แค่เงา

9.9

เขียนโดย BPbaiplu

วันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 16.02 น.

  27 ตอน
  61 วิจารณ์
  39.84K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 9 เมษายน พ.ศ. 2558 12.22 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

10) สเปลเชี่ยลTK

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"เกรซพี่มาแล้วครับ"เสียงของโทโมะดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

ตึกๆๆ

 

 

เสียงใครก็ไม่รู้วิ่งลงบันไดมา

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตุ๊ด!!!"เสียงของแก้วร้องอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"โวยวายทำไมเนี่ย ทอม"เสียงของโทโมะบอกอย่างเบื่อหน่าย

 

 

 

 

 

 

 

 

"เหอะๆ ช่างเถอะ เรียกว่านายมานาน และสรุปนายชื่อไรอ่ะ"แก้วหน้าแดงถามเก้อๆ เพราะเเก้วคิดว่าเธอจะดูไม่ดีไหมเพราะธามชื่อผู้ชายก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่ต้องเขินหรอกน่าฉันไม่ถือมันสมควรแล้วอ่ะถ้าฉันไม่ถามชื่อก่อน เธอก็ต้องถามอยุ่ดี ฉันชื่อโทโมะ" เสียงโทโมะพูดพร้อมหันไปหาเกรซ

 

 

 

 

 

 

 

 

"เฮ้ย สีหน้าฉันอ่านออกขนาดนั้นเลยหรอ หรือว่า...นายเป็นคนที่อ่านใจคนได้ ม่ายยเจรงงง ฉันว่าแล้วว่าคนยังงี้ต้องมีในโลก"แก้วพูดเพ้อไปเรื่อยจนโทโมะขำออกมา เฮ้อ นึกว่ายัยแก้วหยิ่ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ๋....โทโมะหรอ ชื่อคุ้นจัง....เห้ยยย"เสียงแก้วร้องออกมาอย่างตกใจเหมือนคนนึกอะไรออก

 

 

 

 

 

 

 

 

"มีอะไรหรอคุณ ร้องซะเสียงดังเลย ตกใจหมด"โทโมะพูด

 

 

 

 

 

 

 

 

"น...น....นายเป็นน้องนายป็อปปี้ใช่ไหม"เสียงแก้วถามอย่างสั่นๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใช่ทำไมอ่ะ"โทโมะถามอย่างสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

 

"นายรู้หรือป่าวว่าพี่นายอ่ะ เจอแจมแล้วทิ้งฟางไปหาแจม"แก้วถามอย่างรอคำถามสุดๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่รู้ พี่ป็อปไม่ได้คลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว แล้วฟางเป้นไงมังอ่ะฉันไม่เห็นเลยตายแล้วถ้าแม่รู้พี่ป็อปแย่แน่"โทโมะบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

"งั้นเราไปหาคำตอบกัน"แก้วพูดพร้อมลากโทโมะไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

"ฝากพี่กิ่งไว้ไง พี่กิ่งค่ะแก้วพาเกรซหลับอยู่ข้างบนนะค่ะฝากเลี้ยงแปปนึงพาคนเลี้ยงไปธุระแปปนึง"แก้วหันไปบอกโทโมะ ส่วนประโยคหลังหันไปบอกกิ่งพี่สาวตนเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เร็วสิ ชักช้าอยุ่ได้"แก้วหันไปบอกโทโมะแล้ว จับมือโทโมะไม่รู้ตัว ทำให้ชายหนุ่มที่โดนลากยิ้มอย่างเขิลๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

คอนโดป็อปปี้อีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นาย นายไปเคาะห้องป็อปปี้นะฉันจะตามหลังนายไป"เสียงแก้วสั่งแผนการ

 

 

 

 

 

 

 

 

ก็อกๆๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

"อ้าวไอ้โมะ"ป็อปหน้าถอดสีทันทีเมื่อเห้นเป็นโทโมะ นานๆทีโทโมะถึงจะมาคอนโดนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่ผมผ่านมาอ่ะเลยอยากรู้ว่าทำไมพี่ไม่กลับบ้านบ้างอ่ะอยู่คอนโดนานและ"ป็อปปี้อึกอัก

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่มีไรหรอกกลับไปได้และ"ป็อปปี้บอก

 

 

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...พี่ผมหิวน้ำ"โทโมะบอกเมื่อเห้นสายตาของแก้วประมาณว่าพยายามเข้าไปให้ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

"ป็อปค่ะ ทำไมช้าจัง"แจมดผล่หน้าออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

"แจม"เสียงโทโมะตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"โทโมะ"แจมร้องอย่างตกใจอย่างเหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

"พี่พาแจมมาหรอครับ แล้วพี่เอาฟางไว้ไหน"โทโมะถามอย่างโกรธพี่ชายตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

 

"เหอะ ไม่มีฟางไหนทั้งนั้นแหละมีแต่แจม พี่ไม่เคยรักฟาง"ป็อปปี้พูดอย่างไม่สนใจ แล้วเอามือโอบเอวแจมไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ตุ้บ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮึย ทำเพื่อนฉันเสียใจแล้วพูดยังงี้นี้นะ นายไม่เคยรักฟางแล้วนายทำแบบนี้กับเพื่อนฉันได้ไงฮ่ะ นายยังเป็นผู้ชายอยุ่ไหม ไอ้หน้าตัวเมีย ถุ้ย"แก้วมาจากไหนไม่รู้จับป็อปปี้ทุ่มแล้ว พูดจาที่ไม่อาจจะทนได้ แล้วถุ้ยน้ำลายใส่ป็อปปี้ทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไปกันเถอะโทโมะ"พูดจบก็ลากโทโมะไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

ร้านกามิ ค็อฟฟี้ช็อป

 

 

 

 

 

 

 

"โฮ้ กินงี้เดี๋ยวก็อ้วนหรอกเธอก็เก่งเหมือนกันนะทุ่มผู้ชายตัวใหญ่ๆได้อ่ะ"โทโมะพูดพร้อมกินเค้กรสวนิลาไปด้วย

 

 

 

 

 

 

 

 

"เห็นยังงี้ฉันก็สายดำนะ แล้วที่กินเยอะอ่ะฉันโมโหหรอกน่าากินๆไปเหอะเดะเจ้เลี้ยงเอง"แก้วพูดพร้อมยิ้มให้ชายหนุ่ม

 

 

 

 

 

 

 

ไม่มีผู้ชายที่ดีสุด มีเพียงผู้ชายที่รักเธอที่สุด

 

 

 

 

 

 

 

 

"ฮัลโลครับแม่ ครับ ครับ"ชายหนุ่มมีสีหน้าลังเลเล้กน้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

"แก้วแม่ให้แันไปหาอ่ะ ให้ฉันไปส่งเธอเลยป่ะ"โทโมะบอกแก้วที่เอาแต่กินเค้ก

 

 

 

 

 

 

 

 

"ไม่เป้นไรนายไปเหอะเดี๋ยวฉันไปด้วย"แก้วพูดโทโมะมีสีหน้างงเล็กน้อย

 

 

 

 

 

 

 

 

"น้องค่ะเก็บตังค่ะ"แก้วบอกแล้วไปขึ้นรถทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

บ้านจิระคุณ

 

 

 

 

 

 

 

 

"ตาโมะ"เสียงของคุณหญิงพิลัยวรรณดังขึ้นเมื่อเห้นลุกชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

"หนูแก้ว"เสียงของร่างสูงวัยดังขึ้น

 

 

 

 

 

 

 

 

"คุณอาวรรณหรอค่ะ"แก้วถามอย่างตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

"โอ้ยย หนุแก้วจริงๆด้วยสวยขึ้นนะลูก"ร่างชราถามร่างบาง

 

 

 

 

 

 

 

 

"ขอบคุณค่ะ"แก้วยิ้มตอบ

 

 

 

 

 

 

 

"ตาโมะ รู้แล้วใช่ไหมว่าแจมกลับมา"ร่างชราหันไปหาลุกชาย

 

 

 

 

 

 

 

 

"ใช่ครับ เอ่อ...อยุ่กับพี่ป็อปด้วย"โทโมะบอกผู้เป็นแม่

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรนะ แล้วหนุฟางล่ะ"หญิงสุงวัยถามด้วยความสงสัย

 

 

 

 

 

 

 

"อะไรนะค่ะพี่แจมอยู่กับเฮีย"เสียงใสๆของดานี่ดังมาอีก

 

 

 

 

 

 

"เอ่อ...ฟางอยุ่ระยองค่ะแต่เรื่องนี้เก็บเป็นความลับนะค่ะ"แก้วบอก

 

 

 

 

 

 

 

 

"จ่ะ"หลังจากนั้นจึงถามว่าเป้นยังไงกันบ้าง

 

 

 

 

 

 

 

"นี่นายโทโมะ ไปเที่ยวกัน"แก้วชวนร่างสุง

 

 

 

 

 

 

"อือไปดิ"หลังจากนั้นทั้งสองคนจึงไป เล่นบ้านผีสิง รถไปเหาะ และอื่นๆกันอย่างมีความสุข

 

 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

เห้ๆ วันนี้อุส่าลงให้2ตอนเบยเม้นหน่อยน้าา ตอนนี้ยาวๆเลยละกัน เพลงอาจจะไม่เข้ากะเรื่องนะ5555แต่ไม่รุ้จะใส่เพลงไรล่ะอ่ะ เม้นหน่อยนะค่ะ บายย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา