เพราะว่ารัก

 

 

 

 

                    และแล้วก็ถึงเวลา  และแล้วเธอก็ต้องไป ฉันก็เข้าใจที่เธอเลือกเดินนน  ฝืนยิ้มด้วยความยินดี ทั้งที่เจ็บปวดเหลือเกิน  ได้แต่ยืนมองเธอเดินไปกับเขา ...

 

                    รัก ...แม้รักยังไงก็รักได้เพียงหัวใจ สุดท้ายต้องยอมปล่อยเธอไปกับเขาาาา  

 

                    จากนี้ ... เธอก็คงไปดีก็ขอให้เธอจงสุขสบาย เธอจงเดินไปตามความฝันของเธอที่เธอตั้งใจ แม้ฉันต้องเสียใจ  แต่.... ฉันจะรับไว้เอง ...

 

 

 

                    เสียงเพลงดังก้องขึ้นมาในหูของแก้ว กับภาพที่เธอกำลังมองโทโมะในชุดสูทเจ้าบ่าวกำลังเดินถือช่อดอกไม้ผ่านซุ่มที่เธอและเพื่อนร่วมทีมช่วยกันจัดตั้งแต่เช้าตรู่ โดยที่จุดหมายปลายทาง มีหญิงสาวสวยคนหนึ่งในชุดธรรมดายืนคอยเขาอยู่  ....

 

 

 

 

                    ใช่.... มันไม่ใช่เธอ  ผู้หญิงคนนั้นชื่อส้ม คนที่เขารัก คนที่เขาตามหา คนที่เขาง้อขอคืนดี คนที่เขาต้องการจะแต่งงานด้วย ผู้หญิงคนนั้นคือตัวจริงของเขา ไม่ใช่เธอ  

 

 

 

                    " ชั้ลไม่ควรยืนอยู่ตรงนี้ " หญิงสาวได้แต่กลั้นน้ำตาแล้วมองภาพบาดใจ ก่อนจะปาดน้ำตาตัวเอง  ....  คนแพ้ ก็ต้องดูแลตัวเองสินะ 

 

 

 

 

                    " พี่เอากระเป๋าขึ้นเรือแล้วนะ  จะไปกันเลยมั้ย " อิฐโอบบ่าของแก้วก่อนจะเปยถาม เธอพยักหน้าน้อยๆ แล้วตัดสินใจหันหลังให้กับเหตุการณ์ตรงหน้า แล้วเดินจากไปอย่างไม่คิดจะหันหลังกลับ 

 

 

 

 

                    " หนีมาแบบนี้ ฟางมันคงจะโกรธแย่เลยนะ " แก้วบ่นๆ แต่ก็ไม่ทันการณ์แล้วหละ เพราะตอนนี้เธอนั่งอยู่บนเรือเรียบร้อยแล้ว 

 

 

 

 

                    " ฟางมันเข้าใจแหละน๊าา  เดี๋ยวถึงฝั่งแล้วค่อยโทรไปบอกมัน " อิฐบอก ก่อนจะโอบแก้วไม่ห่าง 

 

 

 

 

                    " ไปทำกรรมกับเค้าไว้เยอะ พอเจอกับตัวเอง ถึงกับจุกจนหายใจไม่ออก " แก้วด่าตัวเอง 

 

 

 

 

                    " เดี๋ยวก็หายเองแหละน๊าาา  ถ้าอะไรที่มันเป็นของเรา ยังไงมันก็ต้องเป็นของเราอยู่ดี แม้วันนี้มันจะไม่ได้เป็นของเราก่อนก็ตาม "

 

 

 

 

 

                    " บ่นอะไรของเฮียเนี่ย ฟังไม่เห็นรู้เรื่องเลย " แก้วหงุดหงิดไม่อย่างจะฟังต่อ เธอเลือกที่จะซุกหน้าลงบนอกอุ่นของอิฐก่อนที่จะแกล้งหลับตาลงไม่อยากพูดอะไร 

 

 

 

 

                    เหตุการณ์บนเกาะ 

 

 

 

 

 

                    " พี่ขอโทษนะส้ม วันนี้พี่เก็บเงินซื้อแหวนอย่างที่ส้มต้องการได้แล้วนะ ส้มคืนดีกับพี่นะ " เวลานี้โทโมะกำลังนั่งคุกเข่าลงต่อหน้าแฟนสาวของเขา เธอยิ้มน้อยๆก่อนจะพยักหน้าให้กับโทโมะ 

 

 

 

 

                    " แต่งงานกับพี่นะส้ม " เขาล้วงแหวนออกจากระเป๋ากางเกง แล้วเปิดกล้องโชว์แหวนต่อหน้าหญิงสาว มันเป็นภาพเดียวกันกับที่แก้วคิดไว้ไม่มีผิด 

 

 

 

 

                    " พี่โมะ " หญิงสาวดูอึ้งๆไป น้ำตาคลอเหมือนจะร้องไห้ เธอยังคงยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก

 

 

 

 

                    " นะครับ แต่งงานกับพี่นะ " โทโมะพูดเสียงอ้อนอีกครั้งจนส้มพยักหน้า แล้วยื่นมือมาให้ชายหนุ่ม 

 

 

 

                    เขาบรรจงสวมแหวนลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของหญิงสาวอย่างเบามือ ก่อนจะจูบประทับที่แหวนวงนั้นหนึ่งครั้ง  

 

 

 

                    เสียงตบมือแสดงความยินดีดังสนั่นทั่วบริเวณนั่น สนับกับเสียงกรี๊ดกร๊าดและเสียงโห่ร้องด้วยความอิจฉา  

 

 

 

                    ชายหนุ่มค่อยๆลุกขึ้น ยืนมองตาหญิงสาวอย่างหวานซึ่ง ก่อนจะค่อยๆดึงร่างบางเข้ามากอดช้าๆ 

 

 

 

 

                    " ว๊าาา  สำเร็จไปอีกคู่ " ฟางยิ้มแก้มปริ ทั้งอิจฉาทั้งดีใจ ก่อนจะบ่นกับตัวเองเบาๆ 

 

 

 

                    " เห็นผู้หญิงคนนั้นประทับใจแบบนี้ งานแต่งมีหวังจ้างบริษัทเราต่อแน่ๆเลยเจ้  ว่ามั้ย " หมวยกระซิบพูดกับฟาง พลางดูโทโมะกับส้มที่ยืนกอดกันอยู่ริมหาด 

 

 

 

 

                    " แกนี่ตะกระจริงๆ  รู้มั้ยกว่าชั้ลกับไอแก้วจะหาตัวเจอ เกือบจะพลิดแผ่นดินเลยนะ " ฟางบ่น 

 

 

 

 

                    " เอออ แล้วนี่พี่แก้วไปไหนเนี่ย  หายไปนานแล้วนะ ปกติจะยืนยิ้มหน้าบานอยู่ใกล้ๆเนี่ย " หมวยบ่น พลางหันซ้ายหันขวามองหาแก้ว จนฟางต้องหันหน้าหาตามไปดว้ย 

 

 

 

 

                    " นั่นสิ มันอยู่ไหนของมันวะ หายหน้าหายตาไปเลย เฮียอิฐก็อีกคน " ฟางบ่น

 

 

 

 

 

                    " ทำไม เธอหึงเพื่อนกับคนรักของเธอหรือไง " ป๊อปที่ยืนฟังอยู่ข้างหลังถึงกับทนไม่ได้ ที่เห็นฟางพูดถึงอิฐ 

 

 

 

 

                    " ทำไมจ้องแต่จะคอยหาเรื่องคนอื่นอยู่ตลอดเวลาเลยเนี่ยฮะ  น่าเบื่อจิงๆเลย " ฟางหันไปมองหน้าป๊อป ก่อนจะโวยวายใส่ แล้วเดินสะบัดหนีไปทันที 

 

 

 

 

 

                    บนฝั่ง 

 

 

 

 

                    " เฮียกลับไปรับไอฟางมันเถอะ แก้วกลับเองได้ เมื่อกี้โทรให้เพื่อนมารับละ " แก้วพูดหน้าซึม 

 

 

 

 

                    " แน่ใจนะโว้ย ว่าอยู่ได้อะ " อิฐเป็นห่วง แต่อีกใจก็อยากจะทำคะแนนกับฟาง 

 

 

 

 

                    " เออ นู้นไง มาพอดีเลย " แก้วพูดกับอิฐ ก่อนจะหันไปหา ชามา เพื่อนสาวที่เพิ่งจะมาถึง 

 

 

 

 

                    " แหม ถึงว่าใคร ไง มาคนเดียวหรอย่ะวันนี้เนี่ย " อิฐทำท่าล้อเลียนเหมือนตุ๊ดแกล้งชามา ที่เป็นสาวประเภทสอง 

 

 

 

 

                    " ก็ใช่นะสิคะ หรือเฮียเห็นว่ามาหลายคน " ชามากวนใส่

 

 

 

 

                    " แหม๋ กวนนะเรา เดี๋ยวปัดจับตีก้นซะให้เข็ดเลย " อิฐทำท่าจะไปตีก้นชามา อีกฝ่ายตกใจรีบหลบหลังแก้ว 

 

 

 

 

                    " อย่ามาแกล้งแบบนี้นะเฮีย ถ้าหน฿ูเอาจริงแล้วเฮียจะหนาวนะ " ชามาทำท่าทางเจ้าชู้ใส่ 

 

 

 

 

                    " เออ ฝากดูแลไอแก้วมันด้วยหละ "

 

 

                    " ค่าาาา จะดูแลให้อย่างดีเลยยย "