รักสุดใจ
เขียนโดย 
mityloverPF
วันที่ 13 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.51 น.
แก้ไขเมื่อ 31 พฤษภาคม พ.ศ. 2558 22.47 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
43) เป็นเเฟนกันนะ part TF
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"เดี๋ยวก่อน"โทโมะรั้งเเขนฟางไว้
"อะไรของนายอีกล่ะ"
"เธอผิดสัญญาชั้น"ฟางที่ได้ยินก็นึกถึงเมื่อคืนวานที่โทฉมะบอกว่าให้ทักไปด้วยหลังจากเธออาบน้ำเสร็จ
"เเล้วไงนายจะทำไรชั้น"เเล้วฟางที่สะบัดมือของชายหนุ่มเเล้วเธอก็ออกจากรถไปเเต่โทโมะรีบลงจากรถเเล้วดักฟางไว้
"นี่หลบไปชั้นจะเข้าบ้าน"ฟางที่ยืนชิดขอบรถพูด
"ชั้นไม่หลบจนกว่าจะลงโทษเธอ"เเล้วโทโมะก็เอามือจับกระจกรถเพื่อไม่ให้ฟางหนี โทโมะก็ค่อยๆโน้มหน้าเข้าไปใกล้ฟางจนฟางหน้าเเดงจัดเเละใจเต้นเเรงมาก ฟางหลับตาปี๋เพราะตอนนี้เธอตั้งสติไม่ได้เเล้ว เเละโทโมะก็ประกบริมฝีปากหญิงสาวที่เอาเเต่หลับตาไม่ยอมตั้งสติ
" อื้อ"ฟางครางในลำคอเมื่อเธอตั้งสติก็พูดเเต่ฟังไม่รุ้เรื่องเพราะโทโมะจูบทำให้ฟางหายใจไม่ออก
"อี้ อ่อยอั้น อายไอไอ้ออก(นี่ปล่อยชั้น หายใจไม่ออก)"เเล้วชายหนุ่มก็ปล่อยฟางเป็นอิสระภาพ
"นายทำเเบบนี้ทำไมห๊ะ"ฟางที่เสียงดังกะโทโมะ
"ชั้นลงโทษเธอไง"
"ทำไม ที่ชั้นไม่ทักนายไปตอนนั้นมันมีเรื่องอะไรมันใหญ่นักหรือไงห๊ะไอ่ตุ๊ด"ฟางเดือดเพราะตั้งเเต่เกิดเธอไม่เคยจูบปากใครเลยโทโมะเป็นคนเเรก
"มีสิ ชั้นมีเรื่องจะบอกเธอ"
"เรื่องอะไรนายห๊ะ"
"เป็นเเฟนกันนะ"ฟางที่ได้ยินคำนี้ถึงกะใจเต้นเเรงเเละเเทบทรุดเพราะว่าคนที่เธอเเอบชอบมาขอเธอเป็นเเฟน
"น่ะ...น่ะนายว่าไงนะ"ฟางพูดเพราะเมื่อกี๊เธออาจจะหูฝาดก็ได้
"เป็นเเฟนกะชั้นนะ"โทโมะพูดทำให้ฟางหน้าเเดงเป็รุปมะเขือเทศเลยตอนนี้
"ว่าไงจะเป็นหรือเปล่าเธอชอบชั้นมั้ยฟาง"โทโมะถามฟางรัวๆ
"เอ่อ..ชั้น"ฟางไม่กล้าพูดเพราะว่าเธออายมากณ ตอนนี้
"ว่าไงฟาง"
"ชั้น...ชั้นก็ชอบนาย"ฟางที่หลุดพูดออกไปทำให้โทโมะดีใจมาก
"เป็นเเฟนกันนะ"โทโมะกุมมือฟางเเล้วพูด
''ก็ด้ายย"
"เย้ๆ"โทโมะทำท่าดีใจมาก
"เป็นอะไรเนี่ย"ฟางที่ดีใจไม่น้อยเเต่เธอต้องเก็บอาการไว้
"ดีใจไง เข้าบ้านได้เเละยัยกระต่ายเดี๋ยวถึงบ้านทักไลน์ไปนะ"
"โอเคๆขับรถดีๆนะ"
"ค้าบบ เเต่ก่อนไปอ้ะ"
ฟอด!!!!
โทโมะหอมเเก้มเนียนของหญิงสาวทำให้ฟางหน้าเเดงอีกเเล้ววว
"บ้า.."
"บ้าเเล้วรักป้ะล่ะ"ชายหนุ่มเเซว
"รักมั้งไม่รุ้สิดึกเเล้วกลับบ้านเถอะอย่าลืมทักไลน์มาด้วยนะ"ฟางที่ปัดๆเพราะตอนนี้เธอเขินไปหมดเเล้ว
"ค้าบ"เเล้วฟางก็เดินไปในบ้าน
~ในห้องฟาง~
ฟางที่ขึ้นห้องมาเธอดีใจมากที่โทโมะมาขอเธอเป็นเเฟนเเละจับเเก้มตัวเองเเล้วยิ้ม
"คนบ้าอะไรเนี่ยทำให้เราเขินตลอด"ฟางพูดไปดูรุปภาพโทโมะเเฟนหนุ่มของเธอตั้งเเต่ที่ฟางรุ้ว่าตัวเองชอบโทโมะก็เอารุปของโทโมะไว้ตรงโต๊ะหัวนอน
ตึ๊งตึ่ง(เสียงไลน์ของฟางเด้ง)
"ที่รักค๊าบบนอนหรือยัง"โทโมะที่ทักมาคำเเรกก็ทำให้เธอยิ้มไม่หุบ
"ยังเลย^^"
"โมะก็ยังเลยมัวเเต่คิดถึงที่ร๊ากอยุ่"โทโมะที่เรียกเเทนตัวเองจากชั้นกลายเปนโมะเเทน
"เเหวะ!!ทำเปนปากหวานนะ"
"อ้าว ถ้าไม่ปากหวานฟางจะรักโมะป้ะล่ะ"
"ตาบ้าโรคจิตหรือไงที่ทำให้คนอื่นยิ้มตลอดเลยเนี่ย>\\\<"
"อ้าวว "
"อ้าวอะไร ? บอกไว้ก่อนเลยนะคนที่เป็นเเฟนฟางต้องรักเดียวใจเดียวห้ามนอกใจเเละถ้าโมะนอกใจหรือมีอะไรกะใครฟางเลิกเเน่! ทำได้หรือเปล่า"
'ได้ค๊าบบเพื่อฟางโมะทำได้หมดเลย'
'ง่วงนอนเเล้วอ้ะฝันดีน๊า'
'ค๊าบอย่าลืมฝันถึงโมะล่ะ'
'อีตาบ้า..'เเล้วฟางก็วางโทรศัพท์ลงไม่น่าเชื่อตอนที่โทโมะชอบเป็นคุ่กัดกะเธอตอนนั้นกวนมากเเต่ตอนนี้เธอได้เปนเเฟนกะเขาเเล้วรุ้สึกว่าเขาจะปากหวานสุดๆ
________________________________________________________
จบเเล้วค่าา^^ เเละเเล้วฟางกะโมะก็ไดเปนเเฟนกันสักที555
โทโมะของเรานี่ก็ปากหว๊านหวานเนอะฮ่าๆตอนหน้าถึงตาป๊อปปี้เเก้วเเล้วน๊าาา อย่าลืมเม้นท์นะจ๊ะรีดเดอร์
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
