ไม่ว่านานแค่ไหน....ยังรักแค่เธอ
เขียนโดย nutpao
วันที่ 26 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.50 น.
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 13.57 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
21) ไปกินข้าวพร้อมกัน2...21
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
poppy
ตอนนี้พวกผมก็มาถึงร้านอาหารแล้ว...โดยที่มีทั้งแฟนเก่าของพวกผมและก็น้องรหัสของพวกสามสาวนั้น...ทำไมต้องเอาไอ้เต้ยมาด้วยนะ...ผมละไม่ชอบมันเลยดูท่าทางมันจะมาจีบฟางและก้ดูเพื่อนสองคนของผมก็จะไปค่อยชอบเพื่อนของไอ้เตยด้วย...และผมก็รู้นะว่าสามสาวเขาไม่ได้คิดอะไรหรอก...แต่จะให้ทำไงอะก็ผมหวงนิพอเดินมาถึงโต๊ะอาหารพวกนายกั้งก็รีบไปนั้งข้างพวกฟางทันที่ผมก็เลยต้องนั้นกับแฟนเก่าของผมต่อหน้าอนาคตแฟนใหม่..ผมกลัวเธอจะเขาใจผิดผมจัง
"เอ่อ..ฟางอยากกินอะไรอะเดียวป๊อปสั้งให้"ผมเลยยถามฟางไป
"พี่ป๊อป..จินนี้อยากกินอันนี้อะพี่ป๊อปสั้งให้หน่อยสิค่ะ"ฟางยังไม่ทันได้ตอบผมเลยจินนี้พูดแทรกสะงั้นผมเลยมองหน้าฟาง..ฟางก็ทำหน้าตาเหมือนไม่ได้สนใจอะไรผมก็เลยจำใจต้องสั้งอาหารให้จินนี้แต่พอสั้งเสร็จก็มีเสียงที่พวกผมไม่อยากฟังดังขึ้น
"พี่ฟางครับทานอันนี้ไหมครับหน้าทานดี"ไอ้เต้ยที่นั้งข้างฟางก็ถามฟางหลังจากที่ดูเหมือนว่าฟางไม่รู้จะทานอะไรฟงก้ได้แต่ยิ้มและพยักหน้า
"พี่แก้วครับ..ผมว่าอันนี้หน้าจะอร่อยนะครับลองทานดูไหม"คนชื่อกั้งพูดผมเลยรับหันหน้าไปดูไอ้โมะตอนนี้มันจ้องจนตาจะหลุดออกมาจากเบ้าแล้วแก้วก็ได้แต่พยักหน้าเธอคไม่อยากขันแหละมั้ง
"พี่เฟย์คับอันนี้น่ากินมากเลนนะพี่เฟย์..อันนี้ก็ด้วย..อันนี้ก็น่ากิน"เสียงนายพิชชี่มันพูขึ้นและดูเฟย์ก็จะสนใจเหมือนกันเพราะเธอก็ชอบทานอยุ่แล้ว...แต่ดูเหมือนว่าคนที่อยากจะฆ่านายนี้ก็คงหนี้ไม่พ้นเพื่อนของผมหรอก..ตอนนี้มันโกรธจนกำมือแน่นสงสัยจะโกรธที่เฟย์ทำทางทางสนใจนะสิ
kone
ตอนนี้อารมณ์ผมขึ้นมากเพราะเฟย์ไม่ปฎิเสธเลยแถบยังดูทา่าทางชอบด้วยและเธอก็ไม่สนใจผมเลยตั้งแต่มาถึง..ผมจะต่อยหน้าไอ้พิชชี่นี้มากเลยทำเป้นอันนุ้นก็หน้ากินอักนี้ก็อร่อน แหวะ...ผมอยากจะอวกดีนะที่มันไม่จำต้องเฟย์อะไม่งั้นมันได้กินหมัดผมแน่
faye
เอาตรงๆเลนะที่ทำเป็นสนใจนายพิชชี้อะไรเนี้ยไม่ใช่เพราะอาหารหรอกแต่เป็นเพราะนายเขื่อนยอมให้ยัยมิล่าอะไรเนี้ยนั้งข้างๆนะสิฉันละอยากจะเข้าไปด่านางแต่ไม่ได้ฉันต้องเชื่อใจเขื่อนสิ..ต้องเชื่อใจจำไว้ยัยเฟย์
tomo
ตอนนี้ผมทำได้แค่สงสายตาอาฆาตไปให้ไอ้กั้ง..มันทำเหมือนมีแค่มันกับแก้วสองคนที่อยู่ในร้านและแก้วก็ย้อมคุยกับมันด้วยเอาเถอะ..อยากจะกระทืบมันไอ้ห่านิกล้ามากมายุ่งกับแก้ว
kaew
ตอนนนี้ฉันเห็นนายโทโมะมองหน้าน้องกั้งแล้วกวนแทนเลยสายตาแบบนี้มันน่ากลัวมาก..แต่ฉันก็จะเป็นต้องพูดกับน้องเขาเพราะน้องเขาคุยกับฉันนิถ้าฉันไม่คุยมันก็เสียมารยาทดิฉันเลยจำใจที่จะต้องคุย
fang
ตอนนี้ฉันรำคาญนายเต้ยมากเดียวก็คุยนูนคุยนี้พร้อมกับอารมณ์ของฉันที่รู้สึกไม่ชอบยัยจินนี้ที่ชวนป๊อปคุยนู้นคุยนี้
poppy
ไอ้เต้ย..นี้มันจะมากไปแล้วนะมันทั้งชวนฟางคุย...ขยับมานั้งใกล้ฟางทำเอาผมแทบจะลุกไปต่อยมันแต่ไม่ได้เพราะฟางขอให้ผมเชื่อใจเธอยังไงผมก็ต้องเชื่อใจฟางสิ..แต่ตอนนี้ผมจะทนไม่ไหวแล้วก็ไอ้เต้ยนะสิมันจับมือฟางจับแน่นเลยฟางก็ดูจะขัดๆนิดหน่อยแต่ก็ทำอะไรไม่ได้ผมอยากจะเอาปืนมายิงมันทิ้งว่ะตอนนี้เลย..กล้ามากนะที่มายุ่งกับคนของผม...อยากจะฆ่ามันทิ้งซ่ะบังอาจมากมาจับมือว่าที่แฟนของผมโอ๊ยอยากจะฆ่ามันได้เจอกันแน่ไอ้เต้ย..ผมมองเพื่อนชายของผม..มันคงอาการเดียวกับผมอะ..คงอยากจะฆ่าพวกนี้ทิ้ง
พวกผมนั้งมองพวกนั้นมาจนอาหรามาเสริฟพวกมันก็ยังไม่เลิกเกาะแกะพวกฟางสักที่ถ้าฟางไม่ขอผมให้เชื่อใจเธอนะผมจะเข้าไปต่อยไอ้เต้ยแล้ว..แต่จะทำไงได้ก็ต้องทนสิเพราะเธอขอไว้และผมก้สัญญาไปแล้วด้วย ทนต้องทนอย่างเดียว
จบไปแล้ว...โอ๊ยพ่อหมีอย่าหึงโหดนักสิ..อยากจะฆ่าเลยหรอใจเย็นๆ
เจอกันตอนหน้าค่าา..ถ้าชอบก็ฝากโหวตฝากไลค์ด้วยน้าา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ