เหมือนจะรัก

"พี่ไวท์...โอ๊ตละ่?"

"นอนแล้ว...น้องไม่ค่อยสบาย..."

"ห๊ะ!!!..ไม่สบาย..แล้วเป็นไรมากไหม..." แปลกใจที่วันนี้โอ๊ตไม่สบาย... ทั้งๆ ที่วันนี้ก็เห็นสบายดี..ก็ตั้งแต่ที่ผมขึ้นไปหาเงินที่ห้อง...โอ๊ตก็หายไปไหนไม่รู้...ผมโทรไปตอนจะกลับก็ยังเห็นโอ๊ตร่าเริง อารมณ์ ปกติ...

"'งั้น.....กัสไปนอนก่อนละกัน...อิ่มมากกกก"

"อืม...ฝันดีนะ" เสียงพี่ไวท์ที่ตอบกลับมา มันสั่นแปลก ๆ เหมือนพยายามระงับอารมณ์ไว้...มันเกิดอะไรขึ้น?...คนที่ให้คำตอบผมคงเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก...

"โอ๊ต...หลับแล้วเหรอ...เห็นพี่ไวท์บอกว่าไม่สบาย..ไหนดูหน่อยสิ.." โอ๊ตหันกลับมากอดผมพร้อมกับร้องไห้...ผมจึงกอดตอบเพื่อปลอบโยน...

"วันนี้พี่คนที่ชื่อ...กัปตันมาหาพี่ไวท์ที่นี่ เค้าเข้าใจผิดว่าผมกับพี่ไวท์เป็นแฟนกัน...ผมทำให้พี่ไวท์ต้องทะเลาะกับแฟนอ่ะ...ผมมันไม่ได้เรื่องจริง ๆ ใช่ไหม..."

"โอ๊ต...หยุดร้องไห้แล้วเล่าทุกอย่างให้พี่ฟังสิ...เกิดอะไรขึ้น"

หลังจากฟังโอ๊ตเล่าจบ...กัปตันคงเครียดและเสียใจมาก...ซึ่งก็คงไม่ต่างจากพี่ไวท์...รักครั้งนี้มันกลับมาแล้ว...แต่จะสามารถทำให้หัวใจสองดวงกลับมาเหมือนเดิมไหม...ผมไม่อยากรู้คำตอบ......เสียงโทรศัพท์ของผม...ดังท่ามกลางความคิด

"กัส...ไอ้กัปเป็นไรว่ะ..แม่งมาก็สั่งเหล้ามาแดก...แถมอารมณ์เสียใส่กู...เรื่องพี่ไวท์อีก...มึงรู้ไหมว่าเค้าทะเลาะไรกัน..."

ผมเล่่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้เงินฟัง...เงินตกใจมากที่รู้ว่ากัปตันเข้าใจผิดเรื่องพี่ไวท์ และเสียใจที่โอ๊ตยังต้องเข้ามาเกี่ยวกับเรื่องนี้อีก...ทั้ง ๆ ที่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย...ผมกับเงินจึงตกลงกันว่าพรุ่งนี้จะพาพี่ไวท์ไปปรับความเข้าใจกับกัปตัน...เพื่อเคลีย์เรื่องทั้งหมด...

"กัป...มึงต้องฟังกูนะ..มึงกำลังเข้าใจผิด..." ผมเข้ามาหาหากัปตันเพื่อมาดูว่ามันเป็นไงบ้าง...แต่ภาพที่มันเอาแต่แดกเหล้า...อยู่ท่ามกลางข้าวของที่กระจัดกระจาย.....ทำให้ผมนึกสมเพสมัน... ดีนะที่ผมกับมันพักคนละห้อง..ไม่งั้น...ห้องผมคงเลาะเป็นโจ๊กแน่ ๆ

"ใช่....กูเข้าใจผิด...เข้าใจผิดว่าเค้ายังรอกู...ยังรักกู...ทั้ง ๆ ที่..." กัปตันพูดพร้อมหันไปกอดคนข้าง ๆ ที่อยู่บนเตียง...ทำให้ผมถึงกับตกใจ..

"กัป..มะ...มึง...หิ้วเด็กขึ้นเตียงเหรอว่ะ...แม่งเลว!!!" ผมรู้ดีว่ากัปตันต้องการประชดเพราะเข้าใจผิดว่าโอ๊ตเป็นแฟนพี่ไวท์.... แต่วิธีการประชดของมันทำเอาผมพูดไม่ออก...

"ใช่กูมันเลว.เพรา่ะ...กูดีมาเยอะ....จนกูไม่รู้ว่าจะดีไปเพื่อใคร....และเพื่ออะไร"

"มึงจะทำอะไรกูไม่ว่า...แต่มึงไม่น่าทำแบบนี้เลย...ถ้าพี่ไวท์รู้เค้าจะรู้สึกไงว่ะ"

"รุ้สึกไง...ก็คงดีใจที่เห็นกูมีความสุขแบบนี้ไง" กัปตันพูดพร้อมกับทำกิจกรรมอย่างว่าต่อหน้าผม...จนผมทนดูไม่ได้...และออกไปในที่สุด

....ณ. คอนโดเงิน...

"อ้าว!!!!!เฮ้ยไอ้กัส...มึงเข้ามาได้ไงว่ะ"

"ก็มึง...ให้กุญเจสำรองกู..."

"พี่ไวท์...โอ๊ต...นั่งก่อนสิ..." ผมพูดพร้อมลุกไปเอาน้ำและของว่างมาให้....ผมไม่อยากให้พี่ไวท์มาในสถานการณ์ตอนนี้เลย...เพราะไอ้กัปมันอยู่กับเด็ก...ยังไม่ออกไปเลย...ผมกลัวว่า...

" กัส...เมื่อคืนไอ้กัปมันโกรธพี่ไวท์มาก...มะ...มันหิ้วเด็กขึ้นคอนโดว่ะ..." ผมตัดสินใจปรึกษากับกัสเพื่อจะได้ช่วยกัน...ถ้ามันเกิดอะไรขึ้น...

"ห๊ะ!!!...แม่งเหี๊ย...แล้วจะเอาไงให้.....พี่ไวท์กลับไปก่อนดีไหม...กูไม่อยากให้เรื่องมันร้ายแรงกว่านี้" กัปตันต้องทำขนาดนี้เพราะอะไรผมรู้และเข้าใจดี...แต่พี่ไวท์จะเข้าใจเหมือนผมไหม...

"เงิน...นี้กุญแจห้องกัปใช่ป่ะ...พี่ขอเข้าไปหากัปก่อนนะ...แล้วกัสกับเงินค่อยตามไป" เสียงพี่ไวท์ตะโกนถาม...พร้อมกับเดินออกไปยังห้องกัปตัน...

"ชิบหายแล้ว!!!! ... ผมกับกัสวิ่งตามพี่ไวท์ไปเพราะอยากจะถ่วงเวลาไว้...แต่มันช้าไป...

"กัป...ตื่นรึยัง...พี่..." ภาพตรงหน้าผมตอนนี้มันทำให้หัวใจผมหล่นลงเหว...และกระตุกอย่างแรง...ร่างที่เกยทับกันอย่างนั้นเป็นคำตอบที่ยืนยันได้ดีว่ามันคืออะไร....ผมกลายเป็นคนโง่ที่รอความรักจากคนที่หมดใจ...ความรู้สึกเดิม ๆ ความเจ็บปวดเดิม ๆ มันกลับมาทำร้ายผมอีกครั้ง...

"พี่ไวท์!!!" เสียงใครบางคนที่ตะโกนเสียงดังจนผมตกใจ...และยิ่งตกใจมากเมื่อเห็นว่า...

"ขะ...ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ..." ผมคงไม่มีสิทธิ์อะไรแล้ว...เมื่อคนที่เค้าต้องการไม่ใช่ผม...ไม่ว่าคำความรักของผมจะดังมากแค่ไหน...แต่มันก็คงยังไม่ดังพอที่จะเข้าไปในหัวใจเค้าสินะ...

ภาพพี่ไวท์ที่เดินจากผมไปทั้งน้ำตา...ร่องรอยความเสียใจนั้นทำให้ผมรู้ตัวว่า...ผมทำอะไรลงไป...ทำไมผมถึงต้องกลายเป็นคนที่ทำร้ายคนที่ผมรักได้ขนาดนี้...ผมควรทำยังไงดี...

"ไง...สะใจมากไหม..." ผมเข้าไปกระชากพร้อมกับพลักมันลงอย่างแรง...เพราะตอนนี้....ความอดทนของผมมันหมดแล้วจริง ๆ เมื่อเห็นพี่ไวท์จากไปพร้อมคราบนำตา...และความความเสียใจขนาดนั้น...

"พอเถอะไอ้เงิน...ส่วนมึงกูหวังว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่มึงจะยุ่งกับพี่ไวท์...มึงรู้ไหมกูกับไอ้เงินหาทางช่วยมึงมาตลอดแต่...มึงกลับทำมันพัง...ด้วยการกระทำโง่  ๆ ของมึง...กูผิดหวังจริงๆ"

จบตอนแล้ว...ความรักของไวท์กับกัปตัน จะลงเอยกันแบบไหน ติดตามกันได้เร็ว ๆนี้นะค่ะ