If this is love ถ้ามันคือความรัก
เขียนโดย 
Fahfah
วันที่ 8 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.14 น.
แก้ไขเมื่อ 27 เมษายน พ.ศ. 2558 13.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
37) จับคนร้าย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ฉันเลือกแก้ว”โทโมะพูด ทำให้แก้วน้ำตาซึมไม่นึกว่าเขาจะแลกทุกอย่างเพื่อเธอ
“แกนี้มันโง่จริงๆเลย ทิ้งทุกอย่างเพื่อผู้หญิงคนเดียว”ฟลุ๊คพูดอย่างน่าสมเพษ
“แกมันไม่มีหัวใจ คนอย่างแกให้ตายยังไงแกก็ไม่มีคนที่เขารักแกจริงหรอ”โทโมะพูดอย่างโมโห
“ทำมาเป็นปากดี วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่แกจะได้มีความสุขบนโลกนี้”ฟลุ๊คพูดพร้อมหยิบปืนขึ้นมาพร้อมจะยิงโทโมะ
“อย่า อย่าทำอะไรโทโมะนะ”แก้วพูดแล้วน้ำตาไหล
“หุบปาก”ฟลุ๊คตะคอกแก้ว
“ฉันเคยไปทำอะไรให้แกห้ะ แกถึงได้จองล้างจองผลาญครอบครัวฉันถึงขนาดนี้”โทโมะถาม
“อยากรู้หรอก หึ”ฟลุ๊คพูดแล้วเล่าให้โทโมะฟัง
“พ่อครับ ผมกลับมาแล้วครับ”ฟลุ๊คหนุ่มวัยเพียง21ปี ที่กลับมาจากมหาวิทยาลัย วิ่งเข้ามากอดผู้เป็นพ่อ
“แหม ช่วงนี้ติดพ่อจังเลยนะ”ผุ้เป็นแม่พูดอย่างน้อยใจ
“ยังไงผมก็รักพ่อกับแม่ที่สุดแหละครับ”ฟลุ๊คพูด
“พ่อเป็นอะไรครับ ทำไมถึงเงียบๆ”ฟลุ๊คถามเมื่อเห็นพ่อนั่งเงียบ
“ถามพ่อมาหน่อย”พ่อพูดแล้วเดินไปที่ห้องทำงาน
“มีอะไรรึเปล่าครับ”ฟลุ๊คถามเมื่อมาถึงห้องทำงาน
“...”ผู้เป็นพ่อไม่พูดอะไร แต่ได้ยื่นเอกสารซองหน่งมาให้
“นี่ มีคนโกงบริษัทเราหรอครับ”ฟลุ๊ดอ่านเอกสารที่บันทึกรายรับรายจ่ายในบริษัทของตระกูลเขา
“ใช่ มันหลักหลังพ่อ”พ่อพูด แต่อยู่ดีๆพ่อก็มีอาการคล้ายๆชักแล้วกุมหัวใจ
“พ่อ พ่ออย่าเป็นอะไนครับ”ฟลุ๊คพุดเมื่อพ่อของเขาลงไปนอนกับพื้น
“ใครก็ได้ช่วยพ่อด้วย”ฟลุ๊คตะโกน
“เอาของเราคืนมานะลูก พ่อรักลูกนะ”พ่อพูดก่อนจะหมดลมหายใจ
“พ่อ”ฟลุ๊คตะโกนสุดเสียง เมื่อพ่อของเขาหมดลมหายใจ
“แต่พ่อแกก็ไม่ได้บอกไม่ใช้หรอ ว่าเป็นพ่อฉัน”โทโมะพูด
“แต่ไดอารี่เล่มนี้ มันบอกทุกอย่าง”ฟลุ๊คพูดแล้วชูไดอารี่ของพ่อเขา
“ชัดไหม”ฟลุ๊คถาม
“ปล่อยแก้วไป แล้วแกจะทำอะไรฉันก็เชิญ”โทโมะพูดเมื่ออ่านไดอารี่เล่มนั้น
“หึ คิดว่าตัวเองเป้นซุปเปอร์แมนหรือไงว่ะ ก็ดีงั้นแกเตรียมตัวตายได้เลย”ฟลุ๊คพุดพร้อมยิง
ปึ้ง
“โทโมะ”แก้วตะโกนออกมาสุดเสียงเมื่อเห็นฟลุ๊คยิงโทโมะที่แขน
“หยุดนะ ตำรวจได้ล้อมรอบที่นี่ไว้หมดแล้ว”ตำรวจพูดพร้อมเบลล์เฟย์ฟางป๊อปปี้เขื่อนที่วิ่งตามตำรวจมา
“ไม่ แกต้องตาย เหมือนที่พ่อฉันต้องตายเพราะแก”ฟลุ๊คพูด
ปึ้ง
“เฮือก”ตำรวจยิงฟลุ๊คไปที่ท้อง
“โทโมะอย่าเป็นอะไรนะ”แก้วรีบวิ่งไปหาโทโมะเมื่อฟางช่วยคลายเชือก
“โทโมะรักแก้วนะ”โทโมะพูดก่อนจะสลบไป
“โทโมะ”แก้วตะโกน
“พาโทโมะไปโรงพยาบาลเร็วๆ”แก้วพูดด้วยน้ำตา
“อย่าเป็นอะไรนะ”แก้วพูด
โทโมะจะเป็นอะไรไหม
วันนี้สมองตันๆ ส่วนเพลงที่ใส่เป็นเวอร์ชั่นญี่ปุ่น เราว่าเวอร์นี้เพราะกว่า ฟังทั้งวัน แต่ก็ร้องไม่ได้ซักที55
เม้นด้วยยยยยยยยยยยยยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
