รักไม่ต้องการเวลา

" เหยยยยยยยย  ไอโน่วววววววว " 

เสียงของโอมตะโกนเรียกผมด้วยความโวยวายย

"  มีไรมึง   "

" นี่ๆกูได้ใบประชาสัมพันธ์ มันจะมีค่ายดนตรีเว่ย ไปกันป่ะะ "

" เห้ยน่าสนว่ะ เป็นค่าย ร.. "  ผมยังพูดไม่จบดูสิครับ มันก็เเทรกผมพูด สงสัยมันคงอยากไปมากเเหะะ

" ค่ายมันชื่อว่า music universe  สำหรับคนที่อยากเข้าคณะเกี่ยวกับดนตรี "

เเต่เดี๋ยวนะครับ มันบอกผมว่ามันอยากเป็นหมอไม่ใช่เหรอว่ะ

" มึงไปป่ะ ไปเหอะมึง ไปเถอะน้าาาา  ไปเถอะนะๆๆๆ "

ให้ตายเถอะครับมันอ้อนวอนอยู่นานจนผมเเพ้มัน

" เออๆ กูไปก็ได้  ว่าเเต่ค้างคืนป่ะว่ะ "

" ค้างว่ะ  3 วัน 2 คืน ที่ปราณบุรีเว่ยย" 

" ที่ปราณบุรีเหรอวะ โหยน่าไปว่ะ ไปสมัครที่ไหนว่ะ "

" เห็นในใบบอกว่าให้ไปลงชื่อที่ห้องสภาว่ะ เเต่กูขี้เกียจว่ะ มึงไปลงชื่อให้กูด้วยนะ ขอบใจมึงมากนะ กูไปล่ะ  "  เเล้วมันก็รีบวิ่งออกไปเลยครับ  

กริ๊งงงง   กริ่งบอกเวลาพัก  

ผมนี่หิวไส้จะเเตกเเต่ผมก็ต้องไปห้องสภาก่อนเฮ้ออ  ว่าเเต่ปุณณ์อยู่มั้ยนะ 

ผมเปิดประตูเข้าไปในห้องสภา  เห็นป้ายประกาศเยอะเเยะ นั่นไงครับ ใบประกาศค่ายที่ผมจะไปกะไอ้โอม  

" ไม่มีใครอยู่นี่หว่า " ผมรีบเขียนชื่อผมเเละชื่อโอม  เเละออกไปจากห้องสภาทันที

เเละนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้ผมไปเจอใครคนนึง