ฉันว่าฉันรักเธอเข้าแล้ว

 

 

“พี่ฟาง ตื่นๆ” เฟย์ที่เดินเข้ามาในห้องฟางเขย่าฟางที่นอนขดตัวอยู่ในผ้าห่ม ห้องนอนของฟางอย่างกับในเทพนิยาย อะไรก็สีชมพูแถมยังมีแต่กระต่าย

 

 

 

“วันนี้วันหยุดนะเฟย์ ขอนอนต่อ” ฟางพูดงัวเงีย

 

 

 

“วันหยุดไง แต่วันถ่ายแบบนะ” เฟย์พูดแล้วดึงผ้าห่มออกจากตัวฟาง

 

 

“ถ่ายแบบ” ฟางทวนแล้วลุกขึ้นนั่ง มองนาฬิกา ให้ตายเถอะ วันนี้ก็มาถึง หลังจากที่เธอให้สัมภาษณ์กับแต๊งกิ้ว วันต่อมามันก็ได้ออกอากาศที่วิทยุของมหาลัย แถมยังลงหน้าเพจของกิจกรรมเพื่อการบันเทิงมหาลัย ไม่เธอจะขยับไปทางไหนก็มีแต่คนมองแถม พวกสามหนุ่มนั่นก็แวะมาทานข้าวกลางวันที่โรงอาหารด้วยตลอด

 

 

“โอเค พี่ตื่นแล้ว” ฟางหันไปห้ามเฟย์ที่เหมือนกำลังจะพยายามฉุดร่างของฟางให้ออกจากเตียง

 

 

 

“เร็วๆนะพี่ฟาง แก้วมารอแล้ว” เฟย์พูดอย่างอารมณ์ดีแล้วเดินลงไปข้างล่าง คงจะมีแต่เฟย์ละมั้งที่อยากถ่ายแบบ ไม่ใช่เธอไม่อยากถ่ายหรอกนะ แต่เธอไม่ถนัดด้านนี้แล้วก็ไม่อยากจะเข้าใกล้ตาป๊อปปี้เท่าไหร่ ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าความสัมพันธ์ของเฟย์กับเขื่อนกำลังดีขึ้นเรื่อยๆ แต่เธอก็ยังมองว่ามันเร็วไป ฟางสลัดความคิดออกจากหัวตัวเองแล้วเดินหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ

 

 

“เขื่อน” เฟย์เรียกเขื่อน ที่ยินพิงรถของตัวเองอยู่

 

 

“โหห วันนี้เฟย์สวย” เขื่อนมองเฟย์ที่แต่งตัวด้วยชุดเก่งเธอใส่ชุดเดรสสีโอรสแขนสั้นแต่มันไม่ยาวนะสั้นเหนือเข่าโชว์เรียวขาสวยของเธอ ข้างหลังก็เว้าเล็กน้อยเพื่อโชว์หลังเนียนสวยของตัวเธอเอง

 

 

“แต่แอบหวงนะ” เขื่อนพูดยิ้มๆ ทันทีที่เฟย์เดินเข้ามาใกล้

 

 

“บ้า” เฟย์หน้าแดงแล้วตีเขื่อนทีแขนด้วยความเขิน

 

 

“อะแฮ่มม เฟย์อย่าออกตัวแรง” ฟางที่เห็นท่าทีของเฟย์ก็พูดดักคอน้องสาวตัวเองไว้ เธอก็หวงเฟย์นะ ก็เธอมีน้องสาวคนเดียวนี่

 

 

“ยัยเตี้ย” ป๊อปปี้ ที่มองฟางพูดออกมา วันนี้ฟางใส่ชุดเดรสสั้นสีชมพู เหมือนของเฟย์ แต่แค่ไม่แหวกหลัง แถมยังดูน่ารักอีกด้วย

 

 

“ฉันไม่ได้เตี้ยนะ” ฟางเถียง

 

“นี่นะหรอคำพูดของคนที่จะจีบ เฟย์คิดผิดแน่ๆ” ฟางพึมพำ แต่ดูเหมือนป๊อปปี้จะได้ยิน เลยยิ้มออกมา

 

 

“นี่เธอแต่งตัวอะไร” โทโมะมองแก้วที่ใส่กางเกงยีนสีขาวขาสั้นกับเสื้อกล้ามสีเทา กับรองเท้าผ้าใบไนกี้

 

 

“ก็อากาศมันร้อน” แก้วว่า

 

 

“ไม่กลัวดำหรือไง” โทโมะมองผิวขาวของแก้วถึงแก้วจะแต่งตัวชิวไปหน่อย แต่หุ่นของแก้วก็ไม่ได้แย่แถมหน้าอกหน้าใจก็ดูจะไม่ได้มีน้อยเหมือนที่โทโมะชอบว่า

 

 

“กลัวทำไมแปปเดียวเอง” แก้วยักไหล่

 

 

“เราไปกันดีกว่าสาวๆ ฟางครับขอยืมตัวเฟย์หน่อยนะ” เขื่อนพูดกับฟางแล้วเดินไปเปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับเพื่อให้เฟย์ขึ้นนั่ง

 

 

“นี่ฉันไม่ใช่อย่างไอ้เขื่อนหรอกนะ” โทโมะพูดแล้วเดินขึ้นรถตัวเอง แก้วมองโทโมะเซ็งๆก่อนจะเดินไปเปิดประตูขึ้นไปนั่งฝั่งข้างคนขับ

 

 

“แล้วฉันละ” ฟางชี้ตัวเอง ที่เหวอกับการกระทำของน้องสาวและเพื่อนตัวเอง

 

 

“ก็ไปกับฉันไง” ป๊อปปี้ว่าแล้วดึงมือฟางไปยังฝั่งข้างคนขับ ฟางที่เห็นรถเขื่อนกับโทโมะออกไปแล้วจึงต้องจำยอมขึ้นรถไปกับป๊อปปี้

 

 

“ก็มัวแต่นอนตื่นสาย เขาคุยกันไว้แล้ว” ป๊อปปี้ที่คาดเข็มขัดเสร็จพูดขึ้น

 

 

“ก็มันวันหยุด” ฟางย่นจมูกใส่ป๊อปปี้  ป๊อปปี้จึงบีบจมูกเล็กของฟางแล้วโยกไปมา ฟางที่เห็นป๊อปปี้ทำแบบนั้นก็น่าแดง

 

 

“ทำอะไรของนาย ไปได้แล้ว ” ฟางดึงมือป๊อปปี้ออก  แล้วรีบขาดเข็มขัดมองออกไปนอกหน้าต่างป๊อปปี้มองฟางยิ้มๆแล้วขับรถออกไป

 

 

แม่ฟางที่ยืนมองจากในบ้านเมื่อเห็นหน้าป๊อปปี้แล้วก็ขมวดคิ้ว ทำไมถึงได้เหมือนกันอย่างนี้นะ ขออย่าให้เป็นอย่างที่เธอคิดเลย ไม่งั้นลูกสาวของเธอคงเจอศึกใหญ่แน่ๆ

 

 

“ขอบคุณที่มาจริงๆนะ” พี่โฟร์เมื่อเห็น ฟางเดินเข้ามาก็เข้ามากอด

 

 

“แหมม ฟางรับปากแล้วยังไงก็ต้องมาสิคะ” ฟางกอดตอบโฟร์แล้วยิ้ม

 

 

“แล้วทำไมถึงต้องถ่ายกันที่มหาลัยละคะ” ฟางที่มองไปรอบนี่คือมหาลัยของเธอนี่

 

 

“ก็แหม ถ่ายแบบนี้มันได้ฟิลมากกว่า” โฟร์พูดแล้วหันไปสั่งให้เด็กหยิบชุดนักศึกษามาให้

 

 

“นี่จะ พี่เตรียมไว้ให้แล้ว” โฟร์ยื่นชุดนักศึกษาให้แต่ละคน

 

 

“แบบนี้มันก็ไม่ต่างจากปกติเลยนี่คะพี่” แก้วว่า

 

 

“ก็ไม่ต่างไง คู่จิ้นแบบธรรมชาติ ไปเปลี่ยนชุดเร็วเด็กๆ” โฟร์ยิ้มแล้วดันให้ พวกเธอไปเปลี่ยนชุด

 

 

ฟางที่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้วเดินออกมา เธอมองตัวเองซึ่งมันก็เหมือนกับตอนที่เธอมาเรียนไม่ต่างเท่าไหร่ เธอเห็นป๊อปปี้เดินออกมาจากห้องน้ำ เธอมองป๊อปปี้ไกลๆ ทำไมเขาดูดีละ หรือเธอไม่เคยสังเกตกันนะ ป๊อปปี้ที่หันมาเจอฟางมองตัวเองอยู่ก็เดินเข้ามาหา

 

 

“ฉันหล่อละสิ” ป๊อปปี้ยิ้มกวนๆ

 

 

“ใครพูด อย่าหลงตัวเองหน่อยเลย” ฟางเบนหน้าหนีไปอีกทาง แล้วเดินเข้าไปหาพี่เฟร์ที่กำลังคุยกับตากล้อง

 

“แหมๆๆ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะ” เขื่อนเดินมากอดคอป๊อปปี้แซว

 

 

“เออหน่า” ป๊อปปี้พูดแล้วทำหน้าขรึม เขื่อนได้แต่กลั้นขำ

 

 

     หลังจากนั้นการถ่ายแบบก็ดำเนินผ่านไปได้ด้วยดี โดยเฉพาะคู่เฟย์กับเขื่อนที่พี่โฟร์บอกให้ทำท่าไหนทำได้หมด แถมครีเอทท่าขึ้นมาให้ตากล้องแชะภาพเองด้วย  ส่วนแก้วกับโทโมะ ก็ดูจะตีกันบ้าง แต่ภาพก็ออกมาดูดีโดยทั้งสองใส่ เสื้อช็อปของคณะวิศวะ แล้วถ่ายรูปบริเวณลายเกียร์ของคณะ เหลือก็แต่ คู่ของป๊อปฟางที่ยังหาสถานที่ไม่ได้ เพราะลองให้ทั้งสองไปยืนถ่ายในมุมต่างๆก็ยังไม่โอเค

 

 

“พี่โฟร์ครับ ลองห้องสมุดมั้ยครับ” เขื่อนที่เห็นโฟร์กำลังปรึกษากับตากล้องเรื่องสถานที่พูดขึ้น

 

 

“ห้องสมุดหรอ เอาสิไปกัน” โฟร์พยักหน้ารับไอเดียของเขื่อนแล้วจึงใส่ให้ลูกน้องขนของไปยังห้องสมุด

 

 

“เอายังไงดีน้า” โฟร์พูดแล้วมองไปยังมุมที่ฟางนั่งประจำ

 

 

“เอาอย่างงี้สิครับ ก็ให้ฟางอ่านหนังสือแล้วหลับ หลังจากนั้นป๊อปปี้ก็มานั่งมอง” เขื่อนยิ้มแล้วเสนอไอเดีย ป๊อปปี้ที่ได้ยินที่เขื่อนพูดกับโฟร์ ก็หันไปจ้องเขื่อนเขม็ง

 

 

“ก็มุ้งมิ้งไปอีกแบบนะ งั้นเอาเลย ฟาง” โฟร์เรียกฟางมาคุยแล้วอธิบายให้ฟังว่าฟางต้องทำยังไง

 

 

“ก็รู้นะว่ามึงทำอะไรบ้างไอ้ป๊อป” เขื่อนมากระซิบพูดกับป๊อปปี้ เพราะวันนั้นเขาบังเอิญมาตามป๊อปปี้ในห้องสมุด ที่ปกติป๊อปปี้จะไม่ค่อยเข้า แล้วเขาก็ไปเจอป๊อปปี้กำลังมองผู้หญิงคนหนึ่งกำลังหลับอยู่ โดยเพื่อนเขาจะทำแบบนี้บ่อยๆเวลาที่เธอหลับเข้าไปนั่งใกล้ๆแล้วมองเธอหลับพอเธอตื่นหรือมีใครมาก็รีบหลบออกมา

 

 

“พร้อม เริ่มได้” โฟร์พูดกับทีมงานทุกคนหลังจากนั้น ฟางก็ทำเป็นอ่านหนังสือแล้วแกล้งหลับ ป๊อปปี้ก็เดินมานั่งข้างฟางแล้วยิ้มมองฟางหลับ โดยภาพทุกอย่างตากล้องบันทึกไว้หมด ป๊อปปี้ที่มองฟางหลับอยู่ขยับเข้าไปใกล้ฟางใบหน้าของป๊อปปี้อยู่ไม่ห่างจากฟาง ฟางเองก็ใจเต้นรัว จมูกของป๊อปปี้กับฟางชนกัน ปากของป๊อปปี้กำลังจะแตะลงที่ปากของฟาง

 

 

 

 

______________________________________________

 

 

ขอเปลี่ยนชื่อเรื่องนะ ชื่อเรื่องเดิมดูจะไม่เข้ากับพล็อตเรื่อง เลยเปลี่ยนชื่อใหม่