รักในแสงเทียน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีค่ะ คือดิชั้นมาสมัครงานนะค่ะ”ฟางที่ก้าวมาในบริษัทแห่งหนึ่งพูดกับเลขา

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ต้องขอโทษด้วยนะค่ะ พอดีทางบริษัทเรารับคนมาเพิ่มแล้วนะค่ะ”เลขาพูดยิ้มๆ ทำให้ฟางที่ได้ยินก็ซึมลงไปทันที

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะ”ฟางพยักหน้าแล้วฝืนยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะค่ะ บ้านนังฟางติดหนี้10ล้านหรอค่ะ”พิมที่ได้ยินก็รีบวางชาลงแล้วพูดกับผู้เป็นแม่ทันที

 

 

 

 

 

 

“ใช่ แม่ว่าโอกาศนี้เราควรจะกำจัดนังฟางออกไปจากตาป๊อปนะ”คุณหญิงกุลมาศพูดแล้วยิ้มร้ายๆเช่นเดียวกับพิม

 

 

 

 

 

 

 

“พี่พิมหายไปไหนมาค่ะ ฟางเป็นห่วงแทบแย่”พิมที่มาบ้านฟาง ฟางก็รีบวิ่งกรูเข้าไปหา

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่เป็นอะไร”พิมพูดแต่ไม่มองหน้าหน้าฟาง

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวฟางไปเอาน้ำมาให้นะค่ะ”ฟางพูดแล้วจะไปเอาน้ำมาให้ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อพิมพูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้อง เพราะเดี๋ยวชั้นจะกลับแล้ว”พิมพูดแล้วหยิบกระเป๋าของตนก่อนจะหยิบบางอย่างขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

“นี่มันอะไรค่ะ”ฟางสงสัยเมื่อพิมยื่นซองขาวซองหนึ่งมาให้เธอจึงเปิดดู

 

 

 

 

 

 

“เช็ค10ล้าน หมายความว่ายังไงค่ะ”ฟางเงยหน้าขึ้นมองพิมแล้วมองอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

“ฉันได้ยินข่าวมาว่าเธอกับพี่ชายเธอติดหนี้10ล้านไม่ใช่หรอ”พิมพูด

 

 

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ แต่พี่พิมเอาเงินมาจากไหนเยอะขนาดนี้ค่ะ”ฟางถามทำให้พิมกระตุกยิ้มก่อนจะเล่าให้ฟางฟัง

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ชั้นจะทำยังไงดีเนี่ย ฮือๆ”ฟางที่เพิ่งคุยกับพิมเสร็จก่อนจะรีบวิ่งเข้ามาในห้องเพื่อปลดปล่อยน้ำตาที่มันยังค้างอยู่ในใจ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นเอาเงินมาจากไหนมันก็สำคัญหรอกนะ แต่ถ้าเธอเลือกที่จะเอาเงินก้อนนี้ไปก็เท่ากับว่าป๊อปปี้เป็นของชั้น”พิมพูดแล้วหัวเราะ

 

 

 

 

 

 

“มะ หมายความว่ายังไงค่ะ”ฟางถามพร้อมกับน้ำตา

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้ว่าเธอเข้าใจ เลือกเอาก็ละกันนะ ว่าจะเลือกระหว่างพี่ชายและบ้านหลังนี้หรือป๊อปปี้ ชั้นมีเวลาให้ตัดสินใจไม่นานนะ แล้วชั้นจะมาเอาคำตอบ”พิมพูดทิ้งเช็คลงบนพื้นก่อนจะเดินออกไปจากบ้านอย่างผู้ชนะ ปล่อยให้ฟางร้องไห้อยู่ตรงนั้นคนเดียว

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรักนายนะ ป๊อปปี้”ฟางพูดทั้งน้ำตาก่อนจะนอนร้องไห้ไปทั้งคืน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณเขื่อน/นาย”เฟย์และแก้วพูดพร้อมกันด้วยความตกใจ

 

 

 

 

 

 

“นี่นายมาทำไมห๊ะ”เฟย์ตะคอกถามเขื่อน ทำให้คนทั้งร้านหันมามองจนแก้วต้องไปปลอบ

 

 

 

 

 

 

“ทำไมชั้นจะมาไม่ได้”เขื่อนถามอย่างกวนๆ

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ คุณเขื่อนจะรับอะไรดีค่ะ”แก้วถามเขื่อนเมื่อเห็นว่าสถานการณ์ไม่ค่อยดี

 

 

 

 

 

 

“ผมเอาลาเต้ร้อนแก้วนึงครับ”เขื่อนพูดแล้วเดินไปที่โต๊ะ

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไร ชั้นทำเอง แกพึ่งกลับมาไม่ใช่หรอไปอาบน้ำก่อนไป เดี๋ยวทางนี่พี่จัดการเอง”เฟย์พูดอย่างคนถือไผ่เหนือกว่า

 

 

 

 

 

 

“ค่ะๆ”แก้วเดาใจเฟย์ไม่ออกได้แต่ยอมทำตามคำสั่ง

 

 

 

 

 

 

“มาแล้วค่า ลาเต้ร้อนๆ”เฟย์เสริฟกาแฟให้เขื่อนถึงโต๊ะ

 

 

 

 

 

 

“อือ”เขื่อนพูดก่อนจะดื่มลาเต้เข้าไปอย่างไม่ลังเล

 

 

 

 

 

 

“แหวกๆ นี่คุณทำอะไรเนี่ย”เขื่อนถามเฟย์เมื่อลาเต้มีรสชาติแปลกๆ

 

 

 

 

 

 

“ชั้นยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะค่ะ ขอตัวค่ะ”เฟย์พูดยั่วประสาทเขื่อนก่อนจะเดินออกไปด้วยความสะใจ

 

 

 

 

 

 

“ฝากไว้ก่อนเถอะ ยัยแสบ หึ้ย”เขื่อนมองเฟย์แล้วพูดอย่างเจ็บใจ

 

 

 

 

 

 

 

---

 

 

 

 

 

สงสารฟางเนอะๆ รีดไปปลอบฟางที

 

 

Hi ไรเตอร์ที่น่ารักทุกคน เค้ามาแล้วว พอดีไม่มีเวลาเลย เค้าเรียนวิทย์คณิตถึง5โมงแหนะ การบ้านก็เยอะอีก เห้อ ช่วงนี้จะว่างเฉพาะเสาร์อาทิตย์นะ อย่าพึ่งลืมเค้านะ

 

 

โหวต+เม้นให้เค้ากันเยอะๆนะ