I Hate You ฉันเกลียดเธอ

 

   หลังจากที่ป๊อปปีไปทำงานฟางทำอาหารเที่ยงใส่กล่องแล้วบ่นนิดๆว่า

 

 

 

ฟาง//คุณภาณุจะหิวรึยังนะ^ ^//ยิ้มก่อนจะเอากล่องข้าวติดมือไปโบกแท็กซี่ไปบริษัทของป๊อปปี้

 

 

 

บริษัท

 

 

 

ฟางเดินมาหน้าห้องป๊อปปี้แต่กลับไม่เห็นเลขาเธอก็คิดว่าเลขาน่าจะไปทานข้าวละมั้งเธอตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปแต่กลับไม่มีใครอยู่

 

 

 

ฟางเดินเอาข้าวกล่องว่างบนโต๊ะของป๊อปปี้เธอเดินไาป๊อปปี้แต่ไม่เจอจนเธอได้ยิ้นเสียง

 

 

 

เสียง//อ๊า...ป๊อปค่ะ..พิมไม่ไหวแล้วว!

 

 

 

ฟาง//เสียงมาจากห้องนี้นิ//เธอเปิดประตูเข้าไปพบว่าสามีของตนกำลังมีอะไรกับแฟนเก่าของเขาเธอจึงเดินไปจิกหัวพิมแล้ว

 

 

 

เพี๊ยะ เพี๊ยะ ตบหน้าพิมไปสองที

 

 

 

ป๊อปปี้//นี่เธอเลิกบ้าได้แล้ว//ฟางตอนนี้โกรธมากทำไมๆอ่อลืมไปเขาไม่ได้รักฟางนิหึ

 

 

 

ฟาง//หน้าด้านแย่งผัวคนอื่น//พิมลุกขึ้นมาย้อนกลับ

 

 

 

พิม//เธอนั้นและนังฟางแกแย่งป๊อปไปจากฉันฉันจะรออีกสามเดือนป๊อปเขาบอกจะหย่ากับแกแล้วมารักกับฉันเหมือนเดิมนังโง่

 

 

 

ฟาง//ไม่จริงใช่มั้ยค่ะคุณภาณุ

 

 

 

ป๊อปปี้//จริงทำไมถึงฉันจะเป็นสามีเธอแต่ฉันไม่เคยรักคนที่ทำให้ฉันแม่ต้องตายจำไว้อีกสามเดื่อนฉันจะหย่ากับเธอ

 

 

 

ฟาง//จำไว้ฟางไม่หย่า//แล้วๆางก็เดินออกไปทั้งๆที่ไม่มีเงินติดตัวเธอโชคดีที่ไปเจอเพื่อนเก่ากับสามีของเขา

 

 

 

แก้ว//ฟางนั้นใช่ฟางใช่มั้ย

 

 

 

ฟาง//แก้ว!//ฟางที่น้ำตาไหลก็รีบวิ่งไปกอดแก้ว

 

 

 

แก้ว//โทษนะแกที่ไม่ได้ไปงานแต่งพอดีฉันไปฮันนีมูนกุบโมะมาน่ะ

 

 

 

ฟาง//อื้มไม่เป็นไรฉันขอติดรถไปด้วยได้มั้ย

 

 

 

โทโมะ//ได้สิครับเชิญครับ//แล้วทั้งสองคนก็ไปส่งฟางถึงที่บ้าน

 

 

 

ห้องของฟาง

 

 

 

ฟาง//ฮึก..ฮือๆ..ทำไมเขาถึงแค้นฉันขนาดนี้//เธอเอาแต่นั่งร้องไห้จนหลับไป

 

 

 

1เดือนผ่านไป  เขาก็ยังเฉยชากับฟางเหมือนกับว่ารอวันหย่าเร็วๆฟางที่รู้ว่าตัวเองต้งท้อง1เดือนก็ดีใจมากเขาจะมีสิ่งที่สำคัญที่สุดแล้วเธอตัดสินใจที่จะไม่รอสามเดื่อนแต่จะขอแค่5วันสุดท้ายให้เธอทำดีกับเขา

 

 

 

ฟาง//คุณภาณุลงมาแล้วหรอค่ะกินข้าวก่อนนะค่ะแล้วค่อยไปทำงาน

 

 

 

ป๊อปปี้//ผมไม่หิวไปก่อนนะ//แล้วป๊อปปี้ก็รีบออกไปฟางก็ได้แต่ร้องไห้ปาดน้ำตาซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันเป็นความเจ็บปวดที่มีแต่เธอที่รู้สึกเธอไม่รู้ว่ารักสามีคนนี้ไปได้ยังไงรักมากทำใจไม่ได้แต่เธอคิดวว่าถ้าปล่อยเขาไปเขาอาจจะมีความสุขถึงแม้เธอจะเจ็บ

 

 

 

ฟาง//ฟางจะหย่ากับคุณภาณุนะเพื่อความสุขของคนที่ฟางรัก//เสียงหวานที่พูดลอยๆแบบไม่ได้องหารให้ใครฟัง

 

 

 

ฟาง//ลูกจ้าลูกจะมีแม่นะเดี๋ยวเราจะไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เชียงใหม่กลับไปอยู่กับตาและยายนะลูก//เธอลูบท้องของเธอที่อวบขึ้นมานิดนึงแน่นอนว่าเรื่องลูกมีแค่เธอคนเดียวเท่านั้นที่รู้และเธอก็ได้เวลาไปโรงพยาบมลตามที่หมอได้นัดเอาไว้

 

 

 

บริษัท

 

 

 

ป๊อปปี้//ทำไมวันนี้ยัยนั้นแปลกๆไม่โว้ยวายและไม่เอาข้าวกล่องมาให้ฉัน//ป๊อปปี้ที่เหมอนขาดอะไรไปบางอย่างก็ใจหายอย่างไม่น่าเชื่อทำไมเขารัปพิมนิไม่ได้รักฟางทำไมต้องคิดถึงฟางละ

 

 

 

โทโมะ//ก็แกชอบฟางไงเลยคิดถึงเขาน่ะไม่สิไม่ได้ชอบแต่รักเข้าแล้วละ//โทโมะที่มาลงทุนกับป๊อปปี้ก็โผล่มา

 

 

 

ป๊อปปี้//ฉันรักพิมโว้ย//โทโมะได้แต่ส่ายหน้า

 

 

 

โทโมะ//ถ้าฟางไปแล้วมึงอย่ามานั่งเายใจละกันเตือนแค่นี้ละไปละ//แล้วโทโมะก็เดินออกจากห้องไปเขาได้แต่นั่งคิดว่าเขารักฟางหรอมันไม่จริงหรอกเขาออกจะเกลียดเธอแค้นเธอใช่!เขารักพิมคนเดียวเท่านั้น

 

 

 

โรงพยาบาล

 

 

 

หมอ//เดี๋ยวคุณธนันต์ธรญ์เอายาบำรุงครรณ์ยาแก้แพ้ท้องนะอย่ายกของหนักๆบ่อยนะค่ะเดี๋ยวจะแท้งเอาได้//คุณหมอบอกแล้วยื่นซองยาเยอะมากมายให้ฟาง

 

 

 

ฟาง//ขอบคุณมากนะค่ะคุณหมอ//ฟางรับยาแล้วชำระเงินก่อนจะไปที่อำเภอเธอคิดแลเวไม่ต้องบอกแล้วละเธอไม่อยากจะรั้งเขาเอาไว้เธอขอใบหย่ามาเซ็นชื่อของเธอแล้วเอาใบหย่ากลับบ้านมา

 

 

 

บ้าน ห้องของฟาง

 

 

 

ฟาง//วันนี้วันสุดท้ายแล้วนะฉันจะไม่ได้อยู่ที่นี่อีกแล้วลาก่อนนะห้องที่มีความทรงจำลาก่อนนะค่ะคุณป๊อป//เธอเก็บเสื้อผ้าทุกอย่างที่เป็นของเธอพอเธอเก็บเสร็จเธอก็ไม่ลืมยาบำรุงครรณ์เธอทานเข้าไปหนึ่งเม็ดก่อนจะเก็บใส่กระเป๋าเธอถือกระเป๋าใหญ่และเล็กซึ่งเต็มไปด้วยสิ่งของของใช้ต่างๆที่เป็นของเธอ

 

 

 

เดินไปหน้าประตูเธอเปิดออกมาพบกับหน้าอันหล่อเลียวของป๊อปปี้

 

 

 

ป๊อปปี้/เธอจะไปไหนฮะ!//ฟางก็หลบสายตาก่อนจะว่างกระเป๋าใหญ่ลงและหยิบซองกระดาษสีน้ำตาลขึ้นมา

 

 

 

ป๊อปปี้//นี่มันอะไร//ป๊อปปี้ที่ถือซองน้ำตาลที่ฟางยื่นให้

 

 

 

ฟาง//ใบหย่าค่ะขอให้มีความสุขกับคุณพิมนะค่ะจะไม่มีฟางองมายุ่งกับความรักของคุณป๊อป..เอ่อ..ภาณุอีกนะค่ะแล้วก็จะไม่มีคนที่คุณป๊อปแค้นอีกขอตัวนะค่ะ//ฟางถือกระเป๋าใหญ่กำลังจะเดินออกจากห้องแต่ป๊อปปี้กลับแย่งกระเป๋าใหญ่ที่มีแต่เสื้อผ้าโยนไปบนเตียงและเขาก็กระชากร่างบางแรงเกินไปทำให้กระเป๋าเล็กหล่นของตกกระจายฟางที่กำลังเก็บเพราะยาบำรุงครรณ์ล่วงไปกับพื้นเธอเก็บของใช้ต่างๆและกำลังจะหยิบยาแต่ป๊อปปี้ที่เหลือบไปเห็นก็หยิบทันเขาอ่าน...ยาบำรุงครรณ์ งั้นหรอ

 

 

 

ป๊อปปี้//นี่เธอท้องหรอห้ะ!

 

 

 

ฟาง//คะ..ค่ะใช่ค่ะ//ป๊อปปี้ก็ถามต่อทันที

 

 

 

ป๊อปปี้//ท้องกับฉันใช่มั้ยฟาง

 

 

 

ฟาง//ใช่ค่ะแต่คุณป๊อปไม่ต้องห่วงนะค่ะฟางเลี้ยงลูกได้ค่ะคุณป๊อปกลับไปหาคุณพิมเถอะค่ะเรื่องของเรามันจบแล้วค่ะ//ป๊อปปี้โผกอดฟางแล้วบอกฟางว่า

 

 

 

ป๊อปปี้//ไม่ฉันไม่ให้เธอไปไหนนะฟางฉัน.....

 

 

 

----------------------------

 

พี่ป๊อปจะพูดอะไร

 

ฝากเรื่องนี้ด้วยนะ...เม้นให้หน่อยนะพลีส

 

แล้วเจอกันจ้าาา