แค้น ริษยา

10ปีผ่านไป

"แม่คะฟางไปเรียนแล้วนะคะ"ฟางพูดแล้วเดินไปรอโทโมะหน้าบ้าน

"จ้า ตั้งใจเรียนนะลูก"โฟร์ออกมาส่งหน้าบ้าน

"ค่ะแม่"

"แล้วแก้วล่ะ"

"ไปนานแล้วค่ะ"

"ทำไมไปเช้าจังล่ะ ลูก"

"เห็นบอกว่ามีงานต้องทำน่ะค่ะ"

"ฟางไปได้แล้ว"โทโมะตะโกนเรียกฟาง

"งั้นฟางไปนะคะ"ฟางเดินไปขึ้นรถ แล้วโทโมะก็ขับออกไปทันที

โรงเรียนKami

"ตั้งใจเรียนนะเรา พี่ไปแล้วนะเดี๋ยวตอนเย็นพี่มารับ"โทโมะพูดแล้วก็ขับรถออกไป

หวัดดีฉัน'ฟาง'ตอนนี้ก็เรียนอยู่ม.6แล้วอีกไม่มีกี่เดือนก็เรียนจบแล้วคงต้องคิดถึงที่นี่ เพื่อนเก่าๆและอีกมามาย

ตอนนี้พี่โทโมะเรียนอยู่ปี2แล้วพี่เขาเรียนเก่งมากเลยนะสอบติดแพทย์ได้ด้วยล่ะ

"นี่แจมเย็นนี้ไปห้างกันม้ะ"เนยถามแจมแฝดน้อง

"อืม..ไปสิ"แจมตอบแล้วกดโทรศัพย์โดยไม่สนใจทางเลยแม้แต่นิด

ตุบ

"โอ๊ยยย...เดินไม่ดูเลยนะ"แจมพูดเสียงดังใส่ฟาง

"ขอโทษค่ะ คือฉันไม่ตั้งใจ"ฟางพยายามขอโทษ

"ขอโทษ..แล้วมันทำให้ฉันหายเจ็บได้มั้ยห้ะ!!!"แจมตะคอกใส่ฟาง

"เอ่อ..."ฟางไม่รู้จะพูดอะไรต่อ

"นังนี่น่าตบจริงเชียว"เนยพูด

"เอาเลยไม่ล่ะ"ทั้ง2คนมองหน้ากันอย่างรู้ใจ

เพี๊ย!!

เพี๊ย!!!

ฟางโดนตบไปที่แก้มทั้ง2ข้างจนเป็นรอยมือของเนยกับแจม

"ฮ่าๆๆสมน้ำหน้า กล้ามาเล่นกับพวกชั้ล"แจมพูดแล้วหันไปยิ้มให้เนย

"ทำไรน่ะ นังสตอเบอร์รี่เน่าทั้ง2"เฟย์พูดแล้วเดินเข้าไปหาฟางพร้อมกับแก้วที่เดินเข้ามาสมทบด้วย

"ก็สั่งสอนเพื่อนเธอน่ะสิ นังลูกไม่มีแม่"เนยพูดจี้จุดเฟย์อย่างแรง

"เออ!!แล้วไงนั่นมันเรื่องส่วนตัวป่ะว่ะ มาเสือกไรด้วยครอบครัวชั้ลป่ะ ถึงจะไม่มีแม่แต่ก็อยู่มาได้จนถึงทุกวันนี้ป่ะ ไม่รู้ดีอย่ามาพูด ระวังจะหน้าแตกหมอไม่รับเย็บ"เฟย์สวนกลับไปเป็นชุดจนเนยกับแจมพูดไม่ออก

"แล้วเมื้อกี้ทำไรเพื่อนชั้ล"แก้วพูดแล้วมองหน้าเนยกับแจม

"ก็แค่ตบสั่งสอน"แจมพูด

เพี๊ย!!

"นี่คือการบอกว่าอย่ามาทำร้ายเพื่อนชั้ล"แก้วตบหน้าแจมไปทีนึง

เพี๊ย!!

"และนี่คือการสั่งสอนเช่นกัน"ตบครั้งที่2

เพี๊ย!!

"และนี่ชั้ลหมั่นไส้เธอ"ตบครั้งที่3 ซึ่งหน้าของแจมแดงเป็นรอยมือของแก้ว ยังไม่พอแก้วยังไปตบเนยต่อ3ที

เพี๊ยๆๆ!!

"เธอก็เหมือนกัน จำไว้ว่าอย่ามายุ่งกับพวกฉันอีก"พูดจบทั้ง3ก็ไปเรียนโดยทิ้งเนยกับแจมไว้

--ไม่เม้น ไม่อัพนะจ้ะ คริๆ--