[Boyfriend]The winner love แข่งรักจับใจนายตัวแสบ

15

Donghyun Part

"อร๊าก เช้าหรอหรอเนี่ย"

ผมหาววอดๆ ก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียงอย่างอ่อนแรงเพราะพิษจากงานที่ผมทำเมื่อคืน เฮอ....ผมโทรไปบอกไอ้ซองฮยอนเรื่องลาหยุดสักวันดีมั้ย พอดีเป็นคนตั้งใจเรียนน่ะครับเลยคิดหน่อย

"เอาล่ะ ร่างกายไม่มีเรี่ยวไม่มีแรงขนาดนี้พักสักวันเถอะ" ผมไม่รอช้ารีบยิบโทรศัพท์ที่อยู่โต๊ะใกล้ๆโทรหาไอ้ซองฮยอน

(ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด ฮ่าโหล ว่างายหวา) ท่าทางยังไม่ทันตื่น

"คือวันนี้กูว่าจะไม่ไปเรียนว่ะ"

(อ้าว ทำไมว่ะ)

"เมื่อคืนกูนั่งทำรายงายจนถึงดึกว่ะ ได้นอนไม่กี่ชั่วโมงเอง เนี่ยปวดเมื่อยไปหมด"

(อ้าวเห้ยจริงหรอ) ก็จริงสิว่ะ

"อืม"

(งั้นเดี๋ยวกูโทรบอกไอ้ซองยอลเอง) แฮะๆ ไอ้ซองยอลที่ว่าคือมันเป็นเพื่อนของผมเองแหละ แต่ไม่ค่อยสนิทเท่าไอ้ฮยอนซอง

"โทรบอกมันทำไมว่ะ"

(ก็แล้วใครจะไปบอกอาจารย์ล่ะ)

"ก็มึงไง" ใช่ก็มึงไง

(บ้าหรอ กูก็จะหยุด) นั่นกูว่าแล้ว

"มึงเนี่ยนะ ขี้เกียจขนาดนี้จะจบไหม"

(กูไม่รู้โว้ย แต่เดี๋ยววันนี้กูไปหามึงนะ บายล่ะ) โหไอ้นี่

ผมคุยกับไอ้ฮยอนซองเสร็จก็รีบไปทำกิจวัตประจำวันเพราะได้กลิ่นหอมๆของอาหารที่ข้างล่าง ใครกันนะมาทำอาหาร ถ้าไอ้น้องชายตาตีบของผมก็คงไม่ใช่ มันทำอาหารเป็นซะที่ไหน(?)
.
.
.

ผมเดินลงมาจากบันไดแล้วก้าวฝีเท้ายาวๆไปที่ครัว

"แม่...!" อ๊ะ ผมเห็นแม่ของผมทำอาหารอยู่ในครัว นี่ตาผมไม่ฝาดใช่ไหมครับ ก็แม่ของผมน่ะท่านไม่ค่อยจะได้อยู่บ้านเลย เพราะมีงานที่บริษัทตลอด แต่ส่วนมากท่านก็จะนอนที่บริษัทเลย หรือบางทีก็บินไปประเทศนั้นบ้างประเทศนี่บ้าง

"ตกใจไรเนี่ยฮยอง มากินข้าว" ไอ้น้องของผมมันเอ็ดผมที่กำลังทำหน้าตาตื่น นี่ผมยังเป็นฮยองมันอยู่ไหม

แต่ผมก็เดินไปโต๊ะนั่งอย่างว่าง่ายพร้อมกับรอยยิ้มสดใส

แม่ตักซุปใส่ถ้วยแล้วยื่นให้ผม

"ดงฮยอน รีบกินข้าวน่ะลูกเดี๋ยวไปโรงเรียนสาย" แม่ยิ้มให้ผมอย่างอ่อนโยนแล้วใช้ฝ่ามือมาลูบหัวผม

"แม่ทำอย่างกับฮยองเป็นเด็กไปได้ ทำผมบ้างจีฮะ" ดูดูมันอ้อนแม่ 555

ก๊อก

555 สมน้ำหน้าโดนแม่เขกหัว

"แม่อ่า...."

แม่ยิ้มอย่างหมั่นใสก่อนจะหันมาคุยกับผม

"แม่ไได้ยินซองกยูบอกว่าลูกทำรายงานทั้งคืนแทบไม่ได้นอน แล้ววันนี้จะไปมหาลัยไหวหรอลูก" แม่ทำหน้าเป็นห่วง

"ผมก็คิดแหละครับแม่ ผมเลยว่าจะพัก 1 วัน นี่ก็โทรบอกเพื่อนแล้วครับ"

"ดีแล้วแหละลูก ถ้าไม่ไหวก็อย่าฝืนเลย"

"แล้วแม่ล่ะครับ ไหวไหม" ผมทำตาละห้อยสงสารแม่

"แม่ไหวลูก แค่นี่เอง พลังแม่อีกเยอะ" แม่ไม่พูดป่าวยังโชว์กล้ามมาให้พวกเราดู

"ครับ เดี๋ยวผมจะรีบเรียนให้จบแล้วมาช่วยงานแม่นะ"

"ผมด้วยๆ" ไอ้น้องรักหลังจากนั่งเงียบที่โดนเขกหัวมานานก็พูดขึ้น
แม่ยิ้มอย่างดีใจ ผมหันไปมองไอ้น้องรักที่ยังไม่เห็นใส่ชุดนักเรียนเตรียมตัวไปโรงเรียนก็ถามขึ้น

"นี่โรงเรียนแกหยุดหรอ"

"ใช่ แต่วันนี้ผมนัดรุ่นน้องมาติวที่บ้านน่ะ"

"อ๋อ น้องเมื่อวานล่ะสิ" แต่จะว่าไปนะวันนี่โรงเรียนน้องผมหยุด กวังมินก็คงหยุดด้วยสินะ คิดถึงแล้วอยู่ๆก็ยิ้มขึ้นมาโดยไม่รู้ตัวแฮะ

"นี่ ฮยองยิ้มอะไรเนี่ย หรือว่าแอบชอบอูฮยอนของผมใช่ไหม ไม่ให้นะ" ดูตาของมันจะถล่นออกมาแล้วเนี่ย

"เปล่าไม่ใช่เว้ยคนล่ะเรื่อง ฉันไม่จีบคนรักของแกหรอกน่า"

"ไม่ใช่ซักหน่อย ไม่ใช่นะแม่" ไม่ใช่แต่หน้าแดงเป็นลูกตำลึงเลยนะเนี่ย 5555

End Donghyun Part

สุขสันต์วันปีใหม่ไทยจร้าาาาาา