ฤทธิ์รัก

-

เขียนโดย chadaapp

วันที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 14.24 น.

  30 ตอน
  2 วิจารณ์
  33.65K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 19 เมษายน พ.ศ. 2558 16.00 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

18) ความจริงที่ช่อนอยู่

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

.....ห้องกริช...........

"คุณ...เป็นใคร!!...เอ๊ะ...คุณเป็นรุ่นน้องเพื่อนฉันที่มหาลัยนิ....ใช่ไหม"

"อ่อ...ผะ...ผม...อ่อ...คุณกริชจ้างผมมาทำความสะอาดห้องนะครับ..."

ผู้หญิงคนคนนี้คงมาหากริชที่นี่สินะ...เค้าคงนัดการแล้ว....ห้องแห่งความรักของกริช...ไม่ได้มีไว้

เพื่อผมคนเดียว...ผมลืมความจริงข้อนี้ไปได้ยังไง...

"ครีม!!!...มาที่นี่ได้ไง...รู้ได้ไงว่าพี่อยู่ที่นี่"

"ก็เพื่อนครีมทำงานอยู่ที่คอนโดนี้...โทรไปบอกครีมว่ากริชซื้อห้องให้ครีมที่คอนโด

นี้...จุ๊บ!...กริชน่ารักจังเลย...จำได้ด้วยความครีม....อยากได้ห้องนี้...แถมยังจ้างให้คนนี้มา

ทำความสะอาดห้อง

ให้อีก...ขอบคุณนะค่ะ"

"ทะ...ทำความสะอาดห้องนี้เหรอ..."

"ใช่ค่ะ...ก็เค้าบอกว่ากริชจ้างเค้ามาทำความสะอาดห้อง"

หลังจากครีมพูดจบ...ผมลอบมองหน้าไวท์...ใบหน้าที่ซีดและพยายามระงับอารมณ์ของไวท์

ทำให้ผมเกลียดตัวเองที่ยังปล่อยให้เรื่องแย่ ๆ แบบนี้เกิดขึ้นซ้ำรอยเดิมอีก...ทั้ง ๆ ที่ไวท์ปกป้อง

ผมมาตลอด...

"อ่อ...งั้นดีเลยค่ะ...พรุ่งนี้ครีมจะได้ย้ายมาอยู่ที่นี่เลย...และเราจะได้ไปซื้อของมาตกแต่งห้อง

ด้วย...อ่อ...คุณไปด้วยนะ...จะได้ไปช่วยถือของ..ครีมขอจ้างคุณเป็นสองเท่าเลยนะ

ค่ะ...ให้คุณดูแลทุกอย่างในห้องนี้...ถึงแม้ว่าคุณจะทำอาหารไม่เป็น...แต่ฉันกับกริชจะช่วย

กันเอง....ใช่ไหมค่ะกริช...เหมือนตอนที่เราไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกันไงค่ะกริช..."

กริชกับผู้หญิงคนนี้คงทำอะไรด้วยกันมามากมาย...มากกว่าผม...ผมมันก็ทำได้แค่เรื่องบ้า ๆ

แบบนี้...คงไม่ได้เริ่ดหรูอะไร...เหมือนกับที่เค้าทำด้วยกันหรอก...หึ...หึ...ผมมันน่าสมเพสสิ้นดี

"แล้วก็...คุณช่วยลงไปเอาของพวกนี้ไปวางไว้ในห้องด้วย...อะ..." ครีมพูดพร้อมกับยื่นของ

ตกแต่งห้องมาให้ไวท์...ไม่ว่าจะเป็นกรอบรูป...ดอกไม้และอุปกรณ์ตกแต่งอื่น ๆ ผมสงสาร

มัน...อยากให้มันกลับไป...ไม่อยากให้มันต้องมารับรู้เสียความรู้สึกแบบนี้...

"กริช...ค่ะ...กรอบรูปเด็กรูปนี้น่ารักไหมค่ะ...ครีมซื้อมันมาไว้..เพราะจำได้ว่ากริชอยากได้ลูกผู้

หญิง...ส่วนดอกทานตะวัน...กริชชอบความสดใสของมัน......ครีมก็เลยซื้อมาให้...เพื่อตกแต่ง

ห้องแห่งความรักของเราไงค่ะ...กริช...ชอบไหม"

ผู้หญิงคนนี้รู้ทุกอย่างว่ากริชชอบอะไร...สิ่งที่เค้ารู้...เป็นสิ่งที่ผมไม่เคยรู้...เพราะกริชไม่เคยบอก

ผม...คงไม่ต้องถามหรอกว่าทำไมกริชถึงไม่อยากบอกผม...ก็เพราะว่ากริชไม่มีความคิดที่จะ

สร้างครอบครัวกับผมไงล่ะ...และผมก็ไม่มีในสิ่งที่กริชต้องการ...ผมไม่รู้ว่ากริชชอบดอกไม้

อะไร...ไม่รู้ว่ากริชอยากได้ลูกแบบไหน...เพราะผมไม่มีสิทธิ์ที่จะรับรู้มันสินะ...ผมควรกลับไปที่

เดิม...ที่ที่ผมควรอยู่...ไม่ใช่ที่นี่...

"อ่อ...ผมคงรับจ้างทำงานให้คุณและคุณกริชไม่ได้หรอกครับ...เพราะผมต้องกลับไป

อยู่...หอ...ที่มหาวิทยาลัย...งะ...งั้น...ผมขอตัวก่อนนะครับ"

"เดี๋ยว!!!...อ่อ..กูยังไม่ได้จ่ายค้างจ้างมึงเลย...เดี๋ยวกูไปส่งมึงที่มหาลัยเอง...จะได้แวะกดเงิน

ให้มึงด้วย...." แค่มันพูดว่าจะไป...ผมก็แทบจะทนไม่ได้...ผมควรทำอะไรสักอย่าง...เพื่อความ

รักของเรา...

" งั้น...กริชรีบไปรีบมานะค่ะ...ครีมรออยู่ที่นี่นะค่ะ"

ผมพยายามดึงและรั้งมือของมันให้เดินตามผม...มือที่สั่นและกำแน่นของมัน...ผมรู้สึกได้ถึงความ

อึดอัด...ผมอยากให้มันด่าผม...ตบผม...มากกว่าที่จะนิ่งเงียบแบบนี้...

"ไวท์...ขอบคุณกริชมากนะ...ขอบคุณสำหรับความสุข....ในครั้งนี้...ขอให้กริชโชคดี...นะ"

"มึง...กูขอโทษ...กูไม่รู้ว่าครีมเค้าจะตามมาที่นี่...แต่ห้องนั้นกูต้องการซื้อให้มึงจริง ๆนะ"

"ไวท์รู้...แต่ตอนนี้ไวท์ใช้มันแล้ว...กริชควรจะยกมันให้คนอื่นเถอะ...ห้องนั้นมันหรูเกินไป...ไวท์

คงไม่เหมาะสมกับมันหรอก...กริชกลับไปดูแลความรักของกริชให้ดี ๆ นะ...ลาก่อน..."

"ไวท์!!!!...ดะ...เดี๋ยว...ผมไม้รู้สึกตัวเลยว่าไวท์เดินจากผมไปเมื่อไหร่...รู้ตัวอีกทีก็เห็นมัน

เดินกลับเข้ามอไปแล้ว...ผมควรจะทำยังไงดี...ควรจะดึงรักครั้งนี้ให้มันกลับมาเหมือนเดิมยังไง...

 

.....................จบตอนแล้ว..........เรื่องราวจะเป็นไงต่อไปมาลุ้นกันต่อนะค่ะๅ^^

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา