แฝดริษยา

“พ่อ แม่นี่มันอะไรกัน”เด็กหญิงฟางที่อายุพึ่งเข้า13ปีตกใจเมื่อเห็นพ่อแม่กำลังทะเลาะกัน

“พี่ฟาง ฮือๆ พ่อกับแม่ทะเลาะกันฮือๆ”เด็กหญิงฝ้ายเมื่อเห็นฝาแฝดพี่กลับมาจากข้างนอกบ้านก็

รีบวิ่งไปกอดแน่น

“ถ้าภาไม่มีเหตุผลแบบนี้พี่ว่าเราก็คงต้องเลิกกันแล้วล่ะ”พ่อของ2แฝดโพล่งขึ้นออกมา

“เออ ถ้าชั้นมันไม่ดีเท่าอีนังแพศยานั่นก็เลิกกันเลย กลับไปหานังกานดานั่นเลย ไป๊”แม่พูดออกมา

แล้วผลักพ่อของ2แฝดอย่างแรงจนพ่อของ2แฝดล้มลงไปโขกกับเหลี่ยมตู้จนหัวแตก

“แม่ แม่ทำพ่อทำไมฮือๆ”ฝ้ายตกใจรีบวิ่งไปหาพ่อ

“นังฝ้ายแกจะไปหามันทำไม มานี่เดี๋ยวชั้นจะตีแกนะ”แม่พูดออกมาแล้วฟาดฝ้ายอย่างไม่ยั้ง

“พอได้แล้วคุณอย่าทำลูก”พ่อดึงฝ้ายไปกอดเอาตัวเองบังแน่น ส่วนฟางได้แต่ยืนอึ้งกับเรื่อง

ทั้งหมดแล้วกำมือแน่นเมื่อเห็นแม่ตัวเองร้องไห้

“ถ้ารักกันมากก็เอามันไปด้วยก็ได้ เอาไปทั้งคู่นั่นล่ะจะไปไหนก็ไป๊”แม่พูดแล้วผลักทั้งฝ้ายและฟาง

ไปหาพ่อ

“ไม่ แม่เป็นแม่ฟาง ฟางจะอยู่กับแม่”ฟางพูดแล้วกอดแม่แน่น ส่วนพ่อของเธอก็เอาฝ้ายฝาแฝด

ออกไปอยู่ด้วยกัน

“ฟางจะไว้นะเพราะพ่อของแกกับนังแพศยานั่นทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้”แม่พูดกับฟางแล้วร้องไห้

ทำให้ฟางกำมือแน่นด้วยความแค้น