Hormones วัยว้าวุ่น หญิง-หญิง

6.7

เขียนโดย ILoveHormones

วันที่ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 เวลา 11.46 น.

  12 ตอน
  17 วิจารณ์
  23.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 2 เมษายน พ.ศ. 2558 13.17 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) เรือ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"ไหนอ่ะออยรีสอร์ท มีแต่บ้าน"พี่ป๊อปเป็นคนถามฉัน

"เอ่อ...คือ"

"คุณหนูออย ใช่มั้ยครับ"ลุงจอมเดินมาทักฉัน ลุงจอมเป็นลูกน้องคนสนิทของพ่อฉันเองแหละ

"ใช่ค่ะ ลุงจอม"ฉันหันไปหาทุกคน ทุกคนกำลังงงกับสถานะการณ์ตอนนี้ (แหงแหละออย อยู่ดีๆก็มีคนเดินมาทัก//ไรท์) ไรท์เงียบเลยนะ 

"งั้นไปขึ้นเรือเลยครับ เรือพร้อมแล้วครับ"

"เอ่อทุกคนไปขึ้นเรือก่อนนะคะ เดี๋ยวออยจะอธิบายให้ฟังค่ะ"

บนเรือ (เรือลำใหญ่มั้ยอ่ะออย//ไรท์) ก็ใหญ่นะไรท์

"เอ่อ..ทุกคนคะ คือรีสอร์ทของพ่อออยอยู่บนเกาะเล็กๆ กลางทะเลค่ะ ไม่ไกลจากที่นี่มากค่ะ"

"อ่อ"ฉันอธิบายเสร็จก็บอกให้ทุกคนพักตามสบายบนเรือ ส่วนฉันก็ นั่งชมวิวด้านหน้าของเรือโดยมีขนมปังยืนข้างๆ และถัดไปประมาณ สามเมตรมีพี่ป๊อป พี่หมอกและพี่วินยืนอยู่ยืนอยู่ พี่ๆมาทำไม-.-

"ออยเราเพิ่งรู้นะว่าพ่อออยมีรีสอร์ทด้วย"ขนมปังเอ่ยขึ้น

"ก็..ไม่ใช่ของพ่อหรอกนะ พ่อยกให้ฉันดูแล แต่ฉันไม่ค่อยมีเวลามาเท่าไหร่อ่ะ ก็เลยฝากลุงจอมดูแล"ฉันอธิบายให้ขนมปังฟังไป

"อ๋อ..แล้วนี่ใกล้ถึงสงกรานต์แล้วไม่มีคนเมาพักหรอ"

"ไม่อ่ะ คือรีสอร์ทฉันเปิดวันที่สิบสามอ่ะ นี่เพิ่งวันที่เจ็ดก็เลยยังไม่เปิด"ขนมปังพยักหน้าเข้าใจ 

ยังยืนดูวิวอยู่ขนมปังเอื้อมมือมาจับมือฉันและเขยิบเข้าใกล้ๆ

ด้านก้อยดาว

"ดาวจ๋า หนักมั้ยอ่า"ก้อยถามฉัน หนักนะแต่ฉันชอบ

"หนักสิคร้าที่ร้าก"ก้อยเบะปากใส่ฉัน ฮ่าๆ

"งั้นเค้าลุกแล้วนะ"อ้าวๆ ฉันเอื้อมมือไปกดท้องของก้อยเอาไว้เมื่อก้อยทำท่าจะลุก

"โอ๋ๆ ไม่ต้องลุก ถึงนะหนักแต่เค้าก็ชอบนะ"ก้อยยิ้มหวานมาให้ฉัน แล้วเอื้อมมือไปจับมือฉัน

"เค้ารักตะเองนะ จุ้บๆ"น่ารักอ่าาา

"เค้าก้รักตะเองเหมือนกันนะ"หน้าก้อยเริ่มเป็นสีแดง

"อิจฉาคนรักกันวะไผ่"เสียงพี่ภูดังขึ้น ขัดจังหวะจิงๆวน่ารักจัง ฉันทำหน้าดุใสพี่ภูและพี่ไผ่

"เห้ยๆ ไอ้ภูกูว่าไปกันเหอะวะ กูกลัวโดนสมอเรือทุ่มใส่วะ"พี่ไผ้พูดจบก็ลากพี่ภูไป

"ฮ่าๆ ดาวตอนที่เธอทำหน้าดุน่ารักจัง"

"ฉันน่ารักตอนที่ทำทุกหน้าอ่ะแหละ"ก้อยยิ้มมาให้ฉัน

ด้านขวัญไปรท์

"ขวัญ นานๆทีเราจะได้มาเที่ยวกันเนอะ"ฉันพูดขึ้นท่ามกลางความเงียบ

"อืม ใช่คิดถึงช่วงเวลาแบบนี้เนอะ"

"ขวัญเราขอจับมือขวัญได้มั้ย"

"ไม่.."(ขวัญไมทำงี้//ไรท์)หุบปากไรท์ เสียใจอยู่ ขวัญพูดต้อว่า

"ไม่..ได้ก็บ้าแล้ว"ขวัญค่อยๆเลื่อนมือมาจับมือฉัน ขวัญอ่าาา

"โห่ขวัญเราตกใจหมด อย่าทำแบบนี้อีกนะ"ขวัญยิ้ม น่ารัก(ขวัญน่าจะไม่ให้จับจริงๆ//ไรท์) เอ้าอีห่าไรท์ เจอเดะแม่จะตบให้ฟันหักเลย (ไรท์กลัวจังเลยยย//ไรท์) ตอแหลนะไรท์

"แต่แกล้งไปรท์ก็หนุกดีนะ ฮ่าๆ"

"ขวัญอ่า"

ด้านเต้ยกานต์

"เต้ยมาอยู่กับเราแบบนี้ต้าไม่ว่าเหรอ"กานต์ถามฉันขึ้นมา

"ก็เราบอกแล้วไงว่าเราแคร์กานต์ มากกว่าแคร์ต้า"

"..."เงียบ

"เพราะว่ายังต้าก็คิดว่า เราเป็นเพื่อนกัน"

"เนอะยังไงเราก็เป็นได้แค่เพื่อนกัน"อ้าวนี่อุส่าพูดให้สบายใจละนะ

"กานต์ ตอนนี้เราอยุ่กันสองคน กานต์จะพูดถึงคนอื่นทำไมอ่ะ"ฉันแกล้งทำหน้าเศร้า

"โอเคๆ เราไม่พูดถึงคนอื่นก็ได้เต้ยอย่าทำหน้าเศร้าสิ"ได้ผล อิอิ

"อืม เราขอจับมือหน่อยนะ"

กลับมาที่ออยปัง

"ออยอีกนานเท่าไหร่จะถึงเกาะอ่ะ"ฉันถามออยออกไป

"ประมาณ ห้านาที"ออยตอบหน้านิ่งๆ หล่อนะบอกเรย

"หึ่ยๆ จะถึงแล้ว"ฉันโดดไปโดดมา

"ฮ่าๆ"หัวเราะระ

"หัวเราะไรห้ะ"

"ป่าวววว"

 

 

มาแย้ววว ดึกหน่อยนะ ก็จบด้วยออยปังง เพราะไรท์ชอบคู่นี้มาก ไรท์ลำเอียงเนอะ พอดีไรท์ลำตรงไม่เป็น ขำมั้ย คงไม่แหะๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา