หนี้รัก นางบำเรอ

วันต่อมาฟางไปทำงานกับป๊อปปี้ตอนี้ยังทำงานกันอยู่

ฟาง//ป๊อปดื่มกาแฟมั้ยเดี๋ยวฟางชงให้//ฟางหันมาถามป๊อปปี้ว่าดื่มกาแฟรึป่าว

ป๊อปปี้//ก็ได้ครับฟาง//และฟางก็เดินออกไปชงกาแฟป๊อปปี้ก็ก้มหน้าทำงานไปแต่ก็มีเสียงเหมืนมีคนเข้ามาในห้อง

ป๊อปปี้//ฟางหรอครับวางกาแฟไว้ตรงโต๊ะเลยครับ//ป๊อปปี้ที่นึกว่าเป็นฟางแต่กลับไม่ใช่ฟาง

จุ๊บ

เสียงจุ๊บของผู้หญิงคนนั้นจูบป๊อปปี้

ป๊อปปี้//แบมเฮ้ยมาได้ไง//ตกใจนีบผละออกจากแบมทันทีแต่แบมก็กอดป๊อปปี้

แบม//ก็แบมคิดถึงป๊อปนี้ค่ะช่วงนี้เราไม่ได้เจอกันเลยป๊อปนั้นละมัวแต่ไปติดอยู่กับนังฟาง

ป๊อปปี้กำลังจะพูดแต่มีเสียงหวานแทรกมาพร้อมถือกาแฟมาด้วย

ฟาง//มันก็ต้องยังงั้นอยู่แล้วเพราะฉันกับป๊อปสนุกแบบนั้นกันหลายคืนแถมเราก็จะแต่งงานกันแล้วด้วย

แบม//ไม่จริงแกโกหกป๊อปไม่ไปทำกับแกแบบนั้นแกออกจะจืดชื้น

ป๊อปปี้//จริงครับแบมผมกับฟางจะแต่งงานกันและสนุกกันมาเยอะครับ..รู้แล้วเชิญคนออกไปจากห้องได้เลยครับไม่ยังงั้นผมจะเรียกผู้รักษาความปลอดภัยมาพาตัวคุณออกไป//แบมพูดกรี๊ดกระแทกเสียงด้วยความโมโห

แบม//อร้ายยยไปก็ได้ค่ะแล้วป๊อปจะเสียใจเชอะ//และแบมก็เดินออกไปปิดประตูดังปัง

และป๊อปปี้ก็ดันฟางติดกับโต๊ะแกะเสื้อผ้าออกเอาแค่พอทำเรื่องแบบนั้นได้แล้วเขาก็จ่อแกนกายแกร่งไปที่ช่องรักก่อนจะค่อยๆใส่จนมิดไม่ว่าจะเคยมีอะไรกันแล้วกี่ครังก็ตามมันยังแน่นอยู่ดีก่อนที่ป๊อปปี้จะขยับสะโพก

ฟาง//อ๊าาา...ป๊อป...มะ...ไม่เอา...อิ๊..อ๊า...มันบริษัทนะ..ดะ...เดี๋ยวมีคน...อ๊าาาาา...เบาๆ//ฟางยังพูดไม่จบป๊อปปี้กระแทกแกนกายแกร่งเจ้าอย่างเร็วและแรงเสียงเนื้อกระทบกันรัวมาก...พั่บๆ..ลั่นห้องไม่ใช่แค่นั้นเสียงโต๊ะก็ดัง

เอี๊ยดอ๊าดๆ...เมื่อทั้งสองคนเด้งสะโพกเข้ามาหากัน

ป๊อปปี้//ฟาง..อ่าห์  แน่นมาก...อ่าห์...มันแน่น..อ่าห์...มันอยากให้ป๊อปเจ้าไป...อ่าห์//ทั้งสองคนก็ขยับจนถึงจุดสูงสุด

ป๊อปปี้/ฟาง//อ่าห์....ฟางงงง...แตกแล้ว....อ่าห์/อ๊าาาาา.....ไม่ไหวแล้วววว!//และทั้งสองคนก็เสร็จและป๊อปปี้ก็ใส่เสื้อผ้าทั้งเขาและฟางให้เรียบร้อยก่อนจะกระซิบข้างๆหูฟางว่า

ป๊อปปี้//เดี๋ยวเราไปต่อกันที่บ้านนะครับฟาง

ฟางได้แต่หน้าแดงนี้ฟางทำอะไรนี้มันบริษัทอายจังเลย

-----------

จบไปอีกตอนแล้วเช็ดเลือดก่อน

ฝากเรื่องนี้หน่อยนะเม้นให้หน่อยจิ

แล้วเจอกันนะ