วิวาห์รักลวง

วันแต่งงานของป๊อปปี้กับฟาง

ป๊อปปี้นั่งพักหลังจากที่เพิ่งเสร็จพิธีงานแต่งในช่วงเช้า โดยที่ฟางถือแก้วน้ำและส่งให้ชายหนุ่ม ป๊อปปี้มองมันนิ่งก่อนจะรับมาดื่ม

"เหนื่อยมั๊ยค่ะพี่ป๊อป?"ฟางเอ่ยถามทั้งรอยยิ้ม ก่อนจะนั่งลงตรงข้ามกับป๊อปปี้

"นิดหน่อยครับ ขอบคุณนะ ที่เอาน้ำมาให้"ป๊อปปี้ตอบ ก่อนจะหันไปมองรอบๆ ขณะที่แขกกำลังพักรับประทานอาหารอยู่ แต่แล้วสายตาของเขาก็สะดุดกับร่างบางของใครบางคนที่เดินเข้าในงาน

"พิม..."ป๊อปปี้พึมพร่ำออกมาเบาๆ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปหาคนๆ นั้นทันที

ฟางมองตามหลังป๊อปปี้ไปเมื่อจู่ๆ เขาก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ฟางนิ่งไปทันที เมื่อเห็นว่าคนที่เขาเดินออกไปหานั้นเป็นใคร

ฟางนั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่เดินตามไป เพราะรู้ดีว่าเธอไม่มีสิทธิ์อะไรในตัวชายหนุ่มอยู่แล้ว ที่เขายอมแต่งงานกับเพียงเพราะคุณแม่ของเขาบังคับเท่านั้น

"ฟาง..."แก้วที่เห็นเพื่อนสาวนั่งมองป๊อปปี้ที่เดินออกไปหาผู้หญิงอีกคนก็เดินมานั่งข้างๆ เข้าใจความรู้สึกที่ถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวดี

ทั้ๆ ที่เป็นงานแต่งของเขากับเธอ แต่เขาก็ยังให้คนรักมาร่วมงานด้วย โดยไม่แคร์ความรู้สึกของเธอว่าจะรู้สึกอย่างไร

"เขาสองคนรักกัน... แต่ดันมีฉันเป็นตัวปัญหา..."ฟางเอ่ยออกมาแผ่วเบา

"เธอไม่ได้เป็นตัวปัญหานะฟาง"แก้วบอกกับเพื่อนสาวทันที

"ใช่สิ เพราะมีฉัน... เขาสองคนถึงไม่ได้แต่งงานกัน อย่างที่เขาเคยวางแผนเอาไว้"

"ไม่จริงหรอกฟาง ต่อให้ไม่มีเธอ พี่ป๊อปกับยัยพิมก็ไม่ได้แต่งงานกันอยู่ดี เธอก็รู้ว่าคุณป้าน่ะไม่ชอบยัยพิมมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนี่ เพราะงั้นเธอไม่จำเป็นต้องโทษตังเองหรอกนะ"แก้วพูดทั้งรอยยิ้ม ทำให้ฟางยิ้มออกมาบางๆ

"ยิ้มได้แล้วสินะ งั้นเราไปเตรียมตัวกันดีกว่านะ"แก้วพูดจบก็เดินออกไปพร้อมฟางทันที

ด้านป๊อปปี้

หลังจากที่เขาเดินออกมาหาพิมที่กำลังจะเดินเข้าไปหาเขานั้น เขาดึงเธอเข้าไปในห้องๆ หนึ่งที่ไม่ได้ใช้งาน

"พิมมาทำไมเหรอครับ?"ป๊อปปี้ถามคนรักทันที ก่อนจะหอมแก้มเธอเบาๆ

"พิมก็มาแสดงความยินดีน่ะสิค่ะ งานแต่งของป๊อปนี่ค่ะ"พิมเอ่ยออกมาอย่างเศร้าใจ ที่คนรักของเธอต้องแต่งงานกับคนอื่น ทั้งๆ ที่เธอกับเขาวางแผนที่จะแต่งงานกันในเร็วๆ นี้

หลังจากที่แม่ของป๊อปปี้ประกาศว่าไม่ชอบขี้หน้าเธอก็ตาม แต่ป๊อปปี้ก็พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้แม่ของเขารับเธอ แต่สุดท้ายก็ไม่สำเร็จ เมื่อป๊อปปี้ต้องแต่งงานกับคนที่แม่ของเขาเลือกให้

"ผมขอโทษนะ ที่ทำให้คุณผิดหวัง แต่สักวันผมก็ต้องหย่ากับฟาง เพื่อให้เราได้กลับมารักกันอีกครั้ง"ปีอปปี้เอ่ยออกมาอย่างหนัก

พิมยิ้มสะใจในใจที่ป๊อปปี้ยังคงรักและหลงเธอไม่เคยเปลี่ยน ก่อนจะตีหน้าเศร้าให้ชายหนุ่มได้เห็นอีกครั้ง

"อย่าเลยค่ะป๊อป พิมไม่อยากถูกตีหน้าว่าทำให้ป๊อปกับน้องฟางแตกแยกกันนะค่ะ"

"คุณไม่มีวันถูกใครตีหน้าว่าคุณได้หรอกครับพิม เพราะคนๆ นั้นมันเป็นฟางต่างหากที่ผมกับคุณต้องแตกแยกกัน"ป๊อปปี้เอ่ยออกมาเสียเรียบ ในใจนึกถึงฟางที่ทำให้เขากับคนรักต้องเลิกกัน

"อย่าโทษน้องฟางเลยนะค่ะป๊อป พิมต่างหากที่จะเป็นคนๆ นั้น เพราะงั้นหลังจากนี้พิมจะไปอยู่อื่น"พิมเอ่ยออกมาพร้อมทั้งบีบน้ำตาไปด้วย

ป๊อปปี้เจ็บลึกลงไปกลางอกเมื่อได้เห็นน้ำตาของคนรัก ก่อนจะกอดเธอไว้แน่น

"พิมไม่ต้องไปไหนทั้งนั้น ผมไม่ยอมเสียคุณไปไหนแน่"

"แล้วป๊อปจะให้พิมอยู่ไปทำไมค่ะ? พิมไม่เหลือใครแล้วนะป๊อป"พิมพูดออกมาทั้งน้ำตา

"ก็อยู่เพื่อวันของเราไง เชื่อป๊อปสิ ป๊อปจะหย่ากับฟางแล้วหลังจากนั้นเราจะแต่งงานกันนะ"ป๊อปปี้พูดจบก็จูบพิม โดยไม่รู้เลยว่ามีใครคนหนึ่งได้ยินทุกคำพูดของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ

เรือนหอของป๊อปปี้กับฟาง

"ป๊อปแม่กับพ่อฝากยัยฟางด้วยนะลูก"คุณหญิงธัญญาธรญ์เอ่ยกับชายหนุ่มก็จจะกอดลูกสาวของนางอีกครั้ง

"เป็นเด็กดีนะฟาง ดูแลพี่เขาให้ดีๆ นะลูก"คุณธัญญาธรญ์พูดกับลูกสาว ก่อนที่ทุกคนจะเดินออกไปจนเหลือป๊อปปี้กับฟาง

ป๊อปปี้เดินเข้าห้องน้ำทันที ฟางมองตามหลังชายหนุ่มไปแล้วถอนหายใจออกมาเบาๆ

'เธอต้องอดทนไว้นะฟาง'ฟางคิดในใจ ก่อนจะนั่งรอป๊อปปี้ที่เข้าห้องน้ำไปนานจนเธอเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อยมาทั้งวัน

--------------------------------------------

มาแล้วๆ ฝากเรื่อง วิวาห์รักลวง ด้วยนะค่ะ