ชินโดxคิริโนะ (Inazuma go)

     -ชินโด;talk-

นี่ผมทำอะไรลงไปเนี่ย ตอนเห็นคิริโนะออกมาจากห้องแล้วทรุดตัวลงไปร้องไห้ผมก็ก้าวเดินออกไปไม่ได้เลย คิริโนะต้องเศร้าก็เพราะผมแน่ๆ น้ำตาของคนสำคัญของผม ไหลรินก็เพราะผม...

"นี่ชินโด" เฟย์ที่เพิ่งวิ่งตามมาทันเรียกผมพร้อมกับหอบแฮกๆ "นายชวนฉันไปซื้อข้าวเช้าแต่นายกลับแค่เดินไปสั่งฉันซื้อๆๆแล้วนายก็รีบวิ่งมาเนี่ยนะ"

"โทษที ฉันเป็นห่วงน่ะ"

"เป็นห่วงใครกัน?"

"...ไม่มีอะไร"ผมพูดจบก็เริ่มเดินไปอีกทาง

"-0- แล้วอาหารกับขนมที่ซื้อมาล่ะ" เฟย์ตะโกนมาตาม

"เอาไปให้คิริโนะให้หน่อย หมอนั่นยังไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เช้า"

"เอ๋..."

ผมควรทำยังไงดีล่ะ ถ้าคิริโนะโกรธผมล่ะก็...หมอนั่นต้องไม่ยอมให้ผมแตะเนื้อต้องตัวแน่TT (มันเกี่ยวหรอฟระ-*-) แต่ว่านะ...หมอนั่นอ่อนต่อโลกมากเกินไป ยิ่งตอนนี้กำลังคิดมากเรื่องผมอยู่ด้วย! น่ารักที่สุดดดด>< เอ้ย ไม่ใช่สินะ ต้องไปบอกว่าเราไม่ได้โกรธสิถึงจะถูก--

     -ชินโด;end-

"นี่ๆคิริโนะ นายเป็นอะไร" เฟย์ที่เพิ่งกลับมาทำหน้างุนงง

"มะ....ไม่เป็นไร" ผมรีบเช็ดน้ำตาที่เอ่อล้นออกมา "แล้วชินโดล่ะ"

"ไม่รู้สินะ เขาเดินหนีไปทางนู้นแล้ว" เฟย์ชี้ไปตามทางเดิน

"งั้นหรอ..."

"นี่"เขายื่นถุงขนาดใหญ่มาให้ตรงหน้า "ชินโดบอกว่านายยังไม่ได้กินข้าวเช้า เขาเลยให้เอามาให้นายน่ะ"

"0-0" เขา เขาเป็นห่วงฉันอยู่สินะ^^

"รีบๆกินเข้าล่ะ อีกแปปเดียวก็จะถึงเวลาเรียนแล้ว"

"อื้ม^^" ผมโล่งใจไปอีกนิด ที่เหลือก็แค่ไปขอโทษที่พูดแบบนั้นเท่านั้นสินะ...

"ฉันเข้าห้องแล้วนะ" เฟย์ลุกขึ้นแล้วเดินเข้าห้องไป

"อืม"

ตึกๆๆ!

"คิริโนะ!" เสียงของชินโดดังขึ้นทันทีที่เฟย์ปิดประตู

"...ชินโด"

"ฉันน่ะ ไม่ได้โกรธนายนะ"เขาทำหน้าเคร่งเครียด"ยะ...อย่าเข้าใจผิดซะล่ะ"

"งั้นหรอ...ดีแล้วล่ะ ฉันก็ไม่ได้เครียดอะไรนี่"ผมกัดฟันพูดโกหกไป เขาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง"ฉันรู้อยู่แล้วล่ะว่านายไม่มีทางโกรธฉันแน่นอน"

"แต่นายร้องไห้" เขายกมือมาเช็ดคราบน้ำตาที่ยังติดอยู่แบบอ่อนโยน

"ปล่าวนี่..."

"ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษจริงๆ"เขารีบกอดผมเอาไว้แน่น"ฉันยอมรับว่าไม่ชอบที่นายพูดแบบนั้น แต่ฉันไม่อยากให้นายรู้สึกแย่นะ"

"ฉันดีขึ้นแล้ว^^ แค่รู้ว่านายไม่โกรธฉันก็ดีใจมาก"

"จริงๆนะ"

"อื้อ^^" ผมยกแขนกอดชินโดกลับ เขาง้อน่ารักมากเลย>< ถึงฉันควรจะเป็นฝ่ายที่ควรง้อเขาก็เถอะ555