Everything for u ได้ทั้งนั้น

 

 

 

 

 

ตอนที่ 7 : ไวต่อความรู้สึก [NC]

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ๆ ชั้นถามพวกแกจริงๆนะ จะลากชั้นออกมาทำไมเนี่ย" โทโมะพูดเซ็งๆ เมื่อแก้วรีบลากเขาออกมาจากป้อปปี้และฟาง อ้างว่าเธอเมามาก แต่พอขึ้นรถมากลับนั่งเล่นเกมและเม้าท์แตกกับเขื่อน แก้วหันมามองโทโมะแล้วตบหัวเขาดังเพี้ยะ!

 

 

 

 

  

 

 

 

"แหมมม โง่จริงหรือแกล้งโง่คะ แกก้รู้ว่าสองคนนั้นเค้ามีซัมติงกัน ก็ปล่อยให้เขาจู๋จี๋กันไปเหอะน่า" แก้วพูด

 

 

  

 

 

 

 

"ไม่มีทาง ขวัญต้องเป็นแฟนชั้นเว้ยย" โทโมะพูดอย่างอารมณ์เสีย แล้วบึ่งรถไปที่ผับชื่อดังใจกลางเมืองทันที โดยที่แก้วและเขื่อนมองอย่างงงๆ

 

 

 

 

 

 

  

 

"ฮะ นี่นาย ยังไม่อิ่ม เอ่ออ...คือว่าชั้นอยากกลับบ้านอ่ะ" แก้วพูดแล้วเกาหัวอย่างเซ็งๆ โทโมะไม่พูดอะไรรีบมาลากเธอกับเขื่อนเข้าไปในผับทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ยยยย สาวคนนั้นสวยว่ะ" เขื่อนที่คอยแต่สอดส่องสาวๆสวยๆพูดขึ้นแล้วชี้ให้โทโมะดู แก้วกระดกเหล้าไปอีกแก้วแล้วตบหัวเขื่อนด้วยความหมั่นไส้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แหมมมม อีเขื่อนพัง อย่าเยอะเลย สาวสวยๆพวกนั้นเขาไม่มองแกหรอกย่ะ เอ๊ะๆ แต่ก็ยังมีคนที่ไม่เมินแกนะ...." แก้วพูดแล้วเทเหล้าอย่างสบายใจ เขื่อนมองงงๆก่อนที่จะเหลือบไปเห็นสาวคนหนึ่งเต้นอยู่กลางฟอลล์อย่างร้อนแรงแล้วส่งสายตามองเขื่อนอย่างเย้ายวน แล้วหันไปแท็คมือกับแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"กะ แก้ว คือชั้นไปเข้าห้องน้ำแปปนะ" เขื่อนมือไม้สั่นรีบลุกขึ้นไปทันที แก้วมองขำ โทโมะกระดกเหล้าแล้วมองเรื่อยเปื่อยจนไปสะดุดตากับผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังนั่งอยู่ด้านในร้าน นั่นก็คือ แจม แฟนเก่าของเขาเอง โทโมะมองแจมอึ้ง! แก้วหันไปมองตามแล้วชะงัก เพราะหลายเดือนก่อนแจมบอกตัดความสัมพันธ์กับโทโมะอย่างไม่ใยดี

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าว โทโมะ บังเอิญจังเลยนะที่มาเจอกันที่นี่ ไม่ได้เจอกันนาน รู้มั้ยว่าแจมคิดถึง" แจมมองโทโมะอย่างเย้ายวน โดยที่แก้วแอบเบ้ปากอย่างหมั่นไส้ "อุ้ยตาย! ยัยแก้ว หวัดดีจ้ะ สวยขึ้นเยอะเลยเนอะ" แจมมองแก้วแล้วส่งสายตาพิฆาตมาให้เธอ แจมควงโทโมะไปนั่งที่โต๊ะทันที แล้วเอาใจโทโมะต่างๆนาๆ ซึ่งโทโมะเองก็ใช่ว่าจะไม่ชอบ แก้วสะอึกรีบเดินออกไปจากตรงนั้นทันที โดยที่แจมเห็นดังนั้นก็ยิ้มอย่างสะใจ

 

 

 

 

 

 

 

  

"ทำไม! ทำไมชั้นถึงไม่เคยลืมแกเลยนะ" แก้วเดินเข้ามาในห้องน้ำแล้วน้ำตาซึม คิดถึงสมัยที่เธอเรียนโรงเรียนมัธยมกับโทโมะและแจม ตอนนั้นเธอแอบชอบโทโมะ แต่ด้วยลุคของเธอที่เหมือนจะเป็นทอม ทำให้โทโมะคบเธอเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดเท่านั้น เพราะทั้งสองมักจะรู้ใจกันอยู่เสมอ งานวันวาเลนไทน์ของโรงเรียน แก้วตั้งใจจะสารภาพรักกับโทโมะ แต่โทโมะกลับไปขอแจมเพื่อนเธอเป็นแฟน โดยที่แจมเองก็ตอบรับ ทั้งๆที่แจมก็รู้ว่าแก้วนั้นแอบชอบโทโมะ หลังจากนั้น แก้วก็ตัดใจจะเลิกชอบโทโมะมาตลอด แต่ก็ยังทำไม่ได้สักที

 

 

 

 

 

 

 

 

  

"นี่! ผู้ชายเค้าไม่เอาก็แปลว่าเค้าไม่เอา จะไปร้องไห้หาพระแสงอะไรฮะ" แจมที่ตามมาเยาะเย้ยแก้วก็พูดเยาะ แก้วหันมามองแจมอย่างไม่อยากมีเรื่อง แจมลอยหน้าลอยตา

 

 

 

 

  

 

 

"หลีกไป ชั้นจะไปหาโทโมะ" แก้วพูดแล้วเดินออกไปแต่แจมเอาขามาขัดแก้วจนทำให้ล้มหน้าทิ่มลงไปกองกับพื้น แจมมองอย่างสะใจ แล้วเดินข้ามตัวแก้วไปทันที โดยที่แก้วเองมองตามอย่างเจ็บใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวแก แจมกลับไปแล้วหรอ" แก้วเดินออกมาถามโทโมะอย่างเก็บอาการ โทโมะหันมาแก้วแล้วยิ้มรับ ก่อนที่แก้วจะขอกลับก่อน

 

 

 

 

 

  

 

 

"กลับบ้านดีๆละ ชั้นเป็นห่วง" โทโมะพูดลอยๆ ทำเอาแก้วเขินจนหน้าแดง ถ้าลอยได้ป่านนี้เธอลอยไปแล้ว อิอิ แก้วตีโทโมะไปทีนึงแล้วรีบวิ่งออกไปทันที โดยมีโทโมะมองตามขำๆ

 

 

 

 

  

 

 

"อร้ายยยยย >< อีตาบ้า พูดแบบนี้ชั้นก็เขินเป็นเหมือนกันนะ เฮ้ออออ" แก้วที่เดินออกมาที่ป้ายรถเมล์พูดแล้วยิ้มอยู่คนเดียว แล้วถอนหายใจเฮือกใหญ่ เพราะอยู่ๆแจมก็เข้ามาหาโทโมะ มันต้องไม่เป็นเรื่องดีแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

ก่อนที่โทรศัพท์เธอจะดังขึ้น "ฮัลโหล ว่าไงอีเขื่อน ฮะ! ว่าไงนะ เออๆชั้นไปเดี๋ยวนี้แหละ" แก้ววางสายแล้วรีบวิ่งเข้าไปในผับทันทีเพราะเขื่อนโทรมาบอกว่าระหว่างออกจากผับเค้าเห็นมีผู้หญิงคนหนึ่งกำลังมอมเหล้าและจะชิงทรัพย์โทโมะ

 

 

 

 

 

 

 

"อยู่ไหนน้าาา" แก้วมองหาโทโมะอย่างเป็นห่วง แล้วเห็นผู้หญิงคนหนึ่งกำลังจูบโทโมะโดยที่โทโมะยังไม่ได้สติ ก็รีบวิ่งเข้าไปหาโทโมะทันที 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขอโทษนะคะ พอดีผู้ชายคนเนี้ยเค้ามีเมียแล้ว ซึ่งก็คือชั้นเอง ไปเถอะค่ะที่รัก เราไปหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่า" แก้วพูดเสียงดังแล้วคลอเคลียโทโมะเย้ยผู้หญิงคนนั้น โดยที่คนทั่วผับหันมามองพวกเขาเป็นตาเดียวผู้หญิงคนนั้นมองอย่างหัวเสียแล้วรีบเดินออกไป โดยที่แก้วรีบพาโทโมะไปที่คอนโดของเขาทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"อะ ออกไปแก้ว" โทโมะพยายามควบคุมตัวเองกับยาปลุกเซ็กซ์ที่ผู้หญิงคนเมื่อกี้ให้เค้ากิน

 

 

 

 

 

 

 

 

"เดี๋ยวนะๆ ออกไปไหน นี่มันเรื่องอะไรกันเนี่ย" แก้วพูดอย่างงๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นโดนวางยาปุกเซ็กส์ ออกไปให้ห่างตัวชั้นมากที่สุด" โทโมะพูด แก้วรีบถอยห่าง มองโทโมะอึ้ง! ที่เขาพยายามไม่ทำอะไรเธอ

 

 

 

 

  

 

 

"แฮ่กๆ" โทโมะเริ่มดิ้นพล่านด้วยความทรมาน เหงี่อออกเต็มตัว พยายามต่อสู้กับอาการของตัวเองเขารีบวิ่งเข้าไปในห้องน้ำ แล้วเปิดฝักบัวชโลมตัวเอง แก้ววิ่งตามเข้าไปติดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายไหวรึเปล่า" แก้วเข้าไปดูอาการด้วยความเป็นห่วง โทโมะพยายามห้ามเธอทันที

 

 

  

 

 

 

 

 

"หยะ อย่าแตะต้องตัวชั้น" โทโมะพยายามพูด แต่แก้วไม่สนรีบเข้าไปหาโทโมะทันที ทำให้เสื้อผ้าของแก้วเริ่มเปียก เผยให้เห็นผิวขาวเนียนและชุดชั้นในสีหวานของแก้ว ทำให้โทโมะสติกระเจิงดึงตัวแก้วเข้ามาบดจูบอย่างร้อนแรง และเริ่มสอดลิ้นเข้าไปในปากของแก้ว โดยที่แก้วก็ตวัดเกี่ยวลิ้นของโทโมะ จนตอนนี้ลิ้นของทั้งคู่พันกันนัวเนีย ก่อนที่โทโมะจะได้สติรีบผละออกจากแก้ว

 

 

 

 

  

 

"คือชั้นขอโทษแก้ว ชั้นไม่ได้ตั้งใจ ชั้นว่าเธอรีบกลับไปก่อนดีกว่า ปล่อยให้ชั้นอยู่คนเดียวก่อน ซักพักมันคงจะดีขึ้น" โทโมะพยายามตั้งสติ แก้วคิดอะไรบางอย่างแล้วดึงโทโมะออกจากห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นไม่ยอมให้นายทรมานแบบนี้หรอกโทโมะ" แก้วพูดกับโทโมะ

 

 

 

 

  

 

 

 

"แล้วเธอจะทำยังไงแก้ว ให้ชั้นไม่ล่วงเกินเธอ" โทโมะตั้งสติแล้วพูด

 

 

 

 

  

 

 

"แล้วถ้าชั้นยอมช่วยล่ะโทโมะ ชั้นยินดีช่วยนาย" แก้วพูด โทโมะอึ้ง!

 

 

 

 

  

 

 

 

 

"ไม่มีทางอ่ะ ถ้าชั้นทำอย่างงั้นเธอจะเสียหายนะ แล้วอีกอย่างเราก็ไม่ได้รักกันอ่ะ" โทโมะพูด ทำให้แก้วสะอึก! ก็จริงของโทโมะ เธอไม่ได้เกี่ยวอะไรกับโทโมะสักนิด แก้วเม้มปากข่มความรู้สึกตัวเองเอาไว้ 

 

 

 

 

   

 

"ชั้นรู้ว่านายเป็นคนดี เพราะฉะนั้นถ้าชั้นเสียมันให้กับนาย ชั้นไม่มีวันเสียใจหรอก" แก้วพูดแล้วสอดนิ้วเข้าไปตามผมที่เปียกของเขา แล้วเลี่อนหน้ามาจูบกับโทโมะทันที โทโมะจูบกลับมือหนาเริ่มไม่อยู่สุข ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างสวยของแก้ว 

 

 

  

 

  

 

"อืมมม" โทโมะครางก่อนจะจูบแก้วอย่างดูดดื่ม จนทั้งคู่จูบกันนานจนแทบหมดลมหายใจ

 

 

 

 

 

 

 

"ชั้นต้องการเธอแก้ว" โทโมะพูดอีกครั้ง ก่อนจะบดจูบแก้วอย่างร้อนแรง แล้วเริ่มซุกไซร้ตามคอขาวของแก้ว แก้วหน้าแดงแต่ก็ยอมจูบกับโทโมะ มือหนาเริ่มไม่อยู่สุข ปลดกระดุมเสื้อของแก้ว เผยให้เห็นเนินอกสวยของเธอ แก้วหน้าแดงแล้วค่อยๆปลดเข็มขัดของชายหนุ่มออกแล้วเลื่อนมือขึ้นไปปลดเสื้อที่เปียกของโทโมะ เผยให้เห็นแผงอกและซิคแพ็คของเขา

 

 

 

 

 

"อื้อออ" แก้วร้องคราง ก่อนที่เขาจะดันเธอลงไปนอนราบกับเตียง โดยที่ปากยังไม่หยุดทำงานพลางเอามือบีบเคล้นอกสวยของแก้วอย่างเมามัน แก้วครางแล้วสอดมือเข้าไปในผมของเขาเพื่อคลายความเสียว โทโมะค่อยๆปลดตะขอบลาของแก้วแล้วโยนมันให้พ้นทาง เผยให้เห็นอกอวบอิ่มของแก้ว โทโมะไม่รอช้าก้มลงไปดูดเม้มอกสวยของแก้วทันที

 

 

 

 

 

"อ๊ะ นะ นาย" แก้วต้องร้องเมื่อโทโมะรูดกางเกงในสีหวานของเธอออก แล้วใช้นิ้วของเขาเข้าไปสำรวจในกายสาว ก่อนจะเริ่มขยับถี่ขึ้น เมื่อถึงจุดจุดนั้นแล้ว น้ำหวานของแก้วก็ไหลเยิ้มออกมา โทโมะก้มลงเลียน้ำหวานของแก้ว จนเธอต้องขย้าผ้าปูเตียงเพื่อคายความเสียว

 

 

 

 

 

 

"ชะ ชั้นไม่ไหวแล้วโทโมะ" แก้วร้องครางไม่เป็นภาษา โทโมะลุกขึ้นไปถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วจนทั้งคู่อยู่ในสภาพเปลือยกาย เมื่อแก้วเห็นแกนกลางของโทโมะที่ขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้าเธอก็ถึงกับหน้าแดง โทโมะมองเธอไม่วางตา

 

 

 

 

 

"ชั้นทนไม่ไหวแล้ว คืนนี้ชั้นขอนะแก้ว" โทโมะพูดก่อนจะสอดใส่แกนกลางเข้าไปในกลีบกุหลาบของเธออย่างแผ่วเบา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ะ เจ็บบบ" แก้วร้องออกมาเพราะนี่คือครั้งแรกของเธอ โทโมะที่รู้สึกถึงเยื่อบางๆที่เขาผ่านมันมาเมื่อกี้ ก็เข้ามากอดปลอบแก้ว แล้วเริ่มขยับสะโพก แก้วเอามือโอบรอบคอโทโมะทันทีโทโมะเริ่มขยับเร็วขึ้น จนแก้วต้องร้องครางออกมาด้วยความเสียว มันยิ่งทำให้โทโมะแทบคลั่ง

 

 

 

 

 

"ชั้นต้องการเธอ แก้ว" โทโมะพูดแล้วบีบเคล้นอกสวยอย่างเมามัน แก้วลูบไล้ไปตามแผ่นหลังของโทโมะ มันยิ่งปลุกอารมณ์ของเขามากขึ้น ก่อนที่เขาจะเริ่มขยับถี่ขึ้น จนตอนนี้ทั้งห้องมีแต่เสียงครางของทั้งสองคน

 

 

 

 

 

 

"ชั้น มะ ไม่ ไหว ละ แล้ว" แก้วร้องครางไม่เป็นภาษา กับแรงกระแทกของชายหนุ่ม แก้วถึงกับหน้าแดง

 

 

 

 

 

 

 

"ทนอีกหน่อยนะ อ๊ะ" โทโมะพูดก่อนเร่งจังหวะเร็วมากขึ้น จนแก้วร้องครางไม่เป็นภาษา ก่อนที่ทั้งคู่จะแตะขอบสวรรค์

 

 

 

 

 

"อ๊าาาา" ทั้งคู้ร้องครางออกมาพร้อมกันก่อนจะปล่อยธารสีขาวเข้าไปในตัวแก้ว จนแก้วกระตุกกับสิ่งแปลกปลอมที่เข้ามาในร่างกายเธอ ก่อนจะหอบหายใจด้วยความเหนื่อย

 

 

 

 

"เอ่อ ยาหมดฤทธิ์แล้วเหรอ" แก้วถามหน้าแดง

 

 

 

 

"ยัง ชั้นไม่อยากทำร้ายเธอไปมากกว่านี้" โทโมะพูดอย่างรู้สึกผิด

 

 

 

 

 

 

"แต่ชั้นอนุญาติในแล้วนิ นายทำเถอะจะได้ไม่ต้องทรมาน" แก้วพูดแล้วขึ้นคร่อมบนตัวโทโมะแล้วใช้ลิ้นเลียแกนกลางของเขา ก่อนจะอมและดูดมัน ทำให้โทโมะแทบคลั่ง

 

 

 

 

 

 

"เธอกำลังทำให้ชั้นทนไม่ไหวนะแก้ว" โทโมะพูดก่อนจะพลิกตัวแก้วลง แก้วยิ้มอย่างพอใจ แม้มันจะเป็นเพียงเวลาสั้นแต่เธอก็มีความสุขมาก โทโมะกลายมาเป็นคนคุมเกมเอง ก่อนที่ทั้งคู่จะแสดงบทรักกันต่ออย่างร้อนแรงจนถึงเช้า

 

 

คู่ป้อปฟางเรีบร้อยโรงเรียนเลิฟอิสไปละ โทโมะแก้วใช่ว่าจะยอมนะ ตอนหน้าเขื่อนเฟย์ จัดไปอย่าให้เสีย ช่วงนี้ก็หวานแหววกันไปก่อน พอฟางความจำกลับมาละดราม่าหนักหน่วงแน่5555

 

Ps.อย่ามัวแต่อ่าน เม้นกันด้วยนะเทออ55555