อุบัติรักในโรงเรียน

                    สายตาทั้งคู่สบตากัน ไม่มีใครกล้าหลบสายตาของอีกฝ่าย ฟลุคเริ่มเข้ามาใกล้มากขึ้นเรื่อยๆ

"ฟลุ๊ค...ฟลุ๊ค...อยู่เเถวนี้เปล่าเรารอนานเเล้วนะ..."เสียงใสของหญิงสาวที่ดังขัดจังหวะอารมณ์ของทั้งคู่ ทำให้ฟลุ๊คนั้นมีสติ ใช้มือผลักไหล่ของฟลุคออก ส่วนฟลุคเองก็ยอมละทิ้งโอกาศอย่างโดยดี เเต่ก็แอบเสียดายโอกาศเช่นกัน

"อ้าวอยู่นี่เอง...เราตามหาตั้งนาน...อ้าวพี่ฟลุคก็อยู่ด้วย..."ดาวเดิมมายืนข้างเพื่อนสนิท เเละหันไปยิ้มให้กับรุ่นพี่ที่(แอบรัก)เคารพ

"ไง...ขอบคุณนะที่เมื่อวานไปช่วยทำรายงานช่วงปิดเทอม...ถ้าไม่ได้ดาวพี่คงเเย่"ฟลุคพูด

"โถ่ไม่ต้องขอบคุณหรอกค่ะ...พี่ฟลุคก็ช่วยดาวไม่ตกวิชาสุขศึกษามาเเล้วนี่ค่ะ เเค่วิชาประวัติศาสตร์สบายๆค่ะ...ให้ดาวช่วยได้เสมอค่ะ...." ในความคิดของฟลุคตั้งเเต่เเรกเจอคิดว่า ดาวนี่น่าจะเป็นพวกที่หยิ่งยโสประมาณว่าฉันสวยเป๊ะ ตะกูลใหญ่ พ่อรวย โด่งดัง และเขาก็เคยคิดว่าจะคบเล่นๆ เเต่พอมาเจอ

ตัวจริงต้องบอกว่าเป็นกันเองมาก อ่อนหวาน น่ารัก ใจดี ไม่ถือตัว เเละไม่ชอบโอ้อวดฐานะ  เรียนหนังสือก็เก่ง บอกว่าชอบเรียนรู้ด้านการเมือง หรือประวัติศาสตร์ เพราะว่าอยากเป็นแบบพ่อ พ่อช่วย

เหลือประชาชนที่ลำบากให้อยู่ในฐานะ พออยู่พอกิน(ความคิดช่างประเสิร์ตดีเเท้)

เมื่อฟลุคได้รู้จักกับดาวยิ่งนานวันความคิดที่ว่าจะคบ ฟันเเล้วทิ้งเล่นๆก็หายไปมีเเต่ความรู้สึกรักเอ็นดูที่เข้ามาเเทน ดาวเหมือนน้องสาวคนนึงของเขา พอเวลามีเรื่องเดือดร้อนมีใครมาตามตื้อเเตะอั๋ง ก็ได้

ฟลุคนี่ล่ะที่จัดการกับพวกนั้นจนไม่มีใครเข้าใกล้ดาวอีก

จนหลายคน(นักเรียน)ต่างก็สงสัยว่าทำไม นักเลงประจำ ร.ร. อย่างฟลุคถึงได้สนิทกับดาวที่เป็นถึงลูกสาวนายก จะเเฟนก็ไม่ใช่ จะรุ่นน้องก็ไม่เชิง

(เเต่น้องมันดันแอบคิดไปไกลเเล้ว)

"ว่าเเต่...รู้จักกันด้วยหรอคะ...???"ดาวถามผู้เป็นรุ่นพี่เเล้วก็เพื่อนสนิท

"ก็เพิ่งรู้จัก...เมื่อกี้อ้ะ..."ฟลุคตอบ

"งั้นไปกินข้าวด้วยกันมั้ยคะ....???"ดาวออกปากชวนรุ่นพี่ โดยไม่ถามความคิดเห็นของเพื่อนสนิทที่หน้าบึ้งไปชั่วขณะ ดูเหมือนว่าฟลุคจะดูออกก่อนจะยิ้ม

"ไม่เป็นไรหรอกดาว...เดี๋ยวโอกาศหน้าเรา สามคน ค่อยไปกินด้วยกันก็ได้..."ฟลุคพูดโดยเน้นบุคคลที่สาม

พร้อมเหล่มองไปทางฟลุ๊คจนร่างบางทำหน้าไม่พอใจ

"งั้ยก็ได้ค่ะ...งั้นไปก่อนนะคะ...ไปหาอะไรกินกันฟลุ๊ค"ดาวพูดพร้อมจูงมือร่างบางเดินออกไป

ทิ้งให้ฟลุคยืนมองจนทั้งสองจนลับสายตา

"ที่เเท้...ก็น่ารักเหมือนกันนี่เอง"ฟลุคเอ่ยพร้อมยิ้มบางๆ

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จ

"นี่...ฟลุ๊ค..ฟลุ๊คได้คิดไว้ยั้งอ่ะว่าจะเข้า ชมรมอะไร...???"ดาวเอ่ยถามเพื่อนสนิทพลางดูเอกสารในมือ

"อืม...ยังอ่ะ...เราไม่รู้ว่าจะเข้าอะไรดี..."ในความคิดของฟลุ๊คมีศิลปะ กับ ดนตรี

"เราว่า...เราจะเข้าประวัติศาสตร์และสังคมศึกษา...อ่ะ"ดาวพูดขณะมองใบรายชื่อชมรม

"ขอดูบ้าง...ดิ"ดาวส่งใบรายชื่อให้ฟลุ๊คดู ปรากฎว่าไม่มีชมรมศิลปะ

"ชมรมศิลปะ...เต็มเเล้วอ่ะ...ร.ร.นี้ปีที่เเล้ว ตกศิลไปเยอะเลย...หลายคนเลยเข้ารมรมนี้อ่ะ"ดาวพูดบอก

(50%)

"งั้นเข้าชมรมดนตรี...เป็นไง...???"ฟลุ๊คถามความเห็นของเพื่อนสนิท

"น่าจะเวิร์คนะ...ฟลุ๊คเก่งกีร์ต้านิ..."

ทั้งสองเดินไปที่ตึกชมรมของ ร.ร. มีทั้งกีฬา ทำอาหาร หรือติวเข้มวิชาเรียนต่างๆ ก่อนจะเเยกทางกันไปหาชมรมของตัวเอง

ผมไปที่ชมรม ดนตรี เเต่กลับไม่พบใครเลย ผมเดินไปดูหน้าประตูก็เห็นว่ามีชื่อชมรมติดอยู่ แปลว่าผมไม่ได้เข้าห้องผิดเเน่นอน เเต่ทำไมมันเงียบจังซี่ว่ะ... เครื่องดนตรีก็หายไปบางส่วนเหมือนว่ากำลังถูกเครื่อนย้าย

พลัก...!!!

ประตูถูกเปิดออก พร้อมกับชายหนุ่มหน้าตี๋ที่ปรากฎตัวขึ้น

"อ้าว...นายมาสมัครเข้าชมรมดนตรีใช่อ่ะ...." ไอ้ตี๋เอ่ยถาม

"อืม...เเต่ทำไมเครื่องดนตรีไม่ค่อยมีเลยอ่ะ...???"ผมถามไอ้ตี๋กลับ

"อ๋อก็ไอ้พวกนักบาสอ่ะดิ...เเมร่ง...!!!... เเค่เเข่งชนะ ร.ร.อื่นสร้างชื่อเสียงให้ร.ร.และเเมร่งขอรางวัลค่าเเรงโดยการเอาห้องชมรมดนตรีไปเป็นห้องพักบาสของพวกมัน...มันตั้งใจหยามเราชัดๆ...โถ่สัส ไอ้พวกป่าเถื่อน...แมร่งทำให้ชมรมดนตรีของเราเสียชื่อหมด" ไอ้ตี๋เล่าไปพร้อมทำหน้าเคลียดเเค้นไปด้วย...ทำเอาผมแค้นใจไปด้วย แหมก็ผมก็เป็นนักดนตรีคนนึงนี่นา

"ตกลงว่าไม่มีชมรมดนตรีแล้วดิ"อดเสียดายเเฮะ..... ไอ้ตี๋หันขวับมาค้อนใส่ผม

"ใครว่าล่ะ...แม้ห้องหรูนี้จะถูกไอ้พวกนักบาสยึดไป...เเต่จำไว้นะเว้ย...ดนตรีไม่เคยหายไปจากใจทุกคนเว้ย...!!!"ไอ้ตี๋นี่มันดูละครมากไปป่ะว่ะ พูดซะกูซึ้งเลย

"ตกลงว่า...ชมรมดตรีไม่มีใช่อ่ะ...???"ผมถามมันอีกครั้ง

"เปล่า...พอดีไอ้พวกชมรมรักธรรมชาติ มันให้ยืมห้องเก็บของอ่ะ...แม้จะเล็กแต่ก็ใช้ได้ คอยดูดิถ้ามีโอกาศเมื่อไหร่กูจะยึดสนามบาสมันมาเป็นห้องชมรมซ้อมดนตรีเลยคอยดู!!! "

"อ่อ...เออเเล้วกูยังสมัครเข้าชมรมได้อยู่ใช่ป่ะ" 

"เออได้...เดี๋ยวกูทำเรื่องให้เเต่ตอนนี้มึงช่วยกูขนของก่อนดิโครตหนักเลย...ไอ้พวกไอ้ตุ่นเเม่งก็ต้องไปช่วยพวกไอ้แม็ก(ชมรมรักธรรมชาติ)กวาดขยะสวนหลังโรงเรียนอีก(ตอบแทนค่าห้อง) เลยปล่อยให้กูขนของอยู่คนเดียวเนี่ย... มึงมาก็ดีเลยมึงหิ้วไวโอลินในตู้ตามกูมาด้วยล่ะ"ได้ทีใช้กูเลยนะมึง ผมเดินไปหยิบไวโอลินในตู้ ก่อนจะหิ้วตามมันไป