ฤทธิ์รัก

.....วันเปิดงาน....

เสียงเพลงที่บรรเลงพร้อมกับบรรยากาศการแข่งกีฬาสีของมหาลัย...เป็นไปด้วยความ

เรียบร้อย...ความสนุกสนาน...ความสามัคคี...ความรักกันระหว่างคณะ...ทำให้งานผ่านไปได้ด้วย

ดี..แต่...มีสิ่งหนึ่งที่กำลังกำลังความสัมพันธ์บางอย่างเปลี่ยนไป...

"ไวท์...มีคนมาหาอะ...รออยู่โรงยิม..." เสียงรุ่นพี่คนหนึ่งบอกผมเมื่อผมออกมาจากห้องแต่งตัว

"อ่อ...ใครเหรอครับ..."

"ไม่รู้เหมือนกันไวท์...เค้าฝากบอกแต่ว่าให้มาตาม"

"ครับ...งั้นไวท์...ไปก่อนนะปาย..."

"ปาย....ไปด้วยก็ได้นะไวท์...เราจะได้ไปหา....กริชกับกัปตัน....ด้วยกันเลยไง"

"อืม...ขอบใจนะ"

"ไหนอะไวท์...ไม่เห็นมีคนเลย..." เสียงปายเอ่ยขึ้นเมื่อมาถึงโรงยิมแต่กลับไม่พบใครเลย...

"นั้นนะสิ...ไวท์ว่าเรากลับกันดีกว่า...สงสัยคงเป็นเรื่องเข้าใจผิดกันมากกว่ามั้ง..."

"เดี๋ยวดิว่ะ!!!!..." เสียงที่ดังขึ้นข้างหลัง...ทำเอาผมกับปายตกใจ...

"ปลิว!!!"

"เออ!!!...กูเอง...ไง...มึง...กูแค่ขอให้มึงออกจากทีมแค่เนี่ย...มึงถึงกับต้องบอกไอ้เหี้ยกริช

เลยเหรอว่ะ"

"ปลิว...เรื่องนั้น...ไวท์ยังไม่ได้บอกใครเลยนะ...กับกริชไวท์ก็ยังไม่ได้บอก" ผมพยายามพูด

หว่านล้อมเมื่อเห็นว่าปลิวกำลังจะลากปายกับผมเข้าไปในห้องพัสดุ...

"มึงไม่ต้องมาโกหก...ถ้ามึงไม่บอกมัน....แล้วทุกคนในทีมจะเขม่งกูทำไมว่ะ...ตั้งแต่ที่มึงถอนตัว

ออกไป...เพื่อน ๆ ในทีมก็ไม่มีใครคบกู..ยิ่งคณะเราแข่งแพ้...ทุกคนก็โทษว่าเป็นเพราะ

กูที่บีบให้มึงออก.....ถ้าไม่มีมึงสักคน...ทุกคนคงไม่มีใครเกลียดกู..!!!"

"ไวท์...ปายกลัว...." ปายเอื้อมมือมาคลุมมือผมด้วยความกลัว...

"ปาย...ไม่ต้องกลัวนะ...ใจเย็น ๆ" ผมไม่อยากให้ปายต้องการเจ็บตัวเพราะผม...ผมจึง

"ปลิว...ปลิวจะโกรธ...จะเกลียดไวท์...หรือจะทำอะไรไวท์ก็ได้...แต่ปายเค้าไม่รู้เรื่องด้วย...ปล่อย

เค้าไปเถอะนะ"

"หึ...หึ...กูจะปล่อยมันไปทำห่าไรว่ะ...ถ้ากูจะปล่อย...คงต้องหลังจาก..."

"ปาย!!!!"

"ปึก!!...ปึก..." ปลิวเอ่ยเสียงดังพร้อมกับเดินเข้ามากระชายปายออกไปแล้วใช้มือดึงหัวปายให้

โขกกับโต๊ะ...แรงกระแทกนั้นทำให้หัวปายแตก...เลือดไหลเป็นทาง...ผมคงต้องทำอะไรสัก

อย่างหลังจากที่เห็นปายล้มลง...ผมจึงทำทีเป็นก้มดูปาย...แล้ว...

"ตุ๊บ!!!..." ผมคว้าไม้เบสบอลแล้วพุ่งไปยังท้องของปลิวอย่างแรงจนมันจุกล้มลง...ผมจึงวิ่งไป

ประคองปาย...พลักประตูออกไปพร้อมกับตะโกนให้คนมาช่วยประคองปาย...

"ใครอยูู่ทางนี้บ้าง...ช่วยเพื่อนผมหน่่อย....." มีผู้หญิงสองคนเดินเข้ามาประคองปายไปยังห้อง

พยาบาล...ผมกำลังจะเดินกลับไป...แต่...มือของปลิวกลับกระชากผมให้เข้าไปอีกครั้ง....พร้อม

กับล็อกประตู...

"เพี๊ยะ...!!...." 

"ซ่า.....นักนะมึง...หึ...หึ...ทำเป็นอวยดี...ช่วยเพื่อน...กูจะรอดู...ว่าคราวนี้จะมีใครหน้าไหน...มาช่วยบ้าง...ถ้าโชคดี...มึงอาจจะรอด" ปลิว...ตบหน้าผมอย่างแรงจนรู้สึกได้ถึงเลือดอุ่น

ๆ ที่รินไหลตรงริมฝีปาก...กริช...กริชช่วยไวท์ด้วย...

.................ห้องพยาบาล............

"ปาย...ปาย...เป็นไรบ้าง....เจ็บตรงไหนไม่" เสียงกัปตันเอ่ยถามผมทันทีที่ผมลืมตาขึ้น...

" พี่ไวท์!!!!...กัป...กริชอยู่ไหน...กัปต้องรีบไปตามกริชให้ไปช่วยพี่ไวท์นะ...พี่ไวท์กำลังตก

อยู่ในอันตราย..."

"ปาย.....ใจเย็นๆ......ตอนนี้ไอ้กริชมัน.....ก็กำลังคลุัมใจเรื่องนี้อยู่...เรากำลังหาทางช่วยไวท์

...ปาย...จำได้ไหมว่าใครที่มันทำร้ายปาย..แล้วจับตัวพี่ไวท์ไป...

"ปาย....จำได้....เค้าชื่อปลิว...น่าจะเป็นคนที่มีเรื่อง.....กับกริชตอนซ้อมบอลอะ..."

"ไอ้ปลิว!!!"

เสียงกริชที่คำรามชื่อตัวต้นเรื่อง.....อย่างโกรธแค้น...ผมเองก็อยากจะเจอมัน...และอัดมันให้

น่วมโทษฐานที่มันทำร้ายปาย....ผมต้องเอาคืน...อย่างสาสม!!!

.................จบตอนแล้ว.............เนื้อเรื่องกำลังเข้มข้นเลย....อย่าลืมมาลุ้นกันต่อนะค่ะ^^