม่ให้แบมแบมไปไหน

“งั้นกูจะทำให้มึงครางใต้ร่างกูจนมึงไปไหนไม่รอดเลยแบมแบม”มาร์คพูดเท่านั้นก็ก้มลงซุกไซร้ตามซอกคอแบมแบมอย่างรุนแรงมันรุนแรงกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

“ไม่นะมาร์คปล่อยแบม มาร์ค”แบมแบมทั้งทุบทั้งถีบมาร์คออกจากตัวแต่มาร์คกับยิ่งรุนแรงกับเขามากขึ้น

“ทำไมเมื่อกี้มึงยังปากดีอยู่เลย”มาร์คบีบใบหน้าแบมแบมอย่างแรง

“แบมเจ็บ”แบมแบมมองมาร์คอย่างเจ็บปวด

“ดีมึงเจ็บสิดีจะได้ไม่กล้าปากดีใส่กูอีก”เท่านั้นมาร์คก็ก้มลงจูบแบมแบมพร้อมๆกับใช้มืออีกข้างถอดกางเกงแบมแบมออก “อะ มาร์ค แบมเจ็บ มาร์ค”แบมแบมเอามือจิกลงบนหลังมาร์คเมื่อมาร์คเมื่อมาร์คกระแทกนิ้วเข้าไปในช่องทางของแบมแบมอย่างแรงปากก็ขบกัดหน้าอกแบมแบมจนเจ็บไปหมด

“อื้อ มึงนี้ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็แน่นเหมือนเดิน”มาร์คพูดพร้อมกับใช่ลิ้นเลียข้างหูแบมแบม

“อื้อ อ่ะ มาร์ค อ่ะ ซี๊ดดด เจ็บ อะ “แบมแบมร้องเสียงหลงเมื่อมาร์คดึงนิ้วออกก่อนจะยกขาแบมแบมขึ้นแล้วกระแทรกความเป็นชายเข้าไปในตัวแบมแบมอย่างทารุน

“ซี๊ดดด แน่ว่ะ อะ อื้อ”มาร์คครางอย่างพอใจในร่างกายแบมแบมต่างจากแบมแบมที่เจ็บจนแทบขาดใจ “เจ็บ อ่ะ มาร์ค อะ อือ อะ อ่ะ มาร์ค แบมเจ็บ”แบมแบมโอบคอมาร์คไว้อย่างหาที่ระบายกับความรุนแรงที่มาร์คมีใครตน

“กูไม่เจ็บนิ”มาร์คพูดพร้อมกับจับแบมแบมพลิกเข้ามากำแพงทำให้ช่องทางของแบมแบมเกิดการฉีกขาดจนเลือดไหลซึมออกมาแต่มาร์คกับไม่สนใจมันยังคงกระแทกกระทั้งจนพอใจก่อนจะถอยกายออกจากแบมแบมทำให้ร่างทั้งร่างแบมแบมทรุดนอนลงกับพื้นอย่างหมดแรง

“จำเอาไว้อย่างมาทำปากเก่งกับกู”มาร์คกระชากแบมแบมขึ้นมามองตนก่อนจะผลักออกอย่างไม่ใยดี

“ใจร้าย มาร์คใจร้าย”แบมแบมพูดเสียงหอบมองมาร์คทั้งน้ำตา

“รู้แล้วมึงก็ยังกล้า ถ้ากูปล่อยมึงแล้วมึงวิ่งร่านหาผู้ชายกูก็จะขังมึงไว้ในห้อง แบมแบม”ผู้เท่านั้นมาร์คก็เดินจากไปทำให้แบมแบมกำมือแน่นก่อนจะใช้มันทุบลงกับพื้นห้องอย่างเจ็บใจที่เขาไม่มีปัญญาทำอะไรมาร์คได้เลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา