I keep you safe บอดี้การ์ดหน้าใสขโมยหัวใจนายซุปตาร
เขียนโดย nuso1808
วันที่ 14 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 09.31 น.
แก้ไขเมื่อ 14 เมษายน พ.ศ. 2558 16.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) บทที่5 Miss You Idol
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทที่5
@ FC chanel
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“สวัสดีค่า มาพบกับพวกเราโฟร์และมดอีกเช่นเคยนะคะ ในรายการ Miss You Idol”
ตอนนี้ฉันอยู่ที่สตูดิโอสถานที่ถ่ายทำรายการที่ถือว่าเรตติ้งสูงสุดในตอนนี้เลยก็ว่าได้ แต่ถึงอย่างนั่นฉันก็ไม่เคยดูหรอกนะก็มันไม่ใช่สไตล์ฉันนินา แต่ที่รู้เนี่ยก็เพราะยัยฟางกำลังพูดกรอกหูอยู่ข้างๆนี่แหละพูดเป็นน้ำไหลไฟดับอย่างกับเจ้าของรายการมาเลยล่ะ เหอะๆ
“ และพี่พิธีกร.... คนที่เพิ่งพูดไปเมื่อกี้ชื่อ มด ณปภัช วัฒนากมลวุฒิ คนที่สวยๆผมสั้นน่ะ แล้วอีกคนที่น่ารักๆผมยาวที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ชื่อ โฟร์ ศกลรัตน์ วรอุไร ” ยัยฟางพูดพร้อมกับชี้ไปที่พิธีกรคนที่ผมสั้น และ พิธีกรผมยาวที่หน้าตาน่ารักๆ ตามลำดับ
ฉันพยักหน้ารับข้อมูลจากยัยฟาง หูก็ฟังตาก็ดู แยกประสาทเก่งจริงๆเลยฉัน (ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ)
“ค่ะ แล้ววันนี้นะค่ะเราก็จะมาพบกับไอดอลที่กำลังฮ็อทที่สุดในตอนนี้” พิธีกรผมยาวที่ชื่อโฟร์เอ่ยขึ้น
“โห โฟร์ค่ะ อย่างนี้ทุกคนก็รู้แล้วสิน่ะค่ะว่าเราหมายถึงใคร” พิธีกรผมสั้นตอบรับ
“แหม มดคงทายถูกแล้วสินะว่าเป็นใคร แล้วเพื่อนๆล่ะค่ะ ทายถูกกันหรือป่าว ดูจากสีหน้าคงทายถูกกันแล้วใช่มั้ยค่ะ ปิ๊งป๊อง ถูกต้องแล้วค่า แขกรับเชิญของเราวันนี้ คือ 2 หนุ่มไอดอลสุดฮ็อทที่กำลังมาแรงในตอนนี้ 2 high ค่า” พิธีกรผมยาวพูดพร้อมกับผายมือไปข้างหลังที่เป็นฉากของสตูดิโอ
อินโทรเพลงแนวป็อปดังขึ้นพร้อมร่างของเจ้านายทั้ง 2 ที่นิสัยต่างกันสุดขั้ว ราวสวรรค์กับนรก คงไม่ต้องบอกนะว่าใครคือนรก (ใครอ่ะ//โทโมะ) (แล้วแต่จะคิด มีสมองนิ//แก้ว) (งั้นคงเป็นไอ้ป็อปสินะ เพราะคนที่อยู่ใกล้ๆฉันก็บอกว่าเหมือนได้อยู่บนสวรรค์//โทโมะ) (มั่นเนอะ//แก้ว)
2 คนนั้น เต้นพร้อมกับร้องเพลงตามที่ซ้อมกันเอาไว้ ผ่านไปสักพักเสียงดนตรีก็สิ้นสุดลงพร้อมกับท่าจบสุดเก๊กของทั้ง 2 ที่น่าถีบที่สุดในความคิดของฉัน
“ว้าววววว สุดยอดมากเลยนะค่ะกับเพลงใหม่ของ 2 หนุ่ม ทำเอาพี่ใจละลายเลยทีเดียว สวัสดีอีกครั้งนะค่ะน้องโทโมะกับน้องป็อปปี้ แนะนำตัวกับท่านผู้ชมกันอีกครั้งนะค่ะ” พิธีกรคนผมสั้นเอ่ยขึ้น
“ครับ สวัสดีครับ ผม ป็อปปี้ 2 high ครับ” นายป็อปปี้พูดพร้อมกับส่งยิ้มให้เหล่าแฟนคลับที่กรี๊ดจนแก้วหูฉันแทบแตก
“ผม โทโมะ 2 high ครับ” เสียงแฟนคลับกรี๊ดขึ้นมาก่อนที่ไอ้ตุ๊ดจะอ้าปากพูดด้วยซ้ำ แถมตอนนี้เสียงยังดังปรอทแตกจนฉันต้องเอามืออุดหูเลยที่เดียว ไม่แสบคอบ้างหรือไงนะพวกนี้
“เสียงกรี๊ดดังมากๆเลยนะค่ะ สำหรับน้องโทโมะ 5555 เชิญน้องป็อปปี้กับน้องโทโมะไปนั่งที่กันก่อนนะค่ะ” พิธีกรทั้ง 2 เชิญไอ้ตุ๊ดกับไอ้หน้าหมีมานั่งเก้าอี้ที่ทางทีมงานได้เตรียมเอาไว้
ตอนนั้นเองยัยเฟย์ได้โพล่มาในห้องส่งหลังจากต้องไปเช็คความเรียบร้อยของเสื้อผ้าให้พวกเจ้านายทั้งหลาย
“มาได้แล้วเหรอ ฉันนึกว่าแกจะไม่โพล่มาให้ฉันเห็นซะอีก กำลังจะไปจุดธูปเรียกมาแล้ว” ฉันพูดหลังจากยัยเฟย์มายืนอยู่ข้างๆพวกฉัน
“ฉันยังไม่ตายง่ายๆหรอกย่ะ อัดรายการไปถึงไหนแล้วอ่ะ” พอยัยเฟย์ตอบกลับมา ก็ถามฉันกลับ
“เพิ่งแสดงโชว์เปิดตัวจบน่ะ” แต่กลับเป็นฟางที่ตอบคำถามนั้นแทนฉัน
“เอาล่ะค่ะ” เสียงพิธีกรดึงความสนใจของฉันกลับไปที่เวทีที่ตอนนี้มีโซฟาสีขาวตัวยาวอยู่ตรงกลางเก้าอี้สองตัวขนาบข้าง ด้านบนประดับด้วยโคมไฟระหย้าที่ทำจากคริสตัลยัยฟางบอกฉันว่าปกติฉากหลังของรายการนี้จะมุ้งมิ่งมากแต่วันนี้เปลี่ยนฉากหลังเป็นแบบเท่ๆสีขาวดำเพื่อทูไฮเว่อร์ไปป่ะลงเออ….ทุนไปนะบ้างที“เรามาถามน้องโทโมะกับน้องป็อปปี้กันดีกว่านะค่ะ ก่อนหน้านี้มีอยู่ช่วงหนึ่งที่น้องๆหายกันไปนานเลย หายไปไหนกันเหรอค่ะ”
“อ๋อ จริงๆแล้ว เราไม่ได้หายไปไหนหรอกครับ เราก็ไปทัวร์คอนเสิร์ตที่ต่างจังหวัดบ้าง ต่างประเทศบ้าง เพียงแต่ไม่ได้ออกสื่อเท่านั้นเองครับ”
ไอ้หน้าหมีตอบอย่างคล่องแคล่ว
“แล้วน้องๆหน้าตาดีขนาดนี้ไม่สนใจแสดงหนังหรือละครบ้างหรอคะ”
โหยยย ดิฉันขอค้านคะศาลที่เคารพเอาส่วนไหนไปมองว่าหน้าดีใช้ตาตุ่มหรือคะมอง แล้วใครจะเอาท่อนไม้ไปแสดงละครกันอย่างไอ้ตุ๊ดอะนะพูดรู้เรื่องก็บุญแล้ว
“การร้องเพลงก็มีการแสดงเข้ามาเกี่ยวข้องอยู่แล้วครับ ทั้งเอ็มวีที่ต้องใช้การแสดงในการถ่ายทอดความรู้สึก แล้วเร็วๆนี้ก็มีการถ่ายโฆษณาด้วย ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะครับ”ไอ้หมีเล่นพูดคนเดียวจบ แล้วยังมาฝากงานอย่างเนียนๆอีก ไอ้ตุ๊ดนั่นก็กลัวดอกพิกุลจะร่วงหรือไงนะ ไม่ปิดปากพูดเลย เป็นใบ้หรือย่ะ
“อ๋อ ค่ะ” พิธีกรผมสั้นตอบรับ “ช่วงหน้าเราจะเปิดโอกาสให้น้องๆแฟนคลับของทั้งคู่ได้ถามคำถามกันนะค่ะ พักชมโฆษณาสักครูค่า” เธอหันมามองกล้องพร้อมกับกล่าวปิดช่องรายการ
“คัท!!!! พักเบรก 5 นาทีนะครับ” เสียงตากล้องพูดขึ้น
คน 4 คนบนเวทีก็เดินลงมาข้างล่างเพื่อกินน้ำ เติมแป้ง บลาๆๆ
“ไงยัยแห้ว มองฉันตาไม่กระพริบเลยนะ หลงเสน่ห์ฉันล่ะสิ” ไอ้ตุ๊ดพูดได้น่าต่อยปากมาก ไอ้คนที่เป็นใบ้บนเวทีหายไปไหนแล้วย่ะ
“หลงตัวเองไปหน่อยแล้วมั้งไอ้ตุ๊ดเอ๋ย หมาที่บ้านฉันยังหล่อกว่านายเลย” เอาดิ กัดมาฉันก็พร้อมกัดกลับอ่ะ
“เอาคนหล่ออย่างฉันไปเทียบกับหมาที่น่าสงสารบ้านเธอได้ไง อยู่ที่บ้านเธอคงจะเอาหมาน้อยที่น่าสงสารมาขย้ำจนมันช้ำไปทั้งตัวแล้วแน่ๆ น่าสงสารจริงๆ”ไอ้ตุ๊ดมันพูดพร้อมกับทำท่าสงสารจับใจ
“พูดงี้ได้ไง ฉันดูแลหมาฉันอย่างดีนะย่ะ เผลอๆฉันอาจจะดูแลหมาได้ดีกว่าที่ฉันดูแลนายอีก” ฉันพูดพร้อมกับยักคิ้วให้ไปด้วย
“พูดอย่างนี้กับเจ้านายได้ไง อย่างนี้มันน่าจ้างมั้ยเนี่ย ทำไมเธอไม่ไปเปิดร้านดูแลน้องหมาไปเลยล่ะ”
“นั่นสิ น้องหมามันคงจะดูแลได้ง่ายกว่านายเยอะเลย อย่างน้อยมันก็ไม่หาเรื่องฉันแน่ๆ”
“แล้วทำไมเธอไม่เปิดร้านตอนนี้ไปเลยล่ะ มาอยู่ตรงนี้ทำไม”
“เพราะมีใครบางคนประกาศหาบอดี้การ์ดหญิง และฉันก็เป็นบอดี้การ์ดหญิงคนเดียวที่เก่งพอผ่านเข้ารอบและสามารถดูแลคนเรื่องมากอย่างนายได้”
“งั้นก็ลาออกไปเลยสิ ฉันไปหาบอดี้การ์ดคนใหม่ก็ได้”
“แล้วผู้หญิงคนไหนที่เก่งกว่าล่ะ”
“ฉันหาบอดี้การ์ดชายก็ได้”
“ต๋าย!!! ที่แท้ก็อยากได้บอดี้การ์ดที่เป็นผู้ชายมากกว่าผู้หญิงนี่เอง อยากอยู่ใกล้ผู้ชายก็ไม่บอก หาบอดี้การ์ดหญิงมาบังหน้าใช่มั้ยล่ะ”
“นี่เธอ......”
“หยุดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด” ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อมีเสียงที่ไม่คาดฝันดังขึ้น “พวกนาย 2 คนจะทะเลาะกันไปทำไมเนี่ย ยังไงก็ต้องทำงานร่วมกันอีกนานนะ” นายเขื่อนหน้ายาวนี่เองที่เป็นคนหยุดการทะเลาะของฉันกับไอ้ตุ๊ด หลังจากที่นั่งตรวจความเรียบร้อยอยู่หลังจอมอนิเตอร์
ฉันกับไอ้ตุ๊ดหันหน้าหนีไปคนละทาง สักพักก็ได้ยินเสียงของโซรุและน้ำ
“ฉันบอกแล้วใช่มั้ยว่าให้แกรีบเก็บงาน ถ้าฉันไม่ซิ่งมาเราคงได้มาถึงตอนที่เขาถ่ายกันเสร็จแล้ว” น้องโซรุพูดกับยัยน้ำ
“ฉันก็รีบสุดชีวิตแล้วไง ” ยัยน้ำพูดพร้อมกับยื่นมือที่มือแต่กาวติดเต็มไปหมดให้น้องโซรุดูพร้อมกับทำหน้างอนๆ
“อ้าว!!!! น้องโซรุ น้องน้ำ พี่นึกว่าน้อง 2 คนจะไม่มาแล้วซะอีกนะเนี่ย” ยัยฟางที่หันไปตามเสียงทะเลาะของทั้ง. 2 คนพูดขึ้น
“นั่นสิ เห็นอ้อนจะตามมาตั้งนาน พอจะออกจากบ้าน น้ำก็บอกมีงานด่วนต้องทำให้พี่มาก่อน งานรีบขนาดนั้นเลยเหรอ” ยัยเฟย์ถาม
“จริงๆก็ไม่ใช่งานที่รีบอะไรมากหรอกค่ะ แต่พอดีน้ำลืม เพิ่งนึกได้ตอนจะออกจากบ้านเลยรีบทำไว้ก่อน เดี๋ยวจะลืมอีกน่ะค่ะ” ยัยน้ำอธิบายให้ทุกคนฟัง
“โอ๋ๆๆๆตะเองไม่งอนเค้าน๊า เค้าขอโทษมาๆกอดทีๆดีกันนะ จริงสิ!!!! แกยังไม่เคยเห็นสตูดิโอใช่ป่ะ เดี๋ยวฉันพาทัวร์ เอาป่ะ”น้องโซรุพูดพร้อมดึงยัยน้ำเอาไปกอดส่วนน้องฉันน่ะหรอ เหอะยิ้มทันทีเลยละจริงๆเลยทีตอนงอนฉันง้อเเล้วง้ออีกหน้าก็ยังบูดเป็นตูดเป็นทีโซรุง้อทำไมง่ายจัง ง่ายไปป่ะ สองคนนี้ยังกันนะ
“จริงเหรอ!!!! เอาดิ ไปๆๆๆๆ” ยัยน้ำตอบอย่างเร็วรวด นี่ถ้ามีหางคงจะส่ายไปมา เหมือนหมาเจอเจ้าของเลยล่ะ
“พี่โมะ” น้องโซรุหันไปหาไอ้ตุ๊ดที่กำลังเติมหน้าอยู่ สวยตายยย “ตอนนี้กำลังพักกองอยู่ป่ะ ถ้าโซรุพาน้ำเดินไปดูรอบๆจะโดนเขาด่ามั้ยอ่ะ” น้องโซรุพูดด้วยน้ำเสียงที่กังวลนิดๆ
“ใช่ตอนนี้กำลังพักกองอยู่ เดินไปเดินมาก็ระวังด้วย เดี๋ยวไปทำของเขาพัง พี่ขี้เกียจมาชดใช้เขา ยิ่งซนเป็นลิงอยู่” ไอ้ตุ๊ดตอบได้กวนอวัยวะเบื้องล่างมาก
“พี่โมะอ่ะ!!!!” น้องโซรุทำแก้มป่องๆ บอกให้รู้ว่างอนแล้วนะ “ไปกันเถอะน้ำ ปล่อยโทโมะโกะให้ทำงานจนเหี่ยวเฉาตายไปเลย ชิ” พร้อมกับทำท่าสะบัดบ็อบใส่ไอ้ตุ๊ด แล้วลากยัยน้ำออกไป แต่เดี๋ยวนะอะไรนะโทโมะโกะ ก๊ากกกก กลั้นขำจนเจ็บแก้ม ฮ่าๆๆๆๆ
“ใครเป็นโทโมะโกะห๊ะ!!!! ตัวแสบ*ซารุ” ไอ้ตุ๊ดตะโกนไล่หลังน้องโซรุไป และน้องโซรุก็หันมาแลบลิ้นใส่ไอ้ตุ๊ดแล้วหันหลังพร้อมกับส่ายก้นไปมาดุ๊กดิ๊กๆ บ้านนี้ถ้าจะบ้ากันทั้งบ้านแหะแต่พี่ชอบชื่อพี่ชายน้องนะไลท์เลยบอกให้ 5555
แล้วพวกเราก็อยู่กันอย่างเงียบๆดูพวกทีมงานหาน้องๆที่จะได้ถามคำถามพวกไอ้ตุ๊ดไปเรื่อยๆ สักพักทางทีมงานก็มาเรียกเจ้านายทั้ง 2 ให้ไปเติมแป้ง เตรียมตัวขึ้นเวทีถ่ายรายการช่วงต่อไปและน้องโซรุก็กลับมาจากพายัยน้ำเดินทัวร์สตูดิโอ ว่าแต่ทำไหมมาคนเดียวล่ะ
“น้องโซรุจ๊ะ ทำไมกลับมาคนเดียวล่ะ ยัยน้ำไปไหน” ฉันเดินไปถามน้อง
“อ๋อ น้ำไปเข้าห้องน้ำน่ะค่ะ เลยบอกให้โซรุมาก่อนเลย” น้องโซรุตอบกลับมา
“มาแล้วๆ ฉันมาทันเค้าอัดรายการมั้ยอ่ะ” ยัยน้ำวิ่งตะโกนมาแต่ไกล
“ชู่วววววววว เบาๆสิตัวเองจะเสียงดังทำไมเนี่ย คนอื่นเขามองหมดแล้ว” น้องโซรุเอ็ดยัยน้ำที่ตอนนี้หน้าเสียนิดๆ “ช่างเถอะ มานี่เร็วๆ ตรงนี้เห็นชัดที่สุดนะ โอ๊ะ” น้องโซรุพูดปัดๆแล้วดึงมือยัยน้ำจะไปตรงจุดที่มองเวทีได้ดีที่สุด แต่ก็หยุดเดินกลางทาง “ยัยน้ำ ทำไมเข้าห้องน้ำเมื่อกี้ไม่ล้างกาวอออกให้หมดล่ะ ยังติดที่นิ้วเต็มเลย” น้องเค้าพูดพร้อมกับชูมือยัยน้ำขึ้นมาดู
“แหะๆ พอดีรีบไปหน่อยอ่ะ กลัวออกมาดูไม่ทัน” น้ำพูดพร้อมกับพยายามแกะกาวที่นิ้วออก
“เตรียมตัวอัดรายการใน 5 4 3 2 1 แอ๊คชั่น” เสียงผู้กำกับรายการดังขึ้น เพื่อให้สัญญาณพิธีกรบนเวทีผู้เปิดช่วง
“เข้าสู่ช่วงที่ทุกคนรอคอยนะค่ะ Tall Me My Idol” พิธีกรผมสั้นที่ได้รับสัญญาณจากผู้กำกับพูดเปิดช่วง “เราได้คัดเลือกน้องแฟนคลับของทั้งคู่มาแล้วนะค่ะ เชิญน้องมิ้งถามคำถาม 2 high ได้เลยค่ะ”
น้องผู้หญิงคนหนึ่งยืนขึ้นท่ามกลางเหล่าแฟนคลับที่นั่งอยู่ ทำให้น้องเด่นอยู่พอสมควร
“เอ่อ.......” น้องเอ่ยขึ้นอย่างอายๆก็จะถามขึ้น“พี่โทโมะกับพี่ป็อปปี้ค่ะ สเปกของพวกพี่เป็นยังไงเหรอค่ะ”น้องพูดจบด้วยสีหน้าแดงซ่านแล้วนั่งลงอย่างเดิมหลบสายตาด้วยอายทำไมคะน้องพี่อยู่ด้วยใกล้ๆยังเฉยๆน่าเขินตรงไหนเนี่ย
“สเปกเหรอครับ ก็ดูเป็นคนน่ารัก อ่อนหวาน แต่จริงๆแล้วเป็นคนที่ดูแลตัวเองได้ เอาใจใส่ในทุกเรื่อง ฉลาดคิดฉลาดทำน่ะครับ” ไอ้หมีตอบอย่างคล่องแคล่วแล้วปิดท้ายด้วยรอยยิ้มหวานๆที่กวาดไปทั่วแต่เดี๋ยวๆนะเมื่อกี้สายตาหยุดที่ยังฟางหนิจะว่าไปยัยฟางก็เข้าข่ายนะแต่มีเพิ่มอีกข้อก็คือยัยนี่โหดไงละ หว่ะ5555 “ผมยังไงก็ได้ครับ ขอแค่เป็นคนดีนิสัยเข้ากับผมและครอบครัวได้ก็พอ”ไอ้ตุ๊ดนี้ก็สเปกน้อยได้โล่ สเปกอย่างนี้ไม่ไปแต่งงานกับแม่ชีซะเลยล่ะ
“สาวๆคนไหนตรงกับสเปกของทั้งคู่รีบสมัครมาเป็นแฟนกันเลยนะคะ 5555” พิธีกรผมยาวพูดหยอกล้อกับแฟนคลับทั้งหลาย “เอาล่ะค่ะ คำถามต่อไปเชิญน้องขวัญเลยค่ะ”
“ พี่โทโมะคบกับหนูได้ไหมคะ?”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“ เอ่อ….”
โหยๆ คะๆๆๆกรี๊ดกันเข้าปายยยย โหเด็ดมากคะน้องสำหรับคำถามเอาชะไอ้ตุ๊ด เอ๋อรับประทาน จะอึ้งทำไมตอบไปดิว่าไม่ชอบชะนีอย่างน้องหรอกครับตรงๆไปเลยครับพี่
“ โหน้องโทโมะเงียบไปเลยคะ ว่ายังไงคะเชื่อว่าหลายคนก็รอฟังคำตอบอยู่ใช่ไหมคะ”
“ ได้สิครับ แต่รอน้องโตกว่านี้ดีกว่าครับค่อยว่ากันอีกที ตอนนี้ขอให้น้องตั้งใจเรียนเพื่อพี่นะคะ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดด
Wowwwww บร้าโว้ ผมนี่ลุกขึ้นปรบมือเลยพี่เขาสีข้างถลอกเลยครับเเหมแถไปได้พูดน้อยต้อยหนักไอ้ตุ๊ดตอบพร้อมกับสบตาน้องเข้าเรียกเสียงกรี๊ดได้ทั้งสตูริโอผมนี่หมั้นไส้สุดๆครับ
“ค่ะ หวังว่าคำตอบที่ได้ไปจะถูกใจแฟนๆกันนะคะ” พิธีกรผมยาวพูดขึ้น “ช่วงต่อไป เป็นช่วงที่แฟนคลับที่อยู่ในห้องส่งรอคอยกันมาก ติดตามชมได้ช่วงหน้าค่ะ”
“คัท พักอีก 5 นาทีครับ” เสียงผู้กำกับประกาศ
คนบนเวทีลงมาข้างล่าง และแน่นอนเจ้านายทั้ง 2 ก็ตรงมาหาพวกฉันอีกรอบ
“ต่อไปพวกนายต้องทำอะไรต่อเหรอ” ยัยเฟย์รีบถามทั้ง 2 ทันที
“ต่อไปก็เล่นเกมกับแฟนคลับ เสร็จแล้วก็โชว์ปิดรายการอ่ะ” และแน่นอนคนที่ตอบก็คือไอ้หมีที่ถือว่าพูดมากไปเลยเมื่อมาอยู่กับไอ้ตุ๊ดที่คราวนี้สงบปากสงบคำมากขึ้น คนละคนเลยคะกับคนเมื่อกี้บนเวทีเมื่อกี้ ตามอารมณ์ไอ้ตุ๊ดไม่ทันจริงๆ
“งั้นช่วงท้ายๆที่พวกนายเล่นเกมกันอยู่ ฉันค่อยไปเตรียมชุดให้พวกนายล่ะกัน”
“ตามใจเธอสิ” เสียงยียวนกวนประสาทดังขึ้นข้างหลังไอ้หมี “ไม่มีใครล่ามโซ่ให้เธออยู่แต่ตรงนี้นิ หรือว่าเธอต้องให้ใครล่ามโซ่เอาไว้จริงๆ จะได้ไม่ไปทำให้คนอื่นเดือดร้อน” ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าคำพูดพวกนี้จะออกมาจากปากของคนที่ออกจะเป็นการเป็นงานมากที่สุดในกลุ่มของ 3 คนนี้ไอ้หน้ายาวเดินมาจากกลุ่มที่กำลังตรวจสอบความเรียบร้อยของเทปที่อัดไปเมื้อกี้ มาหาพวกฉัน
“คนอย่างฉันไม่จำเป็นต้องให้ใครมาล่ามโซ่ไว้เหมือนหมาในปากนายหรอก แล้วฉันก็แค่พูดถึงกำหนดการของฉันให้ 2 คนนี้ฟังเฉยๆ ไม่ได้ขอความเห็นจากคนอย่างนายเลย” ยัยเฟย์ตอบกลับไปอย่างดุเดือด นี่ฉันพลาดอะไรไปเนี่ย 2 คนนี้ไปเป็นศัตรูกันตอนไหนอ่ะ
“ทำไม คนอย่างฉันมันทำไม ฉันทั้งหน้าตาดี ความสามารถก็เยอะ ไม่เหมือนเธอ คนสมัยก่อนเขาถือกันว่าคนที่มีลักยิ้มถือว่าไม่ดี ส่วนเธอก็คงไม่มีอะไรดีเลยสินะ”
“สมัยก่อน เหอะ โบร๊าณโบราณ แสดงว่านายก็เป็นคนโบราณสินะ คุณทวดของทวดของทวด สมัยนี้เขาบอกว่าคนที่มีลักยิ้มถือว่าเป็นเสน่ห์ย่ะ พ่อคนหัวโบราณ”
“เหอะ เสน่ห์หายนะน่ะสิ คนอย่างเธอมีแต่จะนำเรื่องซวยมาให้คนอื่น”
“คนอย่างฉันเนี่ยนะนำความซวยมาให้ นายทำตัวนายเองมากกว่า อย่ามาโทษคนอื่นดิ”
“เดี๋ยว!!!! หยุดก่อนนะ ถอยหลังกลับมานิดหนึ่ง พวกนายพูดเรื่องอะไรกันน่ะ พูดให้ฉันรู้เรื่องด้วยดิ” ฉันรีบเบรกการทะเลาะของทั้งคู่ แล้วถามกลับด้วยความสงสัยทันที
สองคนนี้ไปมีเรื่องกันตอนไหนเนี่ย ทำไมฉันไม่เห็นจะรู้เรื่องเลย คนอื่นๆก็ได้แต่งงเป็นห่านตาแตกอยู่รอบๆ (ทำไมเป็นห่านอ่ะ//ไรเตอร์) (ไก่มันตัวเล็กไป//แก้ว) (อ๋อ เล่นมุขอะไรปรึกษากันมั้งดิมันแป๊กอะ เหอะๆ//ไรเตอร์) (ปรึกษาทำไม เธอเป็นคนเขียนฉันขึ้นมาเองนิ//แก้ว) (เออจริง //ไรเตอร์)
“ก็ตอนที่แกกับพี่ฟางจัดของกันอยู่ ฉันหิวเลยลงมาหาอะไรกินในครัว เจออีตานี่ยืนเกะกะขวางทางอยู่หน้าประตูอ่ะ เรียกก็แล้วบอกก็แล้ว ยังทำเฉย ฉันก็เลยเบียดเข้าประตูไปเลย แต่หมอนี่ก็เซไปข้างๆมือไปโดนหม้อน้ำเดือดๆที่ป้าแม่บ้านเพิ่งยกลงจากเตา แล้วก็มาโวยวายว่าเป็นความผิดของฉัน” ยัยเฟย์เล่าเหตุการณ์ให้ฟังอย่างละเอียด ไม่น่าล่ะ ตอนมากินข้าวไอ้หน้ายาวถือมีผ้าพันอยู่ที่มือ
“ก็ฉันกำลังดูงานอยู่ แล้วฉันก็ใส่หูฟังทำไมเธอไม่สะกิดเรียกล่ะ”
“ฉันเรียกนายจนแทบจะตะโกนอยู่แล้วนะ นายนั่นแหละใส่หูฟังแล้วยังเปิดเพลงซะดัง ขนาดฉันเดินอยู่ข้างหลังยังได้ยินเลย ทำไมไม่ไปนั่งทำงานดีๆล่ะ”
“ก็ฉันกำลังจะเดินไปกินน้ำ เธอนั่นแหละ......”
“หยุด!!!!! เลิกทะเลาะกํนสักทีได้มั้ย” เสียงของฟางดังขึ้น เล่นทำเอาทุกคนในที่นั่นสะดุ้งกันเป็นแถว
นี่ขนาดคนอื่นได้ยินแค่เสียงยังสะดุ้ง แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับการได้เห็นสายตาพิฆาตที่ส่งมาให้พวกเราอย่างทั่วถึง จะเน้นเป็นพิเศษให้ยัยเฟย์กับไอ้หน้ายาวตัวต้นเหตุ เสียงสันหลังแทนจริงๆ
“เอ่อ.....พวกพี่ๆ มีเรื่องอะไรกันหรือป่าวค่ะ เสียงดังไปถึงตรงโน่นเลย” โซรุกับน้ำเดินมาหาพวกเราอย่างกล้าๆกลัวๆ คงเพราะได้ยินเสียงยัยฟางเลยพากันเดินมาแน่ๆ
“ไม่มีอะไรหรอกจ๊ะ พี่แค่หงุดหงิดอะไรนิดหน่อยเท่านั้นเอง” ยัยฟางหันไปหาทั้ง 2 คนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ทำเอาคนที่เพิ่งโดนเหวี่ยงไปเมื่อกี้ทำหน้างงกันเป็นแถว คนอะไรเปลี่ยนอารมณ์ไวอย่างกับจิ้งจกเปลี่ยนสีตามฝาบ้านเลย เหอะๆ
“ทุกคน เข้าประจำตำแหน่งครับ” ผู้กำกับรายการตะโกนบอกทุกๆคน ไอ้ตุ๊ดกับไอ้หมีดูจะดีใจที่ได้ผละออกไปสแตนบายบนเวทีเรียบร้อยแล้ว ในขณะที่ไอ้หน้ายาวรีบเดินไปหาผู้กำกับหลังจากปะทะสายตาอาฆาตกับเฟย์จนยัยฟางเกือบจะได้ระเบิดอีกรอบ “เอาล่ะ ทุกคนพร้อนนะ จะเริ่มอัดใน 5 4 3 2 1 แอ๊คชั่น”
“ขอต้อนรับเข้าสู่ช่วง Funny with Idol ค่ะ และคนที่อยู่กับเราอีก 2 คนคือ แฟนคลับของทั้งคู่ที่เราได้คัดเลือกกันมาแล้วนะค่ะ แนะนำตัวกันหน่อยค่า” พิธีกรเอ่ย
“ค่ะ ชื่อฟ้านะคะ” น้องแฟนคลับที่ยืนข้างไอ้หมีพูดเป็นคนแรก ตัวเล็กอายุน่าจะประมาณ12 น่ารักแก้มอวบๆน่าตาคล้ายกับเมนตัวเองนะเนี่ยใส่สุดกระโปรงลายหมีพู
“ชื่อเพียวค่ะ” น้องที่อยู่ข้างๆไอ้ตุ๊ดพูดต่อ คนนี้ผมสั้น ตัดหน้าม้า ใส่ชุดนักเรียนหน้าจะอยู่ ม.ปลายใส่เเว่นด้วยเนิร์ดสุดๆ
“เรามาเริ่มเกมแรกกันเลยดีกว่านะคะ มด” พิธีกรผมยาวพูดขึ้น
“ได้ค่ะ โฟร์ กติกาของเกมในรอบนี้นะคะ คือให้ไอดอลของเรากับน้องแฟนคลับของแต่ละคู่ประคองลูกโป่งโดยห้ามใช้มือ จากในวงกลมจนไปถึงตะกร้าที่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง ฝ่ายไหนประคองลูกโป่งไปใส่ตะกร้าได้มากกว่า ชนะไปเลยค่า” พิธีกรผมสั้นเอ่ยด้วยท่าทางร่าเริงเต็มที่
“เมื่อรู้กติกากันแล้ว เข้าประจำที่ได้เลยค่ะ” พิธีกรอีกคนบอกทั้งคู่ “เมื่อพร้อมแล้ว เริ่มได้ค่ะ”
ทั้ง 2 คู่ใช้ลำตัวประคองลูกโป่งไว้แล้วเดินไปที่ตะกร้าใส่ลูกโป่งตามกติกา มีเสียงแฟนคลับคนอื่นๆดังกึกก้อง ต่างก็เชียร์ไอดอลคนที่ตัวเองชื่นชอบ จนตอนนี้ชื่อของไอ้ตุ๊ดกับไอ้หน้าหมีขาดๆหายๆจนฟังไม่เป็นชื่อด้วยซ้ำ
“หมดเวลา” พิธีกรทั้ง 2 ตะโกนขึ้นพร้อมกัน “เรามานับลูกโป่งกันนะค่ะ” ทั้ง 2 ต่างหยิบลูกโป่งของแต่ละฝ่ายออกมาจากตะกร้า “ทีมน้องโทโมะชนะค่า ได้ไปเลย 1 คะแนน” พิธีกรผมสั้นประกาศ
“ค่ะ สำหรับเกมต่อไป เราจะให้ไอดอลของเราไปหยิบหนังยางมาแล้วส่งต่อให้น้องแฟนคลับตรงจุดตรงกลางนี้ และน้องแฟนคลับก็เอาหนังยางไปใส่แท้นบนโต๊ะนั้นนะคะ” พิธีกรผมยาวอธิบายกติการอบ 2
“แต่ที่เราบอกว่า ‘หยิบ’ นี่ หมายถึงใช้ปากหยิบนะคะ”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
หลังจากที่พิธีกรพูดจบ เสียงของแฟนคลับดังขึ้นด้วยความอิจฉา
“คนอื่นๆคงอิจฉาตาร้อนกันแล้วแน่ๆ 5555 เอาล่ะค่ะ ทุกคนเตรียมตัวได้ค่ะ” สิ้นเสียงพิธีกร ไอ้ตุ๊ดกับไอ้หมีก็เดินไปที่โต๊ะที่มีหนังยางวางไว้เต็มไปหมด ในขณะที่น้องแฟนคลับทั้ง 2 ไปยืนอยู่ตรงจุดที่ทางรายการเตรียมไว้ให้
“พร้อมกันแล้วนะค่ะ งั้นเริ่ม.......”
“เฮ๊ย!!!!!”
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
*ซารุ=ลิง(ในภาษาญี่ปุ่นนะคะ)
สวัสดีค่าาาาาาาา ทุกคนมีใครทิ้งเค้าไปหรือยังต้องขอโทษด้วยนะที่หายไปนานช่วงนี้การบ้านและรายงานทำร้ายไรท์มากกกกกกT^Tแทบจะไม่ได้เปิดคอมฯเเละอีกหลายประการมากมายแต่มาต่อให้แล้วนะคะคิดถึงทุกคนมากเลยตอนนี้เลยยาวเป็นพิเศษ เอาละสิเสียงกรี๊ดนั้นคือ...เกิดอะไรขึ้น What?!!!! อยากรู้ละสิ ไม่บอกหรอกหวะ555(หมั่นไส้จริงมาอัพช้าแล้วยังไม่สำนึกมาทิ้งคำถามไว้อีก)อย่าเพิ่งงอนนะไรท์แค่อยากให้ทุกคนเหตุการณ์ไว้แล้วมาดูกันว่าจะเดาถูกกันไหมติดตามได้ในตอนต่อไปคะขอบคุณที่รออ่านเรื่องนี้อยู่นะคะไปละอยากบอกว่า ร๊ากกกกกกกนะจุ๊บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ