แค่เงา

"โอ้ะ"ฟางร้องเมื่อถูกชายหนุ่มอุ้มไป เธอยังไม่เห็นหน้าเขาเลยด้วยซ้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เสร้จแล้วครับ"ชายหนุ่มบอกเมื่อทำแผลให้ฟางเสร็จแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ อ๊ะ... พี่โฟมใช่ไหมเนี่ยย"ร่างบางชะงักทันทีเมื่อเห็นลูกพี่ลูกน้องของเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ยัยฟางใช่ไหม"เสียงชายหนุ่มตรงหน้าถามอย่างดีใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ๊ายพี่ดฟมจริงๆด้วยมาๆกอดหน่อย"หญิงสาวกอดพี่ชายทันทีที่เธอรู้ว่าเธอจำคนไม่ผิดสองพี่น้องกอดกันนาน

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไงบ้างห่ะเตี้ยเหมือนเดิมเลยเธอนะ"ดฟมแซวน้องสาวตัวแสบของเธอเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"โถ่พี่โฟม แล้วพี่ไปเมกากลับมาตั้งแต่เมื่อไรค่ะ"ฟางทำหน้างอแต่ก้ถามการกลับมาของพี่ชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

"มาเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว แล้วเรามาทำงานที่ระยองแล้วหรอ ปกติไม่อยากมาไม่ใช่หรอทำไมถึงมาหรอ"โฟมถามน้องสาว

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...ฟางไปเอาน้ำให้นะค่ะ"ฟางพูดพร้อมเดินจะไปหยิบน้ำให้พี่ชายของเธอแต่ก็ต้องจับเก้าอี้ไว้เพราะอยู่ดีๆฟางก็หน้ามืด

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฟาง ฟางไหวไหมเนี่ย"โฟมถามน้องสาวตัวเองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไหวค่ะ สงสัยฟางจะทำงานหนักไปหน่อย แหะๆ"ฟางบอกพร้อมหัวเราะเจื่อนๆ

 

 

 

 

 

 

ตกดึก

 

 

 

 

 

 

"เด็กน้อยอย่าพึ่งมาตอนนี้นะแม่ยังไม่พร้อม"ฟางพูดพร้อมเอามือมาลูบท้องตัวเองเพราะเธอรู้สึกแปลกๆประจำเดือนเธอไม่มา ไม่ใช่เธอไม่อยากมีแต่เธอไม่รู้ว่าถ้าลูกถามถึงพ่อเธอจะตอบว่าใครดี

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อนเมื่อวานเค้า ไปดูหนังกับพี่สิงห์มาด้วยล่ะสนุกมากก เขื่อนน่าจะไปด้วยกันนะ"เฟย์พูดพร้อมส่งรอยยิ้มหวานๆมาให้แต่มันไม่เข้ากับหน้าชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

 

"เหอะ ถ้าวันหลังเธอไปแล้วเธอไม่ต้องมาเล่าให้ฟังนะ"การเปลี่ยนสรรพนามของเขื่อนทำให้เฟยืไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เขื่อน เขื่อนเป้นไรอ่ะ"เฟย์ถามเขื่อนอย่างไม่เข้าใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องมาสนใจเขื่อนหรอก วันนี้ตอนบ่ายเฟย์ต้องไปตัดชุดไปงานแต่งโบว์กับกั้งไม่ใช่หรอไปสิ"เขื่อนบอกปัดพร้อมเดินจากไปทำให้เฟย์ยืนมองเขื่อนอย่างงง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฟยืรู้ไหมว่าเขื่อนเจ็บ เฟย์เข้าใจบ้างไหม"แล้วน้ำตาลุกผู้ชายก็ไหลมาทันที เพราะเค้าไม่อาจกลั้นได้อีกแล้วเพราะเธอเอาแต่มาเล่าถึงคนที่เธอชอบแต่เธอไม่รู้ว่าคนที่ชอบเธอต้องเจ้บมากแค่ไหน

 

 

 

 

 

 

 

 

"โคโดโมะ"เสียงแก้วเรียกโทโมะเสียงใสหลังจากที่เค้าเเละเธอนัดกันไปเที่ยวที่สวนสนุกด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แหม่กว่าจะเสด็จลงมานะคุณเธอ"โทโมะพูดพร้อมยื่นมือไปให้แก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"ห๊ะ"แก้วงงที่โทโมะส่งมือมาให้

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่ไง"โทโมะคลายสงสัยแก้วด้วยการเดินไปจับมือแก้วแล้วพาขึ้นรถ ทำให้หญิงสาวมีท่าทีเขินอายทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

สวนสนุก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"เล่นอันนั้นอีก"แก้วพูดพร้อมดึงแขนโทโมะไปทันทีหลังจากที่โทโมะอ้วกเสร็จ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ห่ะ เอาอีกหรอ"โทโมะถาม แต่สายตาดันไปหยุดกับคนข้างหลัง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"แปปนะ"โทโมะพูดจบจึงเดินไปหาร่างของหญิงคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"พิม พิม"เสียงโทโมะเรียกผู้หญิงคนนั้นทำให้ร่างบางที่เค้าทิ้งเมื่อกี๊กลับเจ็บที่อกแปลกๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

"นั่นแฟนเค้าสินะ แล้วเราจะเจ็บทำไมเนี่ยแก้วใจ"แก้วพึมพำกับตัวเองเบาๆแล้วร้องไห้ออกมาเบาๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

2ชม.ผ่านไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณผมมาแล้ว"โทโมะพูดพร้อมยิ้มให้ แต่ไม่สนร่างบางที่นั่งก้มหน้าอยู่

 

 

 

 

 

 

 

 

"อือ ฉันว่าฉันจะกลับบ้านกลับก่อนนะ"แก้วพูดแล้วจะวิ่งไป

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณๆเดี๋ยวผมไปส่ง"โทโมะพูดพร้อมวิ่งไปจับแขนแก้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป้นไรฉันกลับเองได้คุณไปกับผู้หญิงที่ไปหาเมื่อกี๊เถอะฉันกลับได้"แก้วพูดแล้วยิ้มให้แล้วจึงวิ่งไป

 

 

 

 

บ้านแก้ว

 

 

 

 

"นายไม่รู้หรอว่าเวลาพาผู้หญิงไปเที่ยวเค้าห้ามไปหาผู้หญิงอื่น นายไม่รู้หรอ แต่ฉันจะไปสนทำไมเราไม่ได้เป็นอะไรกับเค้านะ"แก้วพูดพร้อมล้มตัวนอนทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

-----------------------------------------------------------------------------------

แฮร่ๆเค้าตื่นสายอ่ะเลยมาอัพช้า เผยตัวหนุ่มที่ช่วยฟางแล้วววอย่าลืมเม้นน้าาา