[Boyfriend]The winner love แข่งรักจับใจนายตัวแสบ

11

Jongmin Part

บ้าจริง! วันนี้ผมต้องได้มาซื้อของที่ห้างแทนแม่ ผมน่ะโคตรเบื่อการมาซื้อวัตถุดิบแบบนี้เลย มันเหมือนแม่บ้านยังไงไม่รู้

ผมนึกถึงคำที่แม่พูด 'วันหยุดก็ช่วยแม่บ้างเซ่...' เอิ่ม...แล้วไอ้พี่ชายสุดที่รักของแม่น่ะ มันได้ทำไรไหม เดินเลือกของไปก็น้อยใจไป โหย...แม่นะแม่ ไม่เห็นใจกันบ้างเลย

"อ่า...ข้าวอยู่ไหนน๊า..." ผมเดินหาตั้งนานแล้วนะอยู่ไหนเนี่ย สายตาผมลอกแลกไปมา ก่อนจะเห็น อ๊ะ ว๊าวววว

"กว่าฉันจะเจอแกนะ....ข้าว" สวรรค์โปรดล่ะครับ เหลือถุงสุดท้ายด้วย ผมไม่รอช้ารีบเดินเข้าไปที่ชั้นว่างของทันที

แต่แล้ว....

หมับบบบ

เอ๊ะ! ผมมองถุงข้าวที่มีคนจับมันไปก่อน ก่อนจะพบว่าเป็น

"ไอ้ขี้ตู่!"

"นี่นาย ฉันชื่อฮยอนซองนะ" แหม่ ดูมันตอบหน้าตาเฉย

"เอาข้าวฉันคืนมานะ" ผมพยายามที่จะคว้าเอาถุงข้าวจากไอ้หมอนั่น แต่มันสูงเกินไปอ่า T^T

"อาราย นี่มันของฉันนะ ฉันหยิบได้ก่อนนายอีก"

"แต่ฉันจ้องมันมานานก่อนนาย!!" ผมเริ่มขึ้นเสียง แต่ไอ้ขี้ตู่นั่นก็ยังทำหน้าไม่รู้ร้อนไม่รู้หนาว

"เฮอ....ช่วยไม่ได้ ฉันรีบน่ะ ไปล่ะ" พูดเสียงเรียบๆแล้วเดินจากไป ไรเนี่ย! ข้าวฉันล่ะ T0T

>>ฝากไว้ก่อนเถอะนายฮยอนซอง<<

End Jongmin Part

Hyunseong Part

เฮ้อ หวัดดีคร้าบ วันนี้ผมเห็นไอ้เตี้ยนั่นมาซื้อของเลยตามมาดูแล้วก็คิดอะไรหนุกๆขึ้นมา เพราะเห็นไอ้นั่นบ่นถึงข้าว ผมก็ต้องที่ที่ชั้นว่างข้าวก่อน แต่โชตชะตาเข้าจริงจริ๊ง มีข้าวอยู่ถุงเดียว ก็ถ้าเกิดว่าผมเอาข้าวถุงนี้ไป ไอ้เตี้ยนั่นก็คงไม่ได้ข้าว ก็กว่าพนักงานจะเอามาเติมก็ไม่รู้ว่าเวลาไหน 555 พูดแล้วสนุกสิครัซ

ตอนนี้ผมจ่ายค่าของทั้งหมดเสร็จแล้วล่ะครับ กะว่าจะไปซื้อไอติมกินซะหน่อย คือมันร้อนมากเลย

"เอาอันนี้ อันนี้ แล้วก็อันนี้ครับ"

"ได้ค่ะ" เสียงพนังงานที่ร้านตอบ

ผมยืนรออยู่หน้าเคาน์เตอร์ก่อนจะหันไปพบคนข้างๆ

"นาย" ผมอุทานออกมาด้วยความตกใจ ก็กลัวไอ้นี่จะเล่นงานคืนหนิ

ฟลุบบบบบ

ยังตลึงไม่ทันจบไอ้เตี้ยนั่นก็แกล้งทำไอติมหกใส่ผม

"โอ๊ะ! ขอโทษนะครับ ขอโทษจริง" หึ แกล้งทำหน้าซื่อ

ผมจับที่เสื้อที่เปื่อนไอติมออกจากผิว แล้วหันไปทำตาดุใส่ไอ้เตี้ย ส่วนไอ้เตี้ยก็แกล้งทำหน้าสำนึกผิด

"เฮอ...ไอ้บ้าเอ้ย" ผมสบถออกมาเบาๆ เพราะตอนนี้ทุกคนอยู่ในร้านต่างเหลียวมอง

"ผมขอโทษจริงๆ แต่ผมรีบอ่ะครับ ขอโทษนะ" อยากให้รางวัลนักแสดงยอดเยี่ยมกับไอ้เตี้ยนี่จริงๆครับ YoY

ว่าแล้วมันก็เดินออกไป เฮ้อ....ฝากไว้ก่อนเถอะ

End Hyunseong Part

เช้ารุ่งขึ้น
.
.
.

'ฮยอง วันนี้หยุดนี่ ไปไหนอ่ะ'

'อ๋อ วันนี่ฮยองมีนัดอ่ะ'

เสียงของอูฮยองกับมินวูสนทนากันในตอนเช้า

"แหนะ นัดกับสาวไหนเนี่ย"

"สาวไหนอะไรเล่า กับผู้ชายต่างหาก"

"ห๊ะ! ฮยอง ฮยองชอบผู้ชายหรอ" มินวูที่ตอนนี้ตาโตเป็นไข่ห่าน คาดคั้นเอาคำตอบ

"จะบ้าหรอ...พี่คนนั้นเขาเป็นคนรู้จักกับฮยองเอง ฮยองไม่ชอบผู้ชายนะจะบอกให้"

"อ๋อ..." มินวูตอบอย่าเข้าใจ

"นี่มินวู อยู่บ้านก็ล็อคบ้านดีๆนะรู้ไหม แต่ถ้าจะไปไหนก็ระวังด้วย เข้าใจไหม"

"..."

"มินวู...เข้าใจไหม"อูฮยอนพูดกำชับมินวูที่กำลังนั่งเหม่อ

"ฮะฮยอง เข้าใจฮะ"

"เป็นไรไหมเนี่ย.."

"เปล่าฮยอง ฮยองไปเถอะ เดี๋ยวสาย" มินวูดันร่างของอูฮยอนออกไปข้างนอก แล้วโบกมือให้
.
.
.

@ ห้างแห่งหนึ่ง

'อูฮยอนอาาาา'