I keep you safe บอดี้การ์ดหน้าใสขโมยหัวใจนายซุปตาร

“แก้ว!!!  แก้ว!!!!  ยัยแก้ว!!!”

            “มีอะไรก็พูดมาสิ   ยัยฟาง  เรียกอยู่นั่นแหละ”

            “มีคดีมาให้เราทำแล้ว”

            “จริงดิ”

            “จริงสิ  ฉันจะหลอกแกทำไม  เขานัดให้ไปคุยงานตอน 5 โมงเย็นอะ”

            “อีกตั้งหลายชั่วโมงอะ  งั้นเดี๋ยวฉันไปซ้อมก่อนนะ”

            “จ้า ^^ ”

            ดีค้า  ฉันชื่อแก้ว จริญญา  ศิริมงคลสกุล  ฉันเป็นนักสืบอิสระ ฉันสามารถทำได้

ทุกอย่างตั้งแต่ตามหาแมวจนถึงการสืบคดีใหญ่ๆ  แล้วทำไมถึงไม่ค่อยมีคนรู้จัก

ฉันน่ะเหรอ  เพราะฉันให้ตำรวจที่เป็นญาติกันปกปิดตัวจริงของฉันให้  ทำไมต้องทำอย่างนั้นน่ะเหรอ  ถามไม่คิด  ก็ถ้ามีคนรู้จักฉันเยอะๆ ฉันก็จะปลอมตัวลำบากขึ้นน่ะสิ

เพราะแนวการสืบสวนของฉันคือ การจับไม่ได้  ไล่ไม่ทัน ต้องไม่ให้อีกฝ่ายรู้ตัว

เพราะงั้นฉันถึงต้องปลอมตัวบ่อยๆ

            แล้วอาชีพเสริมของฉันก็คือการเป็นสตั้นหญิง  เพราะการเป็นนักสืบบางครั้งก็ต้องไล่จับผู้ร้ายเหมือนกัน  เพราะงั้นรู้ศิลปะป้องกันตัวเอาไว้บ้างก็ดี

            แล้วคนที่คุยกับฉันเมื่อกี้คือ ฟาง ธนันต์ธรญ์  นีระสิงห์  เป็นทั้งผู้ช่วยและ

เพื่อนสนิทของฉันเอง  ยัยฟางจะเป็นคนหาข้อมูลและบันทึกข้อความต่างๆเพื่อไม่ให้ผิดพลาดต่อการสืบสวนและการทำสัญญา   ยัยฟางเป็นคนหวานๆ เรียบร้อย  แต่เวลาจะโหดยัยนี่ก็โหดอย่าบอกใคร  คิดแล้วสยอง บรื้อ ~~~~   แต่เรื่องต่อสู้ยัยฟางก็เก่งนะ  ถึงจะสู้ฉันไม่ได้ก็เถอะ ฮ่า ฮ่า (หลงตัวเอง//ฟาง) (ไม  มีให้หลงละกัน//แก้ว) (จร้าๆ ไม่เถียง//ฟาง) 

อ้อ ฉันไม่ได้มีผู้ช่วยแค่ยัยฟางคนเดียวหรอกนะ  มียัยเฟย์  พรปวีณ์  นีระสิงห์

ด้วยอีกคน  ไม่ต้องสงสัยเลยว่าทำไมถึงนานสกุลเหมือนยัยฟาง  ยัยสองคนเนี่ยเป็นพี่น้องกัน  ยัยฟางเป็นพี่ที่แก่กว่า 1 ปี (ใครแก่กว่าย่ะ//ฟาง) (โอ๊ะ  พิมพ์ผิดตั้งใจจะบอกว่าโตกว่า 1 ปี ตั้งหาก//แก้ว) (แล้วไป//ฟาง) (รอดแล้วเรา//แก้ว) นั่นแหละ  ยัยฟางโต

กว่ายัยเฟย์ 1 ปี เป็นพี่น้องที่นิสัยแตกต่างกันสุดขั่ว  ยัยเฟย์จะเป็นคนทันสมัย  เป็นคนนำแฟชั่น ช่วงนั้นเทรนไหนมาแรง  ยัยนี่รู้หมด เป็นคนที่ออกแนวเปรี้ยว ซ่า  เวลาที่ฉันต้องปลอมตัวยัยเฟย์จะเป็นคนหาชุดให้ตลอด  เห็นมะ  ฉันบอกแล้วว่านิสัยต่างกันสุดขั่ว

            ตุ้บ  ตุ้บ พลั้ก  ปึก

            งงใช่ม้าาาาาา  ว่าเมื่อกี้เสียงอะไร  เสียงยัยเฟย์กำลังอัดคู่ซ้อม  เอ้ย!! ฝึกกับ

คู่ซ้อมอยู่  ฝีมือการต่อสู้ยัยเฟย์ก็ใช่ได้นะ พอๆกับยัยฟาง  คือเทียบฉันไม่ติด  555

            “ยัยเฟย์”  ฉันตะโกนเรียก

            “มีอะไร  ยัยแก้ว”  ยัยเฟย์ก็ตะโกนกลับมา

            “มีคนจ้างเราให้สืบคดี นัดคุยตอน 5 โมงเย็น”

            “อ๋อ  โอเค  แล้วแกจะฝึกต่อมั้ย??”

            “ฝึกสิ  เหลือเวลาอีกตั้งเยอะกว่าจะถึงเวลานัด  อัดคู่ซ้อม  เอ้ย!!  ฝึกกับคู่ซ้อมสัก 5-6 คนก็คงดี  จะได้เพื่อเวลาไปเตรียมตัวด้วย” 

            “โอเค  ไปเมื่อไหร่ก็บอกฉันด้วยนะ  ฉันจะได้ไปเตรียมชุดเหมาะๆให้แกกับ

พี่ฟาง  ว่าแต่ตอนนี้พี่ฟางอยู่ไหนอะ”

            “ตอนนี้น่าจะอยู่ในห้องทำงานล่ะมั้ง  เวลาจะไปคุยกับลูกค้า  ยัยนั่นต้องเตรียมของไปเยอะกับพวกเรานิ”

            “ว่างั้นแหละ  ช่างเถอะ  มาอัด  เอ้ย!!! มาฝึกกันต่อดีกว่า”

            แล้วเราก็เริ่มฝึกอัดศัตรูด้วยการคิดเอาว่าคู่ซ้อมเป็นศัตรูที่ต้องอัดให้ตาย  เอ้ย!!  อัดให้สลบ  แล้วเราก็มักจะยั้งมือไม่ค่อยอยู่  ทำให้คู่ซ้อมระบมไปตามๆกัน  ช่วยไม่ได้ก็มันอินนี่นา แหะๆ

ร้านอาหาร  Japan Food

            ตอนนี้ฉันมาพบลูกค้าที่นัดกันเอาไว้  ฉันอยู่ในชุดสุภาพที่ยัยเฟย์เตรียมไว้ให้

แหม  จะมาพบลูกค้าทั้งทีก็ต้องหาชุดดีๆใส่สิ  ลูกค้าจะได้จ้างเราไง  มันเป็นกฎพื้นฐานเลยนะ  จริงมะ

            ฉันนั่งสำรวจห้องกวาดสายตาไปรอบๆอย่างละเอียด  ห้องที่นัดพบลูกค้าออกจะเป็นห้องส่วนตัว  เป็นห้องVIPของร้าน  คือเป็นห้องปิดสนิท ไม่มีคนรบกวน  มีประตูเลื่อนเหมือนประตูของญี่ปุ่น  นานๆทีจะมีสาวเสิร์ฟใส่ชุดกิโมโนมาเสิร์ฟอาหารเป็นพักๆ

            ตอนนี้ยัยเฟย์กำลังสวาปามซูชิอย่างไม่สนใจใคร (สวาปามเลยเหรอ//เฟย์)  (ก็แกเหมือนยัดมากกว่ากินนี่นา//แก้ว) (เอาแค่ยัดก็พอแล้วย่ะ//เฟย์) (โอเคๆ//แก้ว) นั่นแหละกำลังยัดซูชิเข้าปากอย่างไม่สนใจใคร

            ส่วนยัยฟางเตรียมเครื่องบันทึกเสียง  โน๊ตบุ๊ค  บลาๆๆ  ว่าง่ายๆคืออุปกรณ์จดบันทึกต่างๆ

            สักพักก็มีชายคนหนึ่งเดินเข้ามาในห้อง  เป็นชายร่างสูงดูคุ้นตา  ใส่เสื้อที่สุภาพแต่ดูสบายๆที่สามารถไปได้ทุกงานตั้งแต่งานแต่ง  งานบวช  ยันงานศพ

            “อ้าว!!!  พี่ชิน”

            “ไง  แก้ว  ไม่ได้เจอกันตั้งนาน”

            “ก็สบายดีเหมือนทุกครั้งแหละ  แล้วพี่ชินเป็นคนจ้างพวกเราเหรอ”

            “ใช่  พี่เอง”

            ไม่ต้องงงกันนะว่าทำไมฉันถึงได้รู้จักพี่ชิน  ก็พี่ชินคนเนี้ยแหละเป็นญาติที่เป็น

ตำรวจที่คอยปกปิดตัวจริงของฉันบ่อยๆไง

            “แล้วพี่ชินจะให้พวกเราสืบเรื่องอะไรเหรอ”  ยัยเฟย์ถาม

            “พวกเธอรู้เรื่องข่าวฆาตกรรมต่อเนื่องที่ลงข่าวหน้าหนึ่งเมื่อเช้ามั้ย”

            “ข่าวที่ผู้ตายทั้ง 3 เป็นผู้หญิงทั้งหมด  และสาเหตุการตายคือโดนของแข็งฟาดจนเละไปทั้งร่างใช่มั้ยค่ะ”  ยัยฟางบอก  คงจะสืบเรื่องนี้มาบ้างแล้วสินะ

            “ใช่  ข่าวนี้แหละ  เป็นคดีที่พี่จะให้พวกเธอทำ  จุดที่เชื่อมโยงการตายของทั้ง  3  เข้าด้วยกันก็คือ  ทั้ง 3 ต่างก็เป็นแฟนคลับของศิลปินดูโอที่กำลังดังอยู่ตอนนี้.....”

            “2High”

            พี่ชินดูอึ้งไปเล็กน้อยกับคำพูดของยัยฟาง

            “ใช่”

            “แล้ว  2 High นี่ ใครกันอะพี่ฟาง”  ยัยเฟย์ถาม

            “2 หนุ่ม 2 สไตล์ที่โดดเด่น ป็อปปี้  ภาณุ จิระคุณ  King of Beat สุดขั้วพลังการร้อง  มีความสามารถในการร้องเป็นเลิศ  และ โทโมะ  วิศว ไทยานนท์   King of Dance สุดขั้วพลังการเต้น  มีความสามารถในการเต้นที่หาใครเปรียบได้ยาก”  ฟางอธิบาย

            “ใช่  พี่อยากให้พวกเธอปลอมตัวเข้าไปสืบคดีนี้  โดยพี่จะให้แก้วไปสมัครเป็นบอดี้การ์ดให้ 2 หนุ่ม  เพราะเขากำลังหาบอดี้การ์ดหญิงคนใหม่  ส่วนเฟย์ก็ไปสมัครเป็นคนจัดหาเสื้อผ้า  ฟางก็สมัครเป็นฝ่ายตกแต่งสถานที่นะ  เพราะสองงานนี้กำลังหาคนเพิ่ม”

            “ได้ค่ะ”  ยัยฟางตอบอย่างอารมณ์ดี  ก็แหงล่ะ  ยัยฟางชอบตกแต่ง  จัดโน่น จัดนี่อยู่ตลอดว่าเวลา  อย่างสำนักงานก็จะเปลี่ยนสไตล์ทุกๆหนึ่งเดือน  ตามที่ยัยฟางจัด

            “โอเคค้า”  ยัยเฟย์ยิ้มเผยลักยิ้มที่แก้มทั้งสอง  เข้าทางยัยเฟย์เลยนิงานนี้

            “ได้อยู่แล้ว”  ส่วนฉันก็ตอบยิ้มๆ  งานสบายเข้าทางฉันแบบนี้หายากจะตาย

แค่เดินตาม  คอยกันแฟนคลับ  แล้วก็มีเวลาฝึกต่อสู้แบบไม่ต้องคอยปกปิดด้วย  ฉันรักงานนี้จริงๆเลย 

 "  เอาล่ะสิ  ภารกิจอันตรายแบบนี้  สามสาวของเราจะต้องเจออะไรบ้าง  โปรดติดตามตอนต่อไปนะคะ"