นี่คือความรักใช่ไหม ? ( This is love ? )

     - ห้องนอนของหวาย -

   "หนมจีนจะกลับคอนโดเลยมั้ย? " หวายถามพร้อมออกมาจากอ้อมกอดของขนมจีน

   "โถ่ เพิ่งได้เข้าบ้านมาเองจะไล่กลับแล้วหรอ" ขนมจีนพูดหน้านิ่ว คิ้วขมวด

   "ไม่ใช่อย่างนั้นนะหนมจีน พรุ่งนี้หวายมีธุระแต่เช้าน่ะเลยต้องรีบนอน" หวายพยายามอธิบาย

   "งั้นหนมจีนก็นอนด้วยได้ไม่ใช่หรอออ" ขนมจีนพูดพลางขยับเข้าไปใกล้ๆ หวายขึ้นเรื่อยๆ

   "หนมจีนนอนด้วยหวายก็ไม่ได้นอนพอดีน่ะสิ -////- " หวายพูดเขินๆ

   "เห้อ...งั้นไปก็ได้" ขนมจีนถอนหายใจเนือยๆ

   "งอนหรอ" 

   "ป่าว" ขนมจีนเบือนหน้าหนี

   "อย่างอนเลยนะหนมจีน" หวายง้องอน

   ขนมจีนไม่สนใจเดินออกไปขึ้นรถ ก่อนจะขับออกไป

                                            ------------

     - ณ ผับแห่งหนึ่ง -

   ขนมจีนนั่งดื่มอยู่คนเดียวด้วยความน้อยใจแต่ก็ต้องแปลกใจเมื่อได้ยินเสียงของคนคุ้นเคยที่ยืนอยู่ตรงหน้าเอ่ยทัก

   "ว่าไง..หนมจีน" ผู้มาใหม่เอ่ยทักทาย

   ขนมจีนเงยหน้าขึ้นมามองต้นเสียง "พิม..." ขนมจีนเอ่ยเสียงเรียบ

   "มาคนเดียวหรอ พิมนั่งด้วยได้มั้ย..?" พิมเอ่ยถาม

   ขนมจีนพยักหน้าเบาๆ เป็นเชิงอนุญาต "พิมมาคนเดียวหรอ" ขนมจีนเอ่ยถาม

   "มาคนเดียวสิ ถ้าไม่มากับหนมจีนก็ไม่รู้จะมากับใคร" พิมแสร้งพูดตีหน้าเศร้า

   "ยังไม่มีแฟนใหม่อีกหรอ...? "

   "จะมีใหม่ได้ยังไง ในเมื่อในทั้งใจของพิมมีแค่......" พิมหยุดพูดสักพักนึง "หนมจีนก็รู้ว่าใคร" 

   "เราก็ยังเป็นเพื่อนกันอยู่นะพิม ถ้าพิมเหงาหนมจีนก็ไปไหนมาไหนเป็นเพื่อนได้เสมอแหละ" ขนมจีนพูดยิ้มๆ

   "ตอนนี้พิมเหงา....อยากไปคอนโดหนมจีน..ไปได้มั้ย ? " พิมพูดพลางจับมือขนมจีนแน่น

   "ห้ะ...? จะไปทำไม มันไม่มีอะไรหรอกหน่า..." 

   "มีสิ....มีอดีตของเราสองคน" พิมพูดพร้อมคล้องคอโน้มขนมจีนลงมาจนใบหน้าของทั้งสองแทบจะติดกัน

   ขนมจีนกำลังจะโน้มตัวไปจูบพิมแต่เสียงโทรศัพท์ของเธอดังขึ้นซะก่อน "หวาย..." ขนมจีนเห็นว่าใครเป็นคนโทรมาจึงกดตัดสายและปิดเครื่องไป

   พิมยิ้มเข้าทาง ยื่นหน้าเข้าใกล้ขนมจีนขึ้นไปอีกแต่ขนมจีนก็ดันพิมออกซะก่อน พิมหน้าหงิกด้วยความอารมณ์เสีย

   "ไปต่อที่คอนโดจะดีกว่านะ" ขนมจีนกระตุกยิ้มก่อนจะลุกเดินออกไป

   พิมยิ้มร้าย "หึหึ เตรียมเสียใจได้เลย นังหวาย...! " พิมพึมพำกับตัวเองก่อนจะเดินตามขนมจีนไปขึ้นรถ

                                    ---------------