เสพติดความรัก

 

 

 

ผับแห่งหนึ่งย่านดังในกรุงเทพ ผีเสื้อราตรีมากมายต่างออกลีลาเต้นอย่างสุดตัว ผู้คนมากมายมา

หาความสุขจากสถานที่แห่งราคะนี้ ข้างล่างคือผับธรรมดา แต่จะมีสักกี่คนที่รู้ว่าที่จริงแล้ว ข้างบน

คือแหล่งมั่วสุมเสพยา เสพกาม ชั้นดีของนักท่องราตรีเหล่านั้น

“ ฟาง แกโอเคใช่มั้ย ” เขริกาถามเพื่อนสาวของเธอ เธอพาเพื่อนของเธอมาที่ผับของเสี่ยเล็ก

เพื่อผ่อนคลาย แต่ธนันต์ธรญ์กลับอยากลองยานรกพวกนั้น ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าธนันต์ธรญ์ทำแบบนี้

ไปทำไม ประชดชีวิตไงล่ะ

 

 

 

“ โอเคสิจินนี่ มันดีมากเลยรู้มั้ย ฉันเหมือนจะลอยได้เลย ” ธนันต์ธรญ์ที่อยู่ในอาการเมายานรก

ตอบเขริกา

 

 

 

“ แกไม่น่าเสพมันเลยฟาง ฉันไม่อยากให้แกเป็นเหมือนฉัน ” เขริกาบอกเพื่อนสาว เพราะตัวเธอรู้

ดีว่าเวลาอยากยาแล้วไม่มียาขึ้นมามันทรมานร่างกายและจิตใจขนาดไหน

 

 

 

“ อย่าเพิ่งพูดเลยน่า ฉันมีความสุขมากเลยนะ ขอบคุณแกที่พามา ” ธนันต์ธรญ์หลับตาลงอย่างมี

ความสุข 

 

 

 

“ แต่ฟาง แกจะมาที่นี่อีกไม่ได้แล้วนะ ถ้าคุณท่านทราบเรื่อง ท่านฆ่าฉันแน่ ” เขริกาพูดตื่นๆ เธอรู้

ว่าบิดาของธนันต์ธรญ์นั้นเกลียดเรื่องพวกนี้มากแค่ไหน

 

 

 

“ เหอะ อยากจับลูกตัวเองก็เชิญเลย ” ธนันต์ธรญ์ตอบ ใช่แล้ว บิดาของธนันต์ธรญ์คือนายตำรวจ

ชั้นผู้ใหญ่ แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ธนันต์ธรญ์เกรงขามบิดาเลย

 

 

 

“ ยัยฟาง จับฉันล่ะสิไม่ว่า ” เขริกาพูดอย่างเหนื่อยหน่าย นี่แหละหนา คุณหนูธนันต์ธรญ์

 

 

 

“ ฉันไม่ให้เขาจับแกหรอก แกอยากให้ฉันลืมความทุกข์ไม่ใช่หรอ ฉันกำลังลืมมันเลยรู้ไหม แก

อย่าขัดความสุขฉันสิ ” ธนันต์ธรญ์พูดลอยๆเหมือนคนใกล้เสียสติ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ แกพาฉันมาที่นี่ทำไมว่ะ ถ้าหลวงตารู้เข้า ฉันโดนเฆี่ยนหลังลายแน่ ” ภาณุบ่นใส่ยงยุทธเพื่อน

ของเขา ก็มันเล่นพาเขามาในแหล่งมั่วสุมขนาดนี้ เขาหวังว่ามันคงไม่เล่นยาเองใช่ไหม

 

 

 

“ ก็พาแกมาฉลองดิว่ะ ผ่าตัดเคสยากๆผ่านไปด้วยดี แล้วอีกอย่างถ้าแกไม่พูด ฉันไม่พูด หลวงตา

ก็ไม่รู้หรอก ” ยงยุทธบ่นใส่ภาณุ เพื่อนเขาคนนี้ เขาคบมันมาตั้งแต่เริ่มเข้ามหาลัยจนจบมาเป็น

แพทย์ด้วยกัน มันเคยดียังไงมันก็ยังดีเสมอต้นเสมอปลายเช่นเดิม

 

 

 

“ แต่มันบาป ไม่รู้แหละ อยากอยู่ก็อยู่ไป ฉันกลับ ” ภาณุพูดพร้อมกับพลิกตัวจะเดินออกจากผับ

 

 

 

“ เห้ยย ไอ้ป๊อป ฉันอุตส่าห์งัดแกออกจากวัดได้ อยู่เป็นเพื่อนฉันหน่อยเหอะ ครั้งนี้ครั้งสุดท้าย

ก็ได้ ” ยงยุทธพูดพร้อมกระพริบตาปริบๆอย่างน่ารักใส่ภาณุ เห็นแล้วมันน่าเตะให้หลังหักนัก

 

 

 

“ เออๆ ครั้งสุดท้ายนะเว้ยไอ้ยุทธ ถ้าแกผิดคำพูด ฉันขอให้ ..” ภาณุพูดเหมือนจะแช่งยงยุทธ

เขาจึงขัดขึ้นมา

 

 

 

“ ไอ้เพื่อนเวร ครั้งสุดท้ายของแก ไม่ใช่ของฉัน แต่ไม่แน่นะเว้ย ถ้าแกเห็นสาวๆที่นี่ แกอาจเปลี่ยน

ใจอยากมาอีกรอบก็ได้ ” ยงยุทธพูดอย่างมั่นใจ พร้อมกับยักคิ้วกวนๆใส่ภาณุ

 

 

 

“ อ้าว สวัสดีครับคุณยงยุทธ วันนี้พาเพื่อนมาหรอครับ ” เสี่ยเล็กเดินเข้ามาทักทายสองหนุ่ม เสี่ย

เล็กคนนี้แกไม่ได้เล็กอย่างชื่อ ออกจะเป็นคนใหญ่โตมโหฬารทั้งฐานะและรูปร่าง เสี่ยเล็กเปิดบ่อน

ผิดกฎหมายแต่ไม่มีใครกล้าทำอะไร เพราะแกเป็นคนทรงอิทธิพลของย่านนี้

 

 

 

“ ครับเสี่ย นี่ภาณุครับ เพื่อนที่โรงพยาบาลผมเอง ผมพาเพื่อนมาเปิดหูเปิดตาสักหน่อย หวังว่าจะ

มีของขวัญต้อนรับพวกเรานะครับ ” ยงยุทธพูดกับเสี่ยเล็กอย่างรู้กัน เขามาที่นี่บ่อย ไม่แปลกหรอก

ที่จะสนิทกันบ้าง

 

 

 

“ ฮ่าๆๆๆ ครับ มีครับ มาใหม่สองคน กำลังเพลินกันอยู่ข้างบนเลยครับ เชิญเลยนะครับ เสี่ยไปดู

แขกต่อก่อน ” เสี่ยเล็กหัวเราะอย่างอารมณ์ดี ก่อนจะเดินจากไป

 

 

 

“ เฮ้ย ไอ้ยุทธ ไหนแค่ว่ามานั่งดื่มไงว่ะ ทำไมมีเรื่องผู้หญิงด้วย ฉันไม่เอาด้วยนะเว้ย ” ภาณุรีบ

ปฏิเสธยงยุทธทันทีที่รู้ว่าเพื่อนของเขาจะพาไปมั่วกาม

 

 

 

“ แกไม่ต้องเลยไอ้ป๊อป ฉันรู้ว่าแกโชกโชนเรื่องพวกนี้ และอีกอย่าง อย่าคิดอะไรมากมายเลย ก็

แค่เด็กเก็บกด เด็กใจแตก หยิบติดมือสักคนสองคนกลับบ้านไปก็ไม่เห็นแปลก ผู้หญิงแบบนี้ เงิน

หนักหน่อยก็เอาอยู่แล้ว ไปเหอะ ” ยงยุทธพูดรัวๆใส่ภาณุ ก่อนจะลากเขาขึ้นไปชั้นบนของผับแห่ง

นี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ ยัยฟางงงง กลับไหม แกเสพมันเกินไปแล้วนะ เดี๋ยวก็ช็อกพอดี ” เขริกาเตือนเพื่อน ก่อนที่เธอ

จะลุกขึ้น

 

 

 

“ จินนี่ แกมีอีกไหม ฉันหมายถึง ถ้าฉันไม่มาที่นี่ ฉันจะหาได้จากที่ไหน ” ธนันต์ธรญ์พูดอู้อี้อยู่กับ

โต๊ะ

 

 

 

“ เดี๋ยวฉันเอาไปให้ แต่แกแน่ใจแล้วหรอที่จะเสพมันต่อ มันเลิกยากนะ ” เขริกายังคงเตือนเพื่อน

เพราะเธอเองก็ยังเลิกไม่ได้

 

 

 

“ แน่ใจสิ เพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้ฉันมีความสุข ” ธนันต์ธรญ์พูดขึ้น นี่คงเป็นสิ่งเดียวที่ทำให้

เธอลืมเรื่องพวกนั้นไปได้บ้าง

 

 

 

“ ตามใจแกล่ะกัน มา ลุกขึ้น ” เขริกาดึงข้อมือของธนันต์ธรญ์ให้ลุกขึ้นตามแรงของเธอ ทำให้

ธนันต์ธรญ์ที่ไม่ทันตั้งตัวเซและจะล้ม

 

 

 

“ เห้ย คุณ ” ภาณุที่เดินขึ้นมาพร้อมกับยงยุทธเห็นเขา และเขาอยู่ใกล้กับธนันต์ธรญ์ที่สุด เขาจึง

คว้าเอวบางตรงหน้าเข้าสู่อ้อมกอด

 

 

 

“ หึ ผู้ชาย ก็เหมือนกันทั้งโลก นายก็เหมือนกันสินะ ” ธนันต์ธรญ์พูดกับอกแกร่งของภาณุ

 

 

 

“ นี่ บ่นอะไรของเธอห้ะ ” ภาณุพูดขึ้นก่อนจะปล่อยเธอให้เป็นอิสระ จะว่าไปสาวตรงหน้าเขาก็น่า

คุ้นๆแหะ เหมือนยเคยเจอที่ไหน

 

 

 

“ นี่สินะที่เสี่ยบอก เด็กใหม่หรอจ้ะ ” ยงยุทธพูดพร้อมกับเดินไปหาธนันต์ธรญ์

 

 

 

“ อะไร เด็กใหม่อะไรของนาย หลบ ฉันจะกลับบ้าน ” ธนันต์ธรญ์พูดก่อนจะดึงมือเขริกา แต่ยง

ยุทธยังไม่ละความพยายาม เดินไปดักหน้าธนันต์ธรญ์ไว้

 

 

 

“ เดี๋ยวก่อนสิ อยู่สนุกด้วยกันก่อน ” ยงยุทธคว้าข้อมือเขริกาไว้

 

 

 

“ ไอ้ยุทธ ปล่อยเขาไปเหอะ ” ภาณุพูดก่อนจะจ้องหน้าธนันต์ธรญ์ เขาคิดไม่ออกจริงๆว่าเคยเจอ

เธอที่ไหน

 

 

 

“ นานๆเจอสวยๆ แบบนี้สักที คว้าไว้ดิไอ้ป๊อป ” ยงยุทธบอกภาณุก่อนจะค่อยๆเดินเข้าใกล้สาว

สวยทั้งสอง

 

 

 

“ ออกไปนะ ฉันร้องให้คนช่วยจริงๆด้วยถ้านายเข้ามา ห้ามเพื่อนนายดิว่ะ ” ธนันต์ธรญ์พูดขู่ยงยุทธ

ก่อนจะบอกให้ภาณุห้ามเพื่อนของเขา แต่ภาณุกลับยืนมองเฉยๆ เขาดูก็รู้ว่ายงยุทธแค่จะแกล้งสอง

สาวนี่เท่านั้น

 

 

 

“ นี่ ออกไปไงเล่า ” ธนันต์ธรญ์เริ่มเหวี่ยง

 

 

 

“ คุณค่ะ ขอทางหน่อยนะคะ ” เขริกาพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าธนันต์ธรญ์เพื่อนของเธอเริ่มมีน้ำโห

 

 

 

“ ฮ่าๆๆ หน้าเพื่อนเธอนี่ฮาเป็นบ้าเลยเนอะว่าไหมไอ้ป๊อป ” ยงยุทธหลุดขำออกมาเมื่อมองไปที่

หน้าของธนันต์ธรญ์

 

 

 

“ เออ ” ภาณุตอบเพียงเท่านั้น

 

 

 

“ โรคจิตหรือไง ถอยไป ” ธนันต์ธรญ์และเขริกาเดินผ่านหน้าพวกเขาไป แต่พวกเธอทั้งสองก้าว

ลงบันไดได้เพียงชั้นเดียวเท่านั้น ธนันต์ธรญ์ก็สังเกตุเห็นว่ามีคนมุ่งหน้ามาทางนี้

 

 

 

“ คุณพ่อ แย่แล้วจินนี่ ทำไงดี ” ธนันต์ธรญ์พูดตื่นๆ

 

 

 

“ ใจเย็นฟาง กลับเข้าไปข้างในก่อน แล้วค่อยๆคิด ” เขริกาดึงมือธนันต์ธรญ์ให้กลับเข้าไปห้อง

เดิม

 

 

 

“ ทำไงจินนี่ ทำไง ถ้าคุณพ่อรู้ ฟางตายแน่ๆ ” ธนันต์ธรญ์พูดอย่างกระต่ายตื่นตูม

 

 

 

“ เอางี้นะ ถ้าฟางไปกับจิน โดนจับได้แน่ๆ ไปหาตัวช่วยมาคนล่ะหนึ่ง แล้วใช้เขาเป็นกำบัง หลบ

ไปทางหลังร้าน ส่วนจินจะไปหน้าร้านเอง ” เขริกาพูดแผนการที่มีให้ธนันต์ธรญ์ฟัง ซึ่งธนันต์ธรญ์ก็

พยักหน้าหงึกๆ ก่อนจะตรงไปโต๊ะที่เธอกับเขริกาเคยนั่ง

 

 

 

“ โชคดีจริงที่นายยังอยู่ ช่วยฉันหน่อยสิ ” ธนันต์ธรญ์ตรงไปหาภาณุกับยงยุทธ

 

 

 

“ ช่วยอะไรจ้ะ หรือว่าเปลี่ยนใจอยากไปต่อกับพวกพี่ ” ยงยุทธพูดขึ้นอย่างไม่รู้ชะตากรรมของตัว

เอง

 

 

 

“ ฉันไม่ไว้ใจนายหรอกไอ้หื่น นายช่วยฉันนะ ไม่ทันแล้ว มานี่ๆ ” ธนันต์ธรญ์พูดกับยงยุทธ ก่อนจะ

หันไปหาภาณุและดึงมือเขาให้วิ่งตามเธอทันที

 

 

 

“ อะไรของเธอว่ะ เห้ย ” ภาณุที่ทำอะไรไม่ได้ ก็ได้แต่วิ่งตามร่างเล็กตรงหน้าไป

 

 

 

“ ว้ายย ” เสียงหวานของธนันต์ธรญ์ร้องขึ้นอย่างตกใจ เมื่อจะประสานงากับบิดาของเธอ เธอจึงใช้

ภาณุบังให้

 

 

 

“ นั่นพ่อของฉัน เขาเป็นตำรวจ ฉันให้เขารู้ไม่ได้ ช่วยฉันนะๆ ” ธนันต์ธรญ์พูดกับหลังภาณุ และ

นั่นก็ทำให้เขารู้ทันทีว่าที่เธอบอกให้ช่วยหมายถึงอะไร

 

 

 

“ สวัสดีครับ ” ภาณุยกมือไหว้พ่อของฟางทันทีที่ประจันหน้ากัน

 

 

 

“ ผมขอตัวนะครับ ” ภาณุที่เห็นท่าไม่ดีก็รีบออกมา พร้อมกับดึงมือธนันต์ธรญ์ไปด้วย

 

 

 

“ เดี๋ยว ผู้หญิงคนนี้คุ้น เงยหน้าหน่อยซิ ” คุณพ่อของธนันต์ธรญ์พูด ทำให้ธนันต์ธรญ์ยืนตัวแข็ง

ก้มหน้านิ่งทันที

 

 

 

“ คงไม่รู้จักหรอกครับ เธอคือแฟนผม เธอปวดท้อง ผมรีบพาเธอไปหาหมอ ” โอ้ยยย ตายแล้วไอ้

ป๊อปเอ้ย วันนี้เขาทำผิดศีลเกือบครบทุกข้อแล้วนะ

 

 

 

“ ขอตัวครับ ” ภาณุดึงธนันต์ธรญ์เข้าสู่อ้อมกอดอีกครั้ง และรีบเดินออกไปข้างหลังเหมือนที่เขริกา

บอกธนันต์ธรญ์ไว้

 

 

____________________________________________________________

 

เอาไปอีกตอนค่าา ขอบคุณนะคะที่อ่านที่เม้นกันบ้าง