แฝดริษยา

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เฟย์ว่าเราน่ะควรที่จะไล่นังนั่นออกไปจากบ้านเราสักทีนะคะแม่ นี่ขนาดตัวไม่อยู่นะ ยังให้

แฟนมาทำร้ายพี่ป๊อปได้ลง คอ ยัยนั่นน่ะใจยักษ์เกินไปแล้ว”เฟย์เล่าเรื่องที่โทโมะบุกเข้าบ้านมาให้

กานดาที่เฝ้านายธีร์อยู่ที่โรงพยาบาลฟัง

 

 

 

 

 

 

 

 

“แต่จะว่าฟางฝ่ายไม่ด้นะ เรากับป๊อปปี้นั่นล่ะอยากยั่วโมโหโทโมะเค้าทำไม ทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่เป็น

ความจริงเลยที่ฟางยั่วป๊อปปี้ ดูก็รู้ว่าแค่จัดฉากเท่านั้น”เขื่อนพูดไปตามตรงที่เห็นเฟย์และป๊อปปี้

ใส่ร้ายฟาง

 

 

 

 

 

 

 

“แล้วไงคะ แต่มันก็อ่อยพี่ป๊อป ทั้งๆที่รู้ว่าพี่ฝ้ายกับพี่ป๊อปรักกัน พวกหน้าด้าน”เฟย์ว่า

 

 

 

 

 

“เฟย์แม่บอกแล้วใช่มั้ยว่าเลิกทิฐิกับฟางเค้า เราน่ะชักจะก้าวร้าวเกินไปแล้วนะ”กานดาว่า

 

 

 

 

 

 

“แต่ยัยนั่นอยากจะร้ายใส่พวกเราก่อนนี่คะแม่ นังฆาตกรฆ่าพี่ฝ้ายนั่น”เฟย์ว่ากลับอย่างไม่ยอม 

 

 

 

 

 

 

“แต่นั่นมันก็เป็นเรื่องของเค้า ถึงแม้ฟางจะทำผิดก็จริงแต่เราก็ไม่ควรก้าวร้าวแบบนี้ คนอื่นมา

เห็นจะมองเราไม่ดีนะเฟย์” เขื่อนพูดด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

“แล้วมันเรื่องอะไรของพี่เขื่อนล่ะถึงเฟย์ไม่ดีเฟย์ก็ไม่สนใจอยู่แล้ว ไม่ได้ขอให้ใครมาเอาใจมา

ชื่นชมแบบสุดที่รักของพี่เขื่อนนี่”เฟย์ที่ดื้อไม่ยอมฟังคพูดของใครก็รีบวิ่งออกไปจากห้อง

 

 

 

 

 

 

 

“ธีร์ก็ยังไม่ฟื้น ฝ้ายก็จากไป ฟางก็มาหายไปอีก ป้าเหนื่อยเหลือเกินเขื่อนที่เฟย์เป็นแบบนี้”กานดา

พูด

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ต้องห่วงนะครับป้า น้องเค้ายังเด็กเดี๋ยวผมจะคอบดุคอยเตือนเฟย์เองครับ”เขื่อนพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

“งั้นป้าฝากเขื่อนดูแลเฟย์ด้วยนะลูก ตอนนี้ป้าขอทำกายภาพให้ธีร์เค้าก่อน”กานดาพูดก่อนจะช่วย

กับพยาบาลเช็ดตัวและนวดร่างไร้สติของนายธีร์

 

 

 

 

 

 

 

“หลีกไป ไม่ต้องมายุ่งกับเฟย์”เฟย์รีบว่าเมื่อเห็นเขื่อนเดินตามมาขวางไว้

 

 

 

 

 

 

 

“พี่เข้าใจว่าเมื่อก่อนเราน่ารักกว่านี้ทำไมตอนนี้เราถึงกลายเป็นแบบนี้ได้นะ”เขื่อนพูดตามตรง

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์จะเป็นยังไงมันก็เรื่องของเฟย์พี่เขื่อนไม่ใช่พ่อแม่ไม่ต้องมาทำเป็นพูดดี”เฟย์ยังคงปากดีก็รีบ

ว่า

 

 

 

 

 

 

 

“แต่ชั้นเป็นผัวเธอนะ”เขื่อนที่เห็นความร้ายกาจของเฟย์ก็กระชากร่างบางมาแนบอกแล้วพูดข้างหู

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

เฟย์หน้าแดงตกใจก่อนจะรีบผลักเขื่อนออกจากการเกาะกุมแล้วตบหน้าเขื่อนหัน

 

 

 

 

 

 

 

 

“อื้ออ”เนื่องจากบริเวณที่เขื่อนกับเฟย์คุยกันไม่ค่อยมีคนอยู่มากนัก เขื่อนที่โมโหถึงขีดสุดก็ดึงเฟย์

มาบดจูบอย่างแรงนทำให้ปากบางกระแทกกันและเฟย์สัมผัสได้ถึงรสคาวเลือดของตัวเอง เขื่อนจูบ

เฟย์อยู่เนิ่นนานจนเฟย์เริ่มเคลิ้มก่อนจะเอามือโอบรอบลำคอเขื่อน และผ่อนแรงลงเพื่อรับสัมผัสนั้น

ปล่อยทุกอย่างให้ไปตามหัวใจของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ต้องให้ใช้ไม้แข็งตลอดเลยใช่มั้ยถึงจะหายพยศน่ะ”เขื่อนถอนจูบเฟย์ออกมาก่อนจะเอามือเช็ด

เลือดที่ริมฝีปากของเฟย์จากการกระทำของตัวเองทั้งคู่สบตากันเนิ่นนาน

 

 

 

 

 

 

“มันเป็นอย่างนี้นิเอง”แบมเดินมาเห็นเหตุการณ์ก็พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

 

แบมปรี่เข้ามาตบและจิกทึ้งผมเฟย์ออกห่งเขื่อน“แบมพอเถอะ”เขื่อนตกใจรีบดึงแบมออกจาเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

“นี่เป็นห่วงนังสารเลวนี่งั้นหรอคะพี่เขื่อน”แบมที่ถูกเขื่อนดึงมาก็หอบหายใจก่อนจะหน้ามืดจนเขื่อน

ต้องรีบอุ้มแบมออกไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เจ็บจัง”เฟย์ที่ทนเห็นภาพบาดตาไม่ได้ก็รีบเดินออกมาข้างนอกโรงพยาบาล แล้วเดินมาตาม

ทางในเวลาเย็น

 

 

 

 

 

 

 

“ว้าย”เฟย์ต้องร้องเสียงหลงเมื่อถูกใครคนหนึ่งดึงกระชากไปที่ป่าละเมาะทางเปลี่ยวแถวโรง

พยาบาล

 

 

 

 

 

 

 

 

“แหม ทั้งสาวทั้งสวยอยู่เลยไม่น่าจะแรดแย่งผัวชาวบ้านเลยนะ”ชายคนแรกที่มองเฟย์อยู่ก็พูด

 

 

 

 

 

 

 

“พวกแกเป็นใครกัน อย่าบอกนะว่าเป็นพวกของยัยแบม”เฟย์มองชาย2คนด้วยความกลัวแล้วว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ก็รู้ดีอยู่แล้วนิว่ายุ่งกับผู้ชายของใคร แล้วจะโดนอะไร ทำไมเธอมันหน้าด้านหน้าทนแบบนี้

นะ”ชายคนที่2ว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

“หึ สงสัยที่คุณหนูบอกว่าเธอมันง่ายอยากได้ผู้ชายไปทั่วน่ะ มันก็คงริง ไม่งั้นคงไม่นุ่งสั้นมาเดิน

แบบนี้หรอก เอาเป็นว่าถ้าอยากมากนักพวกพี่2คนจะสนองให้แล้วกันจะได้เลิกยุ่งกับผู้ชายของคน

อื่นอีก”ชายคนที่2ว่าอีกครั้ง เฟย์ตกใจร้องกรี๊ดแล้วทั้งถีบทั้งเตะอย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

 

เพี้ยะ เพี้ยะ

 

 

 

 

 

 

 

ชายคนแรกตบเฟย์หน้าหันก่อนจะผลักเฟย์ลงไปนอนกับพื้นหญ้าแล้วกระชากเสื้อเฟย์ออกมาเผย

ให้เห็นบราสีหวาน ชายทั้ง2มองเฟย์อย่างหื่นกระหายจนเฟย์เริ่มกลัว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ขอร้องล่นะพี่ อย่าทำอะไรหนุเลย หนูกลัวแล้ว”เฟย์ที่ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวยกมือไหว้ทั้ง

น้ำตา

 

 

 

 

 

 

 

“เหอะ เห็นปากดีแว้ดๆมาตลอดทีนี้ล่ะมายกมือไหว้”ชายคนแรกหัวเราะเฟย์อย่างสะใจยิ่งทำให้

เฟย์ร้องไห้สะอึกสะอื้นหนักขึ้น ก่อนที่เฟย์จะโดนตบและชกเข้าที่ท้องน้อยอย่างแรง

 

 

 

 

 

 

“เออ นิ่งซะทีจะได้ทำอะไรง่ายๆหน่อย เดี๋ยวแม่งคนก็แห่มากันหมด”ชายคนที่2ว่า

 

 

 

 

 

 

“ฮึก ใครก็ได้ช่วยด้วย พะ พี่เขื่อน พ่อ แม่”เฟย์ร้องไห้ออกมาแล้วร้องเรียกชื่อคนที่เธอรักก่อนท่ีจะ

ถูกชายคนที่แรกซุกไซร้ไปตามตัวและคนที่2จับ๊อคขาไว้ไม่ให้ไปไหน หรือนี่เธอจะต้องเจอเรือ่ง

ร้ายๆแบบนี้จริงๆงั้นหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

 

 

 

พลันสายตาร่างบางหันไปเห็นท่อนไม้ก็รีบคว้ามันมาแล้วฟาดเข้าที่หัวของชายคนแรกทันที

 

 

 

 

 

“กรี๊ดดด อย่ามายุ่งกับชั้น อย่ามายุ่ง”เฟย์ที่หลับตาด้วยความกลัว ฟาดชายทั้ง2ไปมั่วๆแล้วกรีด

ร้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“มะ ไม่นะ”เฟย์ที่ลืมตาเห็นชายทั้ง2อาบไปด้วยเลือดนอนแน่นิ่งก็เริ่มหลอนด้วยความกลัวแล้วรีบ

วิ่งออกไปตรงนั้นทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นไม่ได้ทำ ฮึก ฮือๆ ใครก็ได้ช่วยชั้นด้วย”เฟย์เดินมาตามทางแล้วข้ามถนน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ เกิดอะไรขึ้น”เขื่อนที่วิ่งออกมาตามเฟย์หลังจากไปส่งแบมหาหมอเสร็จก็ร้องเรียกเฟย์จากฝั่ง

ตรงข้ามถนน

 

 

 

 

 

 

 

“พะ พี่เขื่อน”เฟย์หันไปเห็นเขื่อนที่ร้องเรียกอีกฝั่งถนนก็รีบวิ่งไปหาเขื่อนด้วยความดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

โครม

 

 

 

 

 

จู่ๆกมีรถยนต์คันหนึ่งไม่มีป้ายทะเบียนขับเข้ามาด้วยความเร็วชนเฟยืล้มกระเดน

 

 

 

 

 

 

“ไม่นะ”เขื่อนช้อคสุดขีดเมื่อรถยนต์คันนั้น ถอยหลังมาหมายจะทับเฟย์ที่ลุกขึ้นมา

 

 

 

 

 

 

 

ตุบ

 

 

 

 

 

เฟย์ที่ถูกถอยรถมาชนตัวเองอย่างแรงล้มลงไปกองกับพื้นต่อหน้าต่อตาเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์ อย่าเป็นอะไรนะเฟย์”เขื่อนตกใจก็รีบวิ่งไปประคองร่างบางที่มกองเลือดขึ้นมาก่อนสายตาจะ

หันไปเห็นใครบนรถ

 

 

 

 

 

 

 

 

“เฟย์นี่มันเกิดอะไรขึ้นน่ะ”ป๊อปปี้ที่ขับรถมาเห็นเฟย์และเขือ่นก็รีบอดรถแล้วถามอาการเฟย์

 

 

 

 

 

 

 

 

“มีคนจงใจจะขับรถชนเฟย์ มีคนจะฆ่าเฟย์”เขื่อนพูดทำให้ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะรีบอุ้มเฟย์ขึ้นรถไปส่ง

ที่โรงพยาบาลทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าเป็นอะไรนะเฟย์”ป๊อปปี้ที่ดูอาการน้องสะใภ้ในห้องฉุกเฉินพูดขึ้นพลางทุบที่กำแพงห้องเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

“โธ่ นี่มันเคราะห์กรรมอะไรของชั้นนะ ทำไมครอบครัวชั้นต้องเจอเรื่องอะไรบ้าๆถาโถมเข้ามาแบบ

นี้”กานดาพูดทั้งน้ำตาและสะอึกสะอื้นโดยที่มีเขื่อนที่นั่งข้างๆคอยปลอบอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

“คุณป้า”เขื่อนตกใจจเมื่อกานดาที่ทั้งเครียดสะสมและบวกกับไม่ได้พักผ่อนก็เป็นลมล้มไปอีกคนก็

รีบอุ้มไปหาหมอทันที

 

 

 

 

 

 

 

“แม่ว่าครอบครัวนี้มีแต่ปัญหาเรากลับบ้านของเรามั้ยป๊อป”คุณหญิงเดินมาหาป๊อปปี้หลังจากทราบ

ข่าว

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่ครับแม่ นี่มันครอบครัวเมียผมนะ ผมไม่ยอมทิ้งพวกเค้าไปไหนหรอกครับ ยิ่งตอนนี้พวกเค้า

กำลังอ่อนแอ และคงต้องการกำลังใจมากที่สุด เราไม่ควรจะทิ้งเค้าไปไหนนะครับ”ป๊อปปี้พูดขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

“แต่นี่มีแต่คนจ้องจะทำร้ายครอบครัวนี้ ถ้าเกิดพวกนั้นมันมาทำร้ายลูกของแม่ขึ้นมาล่ะจะว่ายังไง

แม่ไม่ยอมหรอกนะ แม่มีลูกชายแค่คนเดียว และเป็นทายาทของตระกูลเราแบบนี้ด้วย”คุณหญิงพูด

อย่างไม่ยอม

 

 

 

 

 

 

 

“จริงสิพูดถึงคนจ้องจะทำร้าย เมื่อกี้ที่ชั้นเห็นนะ รถคันนั้นไม่มีป้ายทะเบียนรถคันนั้นตั้งใจเหมือน

กันว่ารอจังหวะที่เฟย์ออกมาแล้วค่อยชน แต่รายนั้นกะคงเอาให้ตาย โหดร้ายจริงๆ”เขื่อนพูดแล้ว

นั่งลงข้างป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ใครกันที่ทำร้าย นายพอเห็นหน้าคนขับมั้ยเขื่อน ชั้นจะได้จัดการได้”ป๊อปปี้รีบถามเขื่อน

 

 

 

 

 

 

 

“คนที่ขับรถน่ะ คือป้าฝน คือชั้นเห็นป้าฝน ฟางเค้าไม่ลงรอยกับเฟย์มานาน ชั้นก็ไม่คิดอะไรมาก

เพราะแค่ทะเลาะกัน แต่วันนี้สิ่งที่ชั้นเห็นเมื่อกี้นี้มันทำให้ชั้นอึ้ง ทำอะไรไม่ถูกเลย และนี่ต้องมีคน

ร่วมมือกับป้าฝนแน่ๆถึงได้กล้าทำอะไรอุกอาจแบบนี้”เขื่อนพูดออกมาทำให้ป๊อปปี้อึ้งหวนนึกถึง

ภาพที่ฟาง ป้าฝนชอบมีปากเสียงกับเฟย์ แล้วกำมือแน่นด้วยความแค้น นึกถึงฟางที่กระท่อม นี่เธอ

จะจองล้างจองผลาญพวกของฝ้ายไปถึงไหนนะฟาง

 

 

 

 

 

 

เกลียดเฟย์กันไรเตอร์ก็จัดการสั่งสอนให้แล้วนะ 5555555

 

 

เรื่องนี้รับรองโยงไปถึงุดเปลี่ยนของฟางแน่ๆ