ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word)

ไม่พูดก็ได้ยิน (Unspoken Word) POPPY-FANG II

"พี่ป๊อปค่ะ วันนี้ฟางขอไปด้วยได้ไหม?"ฟางเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นสามีกำลังเดินออกจากบ้าน เธอออกจากโรงพยาบาลมาพักฟื้นที่บ้านได้หลายวันแล้ว แต่เพราะต้องอยู่บ้านเพียงลำพัง ฉันจึงอยากไปบริษัทกับสามีบ้าง

"แต่ฟางยังไม่หายดีนะครับ อยู่บ้านพักผ่อนดีกว่า ถ้าเบื่อพี่จะโทรบอกเฟย์ให้มาหา เอาไหม?"ป๊อปปี้บ่ายเบี่ยง เพราะไม่อยากให้ภรรยาสาวไปเจอพิม ที่พักนี้ตามติดเขาแจ ตั้งแต่ที่ฟางฟื้นขึ้นมา

"ไม่เอา ฟางอยากไปกับพี่ป๊อป ทำไมค่ะ? พี่ป๊อปอายคนอื่นใช่ไหม? ที่ฟางเป็นแบบนี้ ก็ได้ งั้นฟางอยู่บ้านก็ได้ พี่ป๊อปอยากไปไหนก็ไปเถอะค่ะ!"ฟางว่า เดินกลับเข้าบ้านแล้วปิดประตูเสียงดัง

ปัง!

ป๊อปปี้ส่ายหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินไปขึ้นรถแล้วขับออกไปทำงานทันที

ฟางเม้นริมฝีปากแน่น มองตามหลังรถของสามีที่ขับออกห่างไปจนลับสายตา

ไม่เหมือนเดิม... ยังไงเขาก็ไม่เหมือนเดิม เขาไม่ใช่สามีคนเดียวของเธออีกแล้ว...

                    --------------------

"อ๊ะ ป๊อป... แรงอีกป๊อป... อืม... อ๊าห์..."เสียงครางดังขึ้น เมื่อชายหนุ่มกระแทกแกนกายใส่เธอไม่ยั้ง เล็บยาวจิกแผ่นหลังแกร่งจนเป็นรอยเล็บเพื่อระบายความเสียวซ่าน ขาเรียวเกี่ยวสะโพกสอบแน่นเมื่อใกล้ถึงฝั่งฝัน

"อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ มะ ไม่ไหว... กะ ใกล้แล้วป๊อป... กรี๊ดดดดด!!!"เสียงกรี๊ดดังก้องไปทั่วห้อง กายสาวขมิบตอดรัดแกนกายใหญ่ของชายหนุ่มเมื่อถึงฝั่งฝัน

พั่บๆๆ

"อ๊าห์..."เสียงทุ้มคำรามลั่น เมื่อส่งแรงกระแทกใส่กายสาวเน้นๆ ก่อนจะปลดปล่อยสายธารสีขาวขุ่นอุ่นใส่กายสาวที่ห่อหุ้มด้วยเครื่องป้องกัน

ชายหนุ่มถอดถอนแกนกายออกจากกายสาว ก่อนจะเดินไปเข้าห้องน้ำชำระคราบกามออกจากกาย ปล่อยหญิงสาวนอนแหบหายใจบนโต๊ะทำงานอย่างไม่สนใจ

"เดี๋ยวสิค่ะป๊อป คุณจะกลับแล้วเหรอ?"พิมที่แต่งตัวเสร็จถามขึ้นเมื่อเห็นป๊อปปี้แต่งตัวเสร็จแล้วกำลังเดินออกจากห้องไป

"อืม"ป๊อปปี้ตอบในลำคอ ก่อนจะเดินไปเปิดประตูเพื่อออกจากห้อง แต่ก็ต้องชะงัก นัยน์ตาคมเบิกกว้างเมื่อเห็นร่างบางคุ้นตายืนอยู่หน้าห้องด้วยร่างสั่นเทา มือบางกำแน่น

--------------------------------------------

ใคร!? ใครกันที่ยืนอนู่หน้าห้อง!?

โปรดติดตาม!!!