Exo love รักอลวน พรหมอาละวาด

  “พอดีมุนซอกตกบันไดนะ”พี่ยูจุนบอกข่าวร้ายแก่ฉัน

  “ห้ะ!!! พี่มุนซอกตกบันไดหรอ”ฉันพูดด้วยสีหน้าที่ตกใจมาก

  “ใช่ ส่วนตอนนี้เธอก็ต้องดูแล ดีโอ เซฮุนและแบคฮยอน แทนมุนซอกด้วย”

  “ฉันหรอ...ฉันเนี่ยนะ ฉันยังไม่ได้ฝึกงานซักวันเลยนะ”

  “ฉันรู้ว่าเธอต้องดูแลดีโอกับเซฮุนได้ แต่นายแบคฮยอนอาจจะยาก เป็นอุปสรรค์ของการทำงานวันแรกเลยแหละ แต่ยังไงก็เหอะจงคิดว่าอุปสรรค์เป็นกำไรของการทำงาน” พี่ยูจุนพูดให้กำลังใจฉัน “เดี๋ยวพี่ช่วยเก็บของนะ” หลังจากนั้นพี่ยูจุนก็ช่วยฉันเก็บของแล้วไปส่งที่ห้องพัก(ใหม่)

หน้าห้อง1309 ห้องพักฮานึน

  “เอ่อ...นี่ห้องพักเธอ ส่วนห้องตรงข้ามนี่ก็ห้องแบคฮยอน ถัดไป3ห้องเป็นห้องเซฮุน ส่วนห้องตรงข้ามกับห้องเซฮุนก็ห้องนายดีโอ” พี่ยูจุนแนะนำห้องที่สำคัญในชั้นนี้ให้ฉันรู้

  “เอ่อ...พี่ยูจุนค่ะห้องตรงข้ามนี่ห้องของพี่แบคฮยอนจริงๆหรอค่ะ...” ฉันถามพี่ยูจุนซ้ำอีกครั้งก่อนเข้าห้องเพื่อความแน่ใจ

  “ใช่จ้ะ พี่ไม่ได้อำเธอเล่น แล้วอย่าลืมล่ะปาร์ตี้คืนนี้เวลา2ทุ่มนะ อย่าลืมโทรไปหามุนซอกด้วยเขาบอกจะใช้งานเธอหน่อย แล้วก็ตอนจะลงไปงานปาร์ตี้อย่าลืมลากตัวนายแบคไปด้วย” พี่ยูจุนพูดก่อนจะออกไปจากห้องของฉัน

   หลังจากพี่ยูจุนออกไปจากห้องฉันก็โทรหาพี่มุนซอกตามที่พี่ยูจุนสั่งไว้

  (สวัสดีครับ มุนซอกพูดครับ)

  “ขนาดอยู่โรงพยาบาลยังพร้อมทำงานอยู่เสมอเลยนะค่ะพี่มุนซอก”

  (อ้าว...นี่น้องฮานึนหรอครับ)

  “ค่ะ แล้วพี่มีอะไรจะให้หนูทำอะไรหรอค่ะ”

  (พอดีพี่มีเรื่องจะรบกวนหน่อยนะครับ เอ่อ...น้องฮานึนช่วยเอากุญแจในห้องฮานึนนะครับมันอยู่ในกล่องหลังตู้เย็นนะครับ ไปไขที่ห้อง1308ห้องข้างซ้ายของห้องน้องนะครับ แล้วก็ในห้องจะมีถุงกระดาษสีฟ้า3ถุงตั้งอยู่บนเตียง จะมีชื่อของนายโด้ ฮุน แล้วก็นายแบค ช่วยเอาไปให้นาย3คนนั้นหน่อย พี่รบกวนหน่อยนะครับน้องฮานึน) พี่มุนซอกบอกตำแหน่งของทุกอย่างให้กับฉัน

  “ค่ะเดี๋ยวหนูจะเอาไปให้พี่ๆอีก3คนนะค่ะไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ”

  หลังจากนั้นก็ไปเอากุญแจหลังตู้เย็นแล้วก็ไปที่ห้องของพี่มุนซอกแล้วเอาถุงที่ว่าแล้วออกมาจากห้องโดยไม่ได้รื้อค้นของพี่มุนซอกซักนิดเพราะกลัวว่าจะเสียมารยาท เอ่อ...ต้องเอาถุงนี่ไปให้พี่ๆ3คนสินะ งั้นเริ่มจากห้องพี่ เซฮุนเลยก็แล้วกัน

  และแล้วฉันก็มายืนอยู่หน้าห้องพี่เซฮุน

  “ก๊อกๆๆ” เสียงฉันเคาะประตูห้องพี่เซฮุน

พึ่บ

  พี่เซฮุนเปิดประตูออกมาอย่ารวดเร็วหลังจากได้ยินเสียงเคาะประตู

  “อ้าว...น้องสาวคนสวย เอ่อมาถึงนี่มีอะไรรึเปล่าครับ หรือว่าคิดถึงพี่เหรอครับ” พี่เซฮุนพูดด้วยหน้าตาทะเล้นเพื่อให้ฉันคลายเครียดแต่หารู้ไม่ว่ามันยิ่งเครียดไปกว่าเดิม

  “เปล่าค่ะ พอดีพี่มุนซอกให้เอาไอ้เจ้านี่มาให้ค่ะ”  ฉันยื่นถุงกระดาษสีฟ้าที่มีชื่อของพี่เซฮุนส่งไปให้

  “อ่อ...นี่มันชุดคอสเพลย์นิ ขอบใจมากนะครับน้อง...ฮานึน น้องชื่อฮานึนใช่ไหมครับ พอดีพี่จำไม่ค่อยได้นะ” (จำไม่ได้หรือไม่จำ=_=)

  “ค่ะ งั้นฉันก็ตัวก่อนนะค่ะเดี๋ยวต้องเอาของไปให้พี่ดีโอแล้วก็พี่แบคอีกค่ะ เอ่อ...พี่เซฮุนอย่าลืมนะค่ะ วันนี้มีปาร์ตี้ 2ทุ่มนะค่ะ อย่าไปสายนะค่ะ” ฉันรีบทำหน้าที่เมเนเจอร์(ชั่วคราว)ที่ดี

   “ครับทำหน้าที่ได้ดีมากเลย แต่อย่าดุเหมือนพี่มุนซอกล่ะ รายนั้นเขาน่ากลัว”พี่เซฮุนแซว

   “ จะพยายามเป็นเมเนเจอร์ที่ดีและไม่ดุนะค่ะ” พอพูดจบก็เดินออกจากห้องของพี่เซฮุนแล้วเดินไปยังห้องพี่ดีโอ

   “ก๊อกๆๆ  ...พี่ดีโอค่ะ”

   ฟึ่บ

  พี่ดีโอรีบเปิดประตูเร็วพอได้ยินเสียงของฉัน (แน่ใจหรอเขาอาจมีมารยาทก็ได้นะจ้ะฮานึน...)

  “เอ้า...น้องฮานึน เหรอครับ”พี่ดีโอถาม

  “เอ่อ...พี่มุนซอกให้ฉันเอาถุงนี่มาให้ค่ะ”ฉันยื่นถุงฟ้าที่มีชื่อพี่ดีโอส่งไปให้พี่ดีโอ

  “อ่อครับ ขอบคุณมากนะครับ”พี่ดีโอยิ้มให้

  “พี่ดีโอ ฉันขอตัวก่อนนะค่ะเดี๋ยวเอาต้องเอาของไปให้พี่แบคด้วย แล้วก็อย่าลืมไปตรงตามนัดนะค่ะ คืนนี้มีปาร์ตี้2ทุ่มนะค่ะ อย่าลืม ” ฉันใช้ข้ออ้างเดิมกับพี่ดีโอแล้วเดินต่อไปห้องของพี่แบคต่อ

  “ก๊อกๆๆ...พี่แบคฮยอนค่ะ ...พี่แบคค่ะ”  เงียบจริงๆพี่แบคอยู่ห้องรึเปล่านะ

  พึ่บ

  “เอะอะ อะไรคนจะนอน... ฮ้าววว  อ้าว...น้องฮานึนเองหรอมาทำไม เข้ามาในห้องก่อน”พี่แบคออกมาในสภาพหมาน้อยที่พึ่งตื่น แต่พอเห็นหน้าฉันเปลี่ยนสีหน้าจากหมาน้อยกลายเป็นหมาป่าที่ดุขึ้น ภายในพริบตาเลย

  “ไม่เป็นไรค่ะ ฉันแค่จะเอาถุงนี่มาให้ค่ะ พอดีพี่มุนซอกฝากมา” ฉันรีบปฏิเสธที่จะเข้าไปในห้องของพี่แบค

  “เอ่อ...เข้ามาก่อนเถอะ พี่จะให้ดูว่าพี่จะใส่ชุดนี้ดีมั้ย?”

  “ก็ได้ค่ะ แค่แป๊บเดียวนะค่ะ เดี๋ยวฉันต้องไปลองชุดคอสเพลย์ด้วยค่ะ”

  และแล้วฉันก็ต้องเข้าห้องพี่แบค(ถ้าไม่อยากเข้าเดี๋ยวฉันเข้าแทนก็ได้นะฮานึน โป๊ก//โดนคนอ่านฟิคเขกหัว)   เพราะว่าพี่แบคให้ช่วยดูชุดให้ เฮ้ออ...เมื่อไหร่ฉันจะได้กลับห้องเนี่ย สถานการณ์น่าเป็นห่วงจริงนะเนี่ยฮานึน

   ฉันเดินเข้าไปในห้องพี่แบค เมื่อมองดูในห้องพี่แบคมันเหลือเชื่อมาก นี่เป็นห้องพักของพี่แบคฮยอนเป็นผู้ชายแต่เมื่อดูในห้องพี่แบคห้องมันช่างสะอาดมากราวกับว่ามันไม่ใช่ห้องของผู้ชาย ตอนแรกฉันคิดว่าห้องของพี่แบคคงรกรุงรังน่าดุแต่นี่ห้องมันช่างสะอาดราวกับว่ามันเป็นห้องที่มีการดูแลเป็นอย่างดี ซึ่งขัดกับนิสัยของพี่แบคที่ออกแบดหน่อยๆ

  “เอ่อ...เดี๋ยวนั่งรอตรงนี้แป๊บนะ เดี๋ยวพี่ไปลองชุด ถ้าอยากกินน้ำหรืออะไรก็เปิดตู้เย็นไปกินได้เลยพี่ไม่ว่าอะไร” พี่แบคพูดพร้อมกับเดินไปที่ห้องน้ำ

    อยากสำรวจดูรอบๆจัง เอ่อ...แต่ว่าถ้าพี่เขารู้ล่ะเราอาจถึงตายก็ได้น่ะ(เว่อร์ตลอด แบคฮยอนของฉันไม่ได้ใจร้ายขนาดนั้น//มั้ง) แต่ก็เอาเถอะ ฉันเริ่มจากการเดินไปที่บริเวณเตียงนอนแล้วมองไปตามบนเตียงก็เห็นรูปถ่ายของพี่แบคฮยอนอยู่ที่โต๊ะเล็กๆข้างเตียงมีรูปพี่แบคกับ...ผู้หญิง ผู้หญิงคนนั้นคือ พี่ฮันวา! พี่ฮันวาเมเนเจอร์ของพี่เทา พี่คริสแล้วก็พี่ซิ่วหมิน พี่ฮันวาดูสนิทสนมกับพี่แบคมาก ฉันเอื้อมมือไปหยิบรูปขึ้นมาถือไว้ แต่ฉันต้องชะงักจนรูปเกือบหล่นเพราะพี่แบคมากอดฉันจากด้านหลัง...

    “พี่แบค!!!” ฉันเรียกพี่แบคแบบเสียงหลง

   “ขอโทษทีนะ พี่ไม่อยากให้เธอมายุ่งกับรูปของพี่นะ” พี่แบครีบขอโทษฉันแล้วรีบสอดมือมาหยิบรูปถ่ายไปจากมือขอฉัน แล้วปล่อยฉันให้ยืนนิ่งไปซักพัก แล้วพึ่งนึกขึ้นได้ว่าเราเสียมารยาท

   “ขอโทษด้วยนะค่ะ ที่หยิบของมาดูโดยไม่ได้ขออนุญาตนะค่ะ” ฉันรีบขอโทษพี่แบค

   เมื่อเงยหน้าขึ้นมาฉันถึงกับอึ้ง เพราะชุดที่พี่แบคใส่มันเป็นเสื้อสีเขียวอ่อนมีบู๊ท และกางเกงขายาวสีเขียว ถ้ามองดูดีๆมันก็คือคอสเพลย์ปีเตอร์แพน ซึ่งสีมันขับกับผิวของพี่แบค จึงทำให้มันดูดีมาก มองดูดีๆพี่แบคก็หล่อเหมือนกัน(แล้วชานยอลล่ะเธอเอาไปไว้ไหนอย่ามาเอาแบคฮยอนของฉันไปนะยัยฮานึน)

   “ทำไมหรอ พี่ใส่ชุดกลับด้านหรอ” พี่แบคถามแล้วมองดูชุดที่ตนเองใส่ เมื่อเห็นสตั้นต์ไป10วินาที

   “ปะ...ป่าวค่ะ พี่ใส่ถูกแล้ว”

   “หรือว่ามันน่าเกลียดมาก เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนชุดก็ได้นะ” พีแบคพูดแล้วเดินไปที่ห้องแต่งตัว

   “ไม่ต้องหรอกค่ะ ชุดนี้ดูดีมากเลยค่ะ” ฉันรีบตอบก่อนที่พี่แบคจะไปเปลี่ยนชุด

   “จริงหรอ ทีนี้เธอก็เห็นชุดพี่แล้ว แล้วฮานึนใส่ชุดอะไรไปหรอ” พี่แบคถามด้วยความอยากรู้

   “ก็ชุดที่พี่ยูจุนเอามาให้นะค่ะ พอดีฉันไม่รู้จะไปหามาจากไน ก็เลยไปยืมพี่ยูจุน พอดีรายนั้นเขาชอบสะสมชุดคอสเพลย์ก็เลยได้มา” ฉันพูดเพื่อพยายามเลี่ยงประเด็นที่มันจะได้คำตอบคือ ชุดคอสเพลย์ทิงเกอเบลซึ่งมันจะบังเอิญเข้ากับพี่แบคโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ

   “อย่าเลี่ยงประเด็นสิครับ มันคือชุดอะไร ให้พี่ไปดูให้มั้ย?” จนตรอกแล้วฮานึนเอ้ยยย

   “ไม่เป็นไรค่ะ เพราะฉันใส่แล้วมันคงไม่ดูดี เหมือนพี่แบคกับชุดนี้หรอกค่ะ”

    “นั่นไง พี่จะได้ไปดูให้ว่ามันเข้ากันรึเปล่า” พี่แบคพยายามจะไปดูชุดของฉันให้ได้

    “เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะ ฉันเกรงใจจริงๆค่ะ”

    “ไม่เป็นไรหรอก เพราะเดี๋ยวเธอก็ต้องดูแลพี่ อีกนานกว่ามุนซอกจะหาย”(ดูนายอยากให้มุนซอกหายป่วยเร็วๆดีเนอะ)

    “เอ่อ...มันจะดีหรอค่ะ”

    “ได้นิ...พี่ไม่ว่าอะไร แล้วก็จะไม่มีใครว่าอะไรหรอกพี่ก็แค่ไปดูชุดให้ไม่เห็นมีอะไรที่ไม่ดี”

    “เอ่อ...ก็ได้ค่ะ” เมื่อดูดีๆแล้วพี่แบคก็น่ารักดีไม่เห็นแบดเหมือนที่ใครเค้าพูดกันเลย ดูเป็นคนที่แจ่มใส ออกขี้อ้อนไปหน่อยแต่ก็ดูน่ารักดี (ก็มีแต่เธอคนเดียวแหละที่คิดอย่างนี้)

    “งั้นเดี๋ยวพี่ไปถอดชุดแล้วไปห้องน้องฮานึนเลยนะ รอพี่แป๊บเดียวนะ”

    “ค่ะ” ฉันได้แต่ตอบสั้นๆเพราะไม่รู้ว่าจะพูดอะไรต่อ และถ้าพี่แบคเห็นชุดนั้นพี่แบคจะมีปฏิกิริยาอย่างไร เขาจะคิดว่าเราจงใจรึเปล่า แล้วซักพักพี่แบคก็ออกมาจากห้องน้ำ แล้วถือชุดคอสเพลย์ออกมา

    “ไปกันได้ยัง พี่เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว”

    “ค่ะ ไปได้แล้วค่ะ ฉันไม่ได้เอาอะไรมานอกจากชุดคอสเพลย์ของพี่”

    “ไปครับ” พี่แบคเปิดประตูแล้วล็อคประตู แล้วฉันก็หากุญแจห้อง แล้วก็ไขกุญแจห้องในเวลาไล่เลี่ยกัน

    “เอ่อ...พี่ขอเข้าไปแล้วนะ” พี่แบคขออนุญาตเข้าห้อง(ตามารยาทเข้า)หลังจากฉันเข้าไปในห้องแล้ว

     “เอ่อ...พี่แบคค่ะ พอดีห้องฉันพึ่งเก็บของมานะค่ะ อาจจะรกไปนิดนะค่ะ” ฉันพูดตามสภาพของห้องของฉัน

     “ไม่เป็นไรครับ ห้องพี่ก็รกมากกว่าห้องน้องอีก”

     "ค่ะ เดี๋ยวฉันไปลองชุดนะค่ะ"ฉันพูดกับพี่แบค แล้วเดินไปที่ห้องน้ำ

     ฉันเข้าไปลองผ้าในห้องน้ำด้วยความทุลักทุเล และในใจคิดอยู่ว่าถ้าพี่แบคเห็นชุดของเรา เค้าจะคิดไง แต่ก็เอาเถอะชุดนี้มันเป็นชุดที่พี่ยูจุนเอามาให้เค้าคงไม่ว่าเราหรอกนะ และแล้วฉันก็ตัดสินใจออกมาจากห้องน้ำ 

     "เอ่อ..." พี่แบคถึงกับอึ้ง ชุดมันคงจะน่ารักแต่พอฉันใส่มันน่าจะน่าเกลียด

     "มันน่าเกลียด ขนาดนั้นเลยหรอค่ะ" ฉันถามพี่แบค

     "ปะ...ป่าวจ้ะ มันน่ารักมากเลย" พี่แบคพูดแบบติดอ่างนิดๆ

     "มันน่าเกลียดขนาดนั้นเลยหรอค่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดก็ได้ค่ะ แล้วพี่แบคก็กลับก็กลับห้องเลยก็ได้นะค่ะเดี๋ยวไปปาร์ตี้สาย" ฉันพูดกับพี่แบคแบบรัวๆ

     "โอ๋ๆๆ อย่าน้อยใจสิครับ พี่แค่อึ้งที่น้องฮานึนใส่ชุดนี้ พี่ไม่เคยคิดเลยว่าน้องใส่ชุดคอสเพลย์ทิงเกอเบลและก็ใส่มาได้น่ารักมากๆเลย เหมาะสมกันดีเลยนะครับ ปีเตอร์แพนกับทิงเกอเบล" พี่แบคพูดแล้วยิ้มหวาน

      "พี่ว่าพี่กลับก่อนดีกว่าเดี๋ยวน้องจะได้ไปเตรียมตัวไปงานปาร์ตี้เดี๋ยวพี่มารับหน้าห้องนะ"พี่แบคพูดจบก็เดินออกไปจากห้องของฉัน