เมียเก็บ

บริษัทเครือจิระคุณ

ขนมจีนยื่นใบลาออกให้เจ้านายตามคำสั่งของจองเบที่ย้ำหลายต่อหลายรอบเมื่อเช้านี้

"ไม่เคยรู้มาก่อนนะ ว่าขนมจีนจะรู้จักกับไอ้เบ"ป๊อปปี้เอ่ย เมื่อรับใบลาออกจากขนมจีนมาแล้ว และแน่นอนว่าเขารู้ก่อนล่วงหน้าแล้ว เพราะจองเบได้โทรมาบอกว่าขนมจีนจะไปทำงานกับเขา

"เอ่อ... ก็รู้จักกันนิดหน่อยน่ะค่ะ"ขนมจีนเอ่ยแล้วยิ้มแห้งๆ ให้กับป๊อปปี้ เพราะเธอแทบจะไม่รู้จักอะไรกับจองเบเลยสักนิด

ที่สำคัญเธอเพิ่งจะรู้แค่ว่าเขาเป็นเจ้าของบ่อนคาสิโนก็เมื่อคืนนี้แหละ และเพิ่งรู้อีกว่าเขาเป็นเจ้าพ่อที่มีอิทธิพลและอำนาจอีกมากมายเมื่อเช้าจากแม่บ้าน

"อืม ไปทำงานกับมันก็ระวังตัวหน่อยนะ รู้ใช่ไหมว่ามันเป็นอะไร?"ป๊อปปี้เอ่ยถาม เพราะเพื่อนเขามันไม่ธรรมดา แต่เขาแปลกใจตรงที่ว่า ทำไมจู่ๆ จองเบถึงมาบอกเขาว่าขนมจีนจะไปทำงานกับมัน ทั้งๆ ที่คนของมันมีแต่ผู้ชาย

"เอ่อ รู้ค่ะ"ขนมจีนตอบ

"อืม งั้นโชคดีนะครับ"ป๊อปปี้เอ่ยพร้อมส่งยิ้มให้ขนมจีน ก่อนที่เธอจะเดินออกจากห้องทำงานของเขา

ขนมจีนเดินทอดน่องไปเรื่อยๆ สมองคิดไปเรื่อยเปื่อยอย่างเหม่อลอย

ปื้น...

เสียงรถบีบแตร ทำให้ขนมจีนที่กำลังเดินเหม่อลอยสะดุ้งเฮือกด้วยความตกใจ ก่อนจะหันไปมองรถคันที่บีบแตรทันที

ขนมจีนชะงัก เมื่อเห็นว่ารถคันที่บีบแตรใส่เธอเป็นของบุคคลที่เธอไม่อยากเจอมากที่สุด

จองเบ...

"ขึ้นรถ"จองเบเลื่อนกระจกลงแล้วสั่งเธอเสียงเข้ม แต่สาวเจ้ากลับนิ่งเฉยไม่ไหวติง ทำให้เขาต้องสั่งเธออีกครั้ง

"ฉันบอกให้เธอขึ้นรถไง!!!"

คราวนี้ขนมจีนสะดุ้ง ลนลานรีบขึ้นรถทันที ก่อนที่จองเบจะสั่งให้คนขับออกรถไปทันที

บ่อนคาสิโน...

จองเบพาขนมจีนมาที่บ่อน ซึ่งความวุ่นวายที่เคยมีก่อนหน้านี้หยุดนิ่งทันที เมื่อจองเบก้าวเข้ามาด้านใน ทุกคนล้วนแล้วมีแต่กลัวชายหนุ่มกันทั้งนั้น เพราะที่นี่เขาคนเดียวที่ใหญ่สุด

"แขกของฉันมายัง?"จองเบถามลูกน้องเสียงเรียบ ขณะที่เดินตรงไปที่ลิฟต์ โดยมีขนมจีนเดินตามหลังอยู่ห่างๆ พร้อมกับลูกน้องอีกห้าคนที่เดินตามหลังเธอ

"คุณสุมาตรากำลังนั่งรอนายที่ห้องรับรองครับ"ลูกน้องคนสนิทตอบเจ้านาย ก่อนจะกดลิฟต์ให้เจ้านาย

"อืม พานายหญิงไปรอที่ห้องทำงานฉัน"จองเบสั่งลูกน้องคนสนิท ก่อนจะเดินเข้าไปในลิฟต์

คมสันต์หันมามองหญิงสาว ก่อนจะยิ้มให้เธออย่างเป็นมิตร ซึ่งขนมจีนก็ยิ้มตอบ

"เชิญครับนายหญิง"คมสันต์เอ่ยกับหญิงสาวอย่างเคารพ ก่อนจะเดินนำเธอไปที่ห้องทำงานของเจ้านาย

"เอ่อ ไม่ต้องเรียกฉันว่านายหญิงก็ได้ ฉันไม่ได้เป็นเจ้านายคุณซะหน่อย"ขนมจีนเอ่ย ขณะที่เดินตามคมสันต์ไป

คมสันต์หันมามองขนมจีนนิดหนึ่งด้วยความแปลกใจ เพราะผู้หญิงทุกคนที่เจ้านายพามามักจะอยากเป็นนายหญิงของที่นี่กันทั้งนั้น และอีกอย่างคือ เจ้านายของเขาไม่เคยเรียกใครว่านายหญิง

"นายหญิงรอนายในห้องนี้นะครับ"คมสันต์เอ่ย เมื่อพาขนมจีนมาที่ห้องของเจ้านายแล้ว

"บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเรียกนายหญิง เรียกขนมจีนเฉยๆ ก็ได้"ขนมจีนเอ่ย

"เอ่อ ครับ ผมคมสันต์ครับ คุณขนมจีนอยากได้อะไรหรือเปล่าครับ?"คมสันต์แนะนำตัว ก่อนจะถามเธอ

"ไม่ล่ะค่ะ"ขนมจีนตอบพร้อมรอยยิ้ม ก่อนที่คมสันต์จะเดินออกจากห้องไป โดยปล่อยให้เธออยู่ในห้องเพียงลำพัง

--------------------------------------------

อัพพพพพพพพพพพพพพพพพพพ

ฝากเม้นและติดตามผลงานเรื่อง เมียเก็บ ด้วยนะคร๊าฟฟฟฟฟ

ชอบไม่ชอบยังไงก็เม้นบอกกันได้น๊าาาาาาา