YOU ARE EVERYTHING.. >popfang<

8.9

เขียนโดย Omoji

วันที่ 13 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.25 น.

  29 chapter
  155 วิจารณ์
  53.37K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2558 19.33 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

16) VALENTINE DAYS -16-

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

-16-

VALENTINE'S DAY

'ความรักเป็นสิ่งสวยงาม'

 

 

  วันวาเลนไทน์ของทุกปี มหาลัยของป๊อปปี้และฟางจะมีงานสำคัญและจัดกิจกรรมมากมาย วันทั้งวันจะไม่มีการสอน..แน่นอนว่าวันนี้มีดอกไม้เต็มสถานที่จัดงาน นักศึกษาจะสามารถใส่ชุดสบายๆได้..เป็นวันที่คนโสดต่างพากันอิจฉา..ส่วนคนมีคู่..อย่าไปพูดถึง

 

  "พี่ป๊อป!..วันนี้หล่อจังเลยน้าาา"ฟางกวักมือเรียกร่างสูงหน้างาน 

 

  วันนี้ป๊อปปี้หล่อเป็นพิเศษก็เขาเป็นถึงนักดนตรีของมหาลัย เป็นนักร้องนำที่แสนจะเพอร์เฟ็คไปเสียทุกอย่าง..ร่างสูงอยู่ในชุดสูท มีเน็คไทน์เพิ่มความหล่อไปอีก ข้างๆเป็นเขื่อนกับโทโมะที่ไม่ต่างจากเขาเท่าไหร่

 

       เว็บขีดเขียน เว็บขีดเขียน เว็บขีดเขียน 

 

  "กูล่ะอิจฉา ไอพวกที่มีแฟน..ไอโมะไอป๊อปกูไปก่อนนะ"เขื่อนพูดขึ้นดูสีหน้าหงอยๆ ป๊อปปี้กับฟางยังคงมองดูเขื่อนแล้วนึกสงสาร ต่างจากแก้วและโทโมะที่แปลกใจ

 

  "ไอเขื่อนเป็นไรวะ แม่งพูดอย่างกับคนอกหัก"โทโมะพูดขึ้น มองแผ่นหลังเขื่อนที่ค่อยๆลับสายตา

 

  "ปล่อยมันไปเหอะว่ะ.."ป๊อปปี้พูดจบก็ทำหน้ามุ่ย เขาล่ะไม่ชอบเวลาเพื่อนสนิทเสือผู้หญิงอย่างเขื่อนต้องมาอกหักแบบนี้ แต่เขาก็แค่อยากปล่อยให้เขื่อนได้ลองอยู่คนเดียวดูบ้าง เผื้อบางทีมันอาจจะลุกขึ้นมาจีบเฟย์ใหม่ก็ได้..

 

  "เอาล่ะหนุ่มๆ..เข้างานได้แล้ว ไปเตรียมพร้อมข้างหลังเวทีเลย"เสียงมดพูดแทรกขึ้น ทั้งสี่คนมองดูมดที่ควงคู่มากับแฟนเด็ก ธามไท..

 

  "นี้หรอครับแฟนเจ้.."ป๊อปปี้ถามแล้วหันไปหาเด็กหนุ่ม

 

  เขาพอที่จะรู้จักธามไทอยู่ เพราะหมอนี่เป็นนักเต้นของโรงเรียนเต้นเท้าไฟกันเลยทีเดียว ไม่คิดว่าจะได้กับมด...เอ้ย!ได้ลงเอยกับเจ้มดต่างหาก..

 

  "เจ้..ทำไมชอบกินเด็กวะ..โอ้ย!"โทโมะหันไปกระซิบข้างหูมด ผ่ามือบางจากแก้วก็ฟาดลงบนแขนแกร่ง

 

  "พี่โมะ!!พูดอะไรน่ะหะ!ฉันได้ยินนะ..คนเขารักกันจะดูอายุไปทำไม!"แก้วดุ ทำเอาแฟนหนุ่มหน้าหงอยทีเดียว ก่อนจะตามด้วยมดทีตีไปที่แขนแกร่งของโทโมะอีกคน

 

  "นายนี่ไม่เหมาะกับแก้วเลยสักนิด!หัดทำตัวให้เหมือนแฟนบ้าง..โลกนี้คงน่าอยู่ขึ้น"มดพูดขึ้น ก่อนจะเดินควงแขนไปกับธามไท

 

  "ฉันไปล่ะนะ..ต้องรีบไปแสตนบายก่อน"ป๊อปปี้พูดจบก็ยีหัวฟางจนยุ่ง..ก็วันนี้ฟางออกจะน่ารักนี่นา

 

  "แล้วฟางจะให้กำลังใจด้านล่างนะ!"ฟางว่าพลางชี้ลงตรงด้านล่างเวที ที่มีเก้าอี้เตรียมไว้ให้ แล้วยิ้มตาหยี

 

  "อื้ม อย่ายอมให้ใครจีบล่ะ.."ป๊อปปี้เอ่ยแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ข้างหูฟาง..ก่อนจะพูดหนึ่งคำที่ทำเอาฟางใจเต้นแรง "ฉันหวง..และจะหึงมากด้วย" ป๊อปปี้พูดจบก็ทำท่าจะเดินออกไป หากแต่ฟางพูดตามหลังเขา

 

  "พี่ป๊อป!...สู้ๆนะ!ฟางเป็นกำลังใจให้!!"สิ้นเสียงร่างเล็ก ป๊อปปี้ก็อดที่ยิ้มให้ไม่ได้ ฟางทำกำปั้นแล้วยกขึ้นบอกสู้ๆให้เขา

 

  แน่นอนว่าป๊อปปี้ได้กำลังใจดี..

 

 

  "แก้วครับ..สัญญาว่าจะอยู่กับฟางนะ..ห้ามไปหาไอเด็กมินนั่นเด็ดขาดล่ะ"โทโมะกุมมือของแก้วไว้สองข้างแล้วทำเสียงดุ..ก็แหม่..แฟนของเขาออกจะเสน่ห์แรงแล้วช่วงนี้ยังมีรุ่นน้องที่คอยตามตื้อแก้วอีกต่างหาก

 

  "ไม่สัญญาหรอก..แล้วถ้าฉันไปเข้าห้องน้ำก็ไม่ได้หรอ"แก้วถามขึ้นด้วยน้ำเสียงกวนๆ ความจริงก็แค่แกล้ง

 

  "ต้องไปกับฟาง!..ห้ามไปคนเดียว แล้วดูวันนี้สิ..ทำไมต้องแต่งตัวซะน่าฟัดขนาดนี่ล่ะห้ะ..โอ้ยๆ!"โทโมะโดนฝ่ามือบางตีเข้าที่แบนอีกครั้ง ช่วงนี้โทโมะโดนตีบ่อย ก็พูดอะไรไม่เข้าหูแก้วเอามากๆ

 

  "เงียบไปเลยน่า..แล้วก็ไปได้แล่วคนอื่นเขารอพี่อยู่คนเดียวนะ.."แก้วแกะมือของโทโมะออก..แล้วชี้ไปยังหลังเวทีที่มั่วไปหมด

 

  "สัญญาก่อนว่าจะอยู่กับฟาง..นี่พี่หวงจริงๆนะครับ"โทโมะทำหน้าอ้อน บางทีแก้วก็คิดนะว่าพูดตรงเกินไปรึเปล่า -_- เพราะเธอก็อายคนอื่นเขาเหมือนกัน

 

  "อื้ม..ฉันก็อยู่กับฟางนี่แหละ.."แก้วพูดแล้วยกมือปัดๆให้ไปได้แล้ว

 

  "นั้นพี่ไปนะ.."โทโมะพูดจบก็หยิบกีต้าร์ของตัวเองเอาขึ้นมาสะพาย

 

  "แก้ว..ไม่ให้กำลังใจพี่โมะหน่อยหรอ"ฟางสะกิดแก้ว..ร่างเล็กหันไปมองแล้วครุ่นคิด

 

  "เอ่อ..พี่โมะ!.."แก้วตัดสินใจตะโกนเรียกแฟนหนุ่ม ร่างสูงหันมามองอย่างแปลกใจ

 

  "สู้ๆนะ..แก้วจะอยู่กับฟางไม่ต้องห่วง!"แก้วพูดขึ้นก่อนจะเดินหนีไปกับฟาง ปล่อยให้ร่างสูงยืนยิ้มอยู่คนเดียว..

 

  "เสร็จงานเมื่อไหร่..จะฟัดให้น่วมเลย"โทโมะพูดขึ้นก่อนจะ เดินออกไปหลังเวที..

 

...............................

 

  ทั้งสามหนุ่มเข้ามาหลังเวที เขื่อนมองดูเพื่อนสนิททั้งสองที่ยิ้มแย้งไม่รู้สึกกังวลเหมือนครั้งที่ผ่านๆมา..นึกแล้วก็อิจฉา เมื่อคืนเขานอนไม่หลับ เอาแต่ร้องไห้จนตาบวม..อยากกลับไปตามเป็นเสือผู้หญิง..แต่ตอนนี้บอกเลยว่าเขื่อนไม่เหมือนเดิมเลยสักนิด

 

 

 

  เพราะเฟย์คนเดียวเลย..

 

 

 

  "ไอป๊อป แล้วเพลงมึงแต่งเสร็จแล้วหรอวะ"เขื่อนถามขึ้น

 

  "เออ เสร็จแล้ว..ความจริงเสร็จตั้งแต่มึงไปบ้านกูแล้วว่ะ"ป๊อปปี้พูดขึ้น หันไปมองท่าทีของเขื่อน..แน่นอนว่าเขื่อนหน้าเสียไป หลังจากวันนั้นมาเขื่อนก็เป็นคนเงียบไม่คุยเหมือนแต่ก่อน

 

  "ชื่อเพลงอะไรวะ.."โทโมะเดินเข้ามาดู

 

  'เสียงของความฝัน'

 

  "สาบานว่ามึงคิดเอง.."โทโมะถามแล้วมองไปยังกระดาษหนึ่งแผ่น เป็นโน้ตและเนื้อเพลง..โทโมะอ่านคร่าวๆมันเป็นเพลงที่ดีเกินกว่าที่ป๊อปปี้จะแต่งนี่น่า

 

  "กูคิดเอง.."

 

  "วงสวีตแสตนบายด้วยครับ"นักศึกษาคนหนึ่งพูดขึ้น แล้วกวักมือเรียกทั้งสาม..

 

  บนเวที

 

  "เอาล่ะครับทุกคน..ตอนนี้ก็ได้เวลาของการแสดงของหนุ่มๆสวีตกันแล้วนะครับ.."เพียงเท่านั้นเสียงกรี้ดลั่น...ก็ดังกระหึ่ม

 

  ฟางกับแก้วที่นั่งอยู่สองคนถูกนักศึกษามองกันเป็นตาเดียว..สองคนนี้เริ่มดังเมื่อรู้ว่ากำลังคบกับมือกีต้าร์แล้วก็นักร้องนำอีก..นึกแล้วก็อิจฉา

 

  "มาทำไมก็ไม่รู้..หน้าด้านจริงๆเลย"

  "ก็มาอ่อยพี่ป๊อปกับพี่โมะน่ะสิแก..จะไปคิดอะไรมาก"

  "สวยก็ไม่เห็นสวย หน้าอย่างกับ..ปลาตีน"

  "ไม่รู้พี่ป๊อปกับพี่โมะชอบไปได้ยังไง..หรือว่าโดนไสยศาสตร์อ่ะ!!"

 

  เสียงพูดดูถูกนินทากันทั่วทั้งสอง แน่นอนว่าแก้วหยิบหูฟังขึ้นมาฟัง เธอชินไปแล้วกับการโดนด่าว่าไม่เหมาะกับโทโมะยันหน้าปลาตีน..เอออันนี้เธอยอมรับ แต่ไอที่ทำไสยศาสตร์นี้คิดได้ไง =='' 

 

  ฟางหันไปสะกิดกับแก้ว..เพราะตอนนี้หนุ่มๆอยู่บนเวทีอยู่แล้ว..

 

  "แก้วๆพวกพี่เขาขึ้นเวทีกันแล้ว"ฟางพูดขึ้น

 

 

  กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

 

  "สวัสดีครับ..พวกเราวงสวีต.."ทั้งสามแนะนำตัวพร้อมกัน สาวๆทำตาละห้อยอ้อยอิ่งกันเป็นแถบ พวกเธอกำลังจะละลายกับสายตาหนุ่มๆ

 

  "สุขสันต์วันวาเลนไทน์กันนะครับ..ขอให้ทุกคนมีความสุขกับคู่รักของตัวเอง...รักกันนานๆ ส่วนใครที่แอบชอบใครอยู่..ก็ขอให้สมหวังกันนะครับ"โทโมะพูดขึ้น ก่อนจะโดนแทรกขึ้นกันคนปริศนา

 

  "แล้วถ้ารักพี่โมะได้มั้ยคะ.."นักศึกษาสาวคนนึงพูดขึ้น จนทำให้เกิดเสียงฮือฮากันยกใหญ่

 

  "เอ่อ.."โทโมะหันไปมองแก้ว เขาห็นแก้วมองเขาด้วยหางตาหน่อยๆ ร่างสูงยิ้มมุมปากแล้วหันไปตอบกับนักศึกษาสาวคนนั้น

 

  "พี่มีแฟนแล้วครับ..แล้วพี่ก็รักแฟนมากด้วย"โทโมะพูดขึ้น ก่อนจะยกมือขึ้นทำรูปหัวใจไปทางแก้ว..

 

  แก้วมุดหน้าหนี แล้วทำค้อนใส่โทโมะ ทุกสายตาหันมามองเธอกันอีกครั้ง..พร้อมเสียงสะอื้นและเสียงซุบซิบกันหมด บ้างก็นึกอิจฉาเธอไปหมด..โทโมะมักทำแบบนี้ทุกปีและเธอก็ต้องก้มหน้างุดๆแบบนี้ทุกครั้งไป

 

  "แก้ว..อิจฉาจังเลยนะเนี่ย.."ฟางแซวเพื่อนสนิท

  "อิจฉาอะไรฟาง..เดี๋ยวเธอก็โดน"แก้วพูดขึ้น..

 

  ทุกสายตาหันกลับไปมองยังเวทีอีกครั้ง ทั้งสามเริ่มบรรเลงเพลงขึ้นด้วยน้ำเสียงของป๊อปปี้ที่ร้องนำ ตอนด้วยเสียงกีต้าร์ของโทโมะตามมาติดๆ

 

  "วันนี้พวกเราจะมาร้องเพลงที่ผมแต่งขึ้นนะครับ"ป๊อปปี้พูดขึ้น 

 

 ∼ กี่เช้าที่ต้องลืมตากับคำถาม ว่าเราหลงลืมความฝันหรือเปล่า∼

      วิ่งไล่ตาม หรือคุกเข่า ในวันนี้เราทำอะไร

 

  ∼ ความฝันยังร้องเรียกเราอยู่ตรงนั้น ปลุกใจให้มันลุกยืนขึ้นใหม่

      ทุกๆ สิ่งที่ยิ่งใหญ่ เอาชนะมันได้ด้วยใจ เท่านั้น∼

 

  

  เสียงเพลงยังคงก้อง นักศึกษาต่างยกมือขึ้นแล้วโบกมันไปมาอย่างกับคอนเสิร์ต ร่างเล็กมองดูป๊อปปี้อยู่บนเวที แล้วยิ้มออกมา ป๊อปปี้เหมาะกับเวทีที่สุด..เขาเหมาะที่จะเป็นนักร้องมากที่สุด

 

  "พี่ป๊อปเก่งที่สุดเลย.."ฟางพูดด้วยเสียงเบา เธอมองดูร่างสูงที่หันมาสบตากับเธอแล้วยิ้มออกมา เพลงนี้เธอกับป๊อปปี้เป็นคนช่วยกันแต่ง..และฟางก็คิดว่าป๊อปปี้แต่งได้ดีกว่าเธอมากซะอีก..ร่างเล็กหลับตาพริ้มฟังเพลงอย่างละมุน 

     

   ∼ ทุกๆ สิ่งที่ยิ่งใหญ่ เอาชนะมันได้ด้วยใจ เท่านั้น ∼          

 

   แปะ แปะ แปะ

 

  เสียงตบมือดังขึ้น..ฟางยังคงหลับตาต่อไป เสียงร่างสูงยังคงดังก้องอยูในโหมตประสาทการรับรู้ หากแต่แก้วไม่สกิดแขนเธอ

 

  "ฟางๆ..พี่ป๊อปเดินมาทางนี้อ่ะ!.."เท่านั้นล่ะ ฟางก็เปิดตาอย่างรวดเร็ว..

 

  ป๊อปปี้เดินลงจากเวที..ในมือถือช่อดอกไม้หนึ่งช่อ ไม่ลืมที่จะสูดกลิ่นหอมของมันแล้วตรงลงไปล่างเวที เสียงกีต้าร์ของโทโมะยังคงดังขึ้นเป็นเสียงดนตรีเบาๆ ป๊อปปี้เดินฝ่าวงล้อมของแฟนคลับของเขา..ทุกคนมองกันเป็นตาเดียวพร้อมเสียงกรี้ดที่นึกอิจฉาว่าที่แฟนของเขา

 

  "ฟาง...โชคดีนะ.."แก้วลุกขึ้นจากที่นั่ง ปล่อยให้ฟางนั่งอึ้งๆอยู่ตรงนั้นคนเดียว

 

  ป๊อปปี้เดินเข้ามาหาร่างเล็ก จนหยุดอยู่ตรงหน้าฟาง..ทุกสายตากำลังมุงล้อมทั้งสอง จนเหมือนตอนนี้ฟางกับป๊อปปี้อยู่ในมุงล้อมนั้นเพียงสองคน

 

  "ฟาง.."ป๊อปปี้พูดเสียงอ่อน ร่างสูงค่อยๆคุกเข่าตรงหน้าหญิงสาว..

 

  "พะ..พี่ป๊อป.."

 

  ฟางใจเต้นแรงมาก..ป๊อปปี้ทำเหมือนกำลังขอเธอแต่งานยังไงอย่างงั้น...ก่อนจะยื่นดอกไม้ให้เธอ..

 

  ให้ตายเถอะ..

 


 

  อุ้บ!จะเป็นยังไงต่อไปน้าาาา -//- ติดตามต่อไป ลุ้นกันว่าป๊อปปี้จะทำยังไงต่อ..

 

  เมื่อวานไม่ได้อัพต้องขอโทษอย่างแรงค่ะ..วันนี้ว่าจะอัพให้สองตอน...

 

  ยังไงก็ฝากติดตามตอนหน้าด้วยนะจร้าาาา

 

  ฝากไว้เหมือนเดิม..รักเม้น ชอบโหวตตต ถูกใจไลค์ กันได้เลย

 

 

  xx เพลงเสียงของความฝัน ขอพี่ๆวงInfamousค่ะ เราเอามาเป็นเพลงที่ป๊อปปี้เป็นคนแต่ง..ไม่ได้มีเจตนาใดๆทั้งสิ้น xx

 

 

  สปอยตอนหน้า

 

  "ไอเขื่อน..มึงจะไม่ไปส่งเฟย์จริงๆหรอวะ"ป๊อปปี้คุยโทรศัพท์กับร่างสูงเพื่อนสนิท

 

  (กูจะไปทำไม)

 

  "เฟย์ยังไม่ได้บอกคำที่อยากพูดกับพี่เขื่อนเลยสักนิด"

 

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา