คู่ชีวิต(is love)

"ทำไมต้องมาเจอกัน ทำไมต้องมาให้เห็นหน้า ฮื่อๆๆ"ฟางที่นอนร้องไห้อยู่บนเตียงป๊อปปี้ที่แอบฟังอยู่หน้าประตูก็ทรุดอยู่ที่หน้าประตูทันทีเขาก็ไม่อยากให้เรื่องราวมันเป็นแบบนี้

"พี่ป๊อป เฟิร์นเชื่อว่าพี่ฟางจะต้องใจอ่อน"เฟิร์นที่พูดแล้วแตะบ่าป๊อปปี้ ป๊อปปี้ที่มองหน้าเฟิร์นแล้วฟุบลงกับเข่าอีก พอร์ชที่สะกิดเฟิร์นให้ลงไปข้างล่างก่อน

"ป๊อป ขอโทษนะฟาง"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วน้ำตาลูกผู้ชายกำลังไหลออกมา

หลังจากที่เรื่องราวทั้งหมดเริ่มดีขึ้นบ้าง ทั้งหมดก็ลงมาที่โต๊ะอาหารในโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยสีหน้าเจื่อนๆทั้งหมดมองหน้ากันโดยที่ฟางนั้นก็นั่งทานข้าวโดยไม่สนใจคนรอบข้างยิ่งทำให้บรรยากาศอึมครึมไปอีก

"ไม่กินกันรึไง"ฟางที่หันไปมองหน้าทุกคนที่ยังไม่มีใครทาน

"อืม ทะ ทาน ทาน ทานข้าวสิ"เฟิร์นที่พูดแล้วบอกให้ทุกคนทานข้าวป๊อปปี้ที่มองหน้าฟางนิ่ง ฟางที่หันไปสบตากับป๊อปปี้นิดหนึ่งก่อนจะเดินขึ้นบนบ้านไป

"เดี๋ยวก่อนฟาง"ป๊อปปี้ที่รั้งมือฟางไว้ยิ่งทำให้ทุกคนในโต๊ะอาหารเหวอไปอีก

"มีอะไรก็ว่ามาเดี๋ยวฉันจะไปส่งฟ้านอนแล้วไม่มีเวลาว่างมากหรอกนะ"ฟางที่พูดแล้วสะบัดมือออกจากป๊อปปี้เฟิร์นที่มองทั้งสองก่อนจะหันไปดูที่ฟ้าแล้วคิดอะไรออก

"ฟ้า พาพี่เฟิร์นไปเอาของที่ร้านหน่อยสิ"เฟิร์นที่พูดแล้วจูงมือฟ้ากำลังจะออกไป

"ไปไหนเฟิร์นนี้มันมืดแล้วนะ"ฟางที่พูดแล้วมองน้องสาว

"ไปแอบกินเค้กอีกล่ะสิ"พอร์ชที่พูดฟางรีบค้อนใส่ทันที

"พี่พอร์ชนี้รู้ใจเฟิร์นมากจริงๆเลยนะ งั้นพี่พอร์ชไปเป็นเพื่อนเฟิร์นหน่อยสิ นี้ไงพี่ฟางพี่พอร์ชไปเป็นเพื่อนแล้วไม่ต้องห่วงออกไปแปปเดี๋ยว นะค่ะ"เฟิร์นที่พูดแล้วยิ้มหวานให้พี่สาว

"อืม ห้ามช้าล่ะ"ฟางที่พูดแล้วขึ้นบ้านไปเฟิร์นที่เห็นฟางขึ้นบ้านไปก็รีบกวักมือเรียกทุกคนยกเว้นป๊อปปี้ออกมาทันทีเพื่อให้แผนสมจริง

"อะไรเนี้ย มีแผนว่างั้น"เอี๊ยงที่พูดแล้วมองหน้าคนอื่นๆ

"ใช่ แต่แผนนี้นะต้องพึ่งไอ้แสบ สองนะ"เฟิร์นที่พูดเล่นเอาทุกคนมองหน้ากันทันที

"ยังไง"พอร์ชที่พูดแล้วมองหน้าเฟิร์นที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่

"มาแล้ว พี่ฟาง"เฟิร์นที่วิ่งขึ้นมาบนห้อง ฟางที่เดินมารับลูกสาวตัวแสบ

"แม่ค่ะ พ่อล่ะค่ะ"ปลายฟ้าที่ถามถึงป๊อปปี้

"เขาก็ต้องกลับไปที่พักเขาสิลูก จะถามถึงเขาทำไม"ฟางที่พูดแล้วมองหน้าลูกสาว

"ก็ฟ้าพึ่งเคยเจอพ่อนิ นั้นไงพ่อมาแล้ว"ฟ้าที่เห็นป๊อปปี้เดินมาก็เรียกก่อนที่ป๊อปปี้จะเดินเข้ามาหา

"ไปนอนได้แล้วเรานะ"ฟางที่พูดก็ดันลูกสาวเขาไปนอน

"ไม่เอาแม่วันนี้ฟ้าอยากให้พ่อนอนด้วยนะ นะแม่นะ"ปลายฟ้าที่พูดแล้วมองหน้าแม่อย่างอ้อนๆแต่ไม่ทันจะได้คำตอบปลายฟ้าก็ดึงมือฟางและป๊อปปี้เขามาให้ห้องพร้อมกัน

"ปลายฟ้าไม่เล่นแบบนี้ลูก"ฟางที่พูดแล้วจะเดินออกไป

"ถ้าแม่เดินออกไปแสดงว่าแม่ไม่รักฟ้า นะแม่น๊าวันเดียวเอง"ปลายฟ้าพูดแล้วอ้อนฟาง

"คุณก็ทำให้ลูกหน่อยไม่ได้หรอ"ป๊อปปี้ที่พูดแล้วมองไปทางฟาง ฟางที่หันมาค้อนป๊อปปี้

"นอนได้แล้วนะ"ฟางที่พูดแล้วเดินขึ้นมานอนบนเตียงแล้วห่มผ้าให้ลูกสาว ฟอด ฟางที่หอมแก้มลูกสาวป๊อปปี้ที่มองแล้วแอบยิ้ม

"แม่หอมพ่อบ้างสิค่ะ"ปลายฟ้าที่พูดฟางรีบตาเขียวใส่ทันทีแต่ก็ต้องจำใจ

ฟอด ฟอด

ฟางที่หอมแก้มป๊อปปี้แต่ป๊อปปี้ที่เร็วกว่าก็รีบหอมแก้มฟางทันที

"คุณ"ฟางที่โมโหแต่ป๊อปปี้ที่ทำเป็นหาวนอนแล้วล้มตัวนอนข้างปลายฟ้า ปลายฟ้าที่เห็นก็อดขำอยู่

"คุณนะนอนได้แล้ว"ป๊อปปี้ที่พูดก็ดันตัวฟางนอนก่อนจะปิดไปแล้วปล่อยให้ฟางและปลายฟ้าเขาสู่ห่วงนิทราไป

"แม่กับลูกเวลานอนนี้น่ารักเหมือนกันเลย ฝันดีนะครับ ฟอด ฟอด"ป๊อปปี้ที่พูดจบแล้วก็หอมที่แก้มของปลายฟ้าและก็ฟาง

"เยส"เฟิร์นที่แอบดูอยู่ก็ร้องออกมาด้วยความดีใจจนเอี๊ยง ป๊อปปี้หญิง และก็พอร์ชต้องรีบห้าม

"ขอโทษ แฮ่ะๆๆ  บอกแล้วว่าพ่อกับแม่สายสัมพันธ์ก็คือลูก"เฟิร์นที่พูดแล้วกอดอกก่อนจะยักคิวให้ทุกคน

"จ้าแม่กุนสือ ไปนอนได้แล้วเดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำงานไม่ทัน"พอร์ชที่พูดจบก็ลากฟางไปทันที เอี๊ยงและป๊อปปี้หญิงอดที่จะขำไม่ได้

"งั้นเดี๋ยวป๊อปไปนอนก่อนนะค่ะ"ป๊อปปี้ที่พูดก่อนจะเดินออกไป

"ป๊อป" เอี๊ยงที่เรียกป๊อปปี้ "ค่ะ"ป๊อปปี้ที่หันมาแล้วยิ้ม

"ฝันดีนะ"เอี๊ยงที่พูดทำให้ป๊อปปี้เขินจนหน้าแดงก่อนจะเดินกลับไปที่ห้องของตัวเอง

เธอจะรักฉันได้ไหม ถ้าเธอยังไม่รักใคร อยากให้เธอเปิดใจให้กัน 

......................................................................................

                                           พอร์ช.

มาแนวมุ้งมิ้งบ้าง ขอโทษน๊าที่หายไปตั้งสองวันมาอัพละ มาค่อยดูว่าแต่ล่ะคู่จะเป็นไง

 ตอนนี้มุ้งมิ้งจิ้นๆไปก่อนน๊าาา อย่าลืม "เม้นนะค่ะ"