[Boyfriend]The winner love แข่งรักจับใจนายตัวแสบ
เขียนโดย d_wow
วันที่ 4 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 17.25 น.
แก้ไขเมื่อ 18 เมษายน พ.ศ. 2558 15.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) 3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ3
“ขำไร!! จะขอโทษมั้ย!!”
“5555 ไม่โว้ยยยย….” มินวูทำหน้าตายั่วแหย่ใส่ยองมิน
“ได้…..”
อุ๊บบบบ
“0 0”
มินวูยังไม่ทันได้ตั้งตัว ยองมินก็บรรจงจูบไปที่ปากเรียวเล็กของมินวูก่อนซะแล้ว ทำเอามินวูอึ้งไปตามๆกัน
มินวูเม้มปากตัวเองเป็นเส้นตรงเพื่อไม่ให้ลิ้นของร่างสูงนั้นหลุดเข้ามาในปากของเค้าได้ เมื่อยองมินเห็นอย่างนั้น จึงบีบคอมินวูเบาๆ ไม่แรงมากแต่ก็ทำให้มินวูเปิดปากให้ยองมินสอดลิ้นเข้าไปขวานหาความหวานในปากร่างเล็ก ส่วนมินวูเองก็เคลิ้มตาม
"อะ...อื้มมมม..."
มินวูที่เป็นผู้ถูกกระทำเค้ารู้สึกถึงหัวหัวใจที่กำลังจะระเบิด ร่างกายที่กำลังอ่อนล้าลงของเค้า จนในที่สุดยองมินก็ถอนริมฝีปากรูปสวยนั้นออกจากปากเรียวเล็กของมินวู
ฟรึบบบบบ
มินวูทรุดลงกับพื้นด้วยความเหนื่อย เค้าหายใจไม่เป็นจังหวะเลย มันเหมื่อนกับไปวิ่งแข่ง 400X100 เมตรมา โห.... ส่วนยองมินเค้าก็จองร่างเล็กที่อยู่กับพื้นด้วยใบหน้าเรียบเฉยแต่แฝงไปด้วยความตกใจเล็กน้อย และเค้าก็เดินออกจากห้องน้ำไป
Yongmin Part
ผมเดินออกมาจากห้องน้ำแล้วยี่หัวตัวเอง >>เฮ้ย! บ้าไปแล้ว ไอ้นั้นมันเป็นผู้ชายน่ะเว้ย << ผมคิดในใจ คิดถึงตอนที่จูบกับไอ้ตัวเล็กนั่น อร๊าก...!! บ้าไปแล้ว T^T
เออ..มีเรื่องหนึ่ง ทุกคนอย่างรู้ไหมครับว่าที่ผมหงุดหงิดเรื่องก่อนหน้านี้คือเรื่องอะไร แหนะ หน้าแบบนี้อยากรู้แน่เลย 5555 คือผมแข่งกันกับน้องชายฝาแฝดจีบผู้หญิงคนหนึ่งอยู่ครับ เธอชื่อจองเยอิน เป็นสาวสวยในห้องเรียนเดียวกันกับผมและน้องชายนั้นแหละ แต่ก็ไม่คิดเลยว่าเธอจะเลือก โจ กวังมิน น้องชายของผม เฮอ…แล้วมันก็ทำให้ผมหงุดหงิดมากเลย ไม่รู้ว่าชีวิตต้องแพ้น้องชายคนนี้ไปตลอด
‘ไลน์….’ เสียงไลน์โทรศัพท์ผมเข้าครับ
(ฉันอยู่ร้านเบอร์เกอรี่ช๊อป)
ผมเปิดอ่านก็เห็นเป็นข้อความน้องชายของผมเองหละครับ ถึงผมจะมีเรื่องกันอยู่บ่อยๆแต่เราก็ไม่ได้ถึงกับแยกกลุ่มกัน และทอดทิ้งกันขนาดนั้นหรอกน่ะครับ
แล้วหลังจากนั้นผมก็เดินไปหาน้องชายและรุ่นพี่อีก 2 คนที่ร้านเบอร์เกอรี่ช๊อป
@เบอร์เกอรี่ช๊อป
“ไฮ! ฮยอง”
ผมเข้ามาที่โต๊ะแล้วยกมือขึ้นทักทายฮยองทั้ง 2 แล้วนั้งลงที่เก้าอี้โดยไม่สนใจน้องชายที่นั่งข้างๆเช่นกัน
“อ่า หวัดดีๆ ได้ยินว่ารอบนี้แกแพ้อีกแล้วหรอว่ะ 5555”
ผมกับกวังมินมองหน้ากันอย่างเยือกเย็น ก่อนที่แอลฮยองจะเขกหัวซองกยูฮยองแล้วพูดขึ้นมาดับความเงียบ
“555 ช่างเถอะๆ ยังไงแกก็เป็นพี่น้องกัน ก็คิดซะว่า มันเป็นแค่สายลมก็พอ”
หลังจากนั้นผมกับทุกคนก็เข้าสู่โหมดปกติแล้วคุยกันไปเรื่อยๆ
End Yongmin Part
Minwoo Part
@ห้องน้ำ
ตอนนี้ผมยังคงสำรวจตัวเองอยู่ในห้องน้ำอยู่ เพราะรอยจูบเมื่อกี้มันทำให้ปากของผมเหวอขึ้นเล็กน้อย ถ้าผมกลับไปที่โต๊ะ ทุกคนต้องสงสัยแน่เลย ผมเลยโทรไปบอกอูฮยอนฮยอง
((ว่าไงเนี่ยมินวู แกอยู่ไหน? ไปนานแล้วนะ))
“เออ คือผมว่าจะไปห้องเรียนแล้วนะครับฮยอง”
((อ้าวหรอ งั้นแกก็ไปเรียนเถอะ แล้วหลังเลิกเรียนเจอกันหน้าโรงเรียนนะเว้ย))
“ฮะ ฮยอง”
ผมกดวางสายแล้วเดินขึ้นห้องไป
End Minwoo Part
Woohyun Part
@ร้านเบอร์เกอรี่ช๊อป
ผมยังนั่งอยู่กับจองมินอยู่ 2 คน หลังจากที่มินวูโทรมาบอกว่าจะไปเข้าห้องเรียนแล้ว ตอนนี้ก็เวลาประมาณ 12.45 น. ผมรู้สึกเหมือนว่ารุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งกับชายหนุ่มอีก 3 คน จองมาทางผมยังไงไม่รู้ แต่เวลาหันไปมองดูก็ไม่เห็นว่ารุ่นพี่คนนั้นจะมองผม ผมแปลกใจแต่ก็ไม่ได้คิดอะไรมาก เพราะบางทีผมอาจจะคิดไปเองก็ได้
หลังจากนั้นพวกเราก็ขึ้นไปเรียนกัน
End Woohyun Part
.
.
.
กริ๊งงงงงง [เลิกเรียน]
‘ตื่นได้แล้วๆ กวังมิน’
เสียงหญิงสาวคนหนึ่งพูดขึ้นและเขย่าแขนของกวังมินที่ตอนนี้หลับอยู่บนโต๊ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ