Sorry love game

          อี๋...แค่คิดก็ขยะแขยงเกินทน

         เพราะทนมองภาพที่ตนคิดว่าน่ารังเกียจไม่ไหว หญิงสาวจึงต้องรีบตวัดสายตาหันมองไปทางอื่น

         ห่างจากโต๊ะที่ชายหญิงคู่ดังกล่าวกำลังก่อสงครามสวาทออกไปพอร์ชกำลังนั่งโบ๊กมือหย็อยๆ ส่งมาให้จากตรงนั้น คิมรีสาวเท้าเข้าไปยังมุมที่ชายหนุ่มนั่งอยู่ ทรุดกายลงนั่งและเอ่ยทักทายอย่างเป็นกันเอง

          "คุณมานานแล้วหรอค่ะพอร์ช พอดีว่าวันนี้ลูกค้าเยอะหน่อย เลยออกจากร้านไม่ได้เร็วอย่างที่คิด คิมขอโทษด้วยนะคะที่ทำให้คุณต้องรอ" กล่าวขอโทษคู่นัดหนุ่มในความผิดที่หล่อนปล่อยให้เขาต้องรอนานแม้จะรู้อยู่แล้วว่าคนอารมณ์เย็นและมีเหตุผลอย่างพอร์ชไม่มีทางโกรธเคืองได้ลง

          "ไม่เป็นไรหรอกครับผมเข้าใจ คุณมีกิจการต้องดูแล จะให้มมาไหนไปไหนสะดวกคงไม่ได้ เอาไว้วันหลังผมไปที่ร้านคิมเหมือนอย่างเคยก็ได้ครับ" ชอยหนุ่มตอบยิ้มๆ

          เขาชอบคิมด้วยความจริงใจและแวะเวียนเกี้ยวพาราสีหล่อนมานานแรมปี เพิ่งมีพักหลังที่หญิงสาวเริ่มมีท่าทีตอบกลับเขาบ้าง หากทำให้หล่อนรู้สึกไม่สะดวกใจจึงไม่เป็นการดีต่อสัมพันธภาพระหว่างเขากับหล่อนแน่

           "ผมเพิ่งสั่งเครื่องดื่มให้คุณไปตอนเห็นคุณเดินเข้ามาในร้านนี่เอง เป็นแบบเดิมที่คุณเคยดื่มหวังว่าคงถูกใจนะครับ" ชายหนุ่มบอกเมื่อปลายสายตาไปทางด้านหลังของหญิงสาวแล้วพบว่าพนักงานกำลังยกเครื่องดื่มมาบริการ

            "ขอบคุณค่ะ คิมดื่มเครื่องดื่มไม่กี่อย่าง ก็เท่าที่คุณรู้นั่นแหละ"

            ตอบคู่นัดหนุ่มยิ้มๆ แต่หางตาเจ้ากรรมของหล่อนกลับไม่รักดีมันคอยเเอบชำเลืองมองไปทางหญิงชายคู่เดิมอยู่ร่ำไป ซ้ำยังคอยจับสังเกตการเคลื่อนไหวของทั้งคู่จนรู้ว่าพวกเขาเลิกก่อสงครามสวาทกันแล้ว แต่ฝ่ายชายที่หันมองเขม็งมาทางหล่อนนี่สิที่สร้างปัญหาคาใจให้กับคิม

            เอ...หรือเขาจะรู้ว่าหล่อนเเอบมองเลยไม่พอใจกันนะ

            ไฟสวาทที่หมากและคู่ขาสาวร่วมกันจุดกำลังปะทุจนลุกโชติช่วงแต่ท่ามกลางไฟราคะที่โหมกระหน่ำ ชายหนุ่มกลับรู้สึกว่ามีบางอย่างแตกต่างออกไป เหมือนมีสายตาจ้องมองดูเขามาจากที่ไกลๆ เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ตัวยงผละใบหน้าออกห่างจากนางแบบสาวเหลียวมองไปยังทิศทางที่ตนคิดว่ามีใครแอบมองมา

             ตรงนั้น...เขาพบหญิงสาวคู่หนึ่งนั่งห่างกันประโยชน์คนละฟากฝั้งโต๊ะ ฝ่ายชายนั้นเพียงมองใบหน้าด้สนข้างเขาก็จดจำได้ดีไม่เคยลืม เพราะครั้งหนึ่งเขากับมันเคบคบหาเป็นเพื่อนรักกันมาก่อน แต่เพราะมัน...เพราะมันคนเดียวที่เป็นฝ่ายทรยศทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อนต้องจบลง ส่วนฝ่ายหญิงนั้นเขาพยายามเพ่งมองแล้วแต่ยังมอกไม่ชัดนักเพียงแค่รู้สึกคุ้นตากับใบหน้าด้านข้าง แต่เพียงเท่านี้ก็คาดคะเนได้แล้วว่าเจ้าหล่อนนั้นโฉมสะคราญเพียงใด

              "หยุดทำไมละค่ะหมากขา ?" คู่ขาสาวท้วงติงพยายามโน้มใบหน้าชายหนุ่มให้มาคลุกเคล้าอยู่กับตนอีกครั้ง

               "ไม่เอาน่าโรส ที่นี่คนเยอะ เอาไว้ค่อยไปปต่อที่อื่นกันก็ได้"

               เขากล่าวกับนางแบบสาวที่นั่งอยู่ข้างกาย แต่สายตากลัมองไปยังสาวงามอีกนางที่นังอยู่ห่างออกไป

                หมากยกแก้วเครื่องดื่มผสมแอลกอฮอล์ขึ้นจรดริมฝีปาก สายตาจดจ้องไปทางเรื่องร่างงดงามภายใต้แพรพรรณสีฉูดฉาดไม่วางตา เขาเคลื่อนไหวโยกย้ายของสตรีอีกนางแทน

             ..................ฉัน หล่อน และเขา............................