รักในแสงเทียน

10.0

เขียนโดย Fahfah

วันที่ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.11 น.

  16 ตอน
  62 วิจารณ์
  19.75K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 29 เมษายน พ.ศ. 2558 19.19 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) นักเลง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ๊ะ รถเป็นอะไรอีกเนี่ย”ฟางที่ออกมาจากที่ทำงานแล้วกำลังจะกลับบ้านก็พบว่ารถของตนสตาร์รถไม่ติดจึงลงมาดูกระโปรงรถ

 

 

 

 

 

 

“น้องสาวรถเป็นอะไรหรอเปล่าจ๊ะ”นักเลงคนหนึ่งที่เดินมาเป็นพวกก็พูด

 

 

 

 

 

 

“อะ เอ่อ รถเสียนิดหน่อยอ่ะค่ะ”ฟางตอบเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

 

 

 

 

 

 

“ให้พี่ช่วยไหมจ๊ะ”นักเลงถาม

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ”ฟางพยายามตอบเสียงให้เป็นปกติที่สุดพร้อมหันซ้ายหันขวามองไปรอบๆเผื่อมีคนอยู่แต่ก็ไม่พบ

 

 

 

 

 

 

“มาให้พี่ช่วยเถอะ”นักเลงพูดแล้วค่อยเดินไปใกล้ๆฟาง เทื่อฟางเห็นดังนั้นจึงค่อยๆถ่อยหลังตาม

 

 

 

 

 

 

“นี่คุณจะทำอะไร”ชายคนหนึ่งได้ยินเสียงฟางกรีดร้องก็รีบวิ่งเข้ามา

 

 

 

 

 

 

“ช่วยด้วยค่ะ”ฟางพูดน้ำตาคลอ

 

 

 

 

 

 

“นี่มึงทำอะไรผู้หญิงห๊ะ”ชายคนนั้นพูดแล้วต่อยหมัดไปที่นักเลงจนนักเลงคนนั้นหนีไป

 

 

 

 

 

 

“คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ”ผู้ชายคนนั้นถามฟางอย่างเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ ขอบคุณนะค่ะคุณ...”ฟางหยุดพูดเพราะไม่รู้จักชื่อชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“ผมกั้งครับ”กั้งพูดแล้วยิ้มให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ คุณกั้ง”ฟางพูดแล้วยิ้มแหยะๆให้กั้ง

 

 

 

 

 

 

“แล้วนี่รถเสียหรอครับ”กั้งพูดเมื่อเห้นกระโปรงรถเปิด

 

 

 

 

 

 

“ค่ะ คือรถสตาร์ทไม่ได้อ่ะค่ะ”ฟางพูด

 

 

 

 

 

 

“งั้นผมซ่อมให้ซ่อมให้นะครับ”กั้งพูดฟางพยักหน้าเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

“เสร็จแล้วครับ ลองสตาร์ทดูก่อนไหม”กั้งพูด

 

 

 

 

 

 

“ติดแล้วค่ะ ขอบคุณคุณกั้งมากๆนะค่ะ”ฟางพูดแล้วยิ้มให้กั้ง

 

 

 

 

 

 

“ครับ เดี๋ยวผมไปก่อนนะครับ แล้วเจอกันใหม่นะครับ”กั้งยิ้มให้ฟางก่อนแล้วเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

“ชิ ครั้งหน้าแกไม่รอดแน่”หญิงคนหนึ่งที่เห็นเหตุการณ์พูดอย่างอารมณ์เสีย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ฟางทำไมกลับดึกจัง”ป๊อปปี้ที่มาหาฟางที่บ้านก็บ่น

 

 

 

 

 

 

“พอดีฟางเจอเพื่อนสมัยมัธยมอ่ะ ก็เลยไปกินข้าวกับเพื่อน”ฟางโกหกเพราะถ้าป๊อปปี้รู้เธอคงได้ฟังเขาบ่นหูชาแน่

 

 

 

 

 

 

“โห พี่อุตสาห์ตั้งใจทำสเต๊กให้ฟาง ฟางไม่กินแล้วใช่มะ”ป๊อปปี้ทำหน้างอเหมือนเด็กๆ

 

 

 

 

 

 

“พี่ป๊อปอย่าทิ้งนะ”ฟางห้ามเทื่อเห็นป๊อปปี้ถือจานจะไปทิ้ง

 

 

 

 

 

 

“ฟางกินก็ได้”ฟางพูดแล้วนั่งลงกินสเต๊กอย่างเอร็ดอร่อย

 

 

 

 

 

 

“นี่กินข้าวมาแล้วหรอเนี่ย กินเอาๆ”ป๊อปปี้ที่เห็นฟางกินเหมือนคนไม่ได้กินอะไรมา10ปีถาม

 

 

 

 

 

 

“อ๋อ พอดีฟางกะว่าจะมากินเข้าที่บ้านก็เลยสั่งแต่ปูอัดนิดหน่อยอ่ะ”ฟางรีบแก้ตัว

 

 

 

 

 

 

“อ่ะๆ พี่ไม่กวนละ กินๆ”ป๊อปปี้พูดแล้วมองฟางก่อนจะยิ้มๆแล้วก้มหน้ากินต่อไป

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

 

ลืมเค้ายังทุกคน หายไปนานเลย55

 

 

ช่วงนี้ใส่เพลงFMไปก่อนละกัน คิดถึงเจ้ทั้งสอง อย่างให้มีคอนเหมือนเคโอติคT_T

 

 

เดี๋ยวจะมาต่อให้นะจ๊ะ เม้นด้วยๆๆๆ

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา