เมียเก็บ

ปัง

แปะ

จองเบเปิดประตูเข้ามาในห้องทำงานของเขา ก่อนจะโยนแผงยาลงบนโต๊ะทำงาน

"พวกมึงดูดิว่ามันยาอะไร?"จองเบเอ่ยถามลูกน้องคนสนิททั้งสองคนที่เดินเข้ามาในห้องทำงาน

คมสันต์หยิบแผงยาขึ้นมาดูแล้วขมวดคิ้ว เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่ามันคือยาอะไร

"นี่มันยาคุมนี่ครับนาย แล้วนายเอามาจากไหนเหรอครับ?"อัศวินเอ่ยพร้อมกับถามกลับ เมื่อเห็นแผงยาคุม

จองเบหันขวับมามองอัศวินทันที นัตย์ตาคมหรี่มองลูกน้องคนสนิทอย่างจับผิด

"มึงรู้ได้ไงว่ามันเป็นยาคุม?"จองเบไม่ตอบคำถามของลูกน้อง แต่ถามกลับด้วยคำถามที่ทำให้อัศวินเงียบไปทันที

"เอ่อ คือว่า... เอ่อ…"อัศวินอ้ำอึ้งไปในทันที ไม่น่าหลุดปากพูดเลยกู

"เอ่ออะไรของมึง?"

"เอ่อ... พะ พอดีผมเคยเห็นน้ำรินกินอยู่น่ะครับ เลยคิดว่าใช่"

"น้ำริน? แต่เท่าที่กูรู้ น้ำรินยังไม่มีแฟน เธอจะกินไปทำไม?"คำถามนี้ทำเอาคมสันต์หันขวับมามองอัศวินทันที เพราะน้ำรินเป็นน้องสาวของเขา เธอไม่เคยมีแฟนแล้วจะกินไปเพื่อ?

"เออ มึงตอบมาดิไอ้อัศ น้องกูกินทำไม?"คมสันต์เอ่ยถามเสียงเข้มกับเพื่อนสนิท จ้องอัศวินเขม็ง ทำให้อัศวินกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

จะให้เขาตอบว่าน้ำรินเป็นเมียเขา ส้นตีนได้ประทับหน้าเขาแน่

"ว่าไงไอ้อัศ?"จองเบเร่ง ทำให้อัศวินเลี่ยงไม่ได้ที่จะตอบ

"ก็... เธอเป็นเมียผมนี่ครับ..."อัศวินตอบเสียงอ่อย แต่คำตอบนั้นมันทำให้คมสันต์ค้างไปทันที

"ไอ้เชี่ยอัศ!!!"คมสันต์สถบลั่น ก่อนจะพุ่งเข้าหาตัวอัศวิน แต่ก็ต้องชะงัก เมื่อจองเบห้ามเสียงเข้ม

"หยุด!!! ถ้ามึงคิดว่านี่เป็นยาคุม งั้นมึงก็เอาไปเปลี่ยนเป็นยาวิตามินหรือยาบำรุงก็ได้ เอาให้เหมือนนะมึงแล้วเอามาให้กูด้วย"จองเบสั่งทันที ทำให้คมสันต์แัวอัศวินหันมามองเจ้านายตัวเองทันที

"แล้วทำไมนายต้องเปลี่ยนด้วยล่ะครับ?"คมสันต์ถามอย่างไม่เข้าใจ

เอ๋ หรือว่า...

"มึงอย่าถามมากได้ป่ะว่ะ กูสั่งให้เปลี่ยนก็เปลี่ยนดิว่ะ อ๋อ แล้วทำมาเยอะๆ นะ แล้วคอยจับตามองน้ำรินไว้ ถ้าเธอเอาแผงยามาให้นายหญิงก็หาจังหวะเปลี่ยนทันที"

"ครับ!!!"อัศวินรับคำสั่ง ก่อนที่อัศวินจะเดินออกจากห้องไป

"แล้ววันนี้นายจะเข้าไปในบ่อนไหมครับ?"คมสันต์เอ่ยถาม เมื่ออัศวินเดินออกจากห้องไปแล้ว

"ไม่ล่ะ มึงเข้าไปจัดการให้เรียบร้อยแล้วกัน"จองเบเอ่ยเสียงเรียบ ก่อนที่คมสันต์จะเดินออกจากห้องไป

"อุ๊ย!"ขนมจีนอุทานด้วยความตกใจ เมื่อจู่ๆ ก็มีใครบางคนมากอดด้านหลังของเธอ

"มัวเหม่ออะไรอยู่ หือ?"จองเบเอ่ยถามเสียงนุ่ม ก่อนจะซบหน้าเข้ากับซอกคอที่หอมกรุ่น

"เปล่าค่ะ แค่..."

"อะไร?"

"ฉันคิดถึงบ้าน..."

"งั้นเราไปบ้านเธอกันดีกว่า"

"จริงเหรอค่ะ?"

"อืม... แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน"

"จะให้ทำอะไรฉันก็ยอม ขอแค่ได้กลับไปหาแม่ ฉันยอมทุกอย่าง"

"หึ! งั้นก็ไปเตรียมตัวสิ เดี๋ยวฉันพาไป"

เมื่อจองเบพูดจบขนมจีนก็รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที โดยไม่รู้เลยว่าเธอตกหลุมพรางที่จองเบขุดไว้เข้าอย่างจัง

"เธอเสร็จฉันแน่ ขนมจีน!"

--------------------------------------------

คัทททททททททททททททททททททททททท

อ๊ากกกกกกก!!! พี่จองเบจะทำอะไรพี่ขนมจีน โปรดติดตามตอนต่อไปปปปปปปปปป!!!