เมื่อไหร่ เราจะได้รักกัน

บ้านเสตุสุวรรณ

"ตาเขื่อน ตาเขื่อน "เสียงของคุณหญิง พิลา เรียกลูกชาย ลั่นบ้าน

"อะไรครับคุณเเม่ "เเต่ทว่าคนที่ตอบกลับมา คือโป๊อปปี้ ลูกชายคนโต

"น้องเเกไปไหน"คุณหญิงพิชา ถาม

"อยู่ข้างบนครับ เเม่มีอะไรกับมันเหรอ"ป๊อปปี้ถาม

"ดูนี่ หนูหวายส่งข้อความมาว่าน้องเเกอยู่กับเเม่นั่นทั้งวันเลย เมื่อวานมันไม่ได้ทำงานเหรอ"คุณหญิงยื่นโทรศัทพ์มาให้ป๊อปปี้ดู เป็นข้อความในไลน์ว่าเขื่อนไปอยู่กับ เฟย์ เเฟนสาวของเขื่อน

"เเล้วไงครับคุณเเม่"ป๊อปปี้ส่งโทรศัทพ์คืนมารดา

"ฉันจะให้ตาเขื่อน เลิกกับเเม่นั่น เเล้วรีบเเต่งงานกับหนูหวายซะ"คุณหญิงพิชาประกาสลั่น เป็นจังหวะที่เขื่อนได้ยินเรื่องราวพอดี

"ไม่ะเเม่ "เขื่อรพูด

"เเล้วไงอะ ฉันเป็นเเม่เเก เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เเก ถ้าเเกยังคบกับเเม่นั่นอีก ฉันจะส่งคนไปจัดการมันซะ"พิชาพูดอย่างไม่กลัว

"เเต่เขื่อนไม่ยอม ผมรักเฟย์ ถ้าเเม่ไม่ยอม ผมจะพาเฟย์หนี "เขื่อนไม่ยอม

"ฉันเป็นเเม่เเกนะ "คุณหญิงพูด

"ผมว่าใจเย็นดีกว่าครัย "ป๊อปปี้เห็นท่าไม่ดีก็ห้ามไว้

"ผมรักเฟย์ เเม่จำไว้เลย ผมไม่เเต่งงานกับหวายเเน่นอน ถึงเเม้เฟย์เขาจะเป็นเเค่ครูสอนหนังสือธรรมาเเต่เขาก็รู้จักหากิน ไม่ใล่มาเที่ยวฟ้องคนโน้นที คนนี้ที "เขื่อนร่ายยาว ก่อนจะเดินออกไป พิลามองอย่างอึ้งๆลูกชายเธอไม่เคยเป็นเเบบนี้เลย

"ผมว่าน้องมันก็พูดถูกนะครับเเม่"ป๊อปปี้พูดกับเเม่

"ไม่ จำไว้นะ ถ้าเเกทำเเบบนี้ฉันจะตัดเเกออกจากกองมรดกเหมือนกับตาเจื่อนที่ฉันกำลังจะทำ"พิชาพูดก่อนจะเดินออกไป ป๊อปปี้ถอนหายใจเบาๆ

ฝากด้วยนะค่ะ