Sorry love game

          ก้าวเดินออกมาพ้นประตูห้องน้ำได้ไม่กี่ก้าวเท้าทั้งสองข้างของหญิงสาวก็มีอันต้องชะงัก ร่างสูงใหญ่ที่ยืนจ้งก้าอยู่เบื้องหน้าช่วยตรึงฝ่าเท้าและสายตาของหญิงสาวได้เป็นอย่างดี ด้วยจดจำใบหน้าคมสันและแววตากรุ้มกริ่มที่มองสบมาได้ดี

          "นึกว่าสาวที่ไหนมากับไอ้พอร์ช ที่แท้ก้เป็นคิมเบอร์รี่คนสวยคนเดิมนี่เอง" เขายืนกอดอกพิงหลังกับกำแพงห้องน้ำในท่าพักสบาย คิ้วเข้มยักขึ้นเล็กน้อยสนองต่อแววตาพราวระยับเมื่อยามจับจ้องดวงหน้าผุดผาด

          หญิงสาวคือแม่นางฟ้าสาวทรงเสน่ห์ของเขาชัดๆ

          คิมถอนหายใจเหนื่อยหน่ายแสร้งเมินมองไม่เห็น ด้วยรู้ดีถึงจุดประสงค์ของผู้มาเยือนจึงต้องการอยู่ห่างจากเขาให้มากที่สุด

          วันนี้คงเป็นวันซวยของหญิงสาวโดยแท้ถึงได้โคจรมาพบกับผู้ชายร้ายกาจอย่างหมาก หญิงสาวเบี่ยงกายหลบหลีกการกีดขวางแทรกตัวผ่านมาตามช่องทางเดิม

          แต่หมากกลับเบียดกายขึ้นมาขวางทางเดินเอาไว้ ทำให้หญิงสาวฉุนขาดจำต้องถามเขาหลับไปทั้งที่ขัดจากความตั้งใจเดิม ว่าจะไม่เสียเวลามาเสวนากับคนอย่างเขาแล้วเชียว

          "คุณต้องการอะไร ?" หญิงสาวถามเสียงห้วน

          "เรามันคนคุ้นเคย เจอกันท้งทีคุณไม่คิดทักทายผมสักหน่อยเหรอ ?" เขายื่หน้าเข้ามาใกล้ๆ ท่าทีหยอกหล้อ

           หญิงสาวต้องถอยหนีเพราะไม่อยากเข้าใกล้คนอันตรายอย่างเขามักนัก ผู้ชายมือไวใจเร็วอย่างหมากไว้ใจได้ที่ไหนกัน

            "ไม่จำเป็นหรอก เพราะฉันเองก็ไม่ได้ต้องการจะรู้จักหรือคุ้นเคยอะไรกันคุณนักหนา ส่วนตัวคุณเองก็ไม่ได้ปราถนาดีกับฉัน เพราะฉะนั้นเราต่างคนต่างอยู่ อย่ามายุ่งเกี่ยวกันเป็นการดีที่สุด" คิมพยายามแทรกกายเดินหนีอีกครั้งแต่ไม่สำเร็จ เพราะชายหนุ่มก้าวเข้ามาขวางเอาไว้ท้งยังเท้าแขนลงลงบนกำแพงเป็นการปิดกั้นทางเดิน

             แย่จริง...ดูเหมือนอะไรๆ ก็เป็นใจให้เขาเป็นเสียหมด แม้แต่ใครสักคนจะเดินผ่านทางนี้ให้หญิงสาวได้ร้องขอความช่วยเหลือก็ไม่มี

             "เฮ้อ...เห็นจะไม่ได้นะคนสวย ตราบใดที่คุณยังไม่เลิกคบหากับไอ้พอร์ช คุณก็ยังคงต้องตกเป็นหมากในเกมของผมกันมันวันยังค่ำ" ไม่เพียงแแค่พูดเขายังไล่ต้อนหญิงสาวให้จนมุมยิ่งขึ้นด้วยการก้าวเข้ามาประชิดไม่ลดละ เดือดร้อนให้คนที่หวาดระแวงอยู่แล้วต้องก้าวถอยหนีไม่หยุดหย่อน

              "เกมบ้าบออะไรของพวกคุณฉันไม่รับรู้ด้วยหรอก เรื่องอะไรที่เกิดขึ้นระหว่างพวกคุณก็ไม่เกี่ยวกับฉัน ทำไมต้องลากฉันเข้าไปร่วมเดือดร้อนด้วย ถอยออกไปห่างๆ เลยนะ !" ประโยคท้ายสั่งเสียงเฉียบเมื่อคนที่ไล่เข้ามาาประชิดกระทำการฮึกเหิมยิ่งกว่าเก่า

               พอเขาตวัดแขนข้างหนึ่งเข้าหาคล้ายจะโอบกอด หยิงสาวก็เบี่ยงหลบจนแผนหลังชนเข้ากับกำแพง เขาก็ฉวยโอกาสนี้เท้าแขนทั้งสองข้างลงบนกำแพงข้างลำตัวของหยิงสาว เป็นการกักขังไม่ให้หญิงสาวหลีกหนีการคุกคามของเขาได้อีก สายตาคมจับจ้องใบหน้างามไม่วางตายิ่งดูใกล้ๆ เขาก็ยิ่งลงความเห็นว่าสาวเจ้างดงามจนหลงลืมคู่ขาคนล่าสุดไปชั่วขณะ

                "จะให้ผมถอยคงต้องมาอะไรมาแลกเปลี่ยนหน่อยนะสาวน้อย" ก้มลงกระซิบบอกที่ข้างหู เล่นเอาหญิงสาวขนลุกซู่ทั้งกาย ซ้ำร้ายเขายังบั่นทอนระยะห่างระหว่างสองร่างด้วยการปรับเปลี่ยนจากการใช้มือยันกำแพง ลดลงมาเป็นใช้ข้อศอกค้ำยันไว้แทน ส่วนมือนั้นก้ช่วงปราถนาดีต่อหญิงสาวเหลือคณา ช่วยเกลี่ยเส้นผมที่ตกลงมาละแก้มใสออกให้คล้ายกับว่ากลัวหล่อนจะรำคาญ

...ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะต่อจากนี้จะไม่มีคำว่าหล่อนในคำบรรยายแล้ว......