I love you ยัยบ้านนอก
เขียนโดย 
BPbaiplu
วันที่ 7 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 13.55 น.
แก้ไขเมื่อ 7 เมษายน พ.ศ. 2559 17.43 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) ความรุ้สึกเฟย์การกลับมาของพิมและเริ่มหวั่นไหว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"กรี๊ดดดด คุณมาทำอะไรที่ห้องเฟย์"เฟย์กรี๊ดทันทีเขื่อนนั่งที่อยู่ปลายเตียงแล้วจ้องมองเธอตลอดไม่น้ำลายหกนะTOT
"นี่มันบ้านฉัน ฉันนจะเข้าออกที่ไหนก็ได้.........แต่แปปนะแทนตัวเองว่าอะไรนะ"เขื่อนบอกพร้อมยักคิ้วกวนๆ พร้อมลอยหน้าลอยตาถามอย่างกวนๆ
"เฟย์ไง แล้วคุณมาที่ห้องเฟย์ทำไม"เฟย์พูดแล้วงงทันทีทำไมเธอแทนเฟย์แล้วมันผิดหรอ-0-
"งั้นเรียกไปตลอดละกัน ฉันจะไปบ้านนีระสิงห์อ่ะ.......เธอต้องไปด้วย แล้วต่อไปนี้แทนฉันว่าเขื่อนนะ"เขื่อนพูดแล้วยิ้มน้อยๆ เฟย์เห็นดังนั้นจึงหน้าแดงจัดแล้วหัวใจดังมากทำให้เฟย์พูดตะกุกตะกัก
"งั้นคะ....เอ่อ....เขื่อนก็ออกไปสิเฟย์จะอาบน้ำ"เฟย์พูดแล้วมองเขื่อนที่ไม่ออกไปซักที
"ฉันจะรอที่นี่ เร้วๆสิหรือจะให้อาบให้"เขื่อนพูดแล้วทำหน้าหื่นใส่เฟย์
"เออๆไปแล้วค่ะเฟยืไปแล้ว"เฟย์พูดแล้วรีบคว้าผ้าเช็ดตัวและเสื้อคลุมไปในห้องน้ำ เขื่อนเห็นแล้วขำก๊ากทันที
"เอ๊ะ นี่อะไร"เขื่อนเห็นสมุดทำมือเล่มหนึ่งอยู่บนโต๊ะเฟย์เล่นถือวิสาสะมาเปิดดู
7 เมษายน 2558
อ๊ายยยยย เจ้านายอะไรเนี่ยหื่นชะมัด กวนประสาทด้วย เบื่ออ่ะ อยากกลับบ้าน แต่ก็ต้องทนเพื่อแม่
8 เมษายน 2558
เห้ยๆเราหวั่นไหวไม่ได้นะ อย่ายิ้มสิ เราต้องไม่หวั่นไหวเด็ดขาด งั้นแกล้งกวนประสาทดีกว่า
13 เมษายน
สงกรานไม่ได้ไปเที่ยว สรุปนี่รักนายนั่นแล้วใช่ไหมเนี่ย เฮ้ออ เราจะต้องตัดใจเพราะเราต่างกัน เค้าเจ้านาย เราคนใช้
"เฟย์"เขื่อนครางชื่อเฟยืมาเบาๆเพราะเค้ายังสับสนกับหัวใจตัวเองอยุ่
"เขื่อนวางลงเดี๋ยวนี้"เสียงแว้ดๆของเฟยืทำให้หนังสือทำมือตกลงทันที
"เอ่อ.....ฉันไปรอข้างนอกนะ"เขื่อนพูดแล้วเดินไปทันที ปล่อยให้ดเฟย์น้ำตาคลอเบ้าทันที
บ้านนีระสิงห์
"เฟย์"เสียงของฟางดังทำให้คนที่นั่งอยุ่แถวนั้นตกใจแล้วหันมามองทันที
"เฟย์..."พ่อฟางครางเบาๆเมื่อเห็นเฟยืเดินมาเหมือน.......เหมือนมาก
"สวัสดีครับ คุณไตรคุณ"เขื่อนพูดแล้วเดินไปสวัสดีคนวัยกลางคน
"อ้าวตาเขื่อนมาพอดี ฟางพาหนุเฟย์ไปเดินเล่นไป"พ่อฟางพูดแล้วให้ฟางไป
ตกเย้น บ้านเสตสุวรรณ
"เขื่อนขาา เขื่อนหายไปไหนพิมมารอทั้งวันแหนะ"เสียงหวานของ(อดีต)แฟนของเขื่อนดังมาในบ้าน
"พะ...พิม"เขื่อนเห้นพิมเข้ามากอดก็รู้สึกดีใจ แต่อีกใจนึงกลัวเฟยืเข้าใจผิด
"เอ่อ.....เฟย์ไปก่อนนะค่ะ"เฟย์พูดเพราะเธอทนเห็นภาพนั้นไม่ได้แล้วเดินเข้าห้องทันที
"พิมมาได้ยังไง"เขื่อนถามพิมเสียงเรียบ
"เอ่อ.....พิมรู้ใจตัวเองแล้วค่ะ ให้โอกาศพิมเถอะนะค่ะ"พิมเข้ามาอ้อนวอนเขื่อน
"ไม่มีทางแล้วล่ะพิม"เขื่อนพูดแล้วเบือนหน้าไปทางอื่น
"หึ เขื่อนชอบยัยหน้าจืดนั้นใช่ไหมเลยไม่ยอมคืนดีกับพิม"พิมตะคอกเขื่อนแล้วเดินปึงปังออกไป
"หึ ยังไงเขื่อนต้องเป็นของฉันคนเดียว คนเดียวเท่านั้น ฉันไม่ได้ใครก็ไม่ได้"พิมพูดเมื่อออกมาจากบ้านเขื่อนแล้วกดโทรหาบ้างคนทันที
ในห้องเฟย์
"ฮึกๆฮือๆ"เฟย์ปิดประตูแล้วนั่งร้องไห้คนเดียว
ก็อกๆๆ
เสียงเคาะประตูทำให้เฟย์ที่ร้องไห้อยู่รีบเช้ดน้ำตาแล้วเดินไปเปิดประตูแต่เห็นคนที่มาเคาะแล้วเธอจะปิดประตูแต่ไม่ทันเพราะร่างสูงดันตัวเองเค้ามาแล้วลงกลอนแน่น
"มีอะไรค่ะ"เฟยืถามแล้วหลบสายตาของเขื่อนทันที
"ฉันกับพิมไม่มีอะไรนะ"เขื่อนพูดแล้วดึงเฟย์เข้ามากอด
"แล้วมาบอกเฟยืทำไมเฟยืไม่ได้เป็นอะไรกับเขื่อนนะ.....อื้อ"เฟย์พูด แต่ก็ถูกร่างสูงชกชิมน้ำหวานจากโพรงปากหวานลิ้นเล็กเกี่ยวพลันอย่างไม่ประสีประสา
"อื้อ"เฟย์ร้องท้วงเมื่อขาดอากาศหายใจ
"นายจูบฉันทำไม......ถ้าไม่มีอะไรออกไปได้แล้ว"เฟยืพูดพร้อมน้ำตาไหลพรากเพราะเค้าจูบเธอทำไมเค้ามีเเฟนแล้ว พิมไงสวยด้วย ความคิดสับสนตีกันไปหมด
"เ่อ่อ...."เหมือนเขื่อนจะพูดอะไรซักอย่างแต่เค้าก็ไม่พูดทำให้เฟยืผลักชายหนุ่มออกนอกห้องไปทันที
"ฮึกๆ"พอเขื่อนออกไปเฟยืก็ได้แต่ร้องไห้อย่างหนักแล้วหลับไปเอง
----------------------------------------------------------------------------------
เค้าจะลงสลับกันน้าาา เม้นหน่อยน้าค่ะ
"
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
